«Η σύζυγός μου και εγώ χάσαμε ταυτόχρονα τις δουλειές μας», θυμάται ο Σεθ. * «Επί δύο χρόνια ήμασταν αναγκασμένοι να ζούμε με ό,τι μας έδιναν συγγενείς και με ελάχιστα μεροκάματα. Τελικά, η σύζυγός μου, η Πρισίλα, έπαθε κατάθλιψη και εγώ ένιωθα άχρηστος.

»Πώς χειριστήκαμε αυτή την κατάσταση; Η Πρισίλα επανέφερε συνεχώς στο μυαλό της τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 6:34. Εκείνος είπε ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε για την αυριανή μέρα, γιατί η κάθε μέρα έχει τις δικές της ανησυχίες. Επίσης, οι εγκάρδιες προσευχές της συζύγου μου της έδιναν δύναμη για να συνεχίσει. Εμένα, από την άλλη, με παρηγορούσε το εδάφιο Ψαλμός 55:22. Όπως ο ψαλμωδός, έτσι και εγώ έριχνα το βάρος που σήκωνα στον Ιεχωβά, και διαπίστωσα ότι όντως με στήριζε. Παρ’ όλο που τώρα έχω δουλειά, διατηρούμε τη ζωή μας απλή ακολουθώντας τη συμβουλή του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 6:20-22. Πάνω από όλα, έχουμε πλησιάσει περισσότερο τον Θεό και ο ένας τον άλλον».

«Φοβόμουν τι θα φέρει το αύριο όταν η μικρή οικογενειακή μας επιχείρηση χρεοκόπησε», εξομολογείται ο Τζόναθαν. «Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, 20 χρόνια σκληρής εργασίας πήγαν χαμένα. Αρχίσαμε να μαλώνουμε με τη σύζυγό μου για τα οικονομικά. Φοβόμασταν να κάνουμε αγορές με πιστωτική κάρτα, μην τυχόν και δεν εγκριθούν.

»Ωστόσο, ο Λόγος του Θεού και το πνεύμα Του μας βοήθησαν να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Έμαθα να δέχομαι κάθε είδους εργασία, και περικόψαμε όλα τα περιττά έξοδα. Επίσης, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, είχαμε την υποστήριξη των ομοπίστων μας, οι οποίοι τόνωναν την αυτοεκτίμησή μας και μας πρόσφεραν χέρι βοήθειας όταν τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα».

«Όταν με εγκατέλειψε ξαφνικά ο σύζυγός μου, πληγώθηκα και θύμωσα», θυμάται η Ρακέλ. «Επίσης με κατέκλυσε τρομερή θλίψη. Πλησίασα όμως τον Θεό, και εκείνος με παρηγόρησε. Η ειρήνη του προστάτευε την καρδιά μου καθώς προσευχόμουν καθημερινά σε εκείνον. Ένιωσα ότι θεράπευσε τη ραγισμένη μου καρδιά.

»Επίσης, χάρη στον Λόγο του, την Αγία Γραφή, ξεπέρασα τα αισθήματα οργής και πικρίας που είχα. Έλαβα σοβαρά υπόψη τα λόγια του αποστόλου Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 12:21: “Να μην αφήνεις τον εαυτό σου να νικιέται από το κακό αλλά να νικάς το κακό με το καλό”.

»Ένας φίλος με βοήθησε με μια σοφή συμβουλή να καταλάβω ότι έπρεπε να πάω παρακάτω. Μου έδειξε το εδάφιο Εκκλησιαστής 3:6 και μου είπε στοργικά ότι υπάρχει καιρός που πρέπει να “θεωρήσουμε κάτι χαμένο”. Αν και αυτή η συμβουλή με ταρακούνησε, ήταν ό,τι χρειαζόμουν. Τώρα έχω καινούριους στόχους στη ζωή».

«Όταν διαλύεται ο γάμος σου, χρειάζεσαι συμπαράσταση», δηλώνει η Ελίζαμπεθ. «Εγώ είχα μια καλή φίλη που μου συμπαραστεκόταν τη μια μέρα μετά την άλλη. Έκλαιγε μαζί μου, με παρηγορούσε και με έκανε να νιώθω ότι με αγαπούν, όχι ότι είμαι ανεπιθύμητη. Είμαι βέβαιη ότι ο Ιεχωβά τη χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει τις συναισθηματικές μου πληγές».

Ο Λουίς, ο οποίος αναφέρθηκε στο αρχικό άρθρο αυτής της σειράς, πάσχει από σοβαρή καρδιοπάθεια, και δύο φορές κινδύνεψε να πεθάνει. Τώρα, πρέπει να είναι συνδεδεμένος με συσκευή οξυγόνου 16 ώρες τη μέρα. «Προσεύχομαι διαρκώς στον Ιεχωβά», λέει ο ίδιος. «Αφού προσευχηθώ στον Θεό, νιώθω το πνεύμα του να μου δίνει δύναμη. Η προσευχή μού δίνει κουράγιο να συνεχίσω επειδή έχω πίστη σε εκείνον και γνωρίζω ότι ενδιαφέρεται για μένα».

«Θέλω να κάνω τόσο πολλά πράγματα, αλλά δεν μπορώ», εξηγεί η Πέτρα, που έχει περάσει τα 80. «Είναι πολύ σκληρό να βλέπω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Νιώθω εξαντλημένη και είμαι αναγκασμένη να ζω με φάρμακα. Συχνά σκέφτομαι τον Ιησού, ο οποίος ζήτησε από τον Πατέρα του να τον γλιτώσει, αν ήταν δυνατόν, από μια συγκεκριμένη δοκιμασία. Αλλά ο Ιεχωβά ενίσχυσε τον Ιησού και ενισχύει και μένα. Η προσευχή είναι η καθημερινή μου θεραπεία. Νιώθω πολύ καλύτερα αφότου μιλήσω στον Θεό».—Ματθαίος 26:39.

 Παρόμοια αισθήματα έχει και ο Χουλιάν, ο οποίος παλεύει με τη σκλήρυνση κατά πλάκας σχεδόν 30 χρόνια. «Αντάλλαξα την πολυθρόνα του διευθυντή με την αναπηρική πολυθρόνα», αναφέρει. «Αλλά η ζωή μου έχει αξία, γιατί είναι αφιερωμένη στην υπηρεσία προς τους άλλους. Το να δίνουμε έχει τη δύναμη να ανακουφίζει από τα βάσανα, και ο Ιεχωβά από τη μεριά του τηρεί την υπόσχεσή του να μας ενισχύει σε καιρό ανάγκης. Σαν τον απόστολο Παύλο, μπορώ αληθινά να πω: “Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη”».—Φιλιππησίους 4:13.

«Όταν ο πατέρας μου σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω», θυμάται ο Αντόνιο. «Μου φαινόταν τόσο άδικο​—ήταν ένας αθώος περαστικός. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Έμεινε σε κώμα πέντε μέρες και τελικά πέθανε. Μπροστά στη μητέρα μου κατάφερνα να μην κλαίω, αλλά όταν ήμουν μόνος κατέρρεα. “Γιατί; Γιατί;” αναρωτιόμουν συνεχώς.

»Εκείνες τις τρομερά δύσκολες μέρες, ζητούσα συνεχώς από τον Ιεχωβά να με βοηθήσει να ελέγχω τα συναισθήματά μου και να μου δίνει ειρήνη. Και σιγά σιγά ένιωθα να ηρεμώ. Θυμόμουν ότι η Γραφή εξηγεί πως “απρόβλεπτη περίσταση” μπορεί να βρει τον καθένα μας. Εφόσον ο Θεός δεν μπορεί να πει ψέματα, είμαι πεπεισμένος ότι θα ξαναδώ τον πατέρα μου στην ανάσταση».—Εκκλησιαστής 9:11· Ιωάννης 11:25· Τίτο 1:2.

Ο Ρόμπερτ, ο οποίος αναφέρθηκε στο εισαγωγικό άρθρο, κάνει παρόμοιες σκέψεις. Λέει: «Η σύζυγός μου και εγώ νιώσαμε την ειρήνη διάνοιας για την οποία μιλούν τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7 χάρη στις προσευχές που κάναμε στον Ιεχωβά. Αυτή η εσωτερική ειρήνη μάς βοήθησε να μιλήσουμε στους δημοσιογράφους για την ελπίδα της ανάστασης. Αν και η συντριβή εκείνου του αεροπλάνου μάς στέρησε τον γιο μας, έχουμε ακόμη πολλές χαρούμενες αναμνήσεις από τις στιγμές που περάσαμε μαζί. Προσπαθούμε να επικεντρωνόμαστε σε αυτές.

»Όταν άλλοι Μάρτυρες μας είπαν ότι μας είχαν δει στην τηλεόραση να μιλάμε ήρεμα για την πίστη μας, εμείς τους απαντήσαμε πως αυτό οφειλόταν αναμφίβολα στις πολλές προσευχές που γίνονταν για χάρη μας. Πιστεύω ειλικρινά ότι ο Ιεχωβά μάς στήριζε μέσω των αμέτρητων παρηγορητικών μηνυμάτων που μας έστελναν οι ομόπιστοί μας».

Όπως δείχνουν τα παραδείγματα που προαναφέρθηκαν, ο Θεός μπορεί να παρηγορήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα και προκλήσεις. Τι θα πούμε για εσάς; Όποια στενοχώρια και αν αντιμετωπίζετε στη ζωή, υπάρχει διαθέσιμη παρηγοριά που θα σας βοηθήσει να αντέξετε αυτή τη δύσκολη περίοδο. * Γιατί λοιπόν να μη στραφείτε στον Ιεχωβά για βοήθεια; Εκείνος είναι «ο Θεός κάθε παρηγοριάς».—2 Κορινθίους 1:3.