بر این باورند که انسان در پیکرهای مختلف باز زاییده می‌شود.‏ آنان درد و رنج هر شخص را نتیجهٔ اعمالی می‌دانند که او در این زندگی یا زندگی پیشین خود مرتکب شده است.‏ شخص با رها کردن ذهن خود از وابستگی به چیزهای دنیوی به وضعیتی می‌رسد که موکشا نام دارد؛‏ وضعیتی که شخص از چرخهٔ زایش دوباره آزاد می‌شود.‏

معتقدند درد و رنج برای مجازات گناهان است یا برای آزمایش ایمان.‏ به گفتهٔ دکتر سید سعید دبیرکل جامعهٔ اسلامی آمریکای شمالی،‏ فاجعه و مصیبت برای یادآوری ماست که «از خدا برای برکاتمان شاکر بوده،‏ واقف باشیم که باید به نیازمندان کمک کنیم.‏»‏

آنان بر این اعتقادند که درد و رنج نتیجهٔ اعمال شخص است.‏ برخی یهودیان معتقدند رستاخیزی خواهد بود و برای بی‌گناهانی که رنج دیده‌اند عدالت برقرار خواهد شد.‏ در عرفان یهودی یا کابالا،‏ تناسخ * تعلیم داده می‌شود،‏ این که انسان فرصت‌های متعدد می‌یابد تا گناهان و خطاهای خود را جبران کند.‏

معتقدند که درد و رنج تجربهٔ زندگی‌های متعدد است،‏ چرخهٔ زایش یا تولّد دوباره تا زمانی ادامه می‌یابد که اعمال بد،‏ عواطف منفی و هواوهوس باز ایستد.‏ انسان با حکمت،‏ پرهیزکاری و انضباط ذهنی می‌تواند به نیروانا برسد،‏ یعنی وضعیتی که در آن درد و رنج پایان می‌یابد.‏

به گفتهٔ «فرهنگ تطبیقی ادیان»‏ * در این آیین بیشترِ درد و رنج‌ها را به «خطاها و اشتباهات انسان» نسبت می‌دهند که با پرهیزکاری می‌توان از آن‌ها کاست.‏ در عین حال معتقدند نیروهای روحی‌ای که قدرتمندتر از انسانند،‏ مسبب بسیاری از درد و رنج‌هایند.‏ در این موارد باید با شکیبایی سرنوشت و قسمت خود را پذیرفت.‏

درد و رنج انسان را به نیروهای جادویی نسبت می‌دهند.‏ آنان بر این اعتقادند که جادوگران می‌توانند برای شخص شانس بیاورند یا بلا و مصیبت.‏ با انجام مناسک مختلف می‌توان این بلایا و مصیبت‌ها را کاهش داد.‏ وقتی کسی بیمار می‌شود رسوم و داروهای دکترهای جادوگر می‌تواند،‏ اعمال دیگر جادوگران را خنثی کند.‏

معتقدند درد و رنج بشر از گناه اولین زوج بشری آغاز شده است،‏ مطلبی که در کتاب پیدایش از کتاب مقدّس آمده است.‏ با این همه بسیاری از تعالیم شاخه‌های مختلف مسیحیت نیز به آن افزوده شده است.‏ برای مثال،‏ برخی کاتولیک‌ها معتقدند درد و رنج‌های شخص می‌تواند در عوض منافع کلیسا یا برای درخواست نجات شخصی دیگر،‏ به خدا تقدیم شود.‏