Марк 10:1—52
10 Иса орадан чыхыб Иорданын о бири тајына, Јәһудијјәнин сәрһәдләринә ҝәлди. Бу дәфә дә онун јанына чохлу адам ахышды вә о, һәмишәки кими, онлара вәз етмәјә башлады.+
2 Бу заман Исаны сынамаг мәгсәди ҝүдән фәрисиләр она јахынлашдылар вә ондан арвады бошамағын дүзҝүн олуб-олмадығыны сорушдулар.+
3 Иса да онлардан сорушду: «Бәс Муса сизә нә бујуруб?»
4 Онлар дедиләр: «Муса изин вериб ки, әр талаг кағызы јазараг арвадыны бошасын».+
5 Лакин Иса онлара деди: «Муса бу әмри сизин инадкар+ олдуғунуза ҝөрә јазмышды.+
6 Анҹаг Аллаһ башланғыҹда онлары “киши вә гадын олараг јарадыб.+
7 Буна ҝөрә инсан ата-анасыны тәрк едәҹәк+
8 вә икиси бир бәдән олаҹаг”.+ Беләликлә, онлар артыг ики јох, бир бәдәндир.
9 Буна ҝөрә дә Аллаһын бир бојундуругда бирләшдирдијини гој һеч кәс ајырмасын».+
10 Онлар евдә оланда шаҝирдләр бу һагда ондан сорушдулар.
11 Иса онлара деди: «Арвадыны бошајыб башгасы илә евләнән бошадығы арвада гаршы зина едир.+
12 Ејнилә дә әриндән бошаныб башгасына әрә ҝедән гадын зина етмиш олур».+
13 Ҹамаат ушагларыны Исанын јанына ҝәтирирди ки, Иса онлара тохунсун. Шаҝирдләр исә ҹамааты данлајырды.+
14 Иса буну ҝөрәндә гәзәбләниб онлара деди: «Гојун ушаглар јаныма ҝәлсинләр, онлара мане олмајын, чүнки Аллаһын Падшаһлығы беләләринә мәхсусдур.+
15 Билин вә аҝаһ олун: Аллаһын Падшаһлығыны балаҹа ушаг кими гәбул етмәјән әсла ора ҝирмәјәҹәк».+
16 Бундан сонра Иса ушаглары гуҹағына алды, әлләрини онларын үзәринә гојуб хејир-дуа верди.+
17 Иса јола дүшмәјә һазырлашаркән бир адам гача-гача ҝәлиб онун габағында диз чөкдү вә деди: «Ҝөзәл Устад, әбәди һәјаты алмаг үчүн мән нә етмәлијәм?»+
18 Иса она деди: «Мәни нијә белә адландырырсан? Аллаһдан башга ҝөзәл Варлыг јохдур.+
19 Сән ки “адам өлдүрмә+, зина етмә+, оғурлуг етмә+, јалан шаһидлик етмә+, фырылдагчылыг етмә+, атана вә анана һөрмәт ет+” әмрләрини билирсән».
20 О адам деди: «Устад, бүтүн бунлара ушаглыгдан әмәл едирәм».
21 Оғлан Исанын үрәјинә јатды. Иса она бахыб деди: «Бирҹә шејин чатмыр. Ҝет, нәјин варса, сат вә касыблара пајла. Онда ҝөјдә хәзинән олаҹаг. Сонра мәним ардымҹа ҝәл».+
22 О исә бу сөзләри ешидәндә кәдәрләнди вә гәм-гүссә ичиндә чыхыб ҝетди, чүнки чох дөвләтли иди.+
23 Иса әтрафына бахыб шаҝирдләринә деди: «Пуллу адамлара Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәк неҹә дә чәтин олаҹаг!»+
24 Шаҝирдләр бу сөзләрә тәәҹҹүбләндиләр. Онда Иса онлара јенә деди: «Өвладларым! Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәк чох чәтиндир!
25 Дәвәнин ијнә дешијиндән кечмәси варлы адамын Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәсиндән даһа асандыр».+
26 Онлар даһа да тәәҹҹүбләниб: «Бәс онда ким хилас ола биләр?» — дејә ондан* сорушдулар.+
27 Иса дүз онлара бахыб деди: «Бу, инсан үчүн мүмкүн дејил, Аллаһ үчүнсә мүмкүн олмајан шеј јохдур».+
28 Онда Бутрус деди: «Бах, биз һәр шеји гојуб сәнин ардынҹа ҝәлмишик».+
29 Иса деди: «Әмин олун, мәним јолумда вә мүждә уғрунда евини, баҹы-гардашыны, анасыны, атасыны, ушагларыны, јахуд тарлаларыны гојуб ҝәлән+
30 мүтләг бу дөврдә тәгибләрлә+ јанашы јүзгат артыг ев, гардаш, баҹы, ана, ушаг вә тарла, ҝәләҹәкдә исә әбәди һәјат алаҹаг.
31 Амма биринҹиләрдән бир чоху ахырынҹы, ахырынҹылар исә биринҹи олаҹаг».+
32 Онлар Јерусәлимә галхырдылар. Иса габагда ҝедирди. Шаҝирдләр тәәҹҹүб ичиндә идиләр, архадан ҝәләнләри исә горху бүрүмүшдү. О, бир даһа он ики һәварисини кәнара чәкиб башына ҝәләҹәк шејләр һаггында онлара данышмаға башлады:+
33 «Инди Јерусәлимә ҝедирик. Инсан Оғлу бөјүк каһинләрин вә мирзәләрин әлинә вериләҹәк, онлар инсан Оғлуну өлүмә мәһкум едәҹәк вә башга халглардан олан адамлара тәслим едәҹәкләр.
34 Онлар да инсан Оғлуну лаға гојаҹаг, үзүнә түпүрәҹәк, гамчылајаҹаг вә өлдүрәҹәкләр. Лакин о, үч ҝүндән сонра дириләҹәк».+
35 Зәбәдинин ики оғлу Јагуб вә Јәһја+ Исаја јахынлашыб деди: «Устад, сәндән бир хаһишимиз вар, хаһишимизи јерә салма».+
36 О сорушду: «Нә истәјирсиниз? Сизин үчүн нә едим?»
37 Онлар ҹаваб вердиләр: «Сән ҹалалына јетишәндә изин вер, биримиз сағында, биримиз дә солунда отураг».+
38 Анҹаг Иса онлара деди: «Сиз нә истәдијинизи билмирсиниз. Мәним ичәҹәјим ҹамдан* ичә биләрсиниз? Јахуд вәфтиз олунаҹағым вәфтизлә вәфтиз олуна биләрсиниз?»+
39 Онлар дедиләр: «Бәли». Онда Иса деди: «Ичәҹәјим ҹамдан ичәҹәксиниз, вәфтиз олунаҹағым вәфтизлә дә вәфтиз олунаҹагсыныз.+
40 Амма кимин сағымда, кимин солумда отураҹағыны мән һәлл етмирәм. Бу јерләр кимин үчүн һазырланыбса, онлар да орада отураҹаглар».
41 Бу сөһбәти ешидән диҝәр он һәвари Јагубла Јәһјаја бәрк гәзәбләнди.+
42 Анҹаг Иса онлары јанына чағырыб деди: «Сиз јахшы билирсиниз ки, халгларын һөкмдарлары сајыланлар онларын үзәриндә ағалыг едир вә халгларын рәһбәрләри онлара башчылыг едирләр.+
43 Амма сизин аранызда белә олмамалыдыр. Аранызда бөјүк олмаг истәјән гуллуғунузда дурмалыдыр,+
44 биринҹи олмаг истәјән һамыныза нөкәрчилик етмәлидир.
45 Ахы инсан Оғлу она ҝөрә ҝәлмәјиб ки, она гуллуг етсинләр, әксинә, о, хидмәт етмәк+ вә бир чохлары уғрунда һәјатыны фидјә кими вермәјә ҝәлиб».+
46 Онлар Әриһаја ҝәлдиләр. Иса шаҝирдләри вә чохлу адамла бирликдә Әриһадан чыхан заман Бартимај (Тимај оғлу) адында бир кор диләнчи јол кәнарында отурмушду.+
47 О, нәсрани Исанын һәмин јолдан кечдијини ешидәндә гышгырыб деди: «Еј Давуд Оғлу+ Иса, мәнә рәһм ет!»+
48 Бир чохлары тәпинәрәк ону сусдурмаға чалышдылар. О исә даһа бәркдән гышгырмаға башлады: «Давуд Оғлу, мәнә рәһм ет!»
49 Иса ајаг сахлајыб деди: «Ону бура чағырын». Ҹамаат: «Горхма, дур, сәни чағырыр», — дејә ону сәсләди.
50 Диләнчи палтарыны үстүндән атыб јериндән сычрады вә Исанын јанына ҝәлди.
51 Иса ондан сорушду: «Нә истәјирсән? Сәнин үчүн нә едим?» Кор адам деди: «Раббуни*, ҝөзләримә шәфа вер».
52 Иса она деди: «Ҝет, иманын сәни сағалтды».+ Кор адамын ҝөзләри дәрһал ачылды+ вә о, Исанын далынҹа ҝетди.
Һашијәләр
^ Диҝәр вариант: бир-бириләриндән.
^ Ҹам Аллаһын ирадәсинин — Исанын күфр данышмагда иттиһам олунараг өлдүрүлмәсинә јол вермәсинин рәмзидир.
^ Мәнасы: Устад.
