Հիսուսի զոհը այն միջոցն է, որով Աստված մարդկանց ազատում, կամ՝ փրկում է մեղքից ու մահից։ Աստվածաշունչը Հիսուսի թափած արյունը կոչում է փրկագին (Եփեսացիներ 1:7; 1 Պետրոս 1:18, 19)։ Մի առիթով Հիսուսն ասաց, որ եկավ, որպեսզի իր կյանքը փրկանք տա «շատերի համար» (Մատթեոս 20:28, ԱՆԹ)։

Ինչո՞ւ կարիք կար փրկանք տալու «շատերի համար»

 Առաջին մարդ Ադամը կատարյալ էր ստեղծված՝ զերծ որևէ մեղքից։ Նա հավիտենական կյանքի հեռանկար ուներ, սակայն կորցրեց այն, քանի որ չհնազանդվեց Աստծուն (Ծննդոց 3:17–19)։ Երբ Ադամը երեխաներ ունեցավ, նա փոխանցեց նրանց մեղքի արատը (Հռոմեացիներ 5:12)։ Այդ պատճառով, ինչպես ցույց է տալիս Աստվածաշունչը, Ադամը իրեն և իր երեխաներին ստրկության «ծախեց» մեղքին ու մահվանը (Հռոմեացիներ 7:14)։ Լինելով անկատար՝ նրանցից և ոչ մեկը չէր կարող հետ գնել Ադամի կորցրածը (Սաղմոս 49:7, 8)։

 Աստված կարեկցանք դրսևորեց Ադամի սերունդների հանդեպ, որոնք անհույս վիճակում էին (Հովհաննես 3:16)։ Սակայն համաձայն իր արդարության չափանիշի՝ նա չէր կարող պարզապես անտեսել կամ ներել նրանց մեղքերը՝ առանց որևէ հիմք ունենալու (Սաղմոս 89:14; Հռոմեացիներ 3:23–26)։ Աստված սիրում է մարդկանց, ուստի անհրաժեշտ իրավական միջոց տվեց, որպեսզի նրանց մեղքերը ոչ միայն ներվեն, այլև վերանան (Հռոմեացիներ 5:6–8)։ Փրկանքը այդ իրավական հիմքն է։

Ինչպե՞ս է գործում փրկանքը

 Աստվածաշնչում փրկանքն ընդգրկում է հետևյալ երեք բաները։

1.   Վճար (Թվեր 3:46, 47)։

2.   Ազատագրում, կամ՝ փրկագնում (Ելք 21:30)։

3.   Համապատասխանություն այն բանի արժեքին, ինչի համար վճարվում է, կամ ինչը ծածկում է։ a

 Նկատի առ, թե վերոնշյալ գործոնները ինչպես են ակնհայտ դառնում Հիսուս Քրիստոսի քավիչ զոհի պարագայում։

1.   Վճար։ Աստվածաշունչն ասում է, որ քրիստոնյաները «մեծ գնով գնվեցին» (1 Կորնթացիներ 6:20; 7:23)։ Այդ գինը Հիսուսի արյունն է, որով նա «գնեց մարդկանց ամեն ցեղից, լեզվից, ժողովրդից և ազգից» (Հայտնություն 5:8, 9)։

2.   Ազատագրում։ Հիսուսի զոհը այն փրկանքն է, որի միջոցով մարդիկ ազատագրվում են մեղքից (1 Կորնթացիներ 1:30; Կողոսացիներ 1:14; Եբրայեցիներ 9:15)։

3.   Համապատասխանություն։ Հիսուսի զոհը ճշգրտորեն համապատասխանում է Ադամի կորցրած մեկ կատարյալ մարդկային կյանքին (1 Կորնթացիներ 15:21, 22, 45, 46)։ Աստվածաշունչն ասում է. «Ինչպես մեկ մարդու [Ադամի] անհնազանդությամբ շատերը մեղավորներ դարձան, այդպես էլ մեկ մարդու [Հիսուս Քրիստոսի] հնազանդությամբ շատերը արդարներ կդառնան» (Հռոմեացիներ 5:19)։ Այս խոսքերից պարզ է դառնում, թե ինչպես կարող է շատ մեղավորների համար մեկ մարդու մահով փրկանք վճարվել։ Իրականում, Հիսուսի զոհը «համապատասխան փրկանք» է բոլոր նրանց համար, ովքեր անհրաժեշտ քայլեր են ձեռնարկում, որպեսզի օգուտ քաղեն դրանից (1 Տիմոթեոս 2:5, 6)։