ҺӘЈАТ ЈОЛДАШЫНЫН хәјанәти чох ағыр зәрбәдир. Дүздүр, бәзиләри өзләриндә ҝүҹ тапыб пешман олан тәрәфи бағышлајыр вә мүнасибәтләрини бәрпа етмәјә чалышыр *. Буна бахмајараг, аилә дағылса да, дағылмаса да, һәјат јолдашынын хәјанәти илә үзләшән һәр кәс ејни ҹүр әзаб чәкир. Буна неҹә дөзмәк олар?

Белә дәһшәтли изтираблара бахмајараг, хәјанәтә уғрајан бир чох инсанлар Мүгәддәс Китабдан тәсәлли тапыблар. Онлар өјрәнибләр ки, Аллаһ онларын ҝөз јашларыны ҝөрүр, онларын дәрдини баша дүшүр (Мәлаки 2:13—16).

«Фикирләр мәни чулғајанда мәнә тәсәлли вериб овутдун» (Зәбур 94:19).

«Бу ајәни охујанда елә тәсәввүр етдим ки, Јеһова шәфгәтли ата кими, јарама мәлһәм гојур», — дејә Билл јада салыр.

«Садиг адамла садигсән» (Зәбур 18:25).

«Јолдашым мәнә хәјанәт етсә дә, мән Јеһованын сәдагәтли олдуғуна әмин идим. Билирдим ки, О, һеч вахт мәни атмаз». Бу сөзләр һәјат јолдашы ајларла она хәјанәт едән Карменин сөзләридир.

«Һеч нәјә ҝөрә нараһат олмајын. Һәр мәсәлә барәдә диләјинизи дуа вә јалварышла... Аллаһа билдирин. Онда Аллаһын һәр бир ағылдан үстүн олан сүлһү үрәјинизи вә фикирләринизи... горујаҹаг» (Филиппилиләрә 4:6, 7).

«Бу ајәни дөнә-дөнә охујурдум. Дурмадан дуа етдикҹә Аллаһ һәјатыма сүлһ бәхш едирди», — дејә Саша бөлүшүр.

Бу адамларын һамысында елә анлар олуб ки, һәјатдан әлләрини үзүбләр. Амма онлар Јеһова Аллаһа ҝүвәнибләр, Онун Кәламындан ҝүҹ тапыблар. Билл дејир: «Һәјатымда һәр шеј алт-үст оланда иманым мәнә јашамаға ҝүҹ верди. О вахт мәнә елә ҝәлирди ки, “гаранлыг дәрәдән кечирәм”, амма һәмин анларда Аллаһ һәмишә мәнимлә олуб» (Зәбур 23:4).