Unsay nahitabo? Nganong wala makig-away ang Diyos alang sa mga Hudiyo, sama sa iyang gihimo sa nangagi? O nganong wala man niya sila tugoti nga makiggubat aron makalingkawas sa pagpangdaogdaog? Nausab ba ang panglantaw sa Diyos bahin sa gubat? Wala. Apan ang mga Hudiyo ang nausab. Ilang gisalikway ang anak sa Diyos, si Jesus, ingong ang Mesiyas. (Buhat 2:36) Busa, isip nasod, nawala ang ilang espesyal nga relasyon sa Diyos.—Mateo 23:37, 38.

Wala na panalipdi sa Diyos ang nasod sa Israel ug ang Yutang Saad niini, ug dili na pod makapangangkon ang mga Hudiyo nga sila makapakiggubat nga may pag-uyon o pagpaluyo sa Diyos. Ingon sa gitagna ni Jesus, ang nasod sa Israel wala nay mga panalangin gikan sa Diyos kay gihatag na kini sa bag-ong nasod, usa ka espirituwal nga nasod nga sa ulahi gitawag sa Bibliya ingong ang “Israel sa Diyos.” (Galacia 6:16; Mateo 21:43) Ang kongregasyon sa mga Kristohanon nga dinihogan sa espiritu mao ang espirituwal nga Israel sa Diyos. Sa unang siglo, sila giingnan: “Karon kamo maoy katawhan sa Diyos.”—1 Pedro 2:9, 10.

Sanglit ang unang siglong mga Kristohanon mao na man ang “katawhan sa Diyos,” ang Diyos ba nakig-away para nila aron sila mahigawas sa pagpangdaogdaog sa mga Romano? O gitugotan ba niya sila nga makiggubat sa mga nangdaogdaog nila? Wala. Ngano man? Kay kon bahin sa gubat nga giuyonan sa Diyos, siya lang ang magbuot kon kanus-a himoon kana nga gubat, sumala sa gihisgotan sa nag-unang artikulo. Ang Diyos wala makiggubat para sa unang siglong mga Kristohanon, ni magsugo kanila sa pagpakiggubat. Dayag nga ang unang siglo dili pa panahon sa Diyos nga makiggubat sa mga daotan ug daogdaogan.

Busa, sama sa mga alagad sa Diyos kaniadto, ang unang siglong mga Kristohanon kinahanglang maghulat sa panahon sa Diyos nga taposon ang pagkadaotan ug pagpangdaogdaog. Sa kasamtangan, wala sila sugoa sa Diyos nga magbuotbuot sa pagpakiggubat sa ilang mga kaaway. Gitin-aw kini ni Jesus diha sa iyang mga pagtulon-an. Pananglitan, wala niya sultihi ang iyang mga sumusunod nga makiggubat, hinunoa giingnan niya sila: “Magpadayon sa paghigugma sa inyong mga kaaway ug sa pag-ampo alang sa mga nagalutos kaninyo.” (Mateo 5:44) Dihang gitagna ni Jesus ang pag-atake sa Romanong mga sundalo sa Jerusalem sa unang siglo, gisugo niya ang iyang mga tinun-an nga mokalagiw imbes magpabilin ug makiggubat, ug gituman nila kini.—Lucas 21:20, 21.

Dugang pa, si apostol Pablo misulat: “Ayaw kamo pagpanimalos, . . . kay nahisulat: ‘Akoa ang panimalos; ako magabalos, nag-ingon si Jehova.’” (Roma 12:19) Gikutlo ni Pablo ang dugay na kaayong gipamulong sa Diyos nga narekord sa Levitico 19:18  ug Deuteronomio 32:35. Sa nag-unang artikulo, ang Diyos nanimalos alang sa iyang katawhan sa karaang panahon pinaagi sa pagtabang nila sa pagpakiggubat sa ilang mga kaaway. Busa gipakita ni apostol Pablo nga wala mausab ang panglantaw sa Diyos bahin sa gubat. Sa unang siglo, giisip gihapon sa Diyos ang gubat ingong makataronganong paagi aron manimalos alang sa iyang katawhan ug aron taposon ang tanang pagpangdaogdaog ug pagkadaotan. Pero, sama kaniadto, ang Diyos lang ang magbuot kon kanus-a ug kon kinsay makiggubat.

Tin-aw nga wala tugoti sa Diyos nga makiggubat ang mga Kristohanon sa unang siglo. Apan komosta karon? May grupo ba sa katawhan nga gitugotan sa Diyos nga makiggubat? O karon na ba ang panahon sa Diyos nga molihok ug makiggubat alang sa iyang mga alagad? Unsay panglantaw sa Diyos bahin sa gubat karon? Tubagon kana sa sunod artikulo.