Natawo ko sa Ciudad Mante, usa ka nindot nga rehiyon sa estado sa Tamaulipas, Mexico. Kadaghanan sa mga tawo didto mahinatagon ug buotan. Pero ikasubo, peligroso kaayo ang maong lugar tungod sa kadaghan sa krimen.

Upat mi ka managsoong lalaki, ikaduha ko. Gipabunyagan ko sa akong ginikanan sa Katolikong Simbahan, ug sa ulahi, miapil ko sa koro sa simbahan. Gusto ko nga malipay nako ang Diyos kay mahadlok kong masunog sa impiyerno.

Singko anyos ko dihang gibiyaan mi ni Papa. Naguol ko pag-ayo ug nasakitan. Wala ko makasabot kon nganong gibiyaan mi niya nga gimahal man namo siya pag-ayo. Si Mama napugos pagtrabahog daghang oras aron matagan-an ang among panginahanglan.

Akong gipahimuslan kining higayona ug pirme kong mosibat sa klase aron makig-uban sa gulanggulang nga mga batan-on. Nakakat-on ko sa pagpamalikas, pagpanigarilyo, pagpangawat, ug pagpakigsumbagay. Kay gusto ko nga manghawod, nagtuon kog boksing, wrestling, karate, ug paggamit ug armas. Busa nahimo kong bayolente. Pirme kong maapil sa pinusilay, ug daghang beses kong maligo sa akong kaugalingong dugo ug masaypan nga patay na. Nakahatag kog grabeng kaguol sa akong mama dihang makit-an ko niya sa ingon niana nga kahimtang ug magdalidalig dala nako sa ospital!

Pag-edad nakog 16, ang akong amigong si Jorge mibisita sa among balay. Siya miingon nga Saksi ni Jehova siya ug may gusto siyang isulti nga importante kaayong mensahe. Iyang gipatin-aw ang iyang pagtuo pinaagi sa Bibliya. Wala pa ko sukad makabasa niana, ug nalipay ko sa pagkahibalo sa ngalan sa Diyos ug sa iyang katuyoan. Kami gitanyagan ni Jorge ug pagtuon sa Bibliya, ug misugot mi.

Nahupayan gyod ko dihang nahibaloan nako nga wala diay itudlo sa Bibliya ang bahin sa impiyerno. (Salmo 146:4; Ecclesiastes 9:5) Busa ang akong grabeng kahadlok sa Diyos nawala. Hinunoa, ako na siyang giisip ingong mahigugmaong Amahan nga mahunahunaon sa kaayohan sa iyang mga anak.

 Samtang nagkadaghan ang akong nakat-onan sa Bibliya, nakita nako nga kinahanglan kong magbag-o. Kinahanglan nakong ugmaron ang pagkamapainubsanon ug mohunong na sa pagkabayolente. Nakatabang nako ang tambag sa 1 Corinto 15:33, nga nag-ingon: “Ang daotang pakig-uban makadaot sa mapuslanong pamatasan.” Akong naamgohan nga kon gusto nako nga mausab ang akong personalidad, kinahanglang mohunong ko sa pagpakig-uban sa mga tawo nga dili maayog impluwensiya nako. Busa wala na ko makig-uban sa akong kanhing mga higala ug nakig-uban na sa mga membro sa matuod nga Kristohanong kongregasyon—mga tawo nga maghusay sa kabingkilan, dili pinaagig away o kapintasan kondili pinaagi sa pagsunod sa mga prinsipyo sa Bibliya.

Usa pa ka teksto nga nakatabang nako mao ang Roma 12:17-19. Kini nag-ingon: “Ayaw balosi si bisan kinsa ug daotan tungod sa daotan. . . . Kon mahimo, kutob sa inyong maarangan, makigdinaitay sa tanang tawo. Ayaw kamo pagpanimalos, . . . kay nahisulat: ‘Akoa ang panimalos; ako magabalos, nag-ingon si Jehova.’” Naamgohan nako nga wad-on ni Jehova ang inhustisya sa iyang kaugalingong paagi ug panahon. Anam-anam nakong nabuntog ang akong pagkabayolente.

Dili gyod nako malimtan ang nahitabo usa ka gabii dihang pauliay na ko sa balay. Giatake ko sa usa ka grupo sa mga batan-on sa kanhing kakontra nako nga gang, ug gisumbag sa ilang lider-lider ang akong likod, ug misinggit: “Balos!” Nianang higayona, nag-ampo kog kadiyot kang Jehova aron makapugong ko sa akong kaugalingon. Bisag gusto kaayo kong mobalos, nakakita kog paagi nga makaikyas. Pagkasunod adlaw nasugatan nako ang lider-lider nga siya rang usa. Misurok ang akong dugo ug gusto kong manimalos, pero miampo na sab ko kang Jehova sa pagtabang nako aron makontrolar ang akong kasuko. Nakurat ko dihang miduol siya nako ug miingon: “Pasensiya na sa nahitabo gabii. Sa tinuod lang, gusto ko nga maparehas nimo. Gusto kong magtuon ug Bibliya.” Nalipay kaayo ko nga nakapugong ko sa akong kasuko! Tungod niana, nagtuon na pod siyag Bibliya.

Ikasubo, ang akong pamilya mihunong sa pagtuon ug Bibliya nianang panahona. Pero, determinado ko nga magpadayon sa pagtuon ug wala magpababag kang bisan kinsa o sa bisan unsa. Nahibalo ko nga ang kanunayng pagpakig-uban sa mga alagad sa Diyos makahupay sa akong gibating kasakit ug makahatag nakog pamilya nga akong gikinahanglan. Nagpadayon ko sa pag-uswag, ug pagka-1991, nagpabawtismo ko ingong Saksi ni Jehova.

Kaniadto, ako magul-anon, mahariharion, ug bayolente. Pero nabag-o sa Pulong sa Diyos ang akong kinabuhi. Karon akong gipaambit ang mensahe sa Bibliya sa tanan nga maminaw. Nag-alagad ko ingong bug-os panahong ministro sulod na sa 23 ka tuig.

Nakaboluntaryo ko sa sangang buhatan sa mga Saksi ni Jehova sa Mexico. Didto, akong nakaila si Claudia, usa ka bibo kaayo nga batan-ong Kristohanon, ug kami nagminyo pagka-1999. Mapasalamaton kaayo ko kang Jehova sa paghatag nakog buotang kapikas!

Nag-alagad mi sa Mexican Sign Language nga kongregasyon, nga nagtabang sa mga amang nga makakat-on bahin kang Jehova. Sa ulahi, gidapit mi sa pagbalhin sa Belize sa pagtudlo sa mga tawo bahin sa Bibliya. Bisag mas simple ang among kinabuhi dinhi, malipayon kaayo mi. Dili namo kini ikabaylo sa bisan unsa.

Ngadtongadto, si Mama mibalik pagtuon ug Bibliya ug nagpabawtismo. Ang akong magulang nga lalaki, iyang asawa, ug ilang mga anak mga Saksi ni Jehova na. Ang uban nakong mga higala kaniadto nga akong gisangyawan sa mensahe sa Gingharian nag-alagad na usab karon kang Jehova.

Ikasubo, ang ubang sakop sa akong pamilya nangamatay kay sila nagpabiling bayolente. Kon nagpadayon pa ko sa akong pagkabayolente, tingali patay na sab ko karon. Mapasalamaton ko kang Jehova nga iya kong gihatagag higayon nga masuod kaniya ug sa iyang mga magsisimba, kinsa mapailobon ug mabinationg nagtudlo nako sa pagpadapat sa mga prinsipyo sa Bibliya diha sa akong kinabuhi.