Si Irma nagpuyo sa Germany ug hapit nang mag-90 anyos. Human sa duha ka grabeng pagkahulog ug daghang operasyon, dili na siya makasangyaw sa balaybalay. Tungod niana, si Irma mosangyaw sa iyang mga paryente ug kaila pinaagi nag sulat. Ganahan kaayo sila sa iyang mga sulat kay sila nadasig ug nahupayan. Gani, manawag sila kang Irma kon kanus-a na pod siya magpadalag sulat. Makadawat pod siyag daghang sulat-pasalamat, nga naghangyo niya nga magpadala na pod ug sulat. Si Irma miingon, “Kining tanan nakapalipay nako ug nakatabang nako nga magpadayong aktibo sa ministeryo.”

 Si Irma magpadala pod ug mga sulat sa mga nagpuyo sa mga nursing home. Siya miingon: “Gitawgan ko sa usa ka tigulang nga babaye nga namatyan ug bana, ug miingon siya nga nakapahupay pag-ayo niya ang akong sulat. Giipit niya ang sulat diha sa iyang Bibliya ug pirme niya kining basahon sa gabii. Ang laing babaye nga bag-o lang namatyan ug bana miingon nga ang akong sulat mas nakatabang niya kay sa sermon sa pari. Daghan siyag pangutana nga gustong matubag, ug mihangyo siya kon puwede ba siyang mobisita nako.”

 Usa ka dili Saksi nga kaila ni Irma ang mibalhin ug puyo sa layong lugar. Mihangyo siya kang Irma nga padad-an siyag sulat. “Gitipigan sa babaye ang tanan nakong sulat,” miingon si Irma. “Human siya mamatay, gitawgan ko sa iyang anak nga babaye. Miingon siya nga iyang gibasa ang tanan nakong sulat para sa iyang mama ug mihangyo nga padad-an pod nako siyag mga sulat nga binase sa Bibliya.”

 Malipayon kaayo si Irma sa iyang ministeryo. “Mihangyo ko kang Jehova nga padayon ko niyang hatagan ug kusog aron makaalagad niya,” siya miingon. “Bisag dili na ko makasangyaw sa balaybalay, gihimo nako ang kutob sa akong mahimo.”