Sálmur 78:1–72
Maskíl* eftir Asaf.+
78 Hlustaðu, þjóð mín, á lög mín,*gefðu gaum að orðum mínum.
2 Ég tala í málsháttum,legg fram gátur frá liðinni tíð.+
3 Það sem við höfum heyrt og þekkjum,það sem feður okkar sögðu okkur frá,+
4 felum við ekki fyrir sonum þeirra.
Við segjum komandi kynslóð+frá lofsverðum verkum Jehóva og styrk hans,+þeim undrum sem hann hefur unnið.+
5 Hann gaf Jakobi ákvæði*og setti lög í Ísrael.
Hann sagði forfeðrum okkarað fræða börn sín um þau+
6 svo að komandi kynslóð,börnin sem voru enn ekki fædd, gæti kynnst þeim+og síðan sagt börnum sínum frá þeim.+
7 Þá myndu þau treysta Guðiog ekki gleyma verkum hans+heldur halda boðorð hans.+
8 Þau yrðu ekki eins og forfeður þeirra,þrjósk og uppreisnargjörn kynslóð,+kynslóð með óstöðugt* hjarta+sem var Guði ótrú.
9 Efraímítar voru vopnaðir bogaen á orrustudeginum hörfuðu þeir.
10 Þeir héldu ekki sáttmála Guðs+og neituðu að fylgja lögum hans.+
11 Þeir gleymdu því sem hann hafði gert,+kraftaverkunum sem hann lét þá sjá.+
12 Hann vann máttarverk í augsýn forfeðra þeirra+í Egyptalandi, á Sóansvæðinu.+
13 Hann klauf hafið og lét þá ganga gegnum það,hann lét sjóinn standa eins og stífluvegg.+
14 Hann leiddi þá með skýi á daginnog með lýsandi eldi um nætur.+
15 Hann klauf kletta í óbyggðunumog lét þá drekka nægju sína eins og úr djúpum lindum.+
16 Hann lét ár spretta úr klettiog vatn streyma eins og fljót.+
17 En þeir héldu áfram að syndga gegn honumog gera uppreisn gegn Hinum hæsta í eyðimörkinni.+
18 Þeir ögruðu* Guði í hjarta sér+með því að heimta mat sem þeir girntust.
19 Þeir kvörtuðu við Guð og sögðu:
„Getur Guð lagt á borð í óbyggðunum?“+
20 Hann sló á klettsvo að vatn rann og ár streymdu fram.+
„Getur hann líka gefið okkur brauðeða séð fólki sínu fyrir kjöti?“+
21 Jehóva reiddist ákaflega þegar hann heyrði þetta.+
Eldur+ gaus upp gegn Jakobiog reiði Guðs blossaði gegn Ísrael+
22 því að þeir trúðu ekki á Guð+og treystu ekki að hann gæti bjargað þeim.
23 Hann skipaði þá skýjunumog opnaði dyr himins.
24 Hann lét rigna manna þeim til matar,hann gaf þeim korn af himni.+
25 Menn átu brauð hinna máttugu,*+hann gaf þeim nóg til að seðja þá.+
26 Hann gaf austanvindinum lausan tauminn á himnumog vakti sunnanvind með krafti sínum.+
27 Hann lét kjöti rigna yfir þá eins og ryki,fuglum eins og sandi á sjávarströnd.
28 Hann lét þá falla í miðjum búðum sínum,allt í kringum tjöld sín.
29 Þeir átu sér til óbóta,hann gaf þeim það sem þeir girntust.+
30 En áður en þeim tókst að seðja græðgina,meðan maturinn var enn í munni þeirra,
31 blossaði reiði Guðs upp gegn þeim.+
Hann tók sterkustu menn þeirra af lífi,+felldi unga menn Ísraels.
32 Þrátt fyrir þetta syndguðu þeir áfram+og trúðu ekki á máttarverk hans.+
33 Hann batt enda á ævidaga þeirra eins og væru þeir aðeins vindgustur,+ár þeirra enduðu með skelfingu.
34 En í hvert sinn sem hann refsaði þeim með dauða sneru þeir aftur til hans.+
Þeir sneru við og leituðu Guðs,
35 minnugir þess að hann var klettur þeirra,+að hinn hæsti Guð var lausnari* þeirra.+
36 En þeir reyndu að blekkja hann með orðum sínumog lugu að honum með tungunni.
37 Þeir voru honum ekki trúir í hjarta+og héldu ekki sáttmálann við hann.+
38 En hann var miskunnsamur.+
Hann fyrirgaf* syndir þeirra og tortímdi þeim ekki.+
Oft hélt hann aftur af reiði sinni+og gaf bræðinni ekki lausan tauminn.
39 Hann minntist þess að þeir voru hold,+vindhviða sem líður hjá* og snýr ekki aftur.
40 Hve oft risu þeir ekki gegn honum í óbyggðunum+og særðu hann í eyðimörkinni.+
41 Þeir reyndu Guð hvað eftir annað+og hryggðu* Hinn heilaga Ísraels.
42 Þeir mundu ekki eftir mætti* hans,deginum sem hann bjargaði þeim undan* óvininum,+
43 hvernig hann birti tákn sín í Egyptalandi+og kraftaverk sín á Sóansvæðinu.
44 Hann breytti Nílarám í blóð+svo að þeir gátu ekki drukkið úr þeim.
45 Hann sendi broddflugusveim til að tortíma þeim+og froska til að gera út af við þá.+
46 Hann gaf gráðugum engisprettum uppskeru þeirraog engisprettusveim ávöxt erfiðis þeirra.+
47 Hann eyddi vínviði þeirraog mórfíkjutrjám með hagli.+
48 Hann gaf burðardýr þeirra haglinu á vald+og búfé þeirra eldingunum.*
49 Hann lét þá kenna á brennandi reiði sinnimeð bræði, gremju og raunum.
Sveitir engla færðu þeim ógæfu.
50 Hann ruddi reiði sinni braut.
Hann þyrmdi ekki lífi þeirraheldur gaf þá* drepsóttinni á vald.
51 Að lokum felldi hann alla frumburði Egypta,+frumgróða karlmennsku þeirra í tjöldum Kams.
52 Síðan fór hann með fólk sitt þaðan eins og sauði+og leiddi það eins og hjörð í óbyggðunum.
53 Hann leiddi þá óhultaog þeir óttuðust ekki.+
Hafið huldi óvini þeirra.+
54 Hann fór með þá til síns heilaga lands,+fjalllendisins sem hann tók með hægri hendi.+
55 Hann hrakti þjóðirnar undan þeim,+skipti með þeim erfðalandi með mælisnúru.+
Hann lét ættkvíslir Ísraels setjast að á heimilum sínum.+
56 En þeir héldu áfram að ögra Hinum hæsta* og rísa gegn honum.+
Þeir gáfu ekki gaum að áminningum hans.+
57 Þeir yfirgáfu hann og voru eins svikulir og forfeður þeirra,+óáreiðanlegir eins og slakur bogi.+
58 Þeir misbuðu honum með fórnarhæðum sínum+og reittu hann til reiði* með skurðgoðum sínum.+
59 Guð heyrði það og reiddist,+hann hafnaði Ísrael með öllu.
60 Að lokum yfirgaf hann tjaldbúðina í Síló,+tjaldið þar sem hann hafði búið meðal manna.+
61 Hann lét tákn máttar síns fara í útlegð,lét dýrð sína í hendur andstæðingsins.+
62 Hann lét fólk sitt falla fyrir sverði+og reiddist arfleifð sinni ákaflega.
63 Eldur gleypti ungu menninaog enginn söng brúðkaupssöng fyrir meyjar hans.*
64 Prestar hans féllu fyrir sverði+en ekkjur þeirra grétu ekki.+
65 Þá vaknaði Jehóva eins og af svefni,+eins og hermaður+ vaknar eftir víndrykkju.
66 Hann rak andstæðinga sína á flótta+og gerði þeim varanlega skömm.
67 Hann hafnaði tjaldi Jósefs,valdi ekki ættkvísl Efraíms.
68 En hann valdi ættkvísl Júda,+Síonarfjall sem hann elskar.+
69 Hann gerði helgidóm sinn eins varanlegan og himininn,*+eins og jörðina sem hann skapaði til að standa að eilífu.+
70 Hann útvaldi Davíð+ þjón sinnog sótti hann í fjárbyrgin+
71 þar sem hann gætti ánna.*
Hann gerði hann að hirði yfir Jakobi, þjóð sinni,+og yfir Ísrael, arfleifð sinni.+
72 Hann var hirðir þeirra af einlægu hjarta+og leiddi þá með lipurri hendi.+
Neðanmáls
^ Sjá orðaskýringar.
^ Eða „fræðslu mína; leiðsögn mína“.
^ Eða „áminningar“.
^ Orðrétt „óviðbúið“.
^ Orðrétt „reyndu“.
^ Eða „brauð engla“.
^ Eða „hefnandi“.
^ Orðrétt „breiddi yfir“.
^ Eða hugsanl. „að andinn fer burt“.
^ Eða „særðu“.
^ Orðrétt „hendi“.
^ Orðrétt „leysti þá frá“.
^ Eða hugsanl. „sótthitanum“.
^ Orðrétt „líf þeirra“.
^ Orðrétt „reyna Hinn hæsta“.
^ Eða „vöktu afbrýði hans“.
^ Orðrétt „og meyjar hans hlutu ekki lof“.
^ Orðrétt „Hann reisti helgidóm sinn eins og hæðirnar“.
^ Eða „lambánna“.
