Jobsbók 7:1–21

  • Job heldur áfram (1–21)

    • Lífið eins og nauðungarvinna (1, 2)

    • „Af hverju hefurðu gert mig að skotspæni þínum?“ (20)

7  Er ekki líf dauðlegs manns á jörð eins og nauðungarvinna,eru ekki dagar hans eins og hjá daglaunamanni?+   Hann er eins og þræll sem þráir skugga,eins og daglaunamaður sem bíður eftir launum sínum.+   Mánuðum saman hefur líf mitt verið tilgangslaustog kvalafullar nætur hafa verið laun mín.+   Þegar ég leggst til hvíldar spyr ég: ‚Hvenær get ég farið á fætur?‘+ En þegar nóttin silast áfram bylti ég mér eirðarlaus fram á morgun.*   Líkami minn er þakinn möðkum og moldarskánum,+húðin hulin hrúðri og graftarsárum.+   Dagarnir fljúga hjá hraðar en skytta vefarans+og þeir enda án vonar.+   Minnstu þess að líf mitt er vindgustur,+að ég fæ aldrei að njóta hamingju* framar.   Sá sem sér mig núna sér mig ekki aftur. Augu þín munu leita mín en ég verð horfinn.+   Eins og ský sem þynnist og hverfur,þannig er sá sem fer niður í gröfina* – hann kemur ekki aftur upp.+ 10  Hann snýr ekki aftur í hús sitt,enginn þekkir hann lengur þar sem hann bjó.+ 11  Þess vegna ætla ég ekki að halda aftur af tungu minni. Ég ætla að tala í angist minni,kvarta í örvæntingu minni!*+ 12  Er ég hafið eða sæskrímslisvo að þú þurfir að setja vörð yfir mig? 13  Þegar ég segi: ‚Legubekkurinn huggar mig,rúmið linar þjáningar mínar,‘ 14  þá hrellirðu mig með draumumog skelfir mig með sýnum. 15  Ég vildi frekar kafna,já, deyja frekar en að lifa í þessum líkama.+ 16  Ég hef óbeit á lífi mínu,+ ég vil ekki lifa lengur. Láttu mig í friði því að dagar mínir eru eins og andgustur.+ 17  Hvað er dauðlegur maður að þú látir þér annt um hannog veitir honum athygli?+ 18  Hvers vegna fylgist þú með honum á hverjum morgniog reynir hann í sífellu?+ 19  Geturðu ekki litið af mérog látið mig í friði nógu lengi til að ég geti kyngt munnvatninu?+ 20  Ef ég hef syndgað – hvernig getur það verið þér til tjóns, þér sem hefur auga með mönnunum?+ Af hverju hefurðu gert mig að skotspæni þínum? Er ég orðinn þér byrði? 21  Af hverju fyrirgefurðu ekki synd mínaog afsakar mistök mín? Bráðlega leggst ég í moldina,+þú munt leita mín en ég verð horfinn.“

Neðanmáls

Eða „í dögun“.
Orðrétt „að sjá hið góða“.
Á hebr. Sheol, það er, sameiginleg gröf mannkyns. Sjá orðaskýringar.
Eða „í biturð sálar minnar“.