Irimia 48:1-47
48 I dtaobh Mhóáb: Is mar seo a deir an Tiarna na Slua, Dia Iosrael:
“Is mairg do Neabó, óir tá sé airgthe;gabhadh Ciriataím,níl istigh ann ach mearbhall agus scéin.
2 Ní ábhar maíte é ag Móáb a thuilleadh!bheartaigh siad a bhriseadh ag Heisbeon:‘Tagaigí! gearraimis amach é ó bheith ina chine!’Gearrfar síos thusa freisin, a Mhadmaen,ní fada uait an claíomh.
3 Éist! Scairt ó Abáraím anall:‘Creachadh! Anachain mhór!’
4 ‘Tá briste ar Mhóáb’;cluintear an guth chomh fada le Zoar.
5 Ag dul suas fána Lúichít dóibh, caoineann siad.Ag dul síos Horónaím cluintear gol:
6 ‘Imígí! Teithigí le bhur n-anamacha!Rithigí ar nós na n-asal bhfiáin san fhásach!’
7 Sea, ó chuir tú do dhóchas i do dhaingne láidretógfar thusa freisin i láimh.Rachaidh Camóis i mbraighdeanasmar aon lena shagairt agus lena phrionsaí.
8 Tiocfaidh an scriosadóir ar gach uile bhaile,ní rachaidh aon duine slán;creachfar an gleann, scriosfar an machaire;fógraíonn an Tiarna é!
9 Tabhair tuama do Mhóáb,óir tá sé scriosta go hiomlán;tá a bhailte uaigneach,gan aon duine ina chónaí iontu.
10 (“Gura mallaithe an té a dhéanann obair an Tiarna go leamh. Gura mallaithe an té a choinneoidh a chlaíomh ar ais ó fhuil!)
11 Bhí Móáb i suaimhneas óna óige;shuigh sé ar a mhoirt;níor folmhaíodh é ó shoitheach go soitheach;níor chuaigh riamh i mbraighdeanas;uime sin choinnigh sé a bhlas dílis féin,níor aistríodh a bholadh.
12 “Mar sin tá na laethanta atá ag teacht—is é an Tiarna a labhraíonn—a gcuirfidh mise ruagairí chuige a dhéanfaidh é a aistriú; folmhóidh siad a shoithí agus brisfidh i smidiríní a bhuidéil.
13 Beidh náire ar Mhóáb ansin faoi Chamóis, mar a bhí ar theach Iosrael faoi Bhéitéil a ndóchas.
14 Conas a deir sibhse: ‘Is fir chumhachtacha sinne,agus réidh chun cogaidh’?
15 Tháinig scriosadóir Mhóáb anuas air;chuaigh togha a dhaoine óga síos chun an áir.
16 Ní fada i gcéin anois ainnise Mhóáb;deifríonn sí ar luas a anachaine.
17 Sibhse a chónaíonn in aice leis, golaigí ar a shon,sibhse uile arbh eol daoibh a ainm.Abraigí: ‘Cé mar a briseadh an bata láidir sin,an ríshlat bhreá sin!’
18 Tar anuas ó do ghlóir, suigh san [aoileach],a iníon a chónaíonn i nDíobón, slán sábháilte sa bhaile;tá scriosadóir Mhóáb tagtha ort;tá do dhaingin tógtha aige.
19 A lucht cónaithe Aroéir, seasaigí sa tslí, déanaigí faire.Fiafraígí den teifeach, den té i mbun reatha,fiafraígí: ‘Céard a tharla?’
20 Tá Móáb briste agus náirithe.Uailligí agus éimhigíScairtigí thar Amón anonngur creachadh Móáb.
21 “Tá breithiúnas tagtha freisin ar an Aichréidh, ar Holón, Iazá, Maefát,
22 Díobón, Neabó, Béit Dibleataím,
23 Ciriataím, Béit Gámúl, Béit Meón,
24 Ciriót, Bozrá, agus ar bhailte uile thír Mhóáb, i bhfad agus i ngearr.
25 Baineadh a adharc de Mhóáb,agus briseadh a ghéag—an Tiarna a labhraíonn.
26 “Cuir ar meisce é! Mhóraigh sé é féin in éadan an Tiarna; beidh Móáb ag únfairt ina sceathrach féin; beidh sé fós ina cheap magaidh.
27 Nach raibh Iosrael ina mhagadh agatsa? Ar gabhadh é i measc gadaithe, le go mbeifeása ag croitheadh do chinn nuair a luann tú a ainm?
28 Fágaigí na bailte, cuirigí fúibh sna creaga,a áitritheoirí Mhóáb.Foghlaimígí ón gcolm a dhéanann a neadi mbéal na haille.
29 Chualamar faoi uabhar Mhóáb;tá sé ró-uaibhreach!A leithéid de mhóracht! de dhíomas! d’éirí in airde!de mhóiréis chroí!
30 Is feasach domsa a theanntás—an Tiarna a labhraíonn—a mhaíomh díomhaoin,agus an mórtas baoth a dhéanann sé!
31 Ar an ábhar sin uaillimse ar son Mhóáb,golaim ar son Mhóáb uile,agus caoinim fir Chír Heireas.
32 Golaim ar do shon níos mó ná ar son Iazaer,a fhíniúin Shuibmeá;shín do chuid buinní thar farraige,an bealach ar fad go Iazaer.Tá an scriosadóir tagtha ar do thorthaí fómhair,ar thorthaí d’fhíniúna.
33 Sciobadh gairdeachas agus lúcháir ó thír Mhóáb.Deoir níl fágtha sna cantaoirí fíona,níl an fómharaí fíona ag pasáil a thuilleadh:ar ghlórtha gealgháireacha tá múchadh tagtha.
34 “Tá éamh Heisbeon agus Eileálae le clos i Iahaz. Téann an screadach ó Zoar go Horónaím agus Eaglat Silísia, óir tá uiscí Nimrím ag éirí uaigneach anois.
35 Agus cuirfidh mise deireadh—an Tiarna a labhraíonn—le haon fhear i Móáb a ofrálann íobairt agus túis dá dhia sna háiteanna arda.
36 Sin é an fáth a bhfuaimníonn mo chroí ar nós píobáin ar son Mhóáb, a bhfuaimníonn sé ar nós píbe ar son muintir Chír Heireas: de bhrí go ndeachaigh an saibhreas mór sin amú.
37 Sea, tá gach cloigeann bearrtha, gach féasóg gearrtha, tá scoradh ar na lámha uile, sacéadach ar na leasracha uile.
38 Ar dhíonta tithe Mhóáb agus ina shráideanna, níl le clos ach caoineadh, mar bhris mé Móáb mar a bhrisfí soitheach nach dteastaíonn ó aon duine—an Tiarna a labhraíonn.
39 Céard é seo! Briste? Céard é seo! Móáb an ea, á chur ar gcúl go náireach? Céard é seo! Móáb a bheith ina scige, ina ábhar uafáis ag a chomharsana uile?”
40 Óir is mar seo a deir an Tiarna:“(Féach, eitlíonn sé ar nós iolair,agus leathnóidh sé a sciatháin os cionn Mhóáb.)
41 Tógfar i láimh na bailte,beidh seilbh ar na háiteanna daingne.
(“Agus beidh croí na bhfear cogaidh an lá sin i Móáb mar a bheadh croí mná i dtinneas clainne.)
42 Scriosfar Móáb ó bheith ina phobal,mar gur mhéadaigh sé é féin in éadan an Tiarna.
43 Tá an scéin, an poll, an gaiste i ndán duit,a áitreabhaigh Mhóáb—an Tiarna a labhraíonn.
44 An té a theitheann ón scéin,titfidh sé isteach sa pholl;ag dreapadh aníos as an bpoll dótógfar sa ghaiste é.Sea, sin iad [na sciúirsí] a bhuailfidh mé ar Mhóábi mbliain a chuardaithe—an Tiarna a labhraíonn.
45 Rinneadar moill faoi dhíon Heisbeon,na teifigh agus iad go traochta.Ach tháinig tine as Heisbeon,lasair as pálás Shíochon;loisc sé malaí Mhóáb,cloigeann na ndaoine ceannairceacha.
46 Is mairg thú, a Mhóáb!A phobal Chamóis, tá sibh caillte!óir seoladh do chlann mhac chun deoraíochta,agus tógadh i láimh do chlann iníonacha.
47 Ach cuirfidh mise Móáb ar ais ina áit féinsna laethanta atá le teacht. Is é an Tiarna a labhraíonn.”
Breithiúnas Mhóáb go dtí seo.
