Dómarabókin 2:1–23
2 Engill Jehóva+ kom nú frá Gilgal+ til Bókím og sagði: „Ég leiddi ykkur út úr Egyptalandi inn í landið sem ég sór forfeðrum ykkar.+ Ég sagði einnig: ‚Ég mun aldrei rjúfa sáttmála minn við ykkur.+
2 Þið megið hins vegar ekki gera sáttmála við íbúa þessa lands+ heldur skuluð þið rífa niður ölturu þeirra.‘+ En þið hafið ekki hlýtt mér.+ Af hverju hafið þið ekki gert það?
3 Þess vegna sagði ég líka: ‚Ég hrek þá ekki burt undan ykkur.+ Þeir verða ykkur að tálsnöru+ og guðir þeirra munu tæla ykkur burt frá mér.‘“+
4 Þegar engill Jehóva sagði þetta við Ísraelsmenn grétu þeir hástöfum.
5 Þess vegna nefndu þeir staðinn Bókím* og þeir færðu Jehóva fórn þar.
6 Þegar Jósúa lét Ísraelsmenn fara hélt hver og einn til erfðalands síns til að taka það til eignar.+
7 Fólkið þjónaði Jehóva meðan Jósúa var á lífi og meðan þeir öldungar voru á lífi sem lifðu Jósúa og höfðu séð öll þau stórvirki sem Jehóva hafði unnið í þágu Ísraels.+
8 Jósúa Núnsson þjónn Jehóva dó 110 ára að aldri.+
9 Hann var grafinn í erfðalandi sínu í Timnat Heres+ í fjalllendi Efraíms, norðan við Gaasfjall.+
10 Öll sú kynslóð safnaðist til forfeðra sinna* og önnur kynslóð kom fram sem þekkti ekki Jehóva né það sem hann hafði gert fyrir Ísrael.
11 Þá gerðu Ísraelsmenn það sem var illt í augum Jehóva og þjónuðu Baölunum.*+
12 Þeir yfirgáfu Jehóva, Guð feðra sinna, sem leiddi þá út úr Egyptalandi,+ og tilbáðu aðra guði, guði þjóðanna sem bjuggu í kringum þá.+ Þeir féllu fram fyrir þeim og misbuðu Jehóva.+
13 Þeir yfirgáfu Jehóva og þjónuðu Baal og Astörtunum.+
14 Þá blossaði reiði Jehóva upp gegn Ísraelsmönnum og hann leyfði ræningjum að ræna þá.+ Hann gaf þá á vald óvinanna í kring+ og þeir gátu ekki lengur staðið gegn þeim.+
15 Hönd Jehóva var gegn þeim hvað sem þeir tóku sér fyrir hendur svo að þeir lentu í erfiðleikum+ eins og Jehóva hafði sagt og Jehóva hafði svarið þeim,+ og þeir upplifðu miklar hörmungar.+
16 Þá gaf Jehóva þeim dómara sem frelsuðu þá úr höndum þeirra sem rændu þá.+
17 En þeir hlustuðu ekki einu sinni á dómarana heldur fóru að tilbiðja aðra guði* og krjúpa fyrir þeim. Þeir voru fljótir að víkja út af veginum sem forfeður þeirra fetuðu. Forfeður þeirra höfðu hlýtt boðorðum Jehóva+ en þeir gerðu það ekki.
18 Þegar Jehóva gaf þeim dómara+ var Jehóva með dómaranum og frelsaði þá úr höndum óvina þeirra meðan dómarinn var á lífi. Jehóva kenndi í brjósti um þá*+ þegar þeir kveinuðu undan þeim sem kúguðu þá+ og fóru illa með þá.
19 En þegar dómarinn dó féllu þeir í sama farið og hegðuðu sér verr en feður þeirra. Þeir tilbáðu aðra guði, þjónuðu þeim og féllu fram fyrir þeim.+ Þeir létu ekki af hátterni sínu og þrjósku.
20 Að lokum blossaði reiði Jehóva upp gegn Ísrael+ og hann sagði: „Þar sem þessi þjóð hefur rofið sáttmálann+ sem ég sagði forfeðrum hennar að halda og hefur óhlýðnast mér+
21 ætla ég ekki að hrekja burt frá henni eina einustu af þjóðunum sem Jósúa skildi eftir þegar hann dó.+
22 Þá reynir á hvort Ísraelsmenn halda sig á vegi Jehóva+ og ganga hann eins og feður þeirra.“
23 Jehóva lét því þessar þjóðir vera kyrrar í landinu. Hann rak þær ekki burt tafarlaust og gaf þær ekki í hendur Jósúa.
Neðanmáls
^ Sem þýðir ‚þeir sem gráta‘.
^ Ljóðræn lýsing á dauðanum.
^ Eða „tilbáðu Baalana“.
^ Eða „að stunda vændi með öðrum guðum“.
^ Eða „iðraðist“.
