“Mense verkeer dalk onder die indruk dat die Drie-eenheidsleer in werklikheid ’n skepping van die laat 4de eeu is. In sekere sin is dit waar . . . Die formulering ‘een God in drie Persone’ was voor die einde van die 4de eeu nie stewig gevestig nie en beslis nie ten volle opgeneem in die Christelike lewe en die geloofsbelydenis daarvan nie.”—New Catholic Encyclopedia (1967), Deel 14, bladsy 299.

“Die Konsilie van Nicea het op 20 Mei 325 [HJ] vergader. Konstantyn self was die voorsitter en het die besprekings daadwerklik gelei, en hy het persoonlik . . . die beslissende formule voorgelê wat die verhouding van Christus tot God verwoord het in die geloofsbelydenis wat deur die konsilie uitgereik is, naamlik ‘een wese met die Vader’. . . . Geïntimideer deur die keiser, het die biskoppe, met die uitsondering van net twee, die geloofsbelydenis onderteken, baie van hulle grootliks teen hulle sin.”—Encyclopædia Britannica (1970), Deel 6, bladsy 386.

“Stefanus, vol van die Heilige Gees, het opgekyk na die hemel en die heerlikheid van God gesien en Jesus wat aan die regterhand van God staan. ‘Kyk,’ het hy gesê, ‘ek sien die hemel geopen en die Seun van die mens wat aan die regterhand van God staan.’”—Handelinge 7:55, 56, Nuwe Afrikaanse Bybelvertaling.

Wat het hierdie visioen geopenbaar? Vol van God se werkende krag het Stefanus Jesus gesien waar hy “aan die regterhand van God staan”. Dit is dus duidelik dat Jesus ná sy opstanding tot hemelse lewe nie God geword het nie, maar eerder ’n afsonderlike geestelike wese. Daar word in hierdie verslag geen melding gemaak van ’n derde persoon langs God nie. Ondanks pogings om Skrifgedeeltes ter ondersteuning van die Drie-eenheidsleer te vind, het die Dominikaanse priester Marie-Émile Boismard in sy boek À l’aube du christianisme—La naissance des dogmes (Die begin van die Christelike godsdiens—Die geboorte van dogmas) geskryf: “Die stelling dat daar drie persone in die een God is . . . , kan nêrens in die Nuwe Testament gelees word nie.”

Die dogma wat Konstantyn voorgestaan het, was bedoel om ’n einde te maak aan onenigheid wat in die vierde-eeuse Kerk bestaan het. Maar in werklikheid het dit ’n ander geskil laat ontstaan: Was Maria, die vrou wat aan Jesus geboorte gegee het, “die moeder van God”?

Vergelyk hierdie Bybelverse: Matteus 26:39; Johannes 14:28; 1 Korintiërs 15:27, 28; Kolossense 1:15, 16