Sanglit ang mga Israelitas naggikan man sa usa ka tawo nga si Jacob, o Israel, sila ‘managsoon,’ mga membro sa usa ka pamilya. Sa dihang sila mangadto sa Jerusalem alang sa mga pista, kadto ‘maayo’ ug ‘makapalipay.’ Sama nila, daghang pamilya karon ang gustong makatagamtam ug ‘maayo’ ug ‘makapalipay’ nga pag-ubanay panahon sa Pasko.

Ang Encyclopedia of Christmas and New Year’s Celebrations miadmitir: “Ang ginagmayng panagbangi sa pamilya sa tibuok tuig mahimong modako sa dihang sila magkatapok panahon niini nga mga selebrasyon.”

“Magpadayon sa paghatag sa angayng balos ngadto sa [inyong] mga ginikanan ug mga apohan.” (1 Timoteo 5:4) Kon mahimo, hikaya ang regular nga pagduaw sa imong pamilya. Kon layo silag gipuy-an, mahimo gihapon kang makigkomunikar. Nganong dili ka magsulat, manawag sa telepono, magpadalag e-mail, o makig-chat nila? Kon regular ang komunikasyon, mamenosan ang dili-pagsinabtanay.

“Kamo hagip-ot ug luna diha sa inyong malumong mga pagmahal. . . . Magpasangkad.” (2 Corinto 6:12, 13) Ang mga paryenteng kada tuig lang makita dali rang mahimong estranyo—ilabina alang sa mga bata. Ang pipila ka bata mobating dili sila magkauyon sa ilang mga apohan o sa lagyong mga paryente. Busa, dasiga ang inyong mga anak sa ‘pagpasangkad’ sa ilang pagmahal pinaagi sa pagpakig-uban sa tigulang nga mga paryente. * Ang mga batang regular nga makig-uban sa mga tigulang sagad mas dakog empatiya ug apresasyon sa mga tawong mas magulang nila.

“Pagkamaayo gayod ang usa ka pulong sa hustong panahon.” (Proverbio 15:23, Ang Biblia, Bag-ong Hubad nga Binisaya) Sa unsang paagi nimo malikayan ang dili-pagsinabtanay o ang mga isyu nga makadaot sa relasyon sa pamilya? Ang usa ka paagi mao ang pagpilig “hustong panahon” sa paghisgot sa mga problema. Kon regular ang inyong komunikasyon, mas sayon alang nimo ang pribadong pagpakig-estorya sa mga membro sa pamilya aron masulbad ang bisan unsang problema ug matagamtam ang ‘maayo’ ug ‘makapalipay’ nga pag-ubanay.