نگاهی به آرشیو ما

آنان در ‹ساعت آزمایش› پایدار ماندند

با شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴،‏ موضع بی‌طرفی شاگردان کتاب مقدّس در سیاست مورد توجه دنیا قرار گرفت.‏ (‏اشع ۲:‏۲-‏۴؛‏ یو ۱۸:‏۳۶؛‏ افس ۶:‏۱۲‏)‏ در آن زمان،‏ چه اتفاقی برای خادمان خدا در بریتانیا رخ داد؟‏

در سال ۱۹۱۶ قانونی در بریتانیا تثبیت شد تا بر طبق آن مردان مجرّد بین ۱۸ تا ۴۰ سال به خدمت نظام احضار شوند.‏ مطابق با آن قانون،‏ کسانی که صادقانه بر اساس «اعتقاد راسخ دینی یا وجدانی» از رفتن به نظام خدمت امتناع می‌کردند معاف بودند.‏ از این رو دولت،‏ دادگاه‌هایی را برپا کرد تا تشخیص دهد چه کسانی برای معافیت واجد شرایط می‌باشند و تا چه اندازه.‏

در مدتی کوتاه،‏ تقریباً ۴۰ شاگرد کتاب مقدّس به زندان‌های نظامی انداخته شدند و هشت نفر به خط مقدّم جنگ در فرانسه فرستاده شدند.‏ برادران به سبب این بی‌عدالتی نامه‌ای به همراه ۵۵۰۰ امضای دادخواهی به نخست وزیر وقت بریتانیا هربرت اسکوئیت ارسال کردند.‏

سپس خبری رسید به این مضمون که آن هشت نفر در فرانسه به دلیل امتناع از جنگ به جوخهٔ اعدام محکوم شده‌اند.‏ ولی وقتی آنان را برای تیرباران به صف کشانده بودند،‏ محکومیتشان به ده سال زندان با اعمال شاقه تغییر یافت.‏ آنان به انگلستان برگردانده شدند تا حبس خود را در زندان غیرنظامی سپری کنند.‏

با ادامهٔ جنگ،‏ مردان متأهل نیز به خدمت نظام احضار شدند.‏ در دادگاه منچستر انگلستان پروندهٔ هنری هادسون بررسی شد،‏ که شاگرد کتاب مقدّس و پزشک بود.‏ دادگاه،‏ او را در ۳ اوت ۱۹۱۶ متخلّف اعلام نمود،‏ جریمه کرد و به دست ارتش سپرد.‏ در همان زمان،‏ پرونده‌ای دیگر در ادینبورگ اسکاتلند بررسی شد.‏ جِیمز فرِدریک اسکات،‏ کُل‌پُرتری ‏(‏نام سابق پیشگامان)‏ ۲۵ساله در آن دادگاه بی‌گناه اعلام شد.‏ از این رو،‏ دادستان تقاضای فرجام کرد.‏ ولی چون در لندن پرونده‌ای دیگر بررسی می‌شد که احتمال پیروزی دادستان قوی بود پروندهٔ اسکات را رها کرد.‏ در آنجا برادری به نام هربرت کیپس مجرم شناخته،‏ جریمه و به دست ارتش سپرده شد.‏

تعداد ۲۶۴ برادر تا سپتامبر ۱۹۱۶ از ارتش تقاضای معافیت نظامی کرده بودند که پنج نفر آنان معاف،‏ ۱۵۴ نفر برای کارهای شاق دولتی فرستاده،‏ ۲۳ نفر به سپاه غیررزمی فرستاده،‏ ۸۲ نفر به ارتش سپرده و چند نفر به دلیل نافرمانی،‏ در ارتش دادگاهی و به زندان انداخته شدند.‏ مردم نسبت به بدرفتاری با این مردان اعتراض کردند.‏ در نتیجه،‏ دولت آنان را از زندان ارتش به کمپ‌های کار غیرنظامی انتقال داد.‏

 اِدگار کلِی و پرایس هیوز که بعدها سرپرست شعبهٔ بریتانیا گشتند،‏ به کار سدسازی در ویلز واداشته شدند.‏ از طرف دیگر،‏ هربرت سینیور،‏ یکی از هشت نفری که از فرانسه برگردانده شده بود،‏ به زندان ویکفیلد در یورکشر فرستاده شد.‏ بقیه نیز محکوم به اعمال شاقه در زندان دارتمور شدند.‏ بزرگ‌ترین گروه زندانیانی که بر اساس وجدانشان از خدمت سربازی امتناع وزیده بودند در این زندان به سر می‌بردند.‏

فرانک پلات،‏ یکی از شاگردان کتاب مقدّس که خدمت غیررزمی را پذیرفته بود،‏ برای مدتی طولانی در خط مقدّم مورد اذیت و آزار وحشیانه قرار گرفت.‏ اَتکینسون پَجِت که حقیقت را مدتی کوتاه پس از نام‌نویسی در خدمت نظام آموخته بود،‏ به سبب امتناع در جنگ تحت رفتار وحشیانهٔ اولیای ارتش قرار گرفت.‏

با آن که برادران،‏ بی‌طرفی مسیحی را یک قرن پیش کاملاً درک نمی‌کردند،‏ همواره در پی خشنودی یَهُوَه خدا بودند.‏ آنانی که در این مقاله به نام برده شدند در دوران سخت ‹ساعت آزمایش› الگویی عالی از موضع بی‌طرفی برایمان به جا گذاشتند.‏ (‏مکا ۳:‏۱۰‏)‏—‏از آرشیو ما در بریتانیا.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

هنری هادسون

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

جِیمز فرِدریک اسکات

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

پرایس هیوز

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۲]‏

زندان دارتمور،‏ جایی که بسیاری از شاگردان کتاب مقدّس حبس شده بودند

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۲]‏

هربرت سینیور

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۲]‏

فرانک پلات