Wulan * dijanjèni kerja ing salon ing Eropa. Ning, wektu tekan kana, dhèwèké malah dianiaya. Sakwisé sepuluh dina, Wulan dipeksa kon dadi pelacur. Nèk ora gelem, keluargané diancem bakal dianiaya.

Wulan kudu ngasilké 200-300 euro sewengi kanggo mbayar utangé sing jumlahé 40.000 euro marang juragané. * Wulan kandha, ”Aku sakjané péngin metu saka kéné. Ning, aku wedi nèk keluargaku bakal dianiaya. Dadi, aku ora isa ngapa-ngapa.” Pengalamané Wulan kuwi uga kerep dialami karo patang yuta wong liyané sing dadi budhak perdagangan sèks sakdonya.

Kira-kira 4.000 taun kepungkur, ana cah enom sing jenengé Yusuf didol karo kakang-kakangé. Dhèwèké akiré dadi budhak ing omahé pejabat ing Mesir. Ora kaya Wulan, juragané Yusuf mauné apikan. Ning, Yusuf malah ditudhuh arep merkosa bojoné juragané, wektu dhèwèké nolak nindakké hubungan sèks karo bojoné juragané. Yusuf banjur dibanda lan dipenjara.—Purwaning Dumadi 39:1-20; Jabur 105:17, 18.

Yusuf kuwi budhak ing jaman kuna. Nèk Wulan kuwi budhak ing abad ke-21. Ning, loro-loroné kuwi dadi kurban saka perdagangan manungsa, yaiku bisnis sing ngedol lan nganggep manungsa kuwi kaya barang sing perluné mung dinggo keuntungan ékonomi.

Cara paling gampang kanggo éntuk budhak yaiku liwat perang. Raja Mesir Tutmose III nggawa 90.000 tahanan sakwisé kampanye militèr ing Kanaan. Wong Mesir ndadèkké wong-wong kuwi dadi budhak sing kerja ing tambang, mbangun kuil, lan nggawé saluran banyu.

 Ing jamané Kekaisaran Romawi, budhak dadi saya akèh merga ana perang. Lan akiré perang uga dadi saya akèh merga padha butuh budhak. Kira-kira ing abad kapisan, mèh setengahé pendhudhuk Roma kuwi dadi budhak. Akèh budhak saka Mesir lan Roma ditindhes kanthi kejem. Rata-rata umuré para budhak ing tambangé Roma kuwi mung nganti 30 taun.

Saya suwé, perbudhakan saya parah. Saka abad ke-16 tekan 19, perdagangan budhak ing antarané negara Afrika lan Amerika dadi salah siji bisnis sing untungé gedhé. UNESCO nglaporké nèk ana kira-kira 25 tekan 30 yuta wong lanang, wong wédok, lan anak-anak sing diculik lan didol. Ana atusan wong sing mati wektu nyebrang Samudra Atlantik. Salah siji budhak sing slamet yaiku Olaudah Equiano kandha, ”Kahanané ngeri banget. Wong-wong wédok padha njerit-jerit lan wong-wong padha sekarat.”

Sayangé, iki ora mung kelakon mbiyèn. Nurut Organisasi Buruh Internasional, isih ana kira-kira 21 yuta wong lanang lan wong wédok sarta bocah-bocah sing dadi budhak, ora isa bébas, gajiné sithik utawa malah ora dibayar blas. Ing jaman modhèren, saya akèh budhak ilégal sing kerja ing tambang, pabrik tèkstil, pabrik bata, dadi pelacur, lan dadi babu.

Merga ditindhes, akèh budhak ngupaya bèn isa bébas. Ing abad kapisan SM, ana kira-kira 100.000 budhak sing dipimpin karo gladiator sing jenengé Spartakus mbrontak nglawan Roma, ning ora menang. Ing abad ke-18, budhak ing Hispaniola, kepulauan Karibia mbrontak nglawan juragané. Para budhak sing dipeksa kerja ing kebon tebu ditindhes lan dianiaya. Iki nyebabké perang sipil sing suwéné 13 taun lan akiré ngasilké kamardikané negara Haiti ing taun 1804.

Nurut cathetan sejarah, siji-sijiné bangsa sing isa bébas tenan saka perbudhakan yaiku bangsa Israèl sing dibébaské saka Mesir. Kira-kira telung yuta wong dibébaské saka perbudhakan ing Mesir. Wong-wong kuwi pancèn pantes dibébaské. Alkitab nyritakké nèk wong-wong kuwi kudu nindakké ”sarupané pagawéan kang ditrapaké kanthi peksan déning wong Mesir”. (Pangentasan 1:11-14) Salah siji panguwasané Mesir malah ngongkon bayi-bayiné wong Israèl dipatèni bèn wong Israèl ora dadi tambah akèh.—Pangentasan 1:8-22.

 Carané bangsa Israèl dibébaské saka Mesir pancèn nggumunké merga Gusti Allah dhéwé sing tumindak. Gusti Allah ngendika marang Musa, ”Ingsun nguningani kasangsarané. Mulané Ingsun tumedhak karsa nguwalaké umatingSun.” (Pangentasan 3:7, 8) Nganti saiki, wong-wong Yahudi isih ngrayakké Paskah saben taun kanggo mèngeti bébasé bangsa kuwi saka Mesir.—Pangentasan 12:14.

Alkitab kandha nèk ’pratingkah culika [ora bener] iku ora tinemu ana ing Sang Yéhuwah, Gusti Allah kita’. Alkitab uga ngandhani nèk Gusti Allah ora malih. (2 Babad 19:7; Maléakhi 3:6) Gusti Allah ngutus Yésus kanggo ”martakaké luwaré para wong kang kinunjara, . . . ngluwari wong-wong kang katindhes”. (Lukas 4:18, 19) Apa iki tegesé bébas saka kabèh perbudhakan? Kétoké ora. Yésus diutus kanggo mbébaské wong-wong saka perbudhakan dosa lan pati. Yésus banjur kandha, ”Kayektèn iku bakal mardikakaké kowé.” (Yokanan 8:32) Malah, ing jaman saiki, piwulangé Yésus isa mbébaské wong-wong ing akèh cara.—Deloken kothak ” Bébas saka Perbudhakan Jenis Liya”.

Sakjané, Gusti Allah ya mbantu Yusuf lan Wulan bèn isa bébas saka perbudhakan nganggo cara sing béda. Panjenengan isa maca pengalamané Yusuf ing buku Purwaning Dumadi ing Alkitab bab 39-41. Upayané Wulan kanggo bébas uga apik tenan.

Sakwisé diusir saka salah siji negara ing Eropa, Wulan pindhah menyang Spanyol. Ing kono, dhèwèké ketemu lan mulai sinau Alkitab karo Seksi Yéhuwah. Dhèwèké nduwé tékad kanggo ngowahi uripé. Dadi, Wulan nggolèk gawéan liya lan njaluk tulung marang juragané sing mbiyèn bèn tagihan utangé dikurangi. Banjur, Wulan ditilpun karo juragané. Juragané njaluk ngapura lan kandha nèk Wulan dibébaské saka utangé. Kok isa? Jebulé juragané uga sinau Alkitab karo Seksi Yéhuwah. Wulan kandha, ”Piwulang saka Alkitab isa mbébaské panjenengan nganggo cara sing nggumunké.”

Allah Yéhuwah sedhih banget wektu mbiyèn bangsa Israèl ditindhes ing Mesir. Saiki, Yéhuwah uga sedhih wektu ana tumindak sing ora adil. Pancèn, kanggo nyingkirké kabèh perbudhakan, masyarakaté perlu dirombak. Ning, Gusti Allah janji, ”Laras karo prasetyané, kita padha nganti-anti marang langit anyar sarta bumi anyar kang kadunungan kayektèn.”—2 Pétrus 3:13