1 Սամուել 18։1-30

  • Դավթի ու Հովնաթանի ընկերությունը (1-4)

  • Դավթի հաղթանակները նախանձ են առաջացնում Սավուղի մեջ (5-9)

  • Սավուղը փորձում է սպանել Դավթին (10-19)

  • Դավիթը ամուսնանում է Սավուղի դստեր՝ Մեղքողի հետ (20-30)

18  Դավթի ու Սավուղի զրույցից շատ չանցած՝ Դավիթն ու Հովնաթանը+ մտերիմ ընկերներ դարձան,* և Հովնաթանը սկսեց իր անձի պես սիրել նրան:+  Նույն օրը Սավուղը Դավթին իր մոտ ծառայության վերցրեց և թույլ չտվեց, որ նա վերադառնա հոր տուն:+  Հովնաթանն ու Դավիթը ուխտ* կապեցին իրար հետ,+ որովհետև Հովնաթանն իր անձի պես սիրում էր նրան:+  Նա հանեց իր անթև վերնահագուստն ու Դավթին տվեց, նաև տվեց իր ռազմական հագուստը, սուրը, աղեղն ու գոտին:  Դավիթը սկսեց պատերազմների գնալ, և ուր էլ որ Սավուղը նրան ուղարկում էր, նա հաջողություն էր ունենում:*+ Ուստի Սավուղը նրան զորքի հրամանատար նշանակեց:+ Այդ որոշումը դուր եկավ ողջ ժողովրդին և Սավուղի ծառաներին:  Երբ Դավիթն ու մյուս ռազմիկները փղշտացիներին կոտորելուց հետո վերադառնում էին, Իսրայելի բոլոր քաղաքներից կանայք դափերով, ջնարներով,* ուրախ բացականչություններով, երգ+ ու պարով դուրս էին գալիս՝ Սավուղ թագավորին դիմավորելու:+  Տոնախմբությանը մասնակցող կանայք երգում էին. «Սավուղը հազարավորների կոտորեց,Իսկ Դավիթը՝ տասնյակ հազարավորների»:+  Ի վերջո Սավուղը խիստ բարկացավ.+ նրան դուր չեկավ այս երգը, և նա ասաց. «Նրանք երգում են, որ Դավիթը տասնյակ հազարավորների սպանեց, իսկ ես՝ հազարավորների: Մնում է՝ թագավորությունն էլ նրան տրվի»:+  Այդ օրվանից Սավուղը սկսեց կասկածանքով նայել Դավթին: 10  Հաջորդ օրը, երբ Դավիթը սովորականի պես քնար էր նվագում,+ Աստծուց վատ ոգի* եկավ Սավուղի վրա,*+ և նա սկսեց իրեն տարօրինակ* պահել տանը: Սավուղի ձեռքին նիզակ կար:+ 11  Նա նետեց այն՝+ մտածելով. «Դավթին պատին գամեմ»: Բայց Դավիթը երկու անգամ խույս տվեց: 12  Սավուղը սկսեց վախենալ Դավթից, որովհետև Եհովան նրա հետ էր,+ իսկ իրենից հեռացել էր:+ 13  Սավուղը Դավթին հազարապետ նշանակեց, որ հեռու լինի իրենից. Դավիթը պատերազմի ժամանակ առաջնորդում էր զորքը:*+ 14  Նա ամեն ինչում հաջողություն էր ունենում,*+ ու Եհովան նրա հետ էր:+ 15  Երբ Սավուղը տեսավ, որ Դավիթը շատ հաջողություններ է ունենում, է՛լ ավելի վախեցավ նրանից: 16  Բայց ամբողջ Իսրայելն ու Հուդան սիրում էին Դավթին, քանի որ նա էր իրենց առաջնորդում ռազմարշավների ժամանակ: 17  Մի անգամ Սավուղն ասաց Դավթին. «Ահա իմ ավագ դուստրը՝ Մերոբը:+ Ես նրան կնության կտամ քեզ:+ Սակայն դու պետք է շարունակես խիզախորեն ծառայել ինձ և մղել Եհովայի պատերազմները»:+ Բայց Սավուղը մտածում էր. «Թող իմ ձեռքով չմեռնի: Թող փղշտացիները սպանեն նրան»:+ 18  Դավիթն էլ պատասխանեց Սավուղին. «Ո՞վ եմ ես, և ովքե՞ր են իմ ազգականները՝ իմ հոր տոհմը Իսրայելում, որ թագավորի փեսան դառնամ»:+ 19  Սակայն երբ ժամանակը եկավ, որ Դավիթն ամուսնանա Մերոբի՝ Սավուղի դստեր հետ, Մերոբն արդեն կնության էր տրվել մաուլացի Եդրիելին:+ 20  Սավուղի դուստրը՝ Մեղքողը,+ սիրահարված էր Դավթին, և երբ այդ մասին հայտնեցին Սավուղին, դա նրան դուր եկավ: 21  Նա մտածեց. «Ես աղջկաս կնության կտամ Դավթին. դա ծուղակ կդառնա նրա համար, ու նա գուցե սպանվի փղշտացիների ձեռքով»:+ Եվ Սավուղը երկրորդ անգամ ասաց Դավթին. «Իմ փեսան դարձիր»: 22  Հետո նա իր ծառաներին պատվիրեց. «Դավթի հետ գաղտնի խոսեք ու ասեք. «Թագավորը քեզ հավանել է, և նրա բոլոր ծառաները սիրում են քեզ: Թագավորի փեսան դարձիր»»: 23  Երբ Սավուղի ծառաները Դավթին ասացին այս խոսքերը, նա պատասխանեց. «Ձեր կարծիքով՝ ինձ նման աղքատ ու աննշան մարդու համար հե՞շտ է թագավորի փեսա դառնալը»:+ 24  Դավթի այս խոսքերը ծառաները հայտնեցին Սավուղին: 25  Այդ ժամանակ Սավուղն ասաց. «Դավթին ասեք. «Թագավորը որպես հարսնագին,+ փղշտացիների 100 թլիփից+ բացի, ուրիշ ոչինչ չի ցանկանում, քանի որ ուզում է վրեժխնդիր լինել իր թշնամիներից»»: Բայց իրականում Սավուղը ծրագրել էր փղշտացիների ձեռքով սպանել Դավթին: 26  Նրա ծառաները Դավթին հայտնեցին այդ խոսքերը, և թագավորի փեսան դառնալու միտքը դուր եկավ նրան:+ Նախքան սահմանված ժամանակը կավարտվեր, 27  Դավիթն իր մարդկանց հետ գնաց, 200 փղշտացի սպանեց և բոլորի թլիփները բերեց ու տվեց թագավորին, որպեսզի նրա փեսան դառնա: Ուստի Սավուղը Մեղքողին կնության տվեց նրան:+ 28  Նա հասկացավ, որ Եհովան Դավթի հետ է,+ և որ իր դուստրը՝ Մեղքողը, սիրում է Դավթին:+ 29  Սավուղը սկսեց ավելի շատ վախենալ Դավթից և մինչև իր կյանքի վերջը թշնամությամբ վերաբերվեց նրան:+ 30  Ամեն անգամ, երբ փղշտացիների իշխանները Իսրայելի դեմ պատերազմի էին դուրս գալիս, Դավիթը ավելի մեծ հաջողություն էր ունենում,* քան Սավուղի մյուս բոլոր ծառաները:+ Եվ նա մեծ անուն ձեռք բերեց:+

Ծանոթագրություններ

Կամ՝ «Հովնաթանի հոգին կապվեց Դավթի հոգու հետ»:
Բառարանում տես «Ուխտ»:
Կամ՝ «իմաստությամբ էր վարվում»:
Լարային նվագարան:
Խոսքը վատ մտավիճակի մասին է:
Այսինքն՝ Աստված թույլ տվեց, որ վատ մտքերը տանջեն Սավուղին:
Կամ՝ «մարգարեի պես»:
Բռց.՝ «նա դուրս էր գալիս ու մտնում էր ժողովրդի առաջ»:
Կամ՝ «իմաստությամբ էր վարվում»:
Կամ՝ «ավելի մեծ իմաստությամբ էր վարվում»: