Αν εστιάζουμε υπερβολικά στο πόσο διαφέρουν οι άλλοι από εμάς, μπορεί να συμπεράνουμε ότι οι διαφορές τους αποτελούν ελαττώματα ή ψεγάδια. Το αποτέλεσμα θα είναι να θεωρούμε κατώτερους όσους διαφέρουν από εμάς. Αν αναπτύξουμε αυτή την αρνητική άποψη για τους άλλους, θα μας είναι δύσκολο να εκδηλώνουμε συμπόνια. Η έλλειψη συμπόνιας μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος​—της προκατάληψης.

«Να χαίρεστε με όσους χαίρονται· να κλαίτε με όσους κλαίνε».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:15.

Τι σημαίνει αυτό; Αυτή η αρχή μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση: Να δείχνετε συμπόνια. Συμπόνια είναι η ικανότητα να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου και να νιώθουμε ό,τι νιώθει.

Όταν συμπονούμε κάποιον, συνειδητοποιούμε πόσο μοιάζουμε. Αντιλαμβανόμαστε ότι μπορεί να νιώθει και να αντιδρά όπως εμείς. Η συμπόνια μάς βοηθάει να διακρίνουμε ότι όλοι, ανεξαρτήτως υποβάθρου, αποτελούν μέρος της ανθρώπινης οικογένειας. Όσο περισσότερο εστιάζουμε στις ομοιότητές μας, τόσο θα μειώνονται οι πιθανότητες να τους κρίνουμε αρνητικά.

Η συμπόνια μάς βοηθάει επίσης να σεβόμαστε τους άλλους. Η Αν-Μαρί από τη Σενεγάλη κάποτε περιφρονούσε εκείνους που προέρχονταν από τις αποκαλούμενες κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Η ίδια εξηγεί πώς τη βοήθησε η συμπόνια: «Βλέποντας τι περνούσαν εκείνοι που ανήκαν σε κατώτερες τάξεις, αναρωτιόμουν πώς θα ένιωθα αν ήμουν στη θέση τους. Ως αποτέλεσμα, άρχισα να αμφιβάλλω για το αν ήμουν καλύτερη από αυτούς λόγω της υποτιθέμενης ανώτερης κοινωνικής μου θέσης​—την οποία ούτε είχα επιλέξει ούτε είχα κερδίσει». Ναι, αν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι περνάει ο άλλος, το πιθανότερο είναι να τον συμπονέσουμε, όχι να τον επικρίνουμε.

Προσπαθήστε να δείτε πέρα από τις διαφορές και να βρείτε ομοιότητες ανάμεσα σε εσάς και στα άτομα μιας ομάδας για την οποία ίσως έχετε αρνητική άποψη. Για παράδειγμα, φανταστείτε πώς νιώθουν

• όταν τρώνε μαζί με την οικογένειά τους

• έπειτα από μια κοπιαστική μέρα στη δουλειά

• όταν κάνουν παρέα με τους φίλους τους

• όταν ακούν την αγαπημένη τους μουσική

Κατόπιν, προσπαθήστε να φανταστείτε τον εαυτό σας στη θέση τους. Αναρωτηθείτε:

• “Πώς θα αντιδρούσα αν κάποιος με έκανε να νιώθω άχρηστος;”

• “Πώς θα ένιωθα αν οι άλλοι με έκριναν προτού καν με γνωρίσουν;”

• “Αν ήμουν ένας από αυτούς, πώς θα ήθελα να μου φέρονται οι άλλοι;”