លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

សៀវភៅយេរេមា

ជំពូក

សេចក្ដីសង្ខេប

    • យេរេមា​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ (​១​-​១០)

    • ការ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​អំពី​ដើម​អល់ម៉ុន (​១១, ១២)

    • ការ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​អំពី​ឆ្នាំង​ធំ​មួយ (​១៣​-​១៦)

    • យេរេមា​បាន​ទទួល​កម្លាំង​ចិត្ត​ដើម្បី​បំពេញ​ភារកិច្ច​របស់​គាត់ (​១៧​-​១៩)

    • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បោះ​បង់​ចោល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៅ​រក​ព្រះ​ឯ​ទៀត (​១​-​៣៧)

      • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ព្រៃ (​២១)

      • សំពត់​របស់​នាង​បាន​ប្រឡាក់​ដោយ​ឈាម (​៣៤)

    • កម្រិត​នៃ​ការ​ក្បត់​ជំនឿ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៥)

    • ទោស​នៃ​ការ​ផិត​ក្បត់​របស់​អ៊ីស្រាអែល​និង​យូដា (​៦​-​១១)

    • ការ​ដាស់​តឿន​ឲ្យ​ប្រែ​ចិត្ត (​១២​-​២៥)

    • ការ​ប្រែ​ចិត្ត​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​ពរ (​១​-​៤)

    • អន្តរាយ​មក​ពី​ទិស​ខាង​ជើង (​៥​-​១៨)

    • ការ​ឈឺ​ចាប់​របស់​យេរេមា​ចំពោះ​អន្តរាយ​ដែល​ជិត​មក​ដល់ (​១៩​-​៣១)

    • បណ្ដា​ជន​មិន​ព្រម​ទទួល​ការ​ទូន្មាន​ប្រដៅ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​១៣)

    • ការ​បំផ្លាញ តែ​មិន​មែន​បំផ្លាញ​ទាំង​ស្រុង​ទេ (​១៤​-​១៩)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​ទទួល​ទោស (​២០​-​៣១)

    • ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ជិត​មក​ដល់ (​១​-​៩)

    • កំហឹង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៅ​លើ​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​១០​-​២១)

      • ការ​និយាយ​ថា​«​មាន​សន្តិភាព​ហើយ!​»​ តែ​គ្មាន​សន្តិភាព​សោះ (​១៤)

    • ការ​វាយលុក​ដ៏​ឃោរ​ឃៅ​ពី​ទិស​ខាង​ជើង (​២២​-​២៦)

    • យេរេមា​បម្រើ​ជា​អ្នក​ពិសោធ​មើល​លោហៈ (​២៧​-​៣០)

    • ការ​ទុក​ចិត្ត​ខ្លាំង​ពេក​ទៅ​លើ​វិហារ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​១១)

    • វិហារ​នឹង​ទៅ​ជា​ដូច​ស៊ីឡូរ (​១២​-​១៥)

    • ការ​គោរព​បូជា​ព្រះ​មិន​ពិត​បាន​ត្រូវ​ផ្ដន្ទា​ទោស (​១៦​-​៣៤)

      • ការ​គោរព​បូជា​«​ព្រះ​នាង​នៃ​មេឃា​»​ (​១៨)

      • ការ​បូជា​កូន​នៅ​ហ៊ីណំ (​៣១)

    • បណ្ដា​ជន​បាន​ជ្រើស​រើស​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​ដែល​ពេញ​និយម (​១​-​៧)

    • តើ​ជា​ប្រាជ្ញា​អ្វី​ទៅ​បើ​គ្មាន​ប្រសាសន៍​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា? (​៨​-​១៧)

    • យេរេមា​យំ​អំពី​ការ​បាក់​រលំ​របស់​យូដា (​១៨​-​២២)

      • ​«​នៅ​ស្រុក​គីលាត តើ​គ្មាន​ប្រេង​បាលសាម​ទេ​ឬ?​»​ (​២២)

    • យេរេមា​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង (​១​-​៣​ក)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​យូដា​ទទួល​ទោស (​៣​ខ​-​១៦)

    • បទ​ទំនួញ​អំពី​យូដា (​១៧​-​២២)

    • ការ​អួត​អំពី​ការ​ស្គាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២៣​-​២៦)

  • ១០

    • ព្រះ​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ ផ្ទុយ​ស្រឡះ​ពី​បណ្ដា​ព្រះ​នៃ​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា (​១​-​១៦)

    • ការ​បំផ្លាញ​ដែល​ជិត​មក​ដល់​និង​ការ​និរទេស (​១៧, ១៨)

    • យេរេមា​កើត​ទុក្ខ (​១៩​-​២២)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ (​២៣​-​២៥)

      • មនុស្ស​គ្មាន​សមត្ថភាព​តម្រង់​ជំហាន​ខ្លួន​ទេ (​២៣)

  • ១១

    • យូដា​បំពាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​បាន​ធ្វើ​ជា​មួយ​ព្រះ (​១​-​១៧)

      • បណ្ដា​ព្រះ​មាន​ច្រើន​ដូច​ជា​បណ្ដា​ក្រុង (​១៣)

    • យេរេមា​បាន​ត្រូវ​ប្រៀប​ប្រដូច​ទៅ​នឹង​ចៀម​ដែល​គេ​យក​ទៅ​សម្លាប់ (​១៨​-​២០)

    • ការ​ប្រឆាំង​ពី​ពួក​បុរស​ដែល​នៅ​ស្រុក​កំណើត​ជា​មួយ​យេរេមា (​២១​-​២៣)

  • ១២

    • ការ​ត្អូញត្អែរ​របស់​យេរេមា (​១​-​៤)

    • ចម្លើយ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៥​-​១៧)

  • ១៣

    • ខ្សែ​ក្រវាត់​ធ្វើ​ពី​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​ខូច​អស់ (​១​-​១១)

    • ថូ​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​បាន​ត្រូវ​បំបែក (​១២​-​១៤)

    • យូដា​ដែល​មិន​ប្រែ​ចិត្ត​បាន​ត្រូវ​និរទេស (​១៥​-​២៧)

      • ​«​តើ​ជន​ជាតិ​គូស​អាច​ដូរ​ពណ៌​សម្បុរ​របស់​ខ្លួន​បាន​ទេ?​»​ (​២៣)

  • ១៤

    • ការ​រាំង​ស្ងួត ការ​អត់​ឃ្លាន និង​ដាវ (​១​-​១២)

    • អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ក្លែង​ក្លាយ​បាន​ត្រូវ​ផ្ដន្ទា​ទោស (​១៣​-​១៨)

    • យេរេមា​ទទួល​ស្គាល់​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​បណ្ដា​ជន (​១៩​-​២២)

  • ១៥

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​មិន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ការ​វិនិច្ឆ័យ​របស់​លោក​ទេ (​១​-​៩)

    • ការ​ត្អូញត្អែរ​របស់​យេរេមា (​១០)

    • ចម្លើយ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១១​-​១៤)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​យេរេមា (​១៥​-​១៨)

      • ការ​ទទួល​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​នាំ​ឲ្យ​ត្រេក​អរ (​១៦)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ពង្រឹង​កម្លាំង​ចិត្ត​យេរេមា (​១៩​-​២១)

  • ១៦

    • យេរេមា​មិន​ត្រូវ​រៀប​ការ កាន់​ទុក្ខ ឬ​ចូល​រួម​បុណ្យ​សព (​១​-​៩)

    • ការ​ដាក់​ទោស និង​ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ល្អ​ឡើង​វិញ (​១០​-​២១)

  • ១៧

    • អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​ពួក​យូដា​បាន​ជោក​ជាំ (​១​-​៤)

    • ពរ​ដែល​មក​ពី​ការ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៥​-​៨)

    • ចិត្ត​ជា​គ្រឿង​បញ្ឆោត (​៩​-​១១)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​នៃ​អ៊ីស្រាអែល (​១២, ១៣)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​យេរេមា (​១៤​-​១៨)

    • ការ​រក្សា​ទុក​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ជា​ថ្ងៃ​បរិសុទ្ធ (​១៩​-​២៧)

  • ១៨

    • ដី​ឥដ្ឋ​ក្នុង​ដៃ​ជាង​ស្មូន (​១​-​១២)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បែរ​ចេញ​ពី​អ៊ីស្រាអែល (​១៣​-​១៧)

    • គម្រោង​ទាស់​នឹង​យេរេមា។ ការ​អង្វរ​របស់​គាត់ (​១៨​-​២៣)

  • ១៩

    • យេរេមា​បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​បោក​ក្អម (​១​-​១៥)

      • ការ​បូជា​កូន​ដល់​ព្រះ​បាល (​)

  • ២០

    • ផាសហឺ​បាន​វាយ​យេរេមា (​១​-​៦)

    • យេរេមា​មិន​អាច​ឈប់​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ទេ (​៧​-​១៣)

      • ដំណឹង​របស់​ព្រះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លើង​ឆេះ (​)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដូច​ជា​អ្នក​ចម្បាំង​ដ៏​អង់អាច (​១១)

    • ការ​ត្អូញត្អែរ​របស់​យេរេមា (​១៤​-​១៨)

  • ២១

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បដិសេធ​សំណូម​ពរ​របស់​សេដេគា (​១​-​៧)

    • បណ្ដា​ជន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​ជីវិត​ឬ​សេចក្ដី​ស្លាប់ (​៨​-​១៤)

  • ២២

    • ដំណឹង​អំពី​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ទាស់​នឹង​ស្ដេច​អាក្រក់ (​១​-​៣០)

  • ២៣

    • គង្វាល​ល្អ​និង​គង្វាល​អាក្រក់ (​១​-​៤)

    • សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ក្រោម​«​ពន្លក​មួយ​ដ៏​សុចរិត​»​ (​៥​-​៨)

    • ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ក្លែង​ក្លាយ​បាន​ត្រូវ​ផ្ដន្ទា​ទោស (​៩​-​៣២)

    • ​«​បន្ទុក​»​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៣៣​-​៤០)

  • ២៤

    • ផ្លែ​ល្វា​ល្អ​និង​ផ្លែ​ល្វា​ស្អុយ (​១​-​១០)

  • ២៥

    • រឿង​ក្ដី​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ប្រជា​ជាតិ​នានា (​១​-​៣៨)

      • ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​ត្រូវ​បម្រើ​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​អស់​រយៈ​ពេល​៧០​ឆ្នាំ (​១១)

      • ពែង​ស្រា​នៃ​សេចក្ដី​កំហឹង​របស់​ព្រះ (​១៥)

      • សេចក្ដី​វេទនា​ធ្លាក់​លើ​ប្រជា​ជាតិ​មួយ​ទៅ​ប្រជាជាតិ​មួយ (​៣២)

      • សាក​សព​ពួក​អ្នក​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រហារ (​៣៣)

  • ២៦

    • យេរេមា​ត្រូវ​គេ​គំរាម​សម្លាប់ (​១​-​១៥)

    • យេរេមា​បាន​រួច​រស់​ជីវិត (​១៦​-​១៩)

      • ទំនាយ​របស់​មីកា​បាន​ត្រូវ​ដក​ស្រង់ (​១៨)

    • អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​យូរ៉ាយ៉ា (​២០​-​២៤)

  • ២៧

    • នឹម​របស់​បាប៊ីឡូន (​១​-​១១)

    • សេដេគា​បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​ចុះ​ចូល​នឹង​បាប៊ីឡូន (​១២​-​២២)

  • ២៨

    • យេរេមា​ប្រឆាំង​នឹង​ហាណានា​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ក្លែង​ក្លាយ (​១​-​១៧)

  • ២៩

    • សំបុត្រ​របស់​យេរេមា​ទៅ​កាន់​ជន​និរទេស​នៅ​ស្រុក​បាប៊ីឡូន (​១​-​២៣)

      • អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​វិញ​ក្រោយ​៧០​ឆ្នាំ (​១០)

    • ដំណឹង​ទៅ​កាន់​សិមម៉ាយ៉ា (​២៤​-​៣២)

  • ៣០

    • សេចក្ដី​សន្យា​អំពី​ការ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ និង​ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ជា​សះ​ស្បើយ (​១​-​២៤)

  • ៣១

    • ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​នៅ​សេស​សល់​នឹង​តាំង​ទី​លំនៅ​ក្នុង​ស្រុក​ម្ដង​ទៀត (​១​-​៣០)

      • រ៉ាជែល​យំ​កាន់​ទុក្ខ​នឹង​កូន​ៗ​របស់​នាង (​១៥)

    • កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ថ្មី (​៣១​-​៤០)

  • ៣២

    • យេរេមា​ទិញ​ដី​ស្រែ​មួយ​កន្លែង (​១​-​១៥)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​យេរេមា (​១៦​-​២៥)

    • ចម្លើយ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២៦​-​៤៤)

  • ៣៣

    • សេចក្ដី​សន្យា​អំពី​ការ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ (​១​-​១៣)

    • សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ក្រោម​«​ពន្លក​មួយ​ដ៏​សុចរិត​»​ (​១៤​-​១៦)

    • កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​ដាវីឌ​និង​ពួក​សង្ឃ (​១៧​-​២៦)

      • កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ស្ដី​អំពី​ថ្ងៃ​និង​យប់ (​២០)

  • ៣៤

    • ដំណឹង​អំពី​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​ទៅ​កាន់​សេដេគា (​១​-​៧)

    • ការ​បំពាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដើម្បី​ប្រកាស​សេរី​ភាព​ដល់​ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ (​៨​-​២២)

  • ៣៥

    • កូន​ចៅ​រេកាប​ទុក​គំរូ​ល្អ​ស្ដី​អំពី​ការ​ស្ដាប់​បង្គាប់ (​១​-​១៩)

  • ៣៦

    • យេរេមា​បង្គាប់​ឲ្យ​សរសេរ​ក្នុង​រមូរ (​១​-​៧)

    • បារូក​អាន​ឮ​ៗ​ពី​រមូរ (​៨​-​១៩)

    • យេហូយ៉ាគីម​ដុត​រមូរ (​២០​-​២៦)

    • ដំណឹង​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ម្ដង​ទៀត​នៅ​លើ​រមូរ​ថ្មី (​២៧​-​៣២)

  • ៣៧

    • ការ​ដក​ទ័ព​ចេញ​របស់​ពួក​ខាល់ដេ​ជា​បណ្ដោះ​អាសន្ន (​១​-​១០)

    • យេរេមា​ត្រូវ​គេ​ដាក់​គុក (​១១​-​១៦)

    • សេដេគា​ជួប​ជា​មួយ​យេរេមា (​១៧​-​២១)

      • យេរេមា​ត្រូវ​គេ​ផ្ដល់​ឲ្យ​នំ​ប៉័ង (​២១)

  • ៣៨

    • យេរេមា​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ​ក្នុង​អណ្ដូង (​១​-​៦)

    • អ៊ីបេតមេលេក​សង្គ្រោះ​យេរេមា (​៧​-​១៣)

    • យេរេមា​ដាស់​តឿន​សេដេគា​ឲ្យ​ចុះ​ចូល (​១៤​-​២៨)

  • ៣៩

    • ការ​ដួល​រលំ​នៃ​យេរូសាឡិម (​១​-​១០)

      • សេដេគា​រត់​គេច​ខ្លួន ហើយ​បាន​ត្រូវ​ចាប់ (​៤​-​៧)

    • យេរេមា​បាន​ត្រូវ​រក្សា​ការ​ពារ (​១១​-​១៤)

    • អ៊ីបេតមេលេក​បាន​រួច​ជីវិត (​១៥​-​១៨)

  • ៤០

    • នេប៊ូសារ៉ាដាន​ដោះ​លែង​យេរេមា (​១​-​៦)

    • កេដាលៀ​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​ឲ្យ​គ្រប់​គ្រង​ស្រុក (​៧​-​១២)

    • គម្រោង​ការ​សម្លាប់​កេដាលៀ (​១៣​-​១៦)

  • ៤១

    • អ៊ីសម៉ាអែល​សម្លាប់​កេដាលៀ (​១​-​១០)

    • អ៊ីសម៉ាអែល​រត់​គេច​ពី​យ៉ូហាណាន (​១១​-​១៨)

  • ៤២

    • បណ្ដា​ជន​សុំ​យេរេមា​ឲ្យ​អធិដ្ឋាន​សុំ​ការ​ណែនាំ​ពី​ព្រះ (​១​-​៦)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​តប​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​កុំ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​ឲ្យ​សោះ​»​ (​៧​-​២២)

  • ៤៣

    • បណ្ដា​ជន​មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់ ហើយ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​១​-​៧)

    • ប្រសាសន៍​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៅ​កាន់​យេរេមា​នៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​៨​-​១៣)

  • ៤៤

    • សេចក្ដី​វេទនា​ទៅ​លើ​ពួក​យូដា​នៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន (​១​-​១៤)

    • បណ្ដា​ជន​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ការ​ព្រមាន​ពី​ព្រះ (​១៥​-​៣០)

      • ការ​គោរព​បូជា​«​ព្រះ​នាង​នៃ​មេឃា​»​ (​១៧​-​១៩)

  • ៤៥

    • ដំណឹង​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៅ​កាន់​បារូក (​១​-​៥)

  • ៤៦

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​១​-​២៦)

      • នេប៊ូក្នេសា​នឹង​វាយ​ឈ្នះ​ពួក​អេហ្ស៊ីប (​១៣, ២៦)

    • សេចក្ដី​សន្យា​ទៅ​កាន់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​២៧, ២៨)

  • ៤៧

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​ភីលីស្ទីន (​១​-​៧)

  • ៤៨

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​ម៉ូអាប់ (​១​-​៤៧)

  • ៤៩

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​អាំម៉ូន (​១​-​៦)

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​អេដំ (​៧​-​២២)

      • អេដំ​នឹង​លែង​ជា​ប្រជា​ជាតិ​ទៀត (​១៧, ១៨)

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​ដាម៉ាស់ (​២៣​-​២៧)

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​កេដា​និង​ហាសោ (​២៨​-​៣៣)

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​អេឡាំ (​៣៤​-​៣៩)

  • ៥០

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​បាប៊ីឡូន (​១​-​៤៦)

      • ចូរ​រត់​ចេញ​ពី​ក្រុង​បាប៊ីឡូន (​)

      • អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ត្រូវ​នាំ​មក​វិញ (​១៧​-​១៩)

      • ផ្លូវ​ទឹក​របស់​បាប៊ីឡូន​នឹង​ត្រូវ​រីង​ស្ងួត (​៣៨)

      • ស្រុក​បាប៊ីឡូន​លែង​មាន​អ្នក​រស់​នៅ​ទៀត (​៣៩, ៤០)

  • ៥១

    • ទំនាយ​ទាស់​នឹង​បាប៊ីឡូន (​១​-​៦៤)

      • បាប៊ីឡូន​នឹង​ត្រូវ​ផ្ដួល​រំលំ​ភ្លាម​ៗ​ដោយ​ពួក​មេឌី (​៨​-​១២)

      • សៀវភៅ​បាន​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​ទន្លេ​អឺប្រាត (​៥៩​-​៦៤)

  • ៥២

    • សេដេគា​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​បាប៊ីឡូន (​១​-​៣)

    • នេប៊ូក្នេសា​ឡោម​ព័ទ្ធ​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​៤​-​១១)

    • ការ​បំផ្លាញ​ក្រុង​និង​វិហារ (​១២​-​២៣)

    • បណ្ដា​ជន​បាន​ត្រូវ​ចាប់​យក​ទៅ​ធ្វើ​ជា​ឈ្លើយ​នៅបាប៊ីឡូន (​២៤​-​៣០)

    • យេហូយ៉ាគីន​បាន​ត្រូវ​ដោះ​លែង​ពី​គុក (​៣១​-​៣៤)