ესთერი 7:1—10

  • ესთერი ამხელს ჰამანს (1—6ა).

  • ჰამანს თავისივე აღმართულ ძელზე ჰკიდებენ (6ბ—10).

7  მივიდნენ მეფე და ჰამანი+ დედოფალ ესთერთან ნადიმზე.  ღვინის სმის დროს, მეორე დღესაც, ჰკითხა მეფემ ესთერს: „რა სათხოვარი გაქვს, დედოფალო ესთერ? შეგისრულდება! ნახევარი სამეფოც რომ მთხოვო, მოგცემ!“+  ამაზე დედოფალმა მიუგო: „თუ წყალობა მიპოვია შენს თვალში, და თუ ინებებ, მეფეო, გევედრები, სიცოცხლე გვაჩუქე მე და ჩემს ხალხს.+  გაგვყიდეს+ მე და ჩემი ხალხი, რომ დაგვხოცონ, გაგვანადგურონ და მოგვსპონ.+ მონებად და მხევლებად რომ გავეყიდეთ, ხმას არ ამოვიღებდი, მაგრამ, თუ ეს უბედურება დატრიალდება, მეფეც იზარალებს!“  მაშინ მეფე ახაშვეროშმა დედოფალ ესთერს ჰკითხა: „ვინ არის და სად არის ის კაცი, ვინც ასეთი რამ გაბედა?“  ესთერმა მიუგო: „ეს მოწინააღმდეგე და მტერი, ბოროტი ჰამანია!“ თავზარი დაეცა ჰამანს მეფე-დედოფლის შიშით.  განრისხებული მეფე სუფრიდან წამოდგა და სასახლის ბაღში გავიდა. ჰამანი კი ადგა, რომ თავის გადასარჩენად დედოფალ ესთერისთვის შეწყალება ეთხოვა, რადგან მიხვდა, რომ მეფის სასჯელი არ ასცდებოდა.  როცა მეფე სასახლის ბაღიდან დარბაზში შემობრუნდა, სადაც ღვინოს შეექცეოდნენ, ჰამანი ესთერის ტახტზე დამხობილი დახვდა. მეფემ ჰამანს დაუყვირა: „ახლა დედოფალზეც ძალადობ ჩემს სასახლეში!“ ამის თქმა იყო და სახე დაუფარეს ჰამანს.  ხარბონამ,+ მეფის ერთ-ერთმა კარისკაცმა, თქვა: „ჰამანმა თავის სახლთან 50-წყრთიანი* ძელი აღმართა მორდოქაისთვის,+ რომლის ნათქვამმაც მეფე იხსნა“.+ მაშინ ბრძანა მეფემ: „მაგ ძელზე ჩამოკიდეთ ჰამანი!“ 10  ჩამოკიდეს ჰამანი იმ ძელზე, რომელიც მას მორდოქაისთვის გაემზადებინა, და დამშვიდდა მეფე.

სქოლიოები

დაახლ. 22,5 მ. იხ. დანართი ბ14.