Η Γραφή διδάσκει ότι ο ανεξέλεγκτος θυμός κάνει κακό τόσο σε αυτόν που είναι θυμωμένος όσο και στους γύρω του. (Παροιμίες 29:22) Αν και ο θυμός μπορεί μερικές φορές να είναι δικαιολογημένος, η Γραφή λέει ότι εκείνοι που έχουν συνεχώς «ξεσπάσματα θυμού» δεν θα αποκτήσουν σωτηρία. (Γαλάτες 5:19-21) Η Γραφή περιέχει αρχές που μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να διαχειριστεί τον θυμό.

•  Είναι πάντοτε εσφαλμένο να θυμώνουμε;

•  Πότε είναι εσφαλμένος ο θυμός;

•  Πώς να διαχειρίζεστε τον θυμό

•  Εδάφια της Γραφής για τον θυμό

 Όχι. Ο θυμός μπορεί να είναι δικαιολογημένος σε ορισμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, ένας πιστός άνθρωπος, ο Νεεμίας, “θύμωσε πολύ” όταν έμαθε για την καταπίεση κάποιων ομοπίστων του.—Νεεμίας 5:6.

 Κάποιες φορές και ο Θεός νιώθει θυμό. Για παράδειγμα, όταν ο αρχαίος λαός του παραβίασε την υπόσχεση που είχε δώσει να λατρεύει μόνο Εκείνον και άρχισε να υπηρετεί ψεύτικους θεούς, «ο θυμός του Ιεχωβά άναψε εναντίον του». (Κριτές 2:13, 14) Ωστόσο, ο θυμός δεν είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του Ιεχωβά Θεού. Ο θυμός του είναι πάντοτε δικαιολογημένος και ελεγχόμενος.—Έξοδος 34:6· Ησαΐας 48:9.

 Ο θυμός είναι εσφαλμένος όταν είναι ανεξέλεγκτος ή αδικαιολόγητος, πράγμα που ισχύει συνήθως με τον θυμό των ατελών ανθρώπων. Λόγου χάρη:

•   Ο Κάιν «άναψε από θυμό» όταν ο Θεός απέρριψε τη θυσία του. Ο Κάιν άφησε τον θυμό του να φουντώσει σε τέτοιον βαθμό ώστε δολοφόνησε τον αδελφό του.—Γένεση 4:3-8.

•   Ο προφήτης Ιωνάς «άναψε από θυμό» όταν ο Θεός έδειξε έλεος στους Νινευίτες. Ο Θεός διόρθωσε τον Ιωνά, τονίζοντάς του ότι δεν ήταν “δικαιολογημένο να θυμώσει τόσο πολύ” και ότι θα έπρεπε να είχε νιώσει συμπόνια για εκείνους τους μετανοημένους αμαρτωλούς.—Ιωνάς 3:10–4:1, 4, 11. a

 Αυτά τα παραδείγματα καταδεικνύουν ότι στην περίπτωση των ατελών ανθρώπων «ο θυμός του ανθρώπου δεν έχει ως αποτέλεσμα τη δικαιοσύνη του Θεού».—Ιακώβου 1:20.

•   Αναγνωρίστε πόσο επικίνδυνος είναι ο ανεξέλεγκτος θυμός. Μερικοί νομίζουν ότι αφήνοντας τον θυμό τους να ξεσπάσει φαίνονται δυνατοί. Στην πραγματικότητα όμως, κάποιος που δεν μπορεί να ελέγξει τον θυμό του έχει μια σοβαρή αδυναμία. «Όπως μια πόλη με κατεστραμμένο τείχος, έτσι είναι ο άνθρωπος που δεν κρατάει την ψυχραιμία του». (Παροιμίες 25:28· 29:11) Απεναντίας, όταν αναπτύσσουμε την ικανότητα να ελέγχουμε τον θυμό μας, τότε εκδηλώνουμε πραγματική δύναμη καθώς και διάκριση. (Παροιμίες 14:29) Η Γραφή λέει: «Ο μακρόθυμος είναι καλύτερος από τον κραταιό».—Παροιμίες 16:32.

•   Διαχειριστείτε τον θυμό προτού κάνετε κάτι για το οποίο θα μετανιώσετε. «Άφησε τον θυμό και παραμέρισε την οργή», λέει το εδάφιο Ψαλμός 37:8, και συνεχίζει: «Μην αναστατώνεσαι και αρχίσεις να κάνεις κακές πράξεις». Προσέξτε πως, όταν είμαστε θυμωμένοι, έχουμε μια επιλογή—μπορούμε να επιλέξουμε “να αφήσουμε τον θυμό” προτού φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε «κακές πράξεις». Όπως αναφέρει το εδάφιο Εφεσίους 4:26: «Να οργίζεστε, αλλά μην αμαρτάνετε».

•   Αν είναι δυνατόν, φύγετε όταν αρχίζει να φουντώνει ο θυμός. «Όταν αρχίζει κάποιος φιλονικία είναι σαν να ανοίγει υδροφράκτη», λέει η Γραφή. «Προτού ξεσπάσει ο καβγάς, σήκω και φύγε». (Παροιμίες 17:14) Αν και είναι σοφό να τακτοποιούνται οι διαφορές γρήγορα, τόσο εσείς όσο και το άλλο άτομο ίσως χρειαστεί πρώτα να ηρεμήσετε για να συζητήσετε ψύχραιμα.

•   Εξακριβώστε τα γεγονότα. «Η ενόραση του ανθρώπου ασφαλώς καταστέλλει τον θυμό του», λέει το εδάφιο Παροιμίες 19:11. Είναι συνετό να εξακριβώσουμε όλα τα γεγονότα προτού καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα. Αν ακούσουμε προσεκτικά όλες τις πλευρές ενός ζητήματος, θα είναι λιγότερο πιθανό να θυμώσουμε χωρίς λόγο.—Ιακώβου 1:19.

•   Προσευχηθείτε για ειρήνη διάνοιας. Η προσευχή μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε την «ειρήνη του Θεού η οποία υπερβαίνει κάθε κατανόηση». (Φιλιππησίους 4:7) Η προσευχή είναι ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους λαβαίνουμε το άγιο πνεύμα του Θεού, το οποίο μπορεί να παράγει μέσα μας ιδιότητες όπως η ειρήνη, η μακροθυμία και η εγκράτεια.—Λουκάς 11:13· Γαλάτες 5:22, 23.

•   Να επιλέγετε τις συναναστροφές σας προσεκτικά. Έχουμε την τάση να μοιάζουμε σε εκείνους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε. (Παροιμίες 13:20· 1 Κορινθίους 15:33) Δικαιολογημένα, η Γραφή μάς προειδοποιεί: «Μην κάνεις παρέα με ευέξαπτο άνθρωπο και μη σχετίζεσαι με κάποιον που είναι οξύθυμος». Γιατί; «Ώστε να μη μάθεις τους τρόπους ενέργειάς του και πέσεις σε παγίδα».—Παροιμίες 22:24, 25.