Ακολουθείτε την «Υπερέχουσα Οδό» της Αγάπης;

«Ο ΘΕΟΣ είναι αγάπη». Αυτά τα λόγια του αποστόλου Ιωάννη προσδιορίζουν την κυρίαρχη ιδιότητα του Θεού. (1 Ιωάν. 4:8) Η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα μας καθιστά ικανούς να τον πλησιάζουμε και να έχουμε προσωπική σχέση μαζί του. Με ποιον άλλον τρόπο μάς επηρεάζει η αγάπη του Θεού; Έχει ειπωθεί: «Διαπλαθόμαστε και διαμορφωνόμαστε από αυτά που αγαπάμε». Όντως, αυτό αληθεύει. Εντούτοις, αληθεύει επίσης ότι διαπλαθόμαστε και διαμορφωνόμαστε από αυτόν που αγαπάμε και από αυτόν που μας αγαπάει. Εφόσον δημιουργηθήκαμε κατά την εικόνα του Θεού, έχουμε την ικανότητα να αντανακλούμε την αγάπη του Θεού στη ζωή μας. (Γέν. 1:27) Γι’ αυτόν το λόγο, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε ότι αγαπάμε τον Θεό «επειδή εκείνος πρώτος μας αγάπησε».​—1 Ιωάν. 4:19.

Τέσσερις Λέξεις που Περιγράφουν την Αγάπη

Ο απόστολος Παύλος αποκάλεσε την αγάπη «υπερέχουσα οδό». (1 Κορ. 12:31) Γιατί περιέγραψε την αγάπη με αυτόν τον τρόπο; Σε ποιο είδος αγάπης αναφερόταν ο Παύλος; Για να πάρουμε την απάντηση, ας εξετάσουμε πιο προσεκτικά τη λέξη «αγάπη».

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν τέσσερις βασικές λέξεις για να περιγράψουν την αγάπη: στοργή, ἔρως, φιλία και ἀγάπη. Από αυτές, η λέξη ἀγάπη είναι εκείνη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον Θεό ο οποίος «είναι αγάπη». * Σχετικά με αυτή την αγάπη, ο καθηγητής Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ αναφέρει στο σύγγραμμά του Λέξεις της Καινής Διαθήκης (New Testament Words): «Η ἀγάπη έχει να κάνει με το νου: δεν είναι απλώς ένα συναίσθημα που γεννιέται αυθόρμητα στην καρδιά μας· είναι μια αρχή την οποία ακολουθούμε στη ζωή μας επειδή το θέλουμε. Η ἀγάπη έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τη θέληση». Υπό αυτό το πρίσμα, η ἀγάπη είναι μια ιδιότητα που διέπεται, ή καθοδηγείται, από αρχές, αλλά συνοδεύεται συχνά και από ισχυρά συναισθήματα. Εφόσον υπάρχουν καλές και κακές αρχές, είναι φανερό ότι οι Χριστιανοί πρέπει να καθοδηγούνται από καλές αρχές, οι οποίες έχουν τεθεί στην Αγία Γραφή από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό. Συγκρίνοντας τις Βιβλικές αναφορές στη λέξη ἀγάπη με άλλες λέξεις που χρησιμοποιούνται στη Γραφή για να περιγράψουν αυτή την ιδιότητα, θα κατανοήσουμε καλύτερα την αγάπη που πρέπει να εκδηλώνουμε.

Αγάπη Εντός του Οικογενειακού Κύκλου

Πόσο απολαυστικό είναι να ανήκει κάποιος σε μια θερμή, στενά δεμένη οικογένεια! Η λέξη στοργή της Κοινής Ελληνικής χρησιμοποιούνταν συχνά  για να εκφράσει την αγάπη που υπάρχει φυσιολογικά ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας. Οι Χριστιανοί προσπαθούν να δείχνουν αγάπη στα μέλη της οικογένειάς τους. Ο Παύλος προφήτευσε ότι στις τελευταίες ημέρες οι άνθρωποι γενικά θα ήταν «άστοργοι». *​—2 Τιμ. 3:1, 3.

Η φυσιολογική αγάπη που θα έπρεπε να υπάρχει ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας δυστυχώς είναι κάτι που λείπει στο σημερινό κόσμο. Γιατί τόσες μέλλουσες μητέρες κάνουν έκτρωση; Γιατί τόσες οικογένειες αδιαφορούν για τους ηλικιωμένους γονείς τους; Γιατί τα ποσοστά των διαζυγίων εξακολουθούν να βρίσκονται σε κατακόρυφη άνοδο; Στην πραγματικότητα, η απάντηση είναι: Έλλειψη στοργής.

Επιπλέον, η Αγία Γραφή διδάσκει ότι «η καρδιά είναι πιο δόλια από οτιδήποτε άλλο». (Ιερ. 17:9) Η οικογενειακή αγάπη σχετίζεται με την καρδιά μας και τα αισθήματά μας. Είναι, όμως, ενδιαφέρον ότι ο Παύλος χρησιμοποίησε τη λέξη ἀγάπη για να περιγράψει το είδος της αγάπης που πρέπει να δείχνει ο σύζυγος για τη σύζυγό του. Ο Παύλος παρομοίασε αυτή την αγάπη με την αγάπη που δείχνει ο Χριστός για την εκκλησία. (Εφεσ. 5:28, 29) Αυτή η αγάπη βασίζεται σε αρχές που έχουν τεθεί από τον Ιεχωβά, τον Πρωτουργό του θεσμού της οικογένειας.

Η γνήσια αγάπη για τα μέλη της οικογένειάς μας μάς υποκινεί να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους γονείς μας ή μας παρακινεί να επωμιζόμαστε την ευθύνη της ανατροφής των παιδιών μας. Παρακινεί επίσης τους γονείς να παρέχουν στα παιδιά τους στοργική διαπαιδαγώγηση όταν είναι αναγκαίο και τους εμποδίζει να ενεργούν από απλό συναισθηματισμό, ο οποίος πολλές φορές οδηγεί σε υπερβολικά ανεκτική στάση απέναντι στα παιδιά.​—Εφεσ. 6:1-4.

Ερωτική Αγάπη και Γραφικές Αρχές

Η αισθησιακή αγάπη που μοιράζονται ένας άντρας και μια γυναίκα στα πλαίσια της γαμήλιας διευθέτησης είναι πραγματικά δώρο από τον Θεό. (Παρ. 5:15-17) Ωστόσο, η λέξη ἔρως, η οποία αναφέρεται στην ερωτική αγάπη, δεν χρησιμοποιείται από τους θεόπνευστους Βιβλικούς συγγραφείς. Γιατί; Πριν από χρόνια, Η Σκοπιά έκανε το εξής σχόλιο: «Σήμερα όλος ο κόσμος φαίνεται να διαπράττη το ίδιο σφάλμα με τους αρχαίους Έλληνας. Εκείνοι ελάτρευαν τον Έρωτα ως θεό, υπεκλίνοντο στο βωμό του και του προσέφεραν θυσίες. . . . Η ιστορία, όμως, δείχνει ότι αυτή η λατρεία της σεξουαλικής αγάπης έφερε μόνο κατάπτωσι, διαφθορά και διάλυσι. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος, για τον οποίον οι συγγραφείς της Βίβλου δεν έκαναν χρήσι της λέξεως». Για να μην εμπλακούμε σε σχέσεις που βασίζονται αποκλειστικά στην αισθησιακή έλξη, τα ερωτικά αισθήματα πρέπει να χαλιναγωγούνται, ή αλλιώς να ελέγχονται, από τις Γραφικές αρχές. Γι’ αυτό, αναρωτηθείτε: “Εξισορροπούνται τα δικά μου ερωτικά αισθήματα με την αληθινή αγάπη για το σύντροφό μου;”

 Κατά «την ακμή της νεότητας», όταν οι σεξουαλικές ορμές είναι συνήθως πολύ ισχυρές, τα νεαρά άτομα που προσκολλώνται στις Γραφικές αρχές θα παραμένουν καθαρά από ηθική άποψη. (1 Κορ. 7:36· Κολ. 3:5) Θεωρούμε το γάμο ιερό δώρο από τον Ιεχωβά. Ο Ιησούς είπε αναφερόμενος στα αντρόγυνα: «Αυτό που ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος να μην το χωρίζει». (Ματθ. 19:6) Αντί να παραμένουμε μαζί μόνο για όσο υπάρχει αμοιβαία έλξη, διατηρούμε το αίσθημα της δέσμευσης στο γάμο μας. Όταν ανακύπτουν προβλήματα στο γάμο, δεν επιζητούμε ως εύκολη λύση το να ξεφύγουμε από αυτόν, αλλά αγωνιζόμαστε σθεναρά να εκδηλώνουμε θεοειδείς ιδιότητες ώστε να κάνουμε την οικογενειακή μας ζωή ευτυχισμένη. Αυτές οι προσπάθειες θα φέρνουν διαρκή ευτυχία.​—Εφεσ. 5:33· Εβρ. 13:4.

Αγάπη Μεταξύ Φίλων

Η ζωή θα ήταν βαρετή χωρίς φίλους! Μια Γραφική παροιμία λέει: «Υπάρχει φίλος που προσκολλάται στενότερα από αδελφό». (Παρ. 18:24) Ο Ιεχωβά θέλει να έχουμε γνήσιους φίλους. Ο στενός φιλικός δεσμός μεταξύ του Δαβίδ και του Ιωνάθαν είναι πασίγνωστος. (1 Σαμ. 18:1) Η Γραφή, επίσης, λέει ότι ο Ιησούς «ένιωθε στοργή» για τον απόστολο Ιωάννη. (Ιωάν. 20:2) Η λέξη της Κοινής Ελληνικής για αυτού του είδους τη «στοργή» είναι φιλία. Δεν υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο στο να έχουμε κάποιον στενό φίλο στην εκκλησία. Εντούτοις, στο εδάφιο 2 Πέτρου 1:7 παροτρυνόμαστε να εφοδιάσουμε την «αδελφική [μας] στοργή» (φιλαδελφίαν, ένα σύνθετο ουσιαστικό που προέρχεται από τις λέξεις φίλος και ἀδελφός) με ἀγάπη. Για να απολαμβάνουμε διαρκείς φιλίες, χρειάζεται να εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή. Θα κάνουμε καλά να αναρωτηθούμε: “Εξισορροπούνται τα δικά μου φιλικά αισθήματα με τις Γραφικές αρχές;”

Ο Λόγος του Θεού μάς βοηθάει να αποφεύγουμε την προσωποληψία στις σχέσεις μας με τους φίλους μας. Δεν εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά: ένα σχετικά επιεικές κριτήριο για τους φίλους μας και ένα διαφορετικό, αυστηρότερο κριτήριο για όσους δεν είναι φίλοι μας. Επιπλέον, δεν χρησιμοποιούμε κολακεία για να αποκτήσουμε φίλους. Και το σπουδαιότερο, η εφαρμογή των Γραφικών αρχών μάς δίνει την απαιτούμενη διάκριση ώστε να είμαστε εκλεκτικοί στην επιλογή φίλων και να αποφεύγουμε τις “κακές συναναστροφές οι οποίες φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες”.​—1 Κορ. 15:33.

Ένας Μοναδικός Δεσμός Αγάπης!

Ο δεσμός που ενώνει τους Χριστιανούς είναι στ’ αλήθεια μοναδικός! Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Η αγάπη σας ας είναι ανυπόκριτη. . . . Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον». (Ρωμ. 12:9, 10) Πράγματι, οι Χριστιανοί έχουν “ανυπόκριτη αγάπη”. Αυτή η αγάπη δεν περιορίζεται σε ένα συναίσθημα που αναδύεται αυθόρμητα στην καρδιά μας. Απεναντίας, είναι βαθιά ριζωμένη στις Γραφικές αρχές. Εντούτοις, ο Παύλος μιλάει επίσης για «αδελφική αγάπη» (φιλαδελφίᾳ) και «τρυφερή στοργή» (φιλόστοργοι, ένα σύνθετο επίθετο που προέρχεται από τις λέξεις φίλος και στοργή). Σύμφωνα με έναν λόγιο, η “αδελφική αγάπη” είναι “στοργική αγάπη, εκδήλωση καλοσύνης, συμπόνια, προσφορά βοήθειας”. Η φιλαδελφία, συνδυαζόμενη με την ἀγάπη, προάγει ένα κλίμα στενής συντροφικότητας ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά. (1 Θεσ. 4:9, 10) Η άλλη λέξη, η οποία αποδίδεται με τη φράση «τρυφερή στοργή», εμφανίζεται μόνο μία φορά στη Γραφή και αναφέρεται σε ανθρώπους που είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους σε μια ένθερμη, στενή σχέση, όπως εντός μιας οικογένειας. *

Ο δεσμός που ενώνει τους αληθινούς Χριστιανούς είναι ένας συνδυασμός της οικογενειακής στοργής και της αγάπης για τους αληθινούς φίλους​—σχέσεις οι οποίες διέπονται όλες από την αγάπη που βασίζεται στις Γραφικές αρχές. Η Χριστιανική εκκλησία δεν είναι κοινωνική λέσχη ούτε κοσμική οργάνωση, αλλά μια στενά δεμένη οικογένεια ενωμένη στη λατρεία του Ιεχωβά Θεού. Αποκαλούμε τους ομοπίστους μας αδελφούς και αδελφές, και έτσι ακριβώς τους βλέπουμε. Αυτοί αποτελούν μέρος της πνευματικής μας οικογένειας, τους αγαπάμε ως φίλους και τους φερόμαστε πάντοτε σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές. Είθε να συνεχίσουμε όλοι να συμβάλλουμε στο δεσμό της αγάπης που ενοποιεί και προσδιορίζει την αληθινή Χριστιανική εκκλησία.​—Ιωάν. 13:35.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 12]

Πώς συμβάλλετε εσείς στο δεσμό της αγάπης που μας ενοποιεί;