Σε όλο τον κόσμο, πολλοί άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι ακολουθούν τον Ιησού Χριστό ασχολούνται ενεργά με την πολιτική. Μερικοί προσπαθούν να προωθήσουν τις δικές τους θρησκευτικές και ηθικές αξίες υποστηρίζοντας συγκεκριμένους υποψηφίους ή πολιτικά κόμματα. Από την άλλη, οι πολιτικοί συχνά εκμεταλλεύονται ηθικά και κοινωνικά ζητήματα για να κερδίσουν την υποστήριξη θρησκευόμενων ανθρώπων. Ενώ πολλές φορές, θρησκευτικοί ηγέτες βάζουν υποψηφιότητα για πολιτικά αξιώματα. Και σε ορισμένες χώρες, ένα «Χριστιανικό» δόγμα ίσως κατέχει εξέχουσα θέση ως η θρησκεία του κράτους.

 Εσείς τι νομίζετε; Πρέπει οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού να αναμειγνύονται στην πολιτική; Θα βρείτε την απάντηση βλέποντας το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος είπε: «Έθεσα το υπόδειγμα για εσάς ώστε, όπως έκανα εγώ σε εσάς, έτσι να κάνετε και εσείς». (Ιωάννης 13:15) Τι υπόδειγμα έθεσε ο Ιησούς όσον αφορά την πολιτική;

 Όχι. Ο Ιησούς δεν ασχολήθηκε με τα πολιτικά ζητήματα του κόσμου.

 Ο Ιησούς δεν επιδίωκε πολιτική εξουσία. Όταν ο Σατανάς ο Διάβολος του πρόσφερε «όλα τα βασίλεια του κόσμου», ο Ιησούς αρνήθηκε να πάρει υπό τον έλεγχό του τις ανθρώπινες κυβερνήσεις. (Ματθαίος 4:8-10) a Σε μια άλλη περίπτωση, κάποιοι που διέκριναν τις ηγετικές ικανότητες του Ιησού, επιχείρησαν να τον πιέσουν να εμπλακεί με την πολιτική. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι επρόκειτο να έρθουν και να τον αρπάξουν για να τον κάνουν βασιλιά, αποσύρθηκε ξανά στο βουνό ολομόναχος». (Ιωάννης 6:15) Αντί να υποκύψει στην πίεση, αρνήθηκε να αναμειχθεί στην πολιτική.

 Ο Ιησούς δεν έπαιρνε θέση σε πολιτικά ζητήματα. Για παράδειγμα, στις μέρες του Ιησού, οι Ιουδαίοι αγανακτούσαν με τους φόρους που έπρεπε να πληρώνουν στη ρωμαϊκή κυβέρνηση και τους θεωρούσαν άδικο φορτίο. Όταν προσπάθησαν να κάνουν τον Ιησού να πάρει θέση σε αυτό το ζήτημα, εκείνος απέφυγε να εμπλακεί σε πολιτική αντιπαράθεση για το αν ήταν δίκαιοι οι φόροι. Τους είπε: «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Μάρκος 12:13-17) Ο Ιησούς παρέμεινε ουδέτερος σε αυτό το πολιτικό θέμα αλλά έδειξε ότι οι φόροι που είχε επιβάλει η ρωμαϊκή πολιτική εξουσία, η οποία εκπροσωπούσε τον Καίσαρα, έπρεπε να πληρώνονται. Ταυτόχρονα έδειξε ότι η υπακοή στις κοσμικές εξουσίες είχε όρια. Κανείς δεν έπρεπε να δίνει στο Κράτος αυτό που όφειλε να δίνει μόνο στον Θεό, όπως την αφοσίωση και τη λατρεία του.—Ματθαίος 4:10· 22:37, 38.

 Ο Ιησούς προωθούσε μια ουράνια κυβέρνηση, τη Βασιλεία του Θεού. (Λουκάς 4:43) Δεν αναμείχθηκε στην πολιτική επειδή ήξερε ότι το θέλημα του Θεού για τη γη θα το εκπλήρωνε η Βασιλεία του Θεού, όχι οι ανθρώπινες κυβερνήσεις. (Ματθαίος 6:10) Κατανοούσε ότι η Βασιλεία του Θεού δεν θα κυβερνούσε μέσω των ανθρώπινων κυβερνήσεων αλλά θα τις αντικαθιστούσε.—Δανιήλ 2:44.

 Όχι. Οι ακόλουθοι του Ιησού υπάκουαν στην εντολή που τους είχε δώσει να μην είναι «μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 15:19) Ακολουθούσαν το παράδειγμά του και παρέμεναν αποχωρισμένοι από τα πολιτικά ζητήματα του κόσμου. (Ιωάννης 17:16· 18:36) Αντί να αναμειχθούν στην πολιτική, έκαναν το έργο που τους πρόσταξε ο Ιησούς—κήρυτταν και δίδασκαν για τη Βασιλεία του Θεού.—Ματθαίος 28:18-20· Πράξεις 10:42.

 Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έβαζαν την υπακοή τους στον Θεό πάνω από όλα. Αλλά ήξεραν επίσης ότι έπρεπε να σέβονται τις κοσμικές εξουσίες. (Πράξεις 5:29· 1 Πέτρου 2:13, 17) Υπάκουαν στους νόμους και πλήρωναν τους φόρους. (Ρωμαίους 13:1, 7) Ενώ δεν ασχολούνταν με την πολιτική, αξιοποιούσαν τη νομική προστασία και τις νομικές υπηρεσίες που τους παρείχε το κράτος.—Πράξεις 25:10, 11· Φιλιππησίους 1:7.

 Η Γραφή δείχνει ξεκάθαρα πως ούτε ο Ιησούς ούτε οι πρώτοι ακόλουθοί του αναμείχθηκαν στην πολιτική. Γι’ αυτόν τον λόγο, ως Χριστιανοί, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο παραμένουν εντελώς ουδέτεροι. Όπως οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, έτσι και εκείνοι κάνουν το έργο που πρόσταξε ο Ιησούς—κηρύττουν «αυτά τα καλά νέα της Βασιλείας».—Ματθαίος 24:14.