Τα προηγούμενα 30 χρόνια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ερυθραία έχουν υπομείνει σφοδρό διωγμό. Από το 1994, περισσότεροι από 270 αδελφοί και αδελφές έχουν φυλακιστεί άδικα για την πίστη τους ή έχουν υποβληθεί ακόμα και σε βασανιστήρια. Αυτή τη στιγμή, 64 βρίσκονται στη φυλακή, χωρίς να έχουν απαγγελθεί ποτέ κατηγορίες εναντίον τους ή να έχουν καταδικαστεί για κάποιο έγκλημα.

Στις 25 Οκτωβρίου 1994, ο πρόεδρος της Ερυθραίας, Ησαΐας Αφουέρκι, εξέδωσε ένα διάταγμα με το οποίο ανακάλεσε την υπηκοότητα όλων των Μαρτύρων του Ιεχωβά που γεννήθηκαν στη χώρα. Εξέδωσε το διάταγμα επειδή οι αδελφοί μας αρνούνταν τη συμμετοχή σε πολιτικές δραστηριότητες και τη στρατιωτική υπηρεσία. Αν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ερυθραία αντιμετώπιζαν κάποια εναντίωση πριν από το 1994, με το προεδρικό διάταγμα ο διωγμός εντάθηκε. Ως αποτέλεσμα, εκατοντάδες αδελφοί και αδελφές μας υφίστανται επί δεκαετίες αυθαίρετες συλλήψεις, φυλάκιση και βάναυση μεταχείριση.

Από τον Δεκέμβριο του 2020 ως τον Φεβρουάριο του 2021 αποφυλακίστηκαν 32 Μάρτυρες και αυτό έδωσε την εντύπωση ότι η κατάσταση στην Ερυθραία θα βελτιωνόταν. Δυστυχώς δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Πάνω από 20 Μάρτυρες παρέμειναν στη φυλακή, ενώ οι συλλήψεις των αδελφών μας συνεχίστηκαν. Στα τέλη του Σεπτεμβρίου 2024, η αστυνομία έκανε έφοδο σε ένα σπίτι και συνέλαβε 25 άτομα που είχαν συγκεντρωθεί ειρηνικά για να συζητήσουν γύρω από την Αγία Γραφή. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν τρία άτομα άνω των 80 ετών, μια αδελφή έγκυος στον έκτο μήνα και δύο ανήλικα παιδιά. Τα παιδιά αργότερα αφέθηκαν ελεύθερα, αλλά οι ενήλικοι μεταφέρθηκαν στη φυλακή Μάι Σέργουα.

Οι αδελφοί που είναι φυλακισμένοι για την πίστη τους στην Ερυθραία υφίστανται βάναυση κακομεταχείριση και ζουν σε άθλιες συνθήκες. Ο αδελφός Νέγκεντε Τέκλεμαρίγιαμ, ο οποίος ήταν φυλακισμένος επί 26 χρόνια, θυμάται: «Οι φρουροί μάς έδεναν με σχοινιά και μας φέρονταν βάναυσα, μας χτυπούσαν αλύπητα και μας επέβαλαν καταναγκαστική εργασία. . . . Απλώς ήθελαν . . . να πεθάνουμε». Είναι τραγικό το γεγονός ότι τέσσερις αδελφοί μας έχασαν τη ζωή τους στη φυλακή λόγω των ακραίων συνθηκών, ενώ άλλοι τρεις πέθαναν λίγο μετά την αποφυλάκισή τους.

Ακόμα και οι αδελφοί και οι αδελφές μας που δεν είναι φυλακισμένοι αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες. Για παράδειγμα, επειδή δεν έχουν πια υπηκοότητα, πολλοί έχουν χάσει την εργασία τους, το σπίτι τους και τη δυνατότητα να ταξιδεύουν ανεμπόδιστα. Μερικοί, λόγω της Χριστιανικής τους ουδετερότητας, έχουν υποστεί φραστικές και σωματικές επιθέσεις από τους γείτονές τους ή από κυβερνητικούς αξιωματούχους. Επιπλέον, οι νεαροί Μάρτυρες δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη σχολική τους εκπαίδευση, επειδή η κυβέρνηση απαιτεί να λαβαίνουν στρατιωτική εκπαίδευση όλοι οι μαθητές για να πάρουν απολυτήριο.

Θλιβόμαστε βαθιά για τον συνεχιζόμενο διωγμό στην Ερυθραία. Ωστόσο, είμαστε βέβαιοι πως ο Ιεχωβά θυμάται όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μας εκεί που θαρραλέα έχουν παραμείνει σταθεροί παρά τις δεκαετίες της εναντίωσης. Ως ενωμένη αδελφότητα, προσευχόμαστε ο Ιεχωβά να συνεχίσει να τους ενισχύει καθώς υπομένουν αυτές τις «πύρινες δοκιμασίες» της πίστης τους.—1 Πέτρου 4:12-14.