ΟΤΑΝ η Ανίτα * βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, δέχτηκε μεγάλη εναντίωση από τον σύζυγό της. «Με εμπόδιζε να πηγαίνω στις συναθροίσεις και μου απαγόρευε ακόμα και να αναφέρω το όνομα του Θεού», λέει η ίδια. «Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος Ιεχωβά, γινόταν έξω φρενών».

Κάτι άλλο που δυσκόλευε ιδιαίτερα την Ανίτα ήταν το πώς θα δίδασκε τα παιδιά της για τον Ιεχωβά. «Η λατρεία του Ιεχωβά βρισκόταν υπό απαγόρευση μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Δεν μπορούσα να μελετάω ελεύθερα με τα παιδιά μου ούτε να τα παίρνω μαζί μου στις συναθροίσεις».

Όπως φαίνεται από την εμπειρία της Ανίτας, η εναντίωση μέσα από την οικογένεια μπορεί πραγματικά να δοκιμάσει την ακεραιότητα ενός Χριστιανού. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τα χρόνια προβλήματα υγείας, τον θάνατο ενός παιδιού ή του γαμήλιου συντρόφου ή την περίπτωση όπου κάποιος στενός συγγενής μας εγκαταλείπει τον Ιεχωβά. Τι μπορεί να βοηθήσει λοιπόν έναν Χριστιανό να παραμείνει πιστός στον Ιεχωβά;

Τι θα κάνατε εσείς μπροστά σε τέτοιες δοκιμασίες; Ο απόστολος Παύλος είπε: «Έχετε ανάγκη από υπομονή». (Εβρ. 10:36) Αλλά τι μπορεί να σας βοηθήσει να υπομείνετε;

Ένας βασικός τρόπος για να βρίσκουμε τη δύναμη να υπομένουμε δοκιμασίες είναι το να στηριζόμαστε στον Θεό μέσω προσευχής. Δείτε ένα παράδειγμα. Ήταν απόγευμα Δευτέρας όταν η οικογένεια της Άννας χτυπήθηκε από μια τραγωδία. Ο σύζυγός της, με τον οποίο ήταν 30 χρόνια παντρεμένη, ξαφνικά πέθανε. «Πήγε στη δουλειά και δεν ξαναγύρισε ποτέ στο σπίτι», λέει η Άννα. «Ήταν μόλις 52 χρονών».

Πώς το αντιμετώπισε όλο αυτό; Η Άννα έπρεπε να επιστρέψει στη δουλειά της, πράγμα που τη βοήθησε επειδή η εργασία της απαιτούσε μεγάλη συγκέντρωση. Αλλά αυτό δεν έδιωξε τον πόνο που ένιωθε. Η Άννα λέει: «Άνοιγα την καρδιά μου στον Ιεχωβά και τον ικέτευα να με βοηθήσει να αντέξω αυτή την αβάσταχτη απώλεια». Απάντησε ο Ιεχωβά στις προσευχές της; Η ίδια είναι πεπεισμένη ότι απάντησε. Όπως αναφέρει: «Η ειρήνη που μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει ηρέμησε την ψυχή μου και με βοήθησε να μη χάσω τα λογικά μου. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά θα φέρει πίσω τον σύζυγό μου στην ανάσταση».—Φιλιπ. 4:6, 7.

“Αυτός που ακούει προσευχή” έχει υποσχεθεί να προμηθεύσει στους υπηρέτες του οτιδήποτε χρειάζονται για να μείνουν πιστοί σε αυτόν. (Ψαλμ. 65:2) Δεν συμφωνείτε ότι αυτή η διαβεβαίωση ενισχύει την πίστη μας; Δεν σας βοηθάει αυτό να διακρίνετε γιατί μπορείτε και εσείς να υπομείνετε;

Ο Ιεχωβά υποστηρίζει τον λαό του μέσω της Χριστιανικής εκκλησίας. Για παράδειγμα, την περίοδο που η εκκλησία στη Θεσσαλονίκη περνούσε έντονο διωγμό, ο Παύλος παρότρυνε εκείνους τους Χριστιανούς να “παρηγορούν ο ένας τον άλλον και να εποικοδομούν ο ένας τον άλλον, όπως και [έκαναν]”. (1 Θεσ. 2:14· 5:11) Παραμένοντας ενωμένοι με αγάπη και βοηθώντας ο ένας τον άλλον, οι Χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη κατάφεραν να ξεπεράσουν αυτή τη δοκιμή της πίστης τους. Το δικό τους υπόμνημα υπομονής αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα για εμάς σήμερα και δείχνει κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει να υπομείνουμε.

Οι στενοί δεσμοί φιλίας που δημιουργούμε με τα μέλη της εκκλησίας μπορούν να μας βοηθήσουν να μεταδίδουμε “πράγματα που εποικοδομούν” τους άλλους. (Ρωμ. 14:19) Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιόδους δυσκολιών. Ο ίδιος ο Παύλος είχε περάσει πολλές θλίψεις, και ο Ιεχωβά τού έδινε τη δύναμη να υπομένει. Κατά καιρούς, τον ενθάρρυνε πολύ μέσω των ομοπίστων του. Λόγου χάρη, όταν ο Παύλος έστειλε προσωπικούς χαιρετισμούς σε κάποιους αδελφούς της εκκλησίας των Κολοσσών, είπε για αυτούς: «Έχουν γίνει ενισχυτική βοήθεια για εμένα». (Κολ. 4:10, 11) Ναι, η στοργή που ένιωθαν για τον Παύλο τούς υποκινούσε να τον παρηγορούν  και να τον ενισχύουν όποτε βρισκόταν σε ανάγκη. Είναι πολύ πιθανό να έχετε λάβει και εσείς παρόμοια ενθάρρυνση και υποστήριξη από τους αδελφούς της εκκλησίας σας.

Ο Θεός έχει προμηθεύσει άλλη μια πηγή υποστήριξης μέσα στη Χριστιανική εκκλησία—τους πρεσβυτέρους. Αυτοί οι πνευματικά ώριμοι άντρες μπορούν να είναι «σαν καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα, σαν ρεύματα νερού σε άνυδρη χώρα, σαν τη σκιά μεγάλου βράχου σε εξαντλημένη γη». (Ησ. 32:2) Τι ενισχυτική διαβεβαίωση! Αξιοποιείτε εσείς αυτή τη στοργική προμήθεια; Η ενθάρρυνση και η υποστήριξη των πρεσβυτέρων μπορούν να σας βοηθήσουν να υπομείνετε.

Φυσικά, οι πρεσβύτεροι δεν κάνουν θαύματα. Είναι ατελείς άνθρωποι και “έχουν τις ίδιες αδυναμίες με [εμάς]”. (Πράξ. 14:15) Ωστόσο, οι δεήσεις που κάνουν για εμάς μπορούν να βοηθήσουν πολύ. (Ιακ. 5:14, 15) Ένας αδελφός στην Ιταλία, που εδώ και πολλά χρόνια υπομένει τις εκφυλιστικές συνέπειες της μυϊκής δυστροφίας, είπε: «Η αγάπη και η στοργή των αδελφών, μαζί με τις συχνές επισκέψεις τους, με έχουν βοηθήσει να υπομείνω». Θα μπορούσατε να ωφεληθείτε σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτή τη στοργική προμήθεια του Ιεχωβά—τους πρεσβυτέρους;

Υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να υπομένουμε. Ένα από αυτά είναι να έχουμε καλό πνευματικό πρόγραμμα. Εξετάστε το παράδειγμα του 39χρονου Τζον, ο οποίος έμαθε ότι είχε μια σπάνια μορφή καρκίνου. Παραδέχεται: «Ένιωσα ότι ήταν πολύ άδικο επειδή ήμουν τόσο νέος». Τότε ο γιος του Τζον ήταν μόλις τριών χρονών. «Αυτό σήμαινε ότι η σύζυγός μου έπρεπε να φροντίζει όχι μόνο το παιδάκι μας αλλά και εμένα, όπως επίσης να με συνοδεύει σε όλα τα ιατρικά μου ραντεβού», λέει ο Τζον. Η χημειοθεραπεία τού έφερνε φοβερή εξάντληση και ναυτία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο πατέρας του προσβλήθηκε από μια ανίατη ασθένεια και χρειαζόταν φροντίδα.

Πώς τα έβγαλαν πέρα ο Τζον και η οικογένειά του με αυτή τη δύσκολη κατάσταση; «Παρά την εξάντληση που ένιωθα, φρόντιζα ώστε η οικογένειά μας να έχει ένα καλό πνευματικό πρόγραμμα», λέει ο ίδιος. «Παρακολουθούσαμε όλες τις συναθροίσεις, βγαίναμε κάθε εβδομάδα στο έργο και κάναμε τακτικά την οικογενειακή μας λατρεία, ακόμα και όταν ήταν δύσκολο». Πράγματι, ο Τζον διέκρινε ότι βασική προϋπόθεση για να υπομείνει κανείς οποιαδήποτε δυσκολία είναι η διατήρηση της πνευματικότητας. Ποια συμβουλή έχει να δώσει σε όσους αντιμετωπίζουν τις δικές τους δύσκολες καταστάσεις; Ο Τζον λέει: «Αφού περάσει το πρώτο σοκ, η δύναμη και η αγάπη του Ιεχωβά θα νικήσουν τις βασανιστικές σκέψεις. Ο Ιεχωβά θα σας κάνει δυνατούς, όπως έκανε και εμένα».

Χωρίς αμφιβολία, με τη βοήθεια του Θεού μπορούμε να υπομείνουμε σοβαρές δοκιμασίες ή δυσκολίες που ίσως μας βρουν—τώρα ή στο μέλλον. Ας στηριζόμαστε με προσευχή στον Ιεχωβά, ας αναπτύσσουμε στενούς δεσμούς φιλίας με τους αδελφούς μας, ας αντλούμε υποστήριξη από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους και ας διατηρούμε ένα καλό πνευματικό πρόγραμμα. Με αυτούς τους τρόπους, θα ενεργούμε σε αρμονία με τα λόγια του Παύλου: «Έχετε ανάγκη από υπομονή».