نِفیلیان چه کسانی بودند؟
پاسخ کتاب مقدّس
در روزگار نوح فرشتگان شریر a دختران آدمیان را به زنی گرفتند و کتاب مقدّس اولادشان را «نِفیلیان» می‌خواند. آنان افرادی غول‌پیکر و بسیار خشن توصیف شده‌اند. b
در کتاب مقدّس آمده است که «پسران خدا دیدند که دختران آدمیان زیبارویند.» (پیدایش ۶:۲) در اینجا منظور از «پسران خدا» موجودات روحی است که علیه خدا سرکشی کردند. آنان «جایگاه اصلی خود را [در آسمان] حفظ نکردند» و به صورت انسان درآمدند و از میان دختران آدمیان «هر یک را که برمی‌گزیدند به زنی می‌گرفتند.»—یهودا ۶؛ پیدایش ۶:۲.
پیوند بین این فرشتگان و زنان، غیرطبیعی بود و در نتیجه اولادشان نیز غیرطبیعی بودند. (پیدایش ۶:۴) این نِفیلیان زورگویانی غول‌پیکر بودند و زمین را «آکنده از خشونت» ساختند. (پیدایش ۶:۱۳) طبق کلام خدا، آنان تنومندانی «از روزگاران کهن بودند که مردانی نام‌آور شدند.» (پیدایش ۶:۴) نِفیلیان تاریخچه‌ای از خشونت و وحشت را از خود به یادگار گذاشتند.—پیدایش ۶:۵؛ اعداد ۱۳:۳۳. c
برداشت‌های نادرست در مورد نِفیلیان
برداشت نادرست: نِفیلیان در حال حاضر بر زمین به سر می‌برند.
واقعیت: یَهُوَه دنیای پر از خشونت ایّام باستان را با توفانی نابود ساخت. در آن توفان، نِفیلیان و انسان‌های شریر از صفحهٔ روزگار محو شدند. اما نوح و خانواده‌اش مورد لطف یَهُوَه خدا قرار گرفتند و تنها کسانی بودند که جان سالم به در بردند.—پیدایش ۶:۹؛ ۷:۱۲، ۱۳، ۲۳؛ ۲پِطرُس ۲:۵.
برداشت نادرست: نِفیلیان پدران انسانی داشتند.
واقعیت: در کتاب مقدّس، پدران آنان به عنوان «پسران خدا» خوانده شده‌اند. (پیدایش ۶:۲) این عنوان در آیات دیگر کلام خدا به فرشتگان اشاره دارد. (ایّوب ۱:۶؛ ۲:۱؛ ۳۸:۷) در آن زمان، فرشتگان قادر بودند به شکل انسان ظاهر شوند. (پیدایش ۱۹:۱-۵؛ یوشَع ۵:۱۳-۱۵) پِطرُس رسول به فرشتگانی اشاره کرد که «در روزگار نوح هنگامی که کشتی ساخته می‌شد و خدا با بردباری انتظار می‌کشید، نافرمانی کرده بودند.» (۱پِطرُس ۳:۱۹، ۲۰) یهودا، یکی از نگارندگان کتاب مقدّس نیز به روزگار نوح اشاره کرد و گفت که برخی از فرشتگان «جایگاه اصلی خود را حفظ نکردند، بلکه مسکن مناسب خود را ترک نمودند.»—یهودا ۶.
برداشت نادرست: نِفیلیان، فرشتگانی هستند که مرتکب گناه شدند.
واقعیت: آیات پیرامون پیدایش ۶:۴ نشان می‌دهد که نِفیلیان فرشته نبودند، بلکه حاصل رابطهٔ جنسی فرشتگان شریر با زنان زمینی بودند. وقتی فرشتگان شریر از میان دختران آدمیان «هر یک را که برمی‌گزیدند به زنی می‌گرفتند،» یَهُوَه گفت که پس از ۱۲۰ سال دنیای شریر آن زمان را به نابودی می‌کشاند. (پیدایش ۶:۱-۳) در ادامهٔ این گزارش کتاب مقدّس آمده است که این فرشتگان شریر که به شکل انسان ظاهر شده بودند، «در آن روزها ... به دختران آدمیان درآمدند و آنان فرزندان برای ایشان به دنیا آوردند. اینان پهلوانانی [یا «تنومندانی،» ترجمهٔ دنیای جدید] از روزگاران کهن بودند که مردانی نام‌آور شدند.»—پیدایش ۶:۴.
a برخی معتقدند که همهٔ فرشتگان پاک و خوبند اما کتاب مقدّس به «فرشتگانی که گناه کردند» نیز اشاره می‌کند.—۲پِطرُس ۲:۴.
b واژهٔ «نِفیلیان» یک کلمهٔ عبری است و احتمالاً به معنی «زمین‌زنندگان» است. محققی به نام ویلسُن در کتاب خود این واژه را اینچنین تعریف می‌کند: «نِفیلیان زورگویان بی‌رحم و خشنی بودند که اصطلاحاً دیگران را به زمین می‌زدند یا آنان را به قتل می‌رساندند.»
c از قرار معلوم، در اعداد ۱۳:۳۳ جاسوسان اسرائیلی با کسانی روبرو شدند که هیکل تنومندشان آنان را به یاد داستان‌هایی در رابطه با نِفیلیانی انداخت که قرن‌ها پیش نابود شده بودند.—پیدایش ۷:۲۱-۲۳.
مطلب جالب دیگر ...
پاسخ کتاب مقدّس به پرسش‌هایی مهم
آیا دیوها یا شیاطین موجوداتی واقعی هستند؟
دیوها چه موجوداتی هستند و از کجا می‌آیند؟
