1, 2. (α) Ποια αδικία βίωσαν ο Ναβουθέ και οι γιοι του; (β) Ποιες δύο ιδιότητες θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ τη σκηνή. Ένας άντρας κατηγορείται άδικα για αδίκημα που τιμωρείται με θανατική ποινή. Η οικογένεια και οι φίλοι του νιώθουν συγκλονισμένοι και απογοητευμένοι επειδή η καταδίκη έγινε με βάση ψευδείς καταθέσεις κάποιων μαρτύρων που είναι γνωστοί ως άχρηστοι άνθρωποι. Ένα αίσθημα απέχθειας κατακλύζει εκείνους που αγαπούν τη δικαιοσύνη καθώς παρακολουθούν την εκτέλεση αυτού του αθώου άντρα και των γιων του. Δεν πρόκειται για μια φανταστική αφήγηση. Είναι η εμπειρία ενός πιστού υπηρέτη του Ιεχωβά, του Ναβουθέ, που έζησε στη διάρκεια της διακυβέρνησης του βασιλιά Αχαάβ του Ισραήλ.—1 Βασ. 21:11-13· 2 Βασ. 9:26.

² Σε αυτό το άρθρο, δεν θα εξετάσουμε μόνο την εμπειρία του Ναβουθέ αλλά και την εμπειρία ενός πιστού πρεσβυτέρου στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα ο οποίος έκανε ένα λάθος στην κρίση του. Καθώς θα εξετάζουμε αυτά τα Γραφικά παραδείγματα, θα μάθουμε ότι η ταπεινοφροσύνη είναι ουσιώδης προκειμένου να δείχνουμε ότι συμμεριζόμαστε το αίσθημα δικαιοσύνης του Ιεχωβά. Θα μάθουμε επίσης πώς η προθυμία μας να συγχωρούμε όταν παρατηρούμε αδικίες μέσα στην εκκλησία μπορεί να  αντανακλά την άποψη του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης.

3, 4. Τι άνθρωπος ήταν ο Ναβουθέ, και γιατί αρνήθηκε να πουλήσει το αμπέλι του στον βασιλιά Αχαάβ;

³ Ο Ναβουθέ ήταν πιστός στον Ιεχωβά σε μια εποχή στην οποία οι περισσότεροι Ισραηλίτες ακολουθούσαν το κακό παράδειγμα του βασιλιά Αχαάβ και της συζύγου του, της πονηρής βασίλισσας Ιεζάβελ. Εκείνοι οι λάτρεις του Βάαλ δεν είχαν κανέναν σεβασμό για τον Ιεχωβά και καμιά εκτίμηση για τους κανόνες του. Από την άλλη, ο Ναβουθέ θεωρούσε τη σχέση του με τον Ιεχωβά πιο πολύτιμη και από την ίδια του τη ζωή.

⁴ Διαβάστε 1 Βασιλέων 21:1-3. Όταν ο Αχαάβ προσφέρθηκε να αγοράσει το αμπέλι του Ναβουθέ ή να το ανταλλάξει με ένα καλύτερο αμπέλι, ο Ναβουθέ αρνήθηκε. Γιατί; Εξήγησε με σεβασμό: «Μου είναι αδιανόητο, από την άποψη του Ιεχωβά, να σου δώσω την κληρονομική ιδιοκτησία των προπατόρων μου». Η άρνηση του Ναβουθέ βασιζόταν στον νόμο που είχε δώσει ο Ιεχωβά στο έθνος του Ισραήλ, ο οποίος απαγόρευε την οριστική πώληση της φυλετικής κληρονομιάς κάποιου. (Λευιτ. 25:23· Αριθ. 36:7) Σαφώς, ο Ναβουθέ είχε την άποψη του Ιεχωβά για τα ζητήματα.

5. Τι ρόλο έπαιξε η Ιεζάβελ στη δολοφονία του Ναβουθέ;

⁵ Δυστυχώς, η άρνηση του Ναβουθέ πυροδότησε μια σειρά αξιόμεμπτων πράξεων από τον βασιλιά Αχαάβ και τη σύζυγό του. Προκειμένου να πάρει το αμπέλι για τον σύζυγό της, η Ιεζάβελ σκηνοθέτησε μια ψεύτικη κατηγορία ενάντια στον Ναβουθέ, η οποία οδήγησε στην εκτέλεση και του ίδιου και των γιων του. Πώς θα χειριζόταν ο Ιεχωβά αυτή την τραγική αδικία;

6, 7. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά ότι αγαπάει τη δικαιοσύνη, και γιατί θα παρηγόρησε αυτό τους συγγενείς και τους φίλους του Ναβουθέ;

⁶ Ο Ιεχωβά έστειλε γρήγορα τον Ηλία για να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο τον Αχαάβ. Ο Ηλίας έκρινε δίκαια τον Αχαάβ ως δολοφόνο και κλέφτη. Ποια ήταν η ετυμηγορία του Ιεχωβά σε αυτή την υπόθεση; Ο Αχαάβ, η σύζυγός του και οι γιοι του θα είχαν την ίδια τύχη με τον Ναβουθέ και τους γιους του.—1 Βασ. 21:17-25.

⁷ Παρότι η οικογένεια και οι φίλοι του Ναβουθέ λυπήθηκαν εξαιτίας των δολοφονικών ενεργειών του Αχαάβ, σίγουρα βρήκαν κάποια παρηγοριά επειδή ήξεραν ότι ο Ιεχωβά γνώριζε την αδικία και τακτοποίησε γρήγορα την αδικοπραγία. Ωστόσο, η ταπεινοφροσύνη και η εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά πιθανότατα δοκιμάστηκαν από μια αναπάντεχη τροπή των γεγονότων.

8. Πώς αντέδρασε ο Αχαάβ στο άγγελμα κρίσης του Ιεχωβά, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁸ Όταν ο Αχαάβ έμαθε για τη δυσμενή κρίση του Ιεχωβά, «έσκισε τα ενδύματά του και έβαλε σάκο πάνω στη σάρκα του· και άρχισε να νηστεύει και έμεινε ξαπλωμένος με σάκο και περπατούσε βαρύθυμα». Ο Αχαάβ ταπείνωσε τον εαυτό του! Με ποιο αποτέλεσμα; Ο Ιεχωβά είπε στον Ηλία: «Επειδή ταπείνωσε τον εαυτό του εξαιτίας μου, δεν θα φέρω τη συμφορά στις ημέρες του. Στις ημέρες του γιου του θα φέρω τη συμφορά πάνω στον οίκο του». (1 Βασ. 21:27-29· 2 Βασ. 10:10, 11, 17) Ο Ιεχωβά, «αυτός που εξετάζει καρδιές», ελέησε σε κάποιον βαθμό τον Αχαάβ.—Παρ. 17:3.

9. Γιατί θα προστάτευε η ταπεινοφροσύνη την οικογένεια και τους φίλους του Ναβουθέ;

⁹ Πώς επηρέασε αυτή η απόφαση εκείνους που γνώριζαν το τρομερό έγκλημα του Αχαάβ; Αυτή η φαινομενική ανατροπή μπορεί να δοκίμασε την πίστη της οικογένειας και των φίλων του Ναβουθέ. Αν συνέβη αυτό, η ταπεινοφροσύνη θα τους προστάτευε, υποκινώντας τους να συνεχίσουν να λατρεύουν πιστά τον Ιεχωβά, βέβαιοι ότι ο Θεός τους δεν γίνεται να διαπράξει αδικία. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 32:3, 4) Ο Ναβουθέ, οι γιοι του και οι οικογένειές τους  θα γευτούν την τέλεια δικαιοσύνη όταν ο Ιεχωβά αναστήσει τους δικαίους. (Ιώβ 14:14, 15· Ιωάν. 5:28, 29) Επίσης, το ταπεινό άτομο θυμάται ότι «ο αληθινός Θεός θα φέρει σε κρίση κάθε είδους έργο αναφορικά με κάθε κρυφό πράγμα, ως προς το αν είναι καλό ή κακό». (Εκκλ. 12:14) Ναι, όταν ο Ιεχωβά αποδίδει κρίση, λαβαίνει υπόψη του παράγοντες που είναι άγνωστοι σε εμάς. Έτσι λοιπόν, η ταπεινοφροσύνη προστατεύει τους αθώους από πνευματική καταστροφή.

10, 11. (α) Σε ποιες καταστάσεις θα μπορούσε να δοκιμαστεί το προσωπικό μας αίσθημα δικαιοσύνης; (β) Με ποιους τρόπους θα μας προστατέψει η ταπεινοφροσύνη;

¹⁰ Πώς θα αντιδράσετε εσείς αν οι πρεσβύτεροι πάρουν μια απόφαση την οποία δεν καταλαβαίνετε ή με την οποία πιθανώς δεν συμφωνείτε; Για παράδειγμα, τι θα κάνετε αν κάποιος που αγαπάτε ή εσείς χάσετε ένα πολύτιμο προνόμιο υπηρεσίας; Τι θα γίνει αν ο γαμήλιος σύντροφός σας, ο γιος ή η κόρη σας ή ένας καλός σας φίλος αποκοπεί και εσείς δεν συμφωνείτε με αυτή την απόφαση; Τι θα γίνει αν πιστεύετε ότι ήταν λάθος που δόθηκε έλεος σε κάποιον παραβάτη; Τέτοιες καταστάσεις μπορούν να δοκιμάσουν την πίστη μας στον Ιεχωβά και στις οργανωτικές του διευθετήσεις. Πώς θα σας προστατέψει η ταπεινοφροσύνη αν αντιμετωπίσετε μια τέτοια δοκιμασία; Δείτε δύο τρόπους.

¹¹ Πρώτον, η ταπεινοφροσύνη θα μας υποκινεί να παραδεχόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε  όλα τα στοιχεία. Όσα πράγματα και αν ξέρουμε για μια κατάσταση, μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να διαβάσει τη συμβολική καρδιά κάποιου. (1 Σαμ. 16:7) Καθώς εμείς αντιλαμβανόμαστε αυτή την αναμφισβήτητη αλήθεια, θα υποκινούμαστε να είμαστε ταπεινοί, να αναγνωρίζουμε τους περιορισμούς μας και να προσαρμόζουμε την άποψή μας για το ζήτημα. Δεύτερον, η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθάει να είμαστε υποτακτικοί και υπομονετικοί καθώς περιμένουμε τον Ιεχωβά να διορθώσει οποιαδήποτε πραγματική αδικία. Όπως έγραψε ο σοφός άντρας: «Για εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά . . . , αλλά για τον πονηρό τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καθόλου καλά ούτε θα παρατείνει τις ημέρες του». (Εκκλ. 8:12, 13) Ασφαλώς, η ταπεινή αντίδραση θα ωφελήσει πνευματικά όλους όσους περιλαμβάνονται.—Διαβάστε 1 Πέτρου 5:5.

12. Με ποια αφήγηση θα ασχοληθούμε τώρα, και γιατί;

¹² Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα στην Αντιόχεια της Συρίας αντιμετώπισαν μια κατάσταση που δοκίμασε, όχι μόνο την ταπεινοφροσύνη τους, αλλά και την προθυμία τους να συγχωρούν. Η μελέτη αυτής της αφήγησης θα μας βοηθήσει να εξετάσουμε τη δική μας στάση όσον αφορά τη συγχωρητικότητα. Επίσης, θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς σχετίζεται η συγχωρητικότητα με την άποψη του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης.

13, 14. Ποια προνόμια απόλαυσε ο απόστολος Πέτρος, και πώς εκδήλωσε θάρρος;

¹³ Ο απόστολος Πέτρος ήταν ένας πασίγνωστος πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία. Είχε υπάρξει στενός σύντροφος του Ιησού και του είχαν ανατεθεί σημαντικές ευθύνες. (Ματθ. 16:19) Λόγου χάρη, το 36 Κ.Χ., ο Πέτρος είχε το προνόμιο να μεταδώσει τα καλά νέα στον Κορνήλιο και στο σπιτικό του. Αυτή η περίπτωση ήταν αξιοπρόσεκτη, εφόσον ο Κορνήλιος ήταν ένας απερίτμητος Εθνικός. Όταν ο Κορνήλιος και το σπιτικό του έλαβαν το άγιο πνεύμα, ο Πέτρος αναγνώρισε: «Μπορεί κανείς να εμποδίσει το νερό ώστε να μη βαφτιστούν αυτοί που έλαβαν το άγιο πνεύμα όπως και εμείς;»—Πράξ. 10:47.

¹⁴ Το 49 Κ.Χ., οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι στην Ιερουσαλήμ συγκεντρώθηκαν για να εξετάσουν αν η περιτομή θα αποτελούσε απαίτηση για τους Εθνικούς που μεταστρέφονταν στη Χριστιανοσύνη. Σε αυτή τη συνάθροιση, ο Πέτρος μίλησε θαρραλέα, υπενθυμίζοντας στους αδελφούς ότι, πριν από μερικά χρόνια, απερίτμητοι Εθνικοί είχαν λάβει τη δωρεά του αγίου πνεύματος. Τα λεγόμενα του Πέτρου ως αυτόπτη μάρτυρα βοήθησαν πάρα πολύ το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα να πάρει μια απόφαση. (Πράξ. 15:6-11, 13, 14, 28, 29) Πιθανότατα, τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί Χριστιανοί εκτίμησαν την αφοβιά με την οποία παρουσίασε ο Πέτρος τα γεγονότα. Πόσο εύκολο πρέπει να τους ήταν να έχουν πεποίθηση σε έναν τόσο πνευματικά ώριμο άνθρωπο!—Εβρ. 13:7.

15. Ποιο λάθος έκανε ο Πέτρος ενώ βρισκόταν στην Αντιόχεια της Συρίας; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

¹⁵ Λίγο μετά τη συνάθροιση το 49 Κ.Χ., ο Πέτρος επισκέφτηκε την Αντιόχεια της Συρίας. Ενώ βρισκόταν εκεί, συναναστρεφόταν ελεύθερα με τους Εθνικούς αδελφούς του. Αναμφίβολα, εκείνοι ωφελούνταν από τη γνώση και την πείρα του Πέτρου. Μπορούμε να φανταστούμε την έκπληξη και την απογοήτευσή τους, όμως, όταν ο Πέτρος σταμάτησε ξαφνικά να τρώει μαζί τους. Κάποιοι άλλοι Ιουδαίοι που ήταν μέλη της εκκλησίας, ακόμα και ο Βαρνάβας, επηρεάστηκαν εσφαλμένα από τον Πέτρο και έκαναν το ίδιο. Τι ώθησε έναν ώριμο Χριστιανό πρεσβύτερο να κάνει ένα τέτοιο λάθος στην κρίση του—ένα λάθος που θα μπορούσε να είχε διχάσει την εκκλησία; Και το πιο σημαντικό, τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από το  λάθος του Πέτρου που θα μας βοηθήσει αν πληγωθούμε από τα λόγια ή τις πράξεις ενός πρεσβυτέρου;

16. Πώς διορθώθηκε ο Πέτρος, και ποια ερωτήματα προκύπτουν;

¹⁶ Διαβάστε Γαλάτες 2:11-14. Ο Πέτρος ενέδωσε στην παγίδα του φόβου του ανθρώπου. (Παρ. 29:25) Παρά το ότι ήξερε από πρώτο χέρι τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά στο ζήτημα, ο Πέτρος φοβήθηκε για τη γνώμη που θα σχημάτιζαν οι περιτμημένοι Ιουδαίοι που ανήκαν στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Ο απόστολος Παύλος, που ήταν και ο ίδιος παρών σε εκείνη τη συνάθροιση στην Ιερουσαλήμ το 49 Κ.Χ., μίλησε ευθέως στον Πέτρο στην Αντιόχεια και ξεσκέπασε την υποκρισία του. (Πράξ. 15:12· Γαλ. 2:13) Πώς θα αντιδρούσαν σε αυτή την αδικία οι Εθνικοί Χριστιανοί που επηρεάστηκαν προσωπικά από το λάθος του Πέτρου; Θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να προσκόψει; Μήπως θα έχανε ο Πέτρος τα πολύτιμα προνόμιά του εξαιτίας του λάθους του;

17. Πώς ωφελήθηκε ο Πέτρος από τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά;

¹⁷ Προφανώς, ο Πέτρος δέχτηκε ταπεινά τη συμβουλή που του έδωσε ο Παύλος για διόρθωση. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη στις Γραφές ότι έχασε τα προνόμιά του. Μάλιστα, αργότερα έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση δύο επιστολές που ενσωματώθηκαν στη Γραφή. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στη δεύτερη επιστολή του, ο Πέτρος αναφέρεται στον Παύλο με τα λόγια «ο αγαπητός μας αδελφός». (2 Πέτρ. 3:15) Αν και το λάθος του Πέτρου στην κρίση του μπορεί να πόνεσε τους Εθνικούς που ήταν μέλη της εκκλησίας, ο Ιησούς, ο οποίος είναι η κεφαλή της εκκλησίας, συνέχισε να τον χρησιμοποιεί. (Εφεσ. 1:22) Με αυτόν τον τρόπο, τα μέλη της εκκλησίας είχαν την ευκαιρία να μιμηθούν τον Ιησού και τον Πατέρα του δίνοντας συγχώρηση. Ελπίζουμε ότι κανένας δεν επέτρεψε στον εαυτό του να προσκόψει από το λάθος ενός ατελούς ανθρώπου.

18. Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειάζεται να αντανακλούμε το αίσθημα δικαιοσύνης του Ιεχωβά;

¹⁸ Όπως ίσχυε τον πρώτο αιώνα, έτσι και στη σύγχρονη Χριστιανική εκκλησία δεν υπάρχουν τέλειοι πρεσβύτεροι, «διότι όλοι σφάλλουμε πολλές φορές». (Ιακ. 3:2) Μπορεί να αναγνωρίζουμε αμέσως αυτό το γεγονός, αλλά η πρόκληση έρχεται όταν εμείς προσωπικά επηρεαζόμαστε από τις ατέλειες κάποιου αδελφού. Σε μια τέτοια κατάσταση, θα αντανακλούμε εμείς την άποψη του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης; Για παράδειγμα, πώς θα αντιδράσετε αν κάποιος πρεσβύτερος κάνει ένα σχόλιο που υποδηλώνει κάποιον βαθμό προκατάληψης; Θα επιτρέψετε στον εαυτό σας να προσκόψει αν κάποιος πρεσβύτερος πει απερίσκεπτα κάτι που σας προσβάλλει ή σας πληγώνει; Αντί να σπεύσετε να συμπεράνετε ότι ο αδελφός δεν έχει πια τα προσόντα για να είναι πρεσβύτερος, θα περιμένετε υπομονετικά τον Ιησού, την κεφαλή της εκκλησίας; Θα καταβάλετε προσπάθεια για να δείτε τη συνολική εικόνα, σκεφτόμενοι πιθανώς τα πολλά χρόνια πιστής υπηρεσίας του αδελφού; Αν ένας αδελφός αμαρτήσει εναντίον σας και συνεχίσει να υπηρετεί ως πρεσβύτερος ή πάρει μάλιστα επιπρόσθετα προνόμια, θα χαρείτε μαζί του; Η προθυμία σας να συγχωρείτε μπορεί κάλλιστα να αντανακλά την άποψη του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης.—Διαβάστε Ματθαίος 6:14, 15.

19. Τι πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε;

¹⁹ Εκείνοι που αγαπούν τη δικαιοσύνη λαχταρούν να έρθει η μέρα κατά την οποία ο Ιεχωβά θα εξαλείψει εντελώς κάθε αδικία που πλήττει τους ανθρώπους εξαιτίας του Σατανά και του πονηρού του συστήματος. (Ησ. 65:17) Μέχρι τότε, είθε ο καθένας μας να είναι αποφασισμένος να αντανακλά την άποψη του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης αναγνωρίζοντας ταπεινά τους προσωπικούς μας περιορισμούς και συγχωρώντας γενναιόδωρα εκείνους που αμαρτάνουν εναντίον μας.