Δάκρυα σε Ασκί

Ο ΝΕΑΡΟΣ άντρας ήταν φυγάς. Αποκαμωμένος και συντετριμμένος, με μάτια που γυάλιζαν από τα δάκρυα, επικαλέστηκε την καλοσύνη και τη συμπόνια του Θεού του, του Ιεχωβά, εκλιπαρώντας τον: «Βάλε τα δάκρυά μου στο ασκί σου». (Ψαλμός 56:8) Αυτός ο άντρας ήταν ο Δαβίδ, ο οποίος αργότερα θα γινόταν βασιλιάς του Ισραήλ. Αλλά τι ήταν το ασκί στο οποίο αναφέρθηκε, και πώς μπορεί ο Θεός να βάλει τα δάκρυά μας σε ασκί;

Ο Δαβίδ ήξερε καλά τι ήταν το ασκί. Επρόκειτο για έναν σάκο στον οποίο αποθήκευαν νερό, λάδι, κρασί ή ακόμη και βούτυρο. Οι νομάδες της Σαχάρας, όπως οι Τουαρέγκ, χρησιμοποιούν ακόμη ασκιά, φτιαγμένα από ολόκληρο το δέρμα ενός κατσικιού ή ενός προβάτου. Αυτά τα ασκιά μπορούν να χωρέσουν μεγάλες ποσότητες νερού, ανάλογα με το μέγεθος του ζώου. Είναι γνωστό ότι τα ασκιά διατηρούν το νερό δροσερό, ακόμη και στην έντονη ζέστη που προκαλεί ο ήλιος της ερήμου. Στο παρελθόν, τα μετέφεραν συνήθως με γαϊδούρια ή καμήλες. Σήμερα, μπορεί να δείτε ένα ασκί δεμένο ακόμη και στο μπροστινό μέρος ενός οχήματος παντός εδάφους!

Τα συγκινητικά λόγια του Δαβίδ σχετικά με το ασκί μπορούν να έχουν νόημα και για εμάς. Πώς; Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι ο Σατανάς ελέγχει αυτόν τον κόσμο και ότι έχει «μεγάλο θυμό» στις μέρες μας. Ως αποτέλεσμα, η γη υφίσταται τρομερά «αλίμονο». (Αποκάλυψη 12:12) Να γιατί υπάρχουν πολλοί οι οποίοι, σαν τον Δαβίδ, υποφέρουν από συναισθηματική, ψυχική ή σωματική άποψη​—ιδιαίτερα όσοι προσπαθούν να ευαρεστούν τον Θεό. Μήπως ισχύει αυτό και για εσάς; Με θάρρος, «έστω και κλαίγοντας», τέτοιοι πιστοί άνθρωποι δεν σταματούν ποτέ να διάγουν ζωή ακεραιότητας. (Ψαλμός 126:6) Μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ο ουράνιος Πατέρας τους δεν διακρίνει μόνο τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουν, αλλά επίσης το συναισθηματικό αντίκτυπο αυτών των δοκιμασιών. Κατανοεί πραγματικά τον πόνο που ταλαιπωρεί τους υπηρέτες του και θυμάται με συμπόνια τα δάκρυά τους και τα παθήματά τους, αποθηκεύοντάς τα συμβολικά στο ασκί του.