Yn y Beibl, mae bod yn ysbrydol yn cyfeirio at awydd cryf i blesio Duw ac i ddysgu sut mae ef yn meddwl. Mae rhywun ysbrydol yn gwneud ei orau i fyw ei fywyd yn unol â safonau Jehofa ac i ddilyn arweiniad yr ysbryd glân. a—Rhufeiniaid 8:5; Effesiaid 5:1.

 Mae’r Beibl yn aml yn esbonio sut fath o berson ydy rhywun ysbrydol drwy ei gymharu â rhywun sydd ddim yn ysbrydol. Er enghraifft, yn wahanol i rywun ysbrydol, “dydy dyn corfforol ddim yn derbyn y pethau sy’n ymwneud ag ysbryd Duw,” neu ddysgeidiaethau Duw. (1 Corinthiaid 2:14-16) Ac yn wahanol i bobl ysbrydol, mae pobl sydd ond yn meddwl amdanyn nhw eu hunain yn dueddol o fod yn genfigennus a chweryla yn hytrach na bod yn hael ac y heddychlon. (1 Corinthiaid 3:1-3) Ac mae’r rhai sy’n sarhau ac yn chwalu ffrindiau yn cael eu galw’n ‘ddynion anifeilaidd, heb fod ganddyn nhw ysbryd Duw.’—Jwdas 19; Diarhebion 16:28. b

Yn yr erthygl hon

•  Pam mae gynnon ni angen ysbrydol?

•  Pam mae hi’n bwysig i fod yn ysbrydol?

•  Sut galla i fod yn berson ysbrydol?

•  Ydw i angen crefydd i fod yn ysbrydol?

•  Camsyniadau am fod yn ysbrydol

•  Adnodau am fod yn ysbrydol

 Mae’r gallu gynnon ni i fod yn bobl ysbrydol am fod Duw wedi ein creu ni ar ei ddelw. (Genesis 1:27) Felly, does dim syndod fod cymaint o bobl yn gwerthfawrogi pethau na allan nhw eu gweld na’u cyffwrdd, ac eisiau dysgu amdanyn nhw.

 Mae’n naturiol inni ddangos rhinweddau tebyg i rai Jehofa c Dduw, fel heddwch a thrugaredd. (Iago 3:17) Ar ben hynny, mae Duw yn rhoi ei ysbryd glân i’r rhai sy’n trio dilyn ei orchmynion.—Actau 5:32.

 Mae bod yn ysbrydol yn arwain at “fywyd a heddwch” sydd yn anrhegion hynod o werthfawr oddi wrth Dduw.—Rhufeiniaid 8:6.

•   Bywyd: Mae Duw yn addo y bydd pobl ysbrydol yn byw am byth.—Ioan 17:3; Galatiaid 6:8.

•   Heddwch: Mae’r rhai sydd ond yn canolbwyntio ar eu hanghenion corfforol yn elynion i Dduw. Ond ar y llaw arall, mae pobl sy’n trio bod yn fwy ysbrydol yn cael heddwch â Duw. Mae Duw yn bendithio’r agwedd honno gyda’i heddwch “sydd y tu hwnt i bob deall,” hynny ydy, heddwch mewnol sy’n arwain at hapusrwydd mewn bywyd.—Philipiaid 4:6, 7; Mathew 5:3; Rhufeiniaid 8:7.

•   Dysgwch am orchmynion Duw a’u dilyn. Gallwch chi wneud hyn drwy ddarllen y Beibl. Defnyddiodd Duw ei ysbryd glân i gymell dynion i gofnodi ei feddyliau yn y llyfr hwnnw. (2 Pedr 1:21) Bydd yr hyn rydych chi’n ei ddysgu yn eich helpu chi i addoli Duw mewn ffordd sy’n ei blesio wrth ichi gael eich arwain gan yr ysbryd glân.—Ioan 4:24.

•   Gweddïwch am help Duw. (Luc 11:13) Bydd Duw yn eich helpu i ddangos rhinweddau sy’n gyffredin mewn pobl ysbrydol, ac yn rhoi’r doethineb ichi allu delio â phroblemau bywyd.—Galatiaid 5:22, 23; Iago 1:5.

•   Cymdeithaswch â phobl ysbrydol. Byddan nhw’n eich annog chi i fod yn berson ysbrydol. (Rhufeiniaid 1:11, 12) Ar y llaw arall, gall treulio amser â phobl sydd ddim yn meddwl fel Duw eich gwanhau chi yn ysbrydol.—Iago 4:4.

 Dydy rhywun crefyddol ddim o reidrwydd yn berson ysbrydol. Mae’r Beibl yn dweud: “Os ydy rhywun yn meddwl ei fod yn grefyddol ond dydy ef ddim yn ffrwyno ei dafod, mae’n twyllo ei galon ei hun, ac mae ei addoliad yn ofer.”—Iago 1:26, troednodyn.

 Er hynny, mae’r Beibl yn dangos fod pobl ysbrydol yn addoli Duw mewn ffordd sy’n ei blesio. Maen nhw’n cydnabod mai dim ond “un ysbryd”—ysbryd glân Duw—sy’n eu cymell nhw i addoli Duw fel “un corff.” Maen nhw’n ‘cadw undod yr ysbryd drwy’r heddwch sy’n ein clymu ni wrth ein gilydd.’—Effesiaid 4:1-4.

 Camsyniad: Gall pob creadur byw fod yn ysbrydol.

 Ffaith: Mae popeth mae Duw wedi ei greu yn dod â chlod iddo. (Salm 145:10; Rhufeiniaid 1:20) Ond, yn wahanol i bobl, dydy anifeiliaid ddim yn gallu rhesymu, felly dydyn nhw ddim yn gallu dod yn ffrind i Dduw. Maen nhw’n gweithredu wrth reddf, ac yn cael eu cymell gan eu hanghenion corfforol. (2 Pedr 2:12) Yn ôl y Beibl, mae meddwl ac ymddwyn mewn ffordd anifeilaidd yn gwbl groes i fod yn berson ysbrydol.—Iago 3:15; Jwdas 19.