Οι Αναγνώστες μας Ρωτούν

Επιδοκιμάζει ο Θεός την Πολυγαμία;

Όχι. Το πρότυπο που έθεσε ο Θεός στην Εδέμ με τον πρώτο γάμο ήταν η μονογαμία. Αργότερα, ο Ιησούς Χριστός επιβεβαίωσε αυτό το πρότυπο για τους ακολούθους του.​—Γένεση 2:18-24· Ματθαίος 19:4-6.

Μήπως, όμως, δεν είχαν περισσότερες από μία συζύγους άνθρωποι της προχριστιανικής εποχής όπως ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Δαβίδ και ο Σολομών; Ναι, αλλά πώς παρουσιάζει η Αγία Γραφή αυτόν το θεσμό; Αποκαλύπτει τις προστριβές και τις διενέξεις που ανέκυψαν στις οικογένειες του Αβραάμ και του Ιακώβ εξαιτίας της πολυγαμίας. (Γένεση 16:1-4· 29:18–30:24) Αργότερα, ο Νόμος του Θεού συμπεριέλαβε την εξής οδηγία προς τον κάθε βασιλιά: «Δεν πρέπει να αποκτήσει πολλές συζύγους, για να μην παρεκκλίνει η καρδιά του». (Δευτερονόμιο 17:15, 17) Ο Σολομών παρήκουσε αυτόν το νόμο και παντρεύτηκε πάνω από 700 συζύγους! Το τραγικό είναι ότι η καρδιά του όντως παρέκκλινε από τον Ιεχωβά εξαιτίας της κακής επιρροής των πολλών συζύγων του. (1 Βασιλέων 11:1-4) Είναι σαφές ότι η Γραφή δίνει αρνητική εικόνα για την πολυγαμία.

Ωστόσο, μερικοί μπορεί να αναρωτηθούν γιατί ο Θεός επέλεξε να ανεχτεί την πολυγαμία ανάμεσα στο λαό του. Σκεφτείτε: Έχετε ποτέ ανεχτεί προσωρινά κάποια εργασία που δεν σας άρεσε πραγματικά, θεωρώντας ίσως ότι θα ήταν μη πρακτικό να παραιτηθείτε ή να αναζητήσετε άλλη απασχόληση τώρα ή ότι θα βλάπτατε την οικογένειά σας αν το κάνατε αυτό; Φυσικά, οι οδοί και οι σκέψεις του Θεού είναι υψηλότερες από τις δικές μας. (Ησαΐας 55:8, 9) Εντούτοις, μπορούμε να διακρίνουμε ορισμένους πρακτικούς λόγους για τους οποίους εκείνος ανέχτηκε για ένα διάστημα την πολυγαμία.

Θυμηθείτε ότι στην Εδέμ ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ένα «σπέρμα» το οποίο τελικά θα κατέστρεφε τον Σατανά. Μεταγενέστερα, ειπώθηκε στον Αβραάμ ότι θα γινόταν πατέρας ενός μεγάλου έθνους και ότι το προειπωμένο Σπέρμα θα ερχόταν από την οικογενειακή του γραμμή. (Γένεση 3:15· 22:18) Ο Σατανάς ήταν αποφασισμένος να εμποδίσει την έλευση αυτού του Σπέρματος. Ως εκ τούτου, έβαλε σκοπό του να καταστρέψει το αρχαίο έθνος του Ισραήλ. Πολλές φορές παρέσυρε τον Ισραήλ στην αμαρτία ώστε να χάσει το έθνος την εύνοια και την προστασία του Θεού.

Προκειμένου να αποκρούσει αυτές τις επιθέσεις, ο Ιεχωβά έστελνε επανειλημμένα τους προφήτες του για να προειδοποιήσει το λαό του όταν παρέκκλιναν από τους δίκαιους κανόνες. Ωστόσο, ήξερε εκ των προτέρων ότι ο λαός του συχνά δεν θα υπάκουε ούτε και στις πιο βασικές εντολές, όπως ήταν η εντολή εναντίον της ειδωλολατρίας. (Έξοδος 32:9) Αν θα δυσκολεύονταν τόσο πολύ να υπακούσουν σε κάποιον στοιχειώδη νόμο, πώς θα ανταποκρίνονταν σε έναν νόμο που θα απαγόρευε την πολυγαμία; Κατανοώντας τέλεια την ανθρώπινη φύση, ο Ιεχωβά διέκρινε ότι δεν είχε έρθει ακόμη ο καιρός να απαγορεύσει αυτή τη συνήθεια, η οποία ήταν ήδη προ πολλού καθιερωμένη τότε. Αν έκανε κάτι τέτοιο, ο Σατανάς θα είχε βρει έναν πολύ εύκολο τρόπο για να παρασύρει τον Ισραήλ στην αμαρτία.

Η προσωρινή ανοχή του Θεού απέναντι στην πολυγαμία είχε και άλλα πλεονεκτήματα. Συντέλεσε στην ταχύτατη αύξηση του έθνους. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός συνέβαλε στη διασφάλιση της επιβίωσης του έθνους μέχρι την εποχή του Μεσσία. Η πολυγαμία ίσως παρείχε επίσης έναν βαθμό προστασίας σε ορισμένες γυναίκες, προσφέροντάς τους στέγη και κάποιο σπιτικό σε επικίνδυνους καιρούς.

Ας έχουμε, όμως, κατά νου ότι ο Ιεχωβά δεν θέσπισε την πολυγαμία. Την ανέχτηκε για περιορισμένο διάστημα, ενώ παρείχε και αυστηρές ρυθμιστικές διατάξεις για να αποφεύγονται οι παρεκτροπές. (Έξοδος 21:10, 11· Δευτερονόμιο 21:15-17) Όταν ο Ιεχωβά επέλεξε να τερματίσει την πολυγαμία ανάμεσα στους λάτρεις του, χρησιμοποίησε τον ίδιο του τον Γιο για να επιβεβαιώσει το γαμήλιο πρότυπο που τέθηκε στην Εδέμ. Ο Ιησούς, λοιπόν, απαγόρευσε την πολυγαμία ανάμεσα στους ακολούθους του. (Μάρκος 10:8) Τότε, έγινε ακόμη σαφέστερη η εξής αλήθεια: Ο Νόμος του Μωυσή ήταν καλός για την εποχή του, αλλά “ο νόμος του Χριστού” είναι ακόμη καλύτερος.​—Γαλάτες 6:2.