Handurawa ang usa ka amahan nga makig-estorya sa iyang siyete anyos nga anak nga lalaki. Siya moingon, “Sa unang panahon, gibuhat sa Diyos ang yuta ug ang tanan diha niana, ug ang adlaw, bulan, ug mga bituon.” Ang anak maghunahuna kadiyot ug mangutana, “Pa, kinsay nagbuhat sa Diyos?”

“Way nagbuhat sa Diyos,” motubag ang amahan. “Dugay ra siyang naglungtad.” Kanang simpleng tubag igo pa sa bata karon. Apan samtang magdako, mahunahunaan gihapon niya ang maong pangutana. Dili niya masabtan kon nganong ang usa walay sinugdanan. Ang uniberso man gani dunay sinugdanan. ‘Asa gikan ang Diyos?’ siya mahibulong.

Unsay tubag sa Bibliya? Halos parehas ra sa tubag sa amahan ganina. Si Moises misulat: “Oh Jehova, . . . sa wala pa ipatungha ang kabukiran, o ipahimugso nimo ang yuta ug ang mabungahong yuta, . . . gikan sa panahong walay tino hangtod sa panahong walay tino ikaw mao ang Diyos.” (Salmo 90:1, 2) Sa susama, si propetang Isaias miingon: “Wala ba ikaw mahibalo o wala ba ikaw makadungog? Si Jehova, ang Maglalalang sa mga kinatumyan sa yuta, maoy Diyos hangtod sa panahong walay tino”! (Isaias 40:28) Sa susama, si Judas misulat nga “walay kataposan” ang paglungtad sa Diyos.—Judas 25.

Gipakita sa maong mga teksto nga ang Diyos maoy “Hari nga walay kataposan,” ingon sa pagtawag ni apostol Pablo kaniya. (1 Timoteo 1:17) Sa ato pa, ang Diyos dugay rang naglungtad, bisag unsa ka dugay pa natong iatras ang panahon. Ug siya kanunayng maglungtad sa umaabot. (Pinadayag 1:8) Busa, ang iyang pagkawalay kataposan maoy pangunang kinaiyahan sa Labing Gamhanan.

Nganong lisod sabton kining ideyaha? Mubo ra ang atong kinabuhi maong lahi kaayo ang atong panglantaw sa panahon kay sa kang Jehova. Kay walay kataposan ang Diyos, para niya ang 1,000 ka tuig sama rag usa ka adlaw. (2 Pedro 3:8) Sa pag-ilustrar: Masabtan kaha sa apan-apan, nga mabuhi rag 50 ka adlaw, ang gitas-on sa atong kinabuhi nga mga 70 o 80 ka tuig? Dili gayod! Pero gipatin-aw sa Bibliya nga sama ra kitag mga apan-apan kon itandi sa atong Dakong Maglalalang. Bisan ang atong katakos sa pagpangatarongan limitado kaayo kon ikomparar sa iyaha. (Isaias 40:22; 55:8, 9) Busa dili ikatingala nga dunay mga bahin sa kinaiyahan ni Jehova nga dili nato bug-os masabtan.

Bisag lisod sabton nga walay kataposan ang Diyos, katuohan kini nga ideya. Kon duna pay nagbuhat sa Diyos, kadto unta ang Maglalalang. Apan sumala sa Bibliya, si Jehova mao ang ‘naglalang sa tanang butang.’ (Pinadayag 4:11) Dugang pa, nahibalo kita nga kaniadto wala pay uniberso. (Genesis 1:1, 2) Asa kini gikan? Kinahanglang duna unay Maglalalang. Diha na siya sa wala pa ang ubang intelihenteng linalang, sama sa iyang bugtong Anak ug mga anghel. (Job 38:4, 7; Colosas 1:15) Busa tin-aw nga kaniadto, siya pa lang ang naglungtad. Wala siya lalanga; walay laing naglungtad nga puwedeng mobuhat niya.

Ang paglungtad nato ug sa tibuok uniberso nagpamatuod nga dunay Diyos nga walay kataposan. Ang Usa nga nagpalihok sa atong lapad kaayong uniberso, ang Usa nga nagkontrolar niana pinaagig mga balaod, kanunay gayong naglungtad. Ug mao nga nahatagan niyag kinabuhi ang tanang uban pa.—Job 33:4.