“UG NGANONG dili man ka mosimba sa imong katigulangan?” nangutana si Mama. “Wa ka ba mahibalo nga sila ang naghatag nimog kinabuhi? Pagkaingrato god nimo! Nganong talikdan man nimo ang mga kostumbre nga gipasa sulod na sa daghang kaliwatan? Kon dili nimo pasidunggan ang atong katigulangan, sama rag miingon ka nga binuang ning atong pagsimba.” Dayon mihilak si Mama.

Dili ko makatuo nga masulti nâ ni Mama. Kon buot hunahunaon, siya ang naghikay nga magtuon kog Bibliya. Pero gihimo niya kana kay dili siya ganahang magtuon. Kanunay kong motuman ni Mama maong karon nalisdan ko sa pagsupak niya. Apan niining tungora, kinahanglan nako ning himoon aron pahimut-an si Jehova. Kon wala pa ko niya palig-ona, dili nako to mahimo.

Sama sa kadaghanan sa Japan, kami mga Budhista. Pero duha pa lang ka bulan sa akong pagtuon uban sa mga Saksi ni Jehova, nakombinsir na ko nga tinuod ang Bibliya. Sa pagkahibalo nga duna koy langitnong Amahan, nangandoy kong makaila kaniya. Malipayon ming maghisgot ni Mama sa akong nakat-onan. Misugod ko sa pagtambog tigom sa Kingdom Hall kada Dominggo. Dihang daghan na kog nahibaloan bahin sa kamatuoran, gisultian nako si Mama nga dili na ko moapil sa mga rituwal sa Budhismo. Sa kalit lang, nausab ang iyang tinamdan. “Dakong kaulawan kon dunay usa sa pamilya nga walay gugma alang sa atong katigulangan,” miingon si Mama. Gusto niya nga moundang na ko sa pagtuon ug Bibliya ug sa pagtambog tigom. Wa gyod ko magdahom nga masulti to ni Mama! Morag nausab na siya.

Si Papa milaban kang Mama. Sa Efeso kapitulo 6, akong nakat-onan nga gusto ni Jehova nga magmasinugtanon ko sa akong ginikanan. Sa sinugdan, naghunahuna ko nga kon mamati ko nila, maminaw ra sila nako ug magmalinawon pag-usab ang among pamilya. Gawas pa, hapit na ang entrance exam sa hayskul, ug kinahanglan kong mangandam. Busa misunod ko sa ilang gusto, ug tulo ka bulan kong wala motambog tigom. Pero misaad ko kang Jehova nga motambong kog balik pagkahuman ana.

Sayop diay ang akong desisyon sa duha ka rason. Una, abi nakog dili mausab ang akong tinguha nga moalagad kang Jehova sulod nianang tulo ka bulan. Hinunoa, naluya ko sa espirituwal, nga nag-anam ka layo kang Jehova. Ikaduha, mas gipresyur  ko sa akong ginikanan nga mohunong sa pag-alagad kang Jehova.

Sa Kingdom Hall, daghan kog nakaila nga gilutos usab sa ilang pamilya. Gipasaligan ko nila nga palig-onon ko ni Jehova. (Mat. 10:34-37) Ilang gipatin-aw nako nga ako ang pangunang tulay sa akong pamilya aron kini maluwas. Busa, kinasingkasing kong nag-ampo aron makakat-on ko sa pagsalig kang Jehova.

Ang akong pamilya naglutos nako sa lainlaing paagi. Gisulayan ni Mama ang paghangyo ug pagpangatarongan kanako. Sagad, magpakahilom lang ko. Kon mosulti ko, sagad maglalis mi kay gusto namong pamatud-an nga kami ang husto. Kon gitahod pa lang nako ang pagbati ug tinuohan ni Mama, basin nahimong mas malinawon ang kahimtang. Gidugangan sa akong ginikanan ang akong mga trabahoon sa balay aron dili ko makagawasgawas. Usahay, trangkahan nila ang pultahan aron dili ko makasulod o kaha di ko nila salinag pagkaon.

Nagpatabang si Mama sa uban. Nakig-estorya siya sa akong maestro, apan wala ni mag-apil-apil. Gidala ko ni Mama sa iyang manedyer aron kombinsihon ko nga way pulos ang tanang relihiyon. Gitawgan sab ni Mama ang among mga paryente ug siya naghilak ug nagpakiluoy nga tabangan siya. Naglagot ko niya, pero sa mga tigom, gipahinumdoman ko sa mga ansiyano nga dihang mosulti si Mama sa uban bahin sa akong kahimtang, wala tuyoang nakasangyaw siya nila.

Nahimo sab nakong problema ang pagtungha sa unibersidad. Gusto sa akong ginikanan nga hatagan kog maayong kaugmaon. Naglaom sila nga  makakita kog maayong trabaho. Naglalis na pod mi, busa kadaghan nakong gisulatan si Mama ug Papa bahin sa akong mga tumong. Kay nasuko pag-ayo, giingnan ko ni Papa: “Kon nagtuo ka nga makakita kag trabaho, kinahanglang makatrabaho ka na ugma. Kon dili, pahawa sa akong panimalay.” Giampo nako kana kang Jehova. Pagkasunod adlaw samtang naa sa kanataran, duha ka sister ang mihangyo nako sa pag-tutor sa ilang mga anak. Si Papa wala malipay niini ug wala na ko niya tinggi; sa tinuoray lang, wala na gyod ko niya tagda. Miingon si Mama nga mas gusto pa niya nga mahimo kong delingkuwente kay sa mahimo kong Saksi ni Jehova.

Usahay, maghunahuna ko kon gusto ba gyod ni Jehova nga mosupak ko sa akong ginikanan hangtod niining puntoha. Pero pinaagi sa pag-ampo ug pagpamalandong sa mga teksto bahin sa gugma ni Jehova, natabangan ko nga lantawon ang paglutos sa positibong paagi ug sa pagsabot nga sa usa ka bahin, tungod kini sa ilang kahingawa kanako. Gitabangan ko ni Jehova sa pagtul-id sa akong panghunahuna ug sa pagkahibalo kon unsay angayng buhaton. Dugang pa, samtang kanunay kong makigbahin sa ministeryo, mas nag-enjoy ko niini. Oo, nahimo nakong tumong ang pagpayunir.

Dihang nahibaloan sa pipila ka sister nga gusto kong magpayunir, gitambagan ko nila sa paghulat una nga mokalma ang akong ginikanan. Ako nag-ampo alang sa kaalam, nag-research, nagsusi sa akong mga motibo, ug nakig-estorya sa hamtong nga mga igsoon. Nakahukom ko nga gusto nakong pahimut-an si Jehova. Dugang pa, ang dili dayon pagpayunir dili garantiya nga mausab ang tinamdan sa akong ginikanan.

Misugod kog payunir sa akong kataposang tuig sa hayskul. Human sa pipila ka tuig nga pagpayunir, gihimo nakong tumong nga moalagad diin mas dako ang panginahanglan. Pero dili gusto ni Mama ug Papa nga mobiya ko sa balay. Busa naghulat ko hangtod nga nag-edad kog 20. Dayon, aron dili mabalaka si Mama, mihangyo ko sa branch office nga iasayn ko sa habagatang bahin sa Japan, diin duna koy mga paryente.

Sa maong asaynment, nalipay kong makita nga daghan sa akong Bible study ang nabawtismohan. Sa kasamtangan, nagtuon kog Iningles aron mapalapad ang akong ministeryo. Duha ka espesyal payunir nga brader ang nakauban nako sa kongregasyon. Nakita nako ang ilang kadasig ug kon giunsa nila pagtabang ang uban. Busa, nahimo nakong tumong ang pag-espesyal payunir. Nianang panahona, si Mama kaduha makaagom ug grabeng sakit. Sa matag higayon, mipauli ko aron sa pag-atiman kaniya. Wala ni niya dahoma, ug miarang-arang ang tinagdan ni Mama nako.

Human sa pito ka tuig, nakadawat kog sulat gikan kang Atsushi, usa sa mga espesyal payunir nga brader nga gihisgotan ganina. Miingon siya nga gusto niyang makigminyo nako ug nangutana siya kon duna ba sab koy pagbati niya. Sukad sa una wala gyod ko mahigugma kang Atsushi, ug wala sab ko maghunahuna nga nahigugma siya nako. Paglabayg usa ka bulan, mitubag ko nga gusto nakong mas magkailhanay mi. Among naamgohan nga parehas diay mig mga tumong, gusto namong magpadayon sa bug-os panahong pag-alagad ug andam ming modawat ug bisan unsang asaynment. Ngadtongadto, naminyo mi. Lipay kaayo ko nga mitambong sa among kasal si Mama, Papa, ug pipila ka paryente!

Wala madugay, samtang nag-alagad mi ingong regular payunir, si Atsushi natudlo ingong kapuling circuit overseer. Dayon, nakadawat mig dugang  mga panalangin. Natudlo mi ingong espesyal payunir ug dayon sa sirkitong buluhaton. Human namo maduaw ang tanang kongregasyon sa sirkito, gitawgan mi sa branch office. Nangutana sila kon mosugot ba mi nga maasayn sa sirkitong buluhaton sa Nepal.

Naghunahuna ko kon unsa kahay bation sa akong ginikanan kon malayo ko nila. Busa gitawgan nako sila. Mitubag si Papa: “Nindot nga lugar ang inyong adtoan.” Usa ka semana una niana, usa sa iyang mga higala ang mihatag niyag libro bahin sa Nepal, ug naghunahuna pa gani si Papa nga nindot adtoan kanang dapita.

Samtang kami malipayong nag-alagad uban sa mahigalaong mga Nepalese, lain na pong panalangin ang among nadawat. Gilakip sa among sirkito ang Bangladesh, usa ka dapit nga duol ra pero lahi kaayo. Busa lainlain sab ang pamaagi sa pagsangyaw. Human sa lima ka tuig, giasayn mig balik sa Japan, diin malipayon ming nag-alagad sa sirkitong buluhaton sa pagkakaron.

Sa among pag-alagad sa Japan, Nepal, ug Bangladesh, daghan kaayo kog nakat-onan bahin kang Jehova. Ang matag nasod adunay kaugalingong kultura ug batasan. Ug sa matag nasod, ang mga tawo lainlaig kinaiya. Akong nakita kon sa unsang paagi si Jehova nag-atiman sa matag indibiduwal, nagdawat kanila, nagtabang ug nagpanalangin kanila.

Sa akong bahin, daghan kog angayng ipasalamat kang Jehova. Gihatagan ko niyag kahibalo, buluhaton, ug buotan nga bana. Ang Diyos naggiya nako sa paghimog hustong mga desisyon, ug karon duna koy maayong relasyon kaniya ug sa akong pamilya. Sa tabang ni Jehova, suod na pod ming managhigala ni Mama. Mapasalamaton kaayo ko nga nakabaton kog kalinaw uban sa Diyos ug sa akong inahan.