Фаҹиә һамынын башына ҝәлә биләр. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Гачышы һәмишә бәрк гачанлар удмур, дөјүшдә һәмишә иҝидләр галиб ҝәлмир» (Ваиз 9:11). Ҝәнҹләр дә фаҹиәләрлә үзләшир. Бәс онлар буна неҹә таб ҝәтирир? Ҝәлин ики нәфәрин нүмунәсинә бахаг.

•  РИБЕКА

•  КОРДЕЛ

14 јашым оланда валидејнләрим бошанды.

Дүшүнмәздим ки, валидејнләрим нә вахтса бошанарлар. Фикирләширдим атама садәҹә бир аз вахт лазымдыр. Ахы о, анамы севир, ондан нијә ајрылсын ки? Мәни нијә тәрк етсин ки?

Баш верәнләр һагда кимәсә данышмаг мәнә чәтин ҝәлирди. Оланлары унутмаг истәјирдим. Гәзәбли идим, амма бәзән буну дәрк етмирдим. Даима нараһатчылыг кечирирдим, раһат јата билмирдим.

19 јашым оланда анам хәрчәнҝ хәстәлијиндән вәфат етди. О, мәним ән јахын достум иди.

Валидејнләримин бошанмасы мәни сарсытса да, анамын өлүмү үрәјимә дағ чәкди. Һәлә дә өзүмә ҝәлә билмирәм. Јухум әршә чәкилиб вә нараһатчылыг һиссиндән ҹанымы гуртара билмирәм.

Анҹаг мәнә бәзи шејләр көмәк етди. Мәсәлән, Мәсәлләр 18:1 ајәсиндә хәбәрдарлыг едилир ки, тәнһалыға гапылмајаг. Мән дә бу мәсләһәти тәтбиг етмәјә чалышырам.

Јеһованын Шаһиди кими Мүгәддәс Китаба әсасланмыш әдәбијјатларымызы охумаға чалышырам. Валидејнләрим бошанан вахтларда мәнә көмәк едән әдәбијјатлардан бири «Ҝәнҹләрин суаллары. Практики мәсләһәтләр» (рус.) китабы иди. Онун 2-ҹи ҹилдинин «Дағылмыш аиләдә неҹә хошбәхт ола биләрәм?» адлы мәгаләси хүсусилә јадымдадыр.

Нараһатчылығын өһдәсиндән ҝәлмәјә мәнә ән чох көмәк едән Мәтта 6:25—34 ајәләридир. 27-ҹи ајәдә Иса сорушур: «Һансыныз гајғы чәкмәклә өмрүнү бир гарыш да олса, узада биләр?»

Һамымызын башына пис һадисәләр ҝәлә биләр. Анамын нүмунәсиндән өјрәндим ки, сынаглара мүнасибәтимиздән чох шеј асылыдыр. О, хејли әзијјәт чәкди: бошанды, сағалмаз хәстәлијә тутулду, амма мүсбәт әһвал-руһијјәсини итирмәди. Аллаһа олан иманы да сонаҹан мөһкәм галды. Онун Јеһова һаггында мәнә өјрәтдикләри өмрүмдә јадымдан чыхмаз.

Дүшүн. Мүгәддәс Китабы вә она әсасланмыш әдәбијјатлары охумаг сәнә фаҹиәјә таб ҝәтирмәјә неҹә көмәк едә биләр? (Зәбур 94:19).

17 јашым оланда атамы итирдим. Башыма ҝәләнләрин ән дәһшәтлиси бу иди. Јаман сарсылмышдым.

Атамын өлдүјүнә инана билмирдим. Фикирләширдим үстү өртүлмүш инсан башга адамдыр, атам јох. Дејирдим: «О, сабаһ ојанаҹаг». Өзүмү әлаҹсыз вә кимсәсиз һисс едирдим.

Биз аиләликҹә Јеһованын Шаһидијик. Атам өләндә јығынҹағымыздакы баҹы-гардашларын бизә дәстәјини сөзлә ифадә едә билмәрәм. Бизи јемәклә тәмин едир, бизимлә галыр вә јанымыздан һеч ајрылмырдылар. Буну онлар бир нечә ҝүн јох, узун мүддәт етдиләр. Онларын бу дәстәји мәнә сүбут етди ки, Јеһованын Шаһидләри һәгиги мәсиһиләрдир (Јәһја 13:35).

2 Коринфлиләрә 4:17, 18 ајәләри мәни сөзүн әсил мәнасында мөһкәмләндирди. Орада дејилир: «Чүнки чәкдијимиз әзијјәтләр гысамүддәтли вә јүнҝүл олса да, бизә даһа мөһтәшәм вә әбәди ҹалал ҝәтирәҹәк. Биз ҝөзүмүзү ҝөрүнән јох, ҝөрүнмәјән шејләрә дикмишик, чүнки ҝөрүнән шејләр мүвәггәти, ҝөрүнмәјән шејләр исә әбәдидир».

Ахырынҹы ајә мәнә ҝүҹлү тәсир етди. Атамын әзабы мүвәггәти иди, Аллаһын ҝәләҹәкдә верәҹәји хејир-дуалар исә әбәди олаҹаг. Атамын өлүмү мәнә һәјатымы нәјә һәср етдијимин үзәриндә дүшүнмәјә вә дүзҝүн мәгсәдләрә ҹан атмаға көмәк етди.

Дүшүн. Башына ҝәлән фаҹиә мәгсәдләринин үзәриндә јенидән дүшүнмәјә неҹә көмәк едә биләр? (1 Јәһја 2:17).