Зәбүр 64:1—10
-
Тұтқиылдан жасалған шабуылдан қорғаныш
-
“Құдай жебемен оларды атады” (7)
-
Ән-күй жетекшісіне. Дәуіттің жыры.
64 Жалбарынғанымда, уа, Құдай, үнімді ести көрші+.
Жауларымның қоқан-лоқысынан өмірімді сақташы.
2 Зұлымдардың зымияндығынан+,Қиянатшылдардың тобырынан қорғашы.
3 Олар тілдерін семсердей қайрап,Уытты сөздерін садақтай көздеп,
4 Кінәратсыз жанды тұтқиылдан атпақшы.
Олар еш қорықпай, кенеттен оны атады.
5 Зымиян ниеттерінен таймайды*,Құрған торларын қалай жасыруды ойлайды.
Өзара былай дейді: “Бұларды кім байқайды?!”+
6 Олар қиянат жасаудың түрлі жолдарын іздейді,Арамза жоспарлары туралы ешкімге ләм демейді+,Көкейіндегі ойларын тірі жан түсініп білмейді.
7 Бірақ Құдай жебемен оларды атады+,Олар кенеттен жарақаттанады.
8 Тілдерінің кесірінен опат болады+.
Мұны көргендердің бәрі бастарын шайқайды,
9 Сонда жұрт бірі қалмай қорқады;Олар Құдайдың істегенін жариялайды,Оның жасаған істерін ұғынады+.
10 Әділ жан Ехобаны ойлап қуанады әрі одан пана табады+;Ақжүректілердің бәрі шаттанатын болады.
Сілтемелер
^ Немесе “Бір-бірінің зұлым істерін қолдайды”.
