ՃՇՄԱՐԻՏ Աստվածը իր Խոսքում՝ Աստվածաշնչում, մեզ ասում է. «Ես եմ Եհովան, սա է իմ անունը» (Եսայիա 42։8)։ Թեև Աստված ունի բազմաթիվ տիտղոսներ՝ «Ամենակարող», «Ստեղծիչ», «Գերիշխան», սակայն նա ցանկանում է, որ իր հավատարիմ ծառաները անունով դիմեն իրեն՝ այդպիսով մեծ պատվի արժանացնելով նրանց։

Մի անգամ Մովսես մարգարեն աղերսեց Աստծուն՝ ասելով. «Ով Եհովայ» (Ելից 5։22)։ Իսկ Սողոմոն թագավորը Երուսաղեմի տաճարի նվիրման ժամանակ աղոթելիս Աստծուն դիմեց. «Ով Տէր Եհովայ» (Գ Թագաւորաց 8։53)։ Եսայիա մարգարեն իսրայելացիների համար աղոթելիս Աստծուն ասաց. «Ո՛վ Եհովա, մեր Հայրը» (Եսայիա 63։16, ՆԱ)։ Այո՛, մեր երկնային Հայրը ուզում է, որ մենք դիմենք իրեն անունով։

Ինչ խոսք, կարևոր է դիմել Աստծուն անունով, սակայն նրան անունով ճանաչելը ավելին է նշանակում։ Այն անհատին, ով սիրում է և վստահում է իրեն, Եհովան խոստանում է. «Ես բարձր կ’անեմ նորան, որ նա ճանաչում է իմ անունը» (Սաղմոս 91։14)։ Փաստորեն, Աստծու անունն իմանալուց է կախված՝ կունենա՞նք նրա պաշտպանությունը, թե՞ ոչ։ Ուստի հարց է առաջանում. «Ինչպե՞ս կարող ենք ճանաչել այդ անունը կրող Անձնավորությանը»։