এটা অনুসন্ধানৰ মতে আমেৰিকাৰ ৮০ শতাংশ যুৱক-যুৱতীয়ে প্ৰাৰ্থনা কৰে, কিন্তু কেৱল ৪০ শতাংশ যুৱক-যুৱতীয়ে নিয়মীয়াকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে। তেওঁলোকৰ ভিতৰত কিছুমান লোকে এইদৰে ভাবে, ‘প্ৰাৰ্থনা কৰিলে কেৱল মনৰ শান্তি পোৱা যায়নে অথবা ইয়াৰ আৰু কিবা লাভ আছে?’

•  প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ অৰ্থ কি?

•  ঈশ্বৰে আমাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনেনে?

•  মই কি কি কথাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰিব পাৰোঁ?

•  যুৱক-যুৱতীসকলে কি কয়

 প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ অৰ্থ হৈছে এই গোটেই পৃথিৱীৰ সৃষ্টিকৰ্তাৰ লগত হৃদয়ৰপৰা কথা পতা। কল্পনা কৰক, এয়া আমাৰ বাবে কিমান যে এক ডাঙৰ সন্মানৰ বিষয়! যিহোৱা সকলো কথাত মানুহতকৈ মহান, “তথাপি তেওঁ আমাৰ কাৰো পৰা দূৰ নহয়।” (পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ১৭:২৭) ইয়াৰ উপৰিও, বাইবেলে আমাক এইদৰে উৎসাহিত কৰিছে, “ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ চাপি আহাঁ; তাতে তেৱোঁ তোমালোকৰ ওচৰলৈ চাপিব।”—যাকোব ৪:৮.

 আপুনি কেনেকৈ ঈশ্বৰৰ কাষ চাপিব পাৰে?

•   এটা উপায় হৈছে প্ৰাৰ্থনা। ইয়াৰ যোগেদি আপুনি ঈশ্বৰৰ লগত কথা পাতে।

•   আন এটা উপায় হৈছে বাইবেল পঢ়া। ইয়াৰ যোগেদি ঈশ্বৰে আপোনাৰ লগত “কথা” পাতে।

 যেতিয়া আপুনি প্ৰাৰ্থনাৰ যোগেদি ঈশ্বৰৰ লগত কথা পাতে আৰু বাইবেলৰ যোগেদি ঈশ্বৰে আপোনাৰ লগত কথা পাতে, তেতিয়া তেওঁৰ লগত আপোনাৰ বন্ধুত্ব ঘনিষ্ঠ হয়।

 “যিহোৱাৰ লগত অৰ্থাৎ এই পৃথিৱীৰ মালিকৰ লগত কথা পতা, মানৱজাতিৰ বাবে এটা ডাঙৰ সন্মানৰ বিষয়।”—জেৰমী।

 “প্ৰাৰ্থনা কৰি যিহোৱাক মনৰ কথা কʼলে মই তেওঁৰ কাষত থকা যেন অনুভৱ কৰোঁ।”—মাৰাণ্ডা।

 কোনোবাই হয়তো ঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰে আৰু তেওঁলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে, তথাপিও তেওঁৰ বাবে এয়া বিশ্বাস কৰিবলৈ কঠিন হʼব পাৰে যে ঈশ্বৰে আমাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনে। কিন্তু বাইবেলত যিহোৱাক “প্ৰাৰ্থনা শুনোতা জনা” বুলি কোৱা হৈছে। (গীতমালা ৬৫:২) বাইবেলত এয়াও কোৱা হৈছে যে “তোমালোকৰ সকলো চিন্তাৰ ভাৰ তেওঁৰ ওপৰত পেলাই দিয়া।” কিয় বাৰু? “কিয়নো তোমালোকৰ কাৰণে তেওঁ চিন্তা কৰে।”—১ পিতৰ ৫:৭

 চিন্তা কৰক: আপুনি প্ৰতিদিনে নিজৰ বন্ধুৰ লগত কথা পাতেনে? যদি পাতে, তেনেহʼলে আপুনি ঈশ্বৰৰ লগতো প্ৰতিদিনে কথা পাতিব পাৰে। যিহোৱাৰ নাম লৈ প্ৰতিদিনে তেওঁলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰক। (গীতমালা ৮৬:৫-৭; ৮৮:৯) বাইবেলত এইদৰে উল্লেখ আছে, “নিৰন্তৰে প্ৰাৰ্থনা কৰি থাকা।”—১ থিচলনীকীয়া ৫:১৭

 “প্ৰাৰ্থনাৰ যোগেদি মই স্বৰ্গত থকা মোৰ পিতৃৰ লগত কথা পাতোঁ আৰু তেওঁক মোৰ মনৰ সকলো কথা জনাওঁ।”—ময়জিচ।

 “মই যিহোৱাৰ লগত হৃদয় খুলি কথা পাতোঁ, যিদৰে মই নিজৰ মা বা আন কোনো ঘনিষ্ঠ বন্ধুৰ লগত কথা পাতোঁ।”—কেৰন।

 বাইবেলত এইদৰে উল্লেখ আছে, “সকলো বিষয়তে তোমালোকৰ যাচ্‌না, ধন্যবাদযুক্ত প্ৰাৰ্থনা আৰু নিবেদনেৰে ঈশ্বৰৰ আগত জনোৱা হওক।”—ফিলিপীয়া ৪:৬.

 ইয়াৰ অৰ্থ এয়া নেকি যে আমি নিজৰ সমস্যাবোৰ ঈশ্বৰক জনাব পাৰোঁ? হয় পাৰোঁ। বাইবেলত এয়াও কোৱা হৈছে যে “যিহোৱাত তোমাৰ ভাৰ সমৰ্পণ কৰা, তেওঁ তোমাক প্ৰতিপালন কৰিব; তেওঁ ধাৰ্ম্মিকক কেতিয়াও লৰচৰ হবলৈ নিদিব।”—গীতমালা ৫৫:২২

 এয়া সঁচা যে আপুনি ঈশ্বৰক কেৱল নিজৰ সমস্যা জনোৱা উচিত নহয়। ছন্তেল নামৰ এজনী যুৱতীয়ে এইদৰে কয় “যদি যিহোৱাৰপৰা কেৱল সহায় বিচাৰি থাকোঁ, তেনেহʼলে তেওঁৰ ভাল বন্ধু হয় মই বুলি কʼব নোৱাৰিম। মই ভাবোঁ যে প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ সময়ত আমি প্ৰথমে তেওঁক ধন্যবাদ জনোৱা উচিত। কেৱল কিছু কথাৰ বাবে নহয়, কিন্তু বহুতো কথাৰ বাবে ধন্যবাদ জনোৱা উচিত।”

 চিন্তা কৰক: আপুনি কি কি কথাৰ বাবে যিহোৱাৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞ? আপুনি এনে তিনিটা বিষয়ে চিন্তা কৰিব পাৰেনে, যাৰ বাবে আপুনি আজি যিহোৱাক ধন্যবাদ জনাব বিচাৰে?

 “সৰু সৰু কথাৰ বাবে, যেনে সুন্দৰ ফুল দেখিলেও যিহোৱাক ধন্যবাদ জনাবলৈ আমাৰ ইচ্ছা হʼব পাৰে।”—অনিতা।

 “যদি বাইবেলৰ কোনো পদে আপোনাৰ হৃদয় স্পৰ্শ কৰে বা প্ৰকৃতিৰ কোনো সুন্দৰ বস্তু আপোনাক ভাল লাগে, তেনেহʼলে তাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক আৰু যিহোৱাক ধন্যবাদ জনাওক।”—ব্ৰাইন।