ចូរផ្សាយដោយក្ដីក្លាហានដូចលោកយេស៊ូ
ចូរផ្សាយដោយក្ដីក្លាហានដូចលោកយេស៊ូ
«យើងបានតាំងចិត្តក្លាហាន . . . ដើម្បីប្រាប់ដំណឹងល្អរបស់ព្រះដល់អ្នករាល់គ្នា»។—១ថែ. ២:២
១. ហេតុអ្វីបានជាដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយចិត្ត?
យើងពិតជាសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលណាឮដំណឹងល្អ។ ឯដំណឹងល្អបំផុត គឺជាដំណឹងអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ដំណឹងល្អនោះធ្វើឲ្យយើងមានជំនឿជឿជាក់ថាសេចក្ដីវេទនា ជំងឺ ការឈឺចាប់ ទុក្ខព្រួយ ព្រមទាំងសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត។ ម្យ៉ាងទៀត ដំណឹងនោះផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យយើងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយក៏បង្ហាញឲ្យឃើញគោលបំណងរបស់ព្រះ ថែមទាំងបញ្ជាក់វិធីដែលយើងអាចបង្កើតឲ្យមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយនឹងលោក។ មនុស្សទាំងអស់គួរតែសប្បាយចិត្តឮដំណឹងល្អនេះ ដែលលោកយេស៊ូបានផ្សាយប្រាប់មនុស្សជាតិ មែនទេ? តែគួរឲ្យស្ដាយណាស់ មិនមែនមនុស្សទាំងអស់សប្បាយចិត្តស្ដាប់ដំណឹងនោះទេ។
២. សូមពន្យល់អត្ថន័យនៃប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «ខ្ញុំបានមកដើម្បីនាំឲ្យមានទំនាស់»។
២ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «កុំគិតស្មានថាខ្ញុំបានមកដើម្បីនាំយកសន្ដិភាពមកឯផែនដីឡើយ។ ខ្ញុំបានមកដើម្បីនាំឲ្យមានទំនាស់ មិនមែនដើម្បីនាំឲ្យមានសន្ដិភាពទេ។ ព្រោះខ្ញុំបានមកដើម្បីនាំឲ្យកូនប្រុសទាស់នឹងឪពុកខ្លួន កូនស្រីទាស់នឹងម្ដាយខ្លួន ហើយកូនប្រសាស្រីទាស់នឹងម្ដាយក្មេក។ ដូច្នេះ សត្រូវរបស់មនុស្ស នឹងមកពីពួកអ្នកដែលនៅក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងពួកគេ»។ (ម៉ាថ. ១០:៣៤-៣៦) ដូច្នេះ ជាជាងសប្បាយចិត្តទទួលដំណឹងល្អ មនុស្សភាគច្រើនបដិសេធមិនព្រមស្ដាប់វិញ។ មនុស្សខ្លះតាំងខ្លួនជាសត្រូវនៃពួកអ្នកដែលប្រកាសដំណឹងនោះ ទោះជាអ្នកទាំងនោះជាសាច់ញាតិជិតក៏ដោយ។
៣. តើយើងត្រូវការអ្វី ទើបអាចផ្សព្វផ្សាយបាន?
៣ យើងប្រកាសសេចក្ដីពិតដូចដែលលោកយេស៊ូបានប្រកាសដែរ ហើយពេលដែលមនុស្សឮសេចក្ដីពិតនោះ ពួកគេក៏មានប្រតិកម្មដូចមនុស្សជាច្រើននៅសម័យលោកយេស៊ូដែរ។ នោះមិនមែនជាការចម្លែកទេ ពីព្រោះលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ខ្ញុំបម្រើមិនមែនធំជាងម្ចាស់ខ្លួនទេ។ ប្រសិនបើពួកគេបានបៀតបៀនខ្ញុំ នោះពួកគេនឹងបៀតបៀនអ្នករាល់គ្នាដែរ»។ (យ៉ូន. ១៥:២០) នៅប្រទេសជាច្រើន មនុស្សមិនបៀតបៀនយើងដោយចំៗនោះទេ ប៉ុន្តែយើងជួបមនុស្សដែលមើលងាយយើងឬមិនខ្ចីចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្វីដែលយើងផ្សាយ។ ហេតុនេះហើយ យើងត្រូវមានជំនឿនិងចិត្តអង់អាចដើម្បីតស៊ូក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អដោយក្ដីក្លាហាន។—សូមអាន ពេត្រុសទី២ ១:៥-៨
៤. ហេតុអ្វីបានជាប៉ូលត្រូវ«តាំងចិត្តក្លាហាន»ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ?
៤ ជួនកាល ប្រហែលជាការផ្សព្វផ្សាយគឺពិបាកចំពោះអ្នក ឬក៏ប្រហែលជាមានរបៀបផ្សព្វផ្សាយណាមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកខ្លាច។ បើដូច្នេះ អ្នកក៏ដូចពួកអ្នកស្មោះត្រង់ឯទៀតដែរ។ សាវ័កប៉ូលជាអ្នកផ្សាយដែលអង់អាចក្លាហានហើយគាត់ស្គាល់ក្ដីពិតយ៉ាងច្បាស់ល្អ តែជួនកាលការផ្សព្វផ្សាយក៏ធ្លាប់ជាការពិបាកសម្រាប់គាត់ដែរ។ គាត់បានសរសេរទៅកាន់ពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងថែស្សាឡូនិចថា៖ «ក្រោយពីយើងបានរងទុក្ខ ហើយត្រូវគេប្រព្រឹត្តដោយព្រហើនមកលើយើងនៅក្រុងភីលីព (ដូចអ្នករាល់គ្នាដឹងហើយ) នោះយើងបានតាំងចិត្តក្លាហានដោយសារព្រះរបស់យើង ដើម្បីប្រាប់ដំណឹងល្អរបស់ព្រះដល់អ្នករាល់គ្នា ដោយខំតស៊ូយ៉ាងខ្លាំង»។ (១ថែ. ២:២) នៅក្រុងភីលីព ពួកអាជ្ញាធរបានវាយប៉ូលនិងស៊ីឡាសនឹងដំបង បោះពួកគាត់ចូលក្នុងគុក រួចដាក់ខ្នោះជើង។ (សកម្ម. ១៦:១៦-២៤) ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ប៉ូលនិងស៊ីឡាសបាន«តាំងចិត្តក្លាហាន» ហើយបន្តផ្សព្វផ្សាយ។ តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនោះ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះនៅសម័យគម្ពីរឲ្យនិយាយដោយក្ដីក្លាហានអំពីព្រះយេហូវ៉ា រួចបន្ទាប់មកយើងនឹងរៀនវិធីដែលយើងអាចយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ពួកគាត់។
ត្រូវការភាពក្លាហានទើបអាចប្រឈមមុខនឹងសត្រូវ
៥. តាំងពីកំណើតមនុស្សជាតិ ហេតុអ្វីពួកអ្នកស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ារមែងត្រូវការភាពក្លាហាន?
៥ យើងដឹងហើយថា អ្នកដែលជាគំរូល្អបំផុតស្តីអំពីភាពអង់អាចក្លាហានគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ ក៏ប៉ុន្តែ តាំងតែពីកំណើតមនុស្សជាតិ អស់អ្នកដែលស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ាតែងតែត្រូវការភាពក្លាហាន។ ហេតុអ្វី? បន្ទាប់ពីកើតមានការប្រឆាំងនៅសួនអេដែន ព្រះយេហូវ៉ាបានទាយទុកជាមុនថា អ្នកដែលបម្រើព្រះនិងអ្នកដែលបម្រើសាថាននឹងមានសេចក្ដីខ្មាំងឬជាសត្រូវនឹងគ្នា។ (លោ. ៣:១៥) សេចក្ដីខ្មាំងនោះបានលេចឡើងយ៉ាងឆាប់ ពេលអេបិលដែលជាមនុស្សសុចរិត ត្រូវសម្លាប់ដោយបងប្រុសរបស់គាត់។ ក្រោយមកទៀត មនុស្សបានតាំងខ្លួនជាសត្រូវរបស់បុរសស្មោះត្រង់មួយទៀតដែលធ្លាប់រស់នៅសម័យមុនទឹកជំនន់ ពោលគឺអេណុក។ អេណុកបានទាយថា ព្រះនឹងមកជាមួយទេវតាបរិសុទ្ធរាប់ម៉ឺនរបស់លោក ដើម្បីដាក់ទោសមនុស្សទុច្ចរិត។ (យូ. ១៤, ១៥) មនុស្សច្បាស់ជាមិនពេញចិត្តស្ដាប់ដំណឹងនោះទេ។ មនុស្សបានស្អប់អេណុក ហើយតាមមើលទៅ ពួកគេមុខជាបានសម្លាប់គាត់ប្រសិនបើព្រះយេហូវ៉ាមិនបានទទួលយកគាត់ទៅ។—លោ. ៥:២១-២៤
៦. ហេតុអ្វីម៉ូសេត្រូវការភាពក្លាហានដើម្បីទៅជួបផារ៉ូ?
៦ សូមគិតអំពីភាពក្លាហានរបស់ម៉ូសេដែរ ពេលដែលគាត់ត្រូវទៅជួបផារ៉ូ(ផារ៉ោន)។ មនុស្សមិនមែនចាត់ទុកថាផារ៉ូត្រឹមតែជាតំណាងព្រះប៉ុណ្ណោះទេ គឺពួកគេចាត់ទុកថាផារ៉ូជាព្រះតែម្ដង គឺបុត្ររបស់ព្រះរ៉ា ជាព្រះដែលគ្រប់គ្រងព្រះអាទិត្យ។ ផារ៉ូនោះក៏ប្រហែលជាធ្លាប់គោរពបូជារូបចម្លាក់ដែលជារូបគាត់តែម្ដង ដូចផារ៉ូឯទៀតធ្លាប់ធ្វើដែរ។ ឲ្យតែផារ៉ូមានប្រសាសន៍ ពាក្យនោះទៅជាច្បាប់។ លោកមានអំណាចខ្លាំងក្លា មានអំណួត ហើយក៏រឹងចចេស។ លោកមិនធ្លាប់មានគេមកបង្គាប់បញ្ជាទេ។ គឺបុរសនោះឯងដែលម៉ូសេ ជាគង្វាលរាបទាបម្នាក់ ត្រូវទៅជួបម្ដងហើយម្ដងទៀត ដោយគ្មានអ្នកណាអញ្ជើញ ហើយដោយគ្មានអ្នកណាចង់ឲ្យមក។ លុះជួបហើយ តើម៉ូសេបានទាយប្រាប់ផារ៉ូអំពីអ្វី? គាត់បានទាយថា ជនជាតិអេស៊ីបនឹងរងទុក្ខវេទនាដ៏សម្បើម។ ហើយតើម៉ូសេបានទាមទារអ្វី? គឺទាមទារឲ្យផារ៉ូអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំបម្រើប៉ុន្មានលាននាក់របស់លោកចាកចេញពីប្រទេស! តើម៉ូសេត្រូវការភាពក្លាហានទេ? ពិតជាត្រូវការមែន!—ជន. ១២:៣; ហេ. ១១:២៧
៧, ៨. (ក) តើពួកអ្នកស្មោះត្រង់ដែលធ្លាប់រស់នៅសម័យមុនគ្រិស្តធ្លាប់មានទុក្ខលំបាកអ្វីខ្លះ? (ខ) តើអ្វីបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកស្មោះត្រង់នៅសម័យមុនគ្រិស្តមានភាពក្លាហានក្នុងការលើកតម្កើងនិងគាំទ្រការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏បរិសុទ្ធ?
៧ ក្នុងអំឡុងរាប់រយឆ្នាំបន្ទាប់ពីនោះ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយនិងអ្នកបម្រើឯទៀតដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះ ក៏បានគាំទ្រការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏បរិសុទ្ធយ៉ាងក្លាហាន។ ពិភពលោករបស់សាថានមិនបានប្រព្រឹត្តល្អមកលើពួកគេទេ។ ប៉ូលប្រាប់ថា៖ «ពួកគេបានត្រូវគេគប់ដុំថ្មសម្លាប់ ត្រូវគេល្បងល និងត្រូវគេអារបណ្ដាច់ខ្លួន។ ពួកគេបានត្រូវគេធ្វើឃាតដោយដាវ បានស្លៀករោមចៀមនិងរោមពពែ ក៏បានខ្វះខាត រងទុក្ខលំបាក និងត្រូវគេធ្វើបាប»។ (ហេ. ១១:៣៧) តើអ្វីបានជួយពួកអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះកាន់ជំហរមាំមួន? ក្នុងបទគម្ពីរមុនខនោះ សាវ័កប៉ូលបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលបានធ្វើឲ្យអេបិល អាប្រាហាំ សារ៉ា និងអ្នកឯទៀតមានកម្លាំងចិត្តស៊ូទ្រាំ។ គាត់សរសេរថា៖ «ទោះជាពួកគេមិនបានទទួលអ្វីដែលបានត្រូវសន្យាក៏ដោយ ក៏ពួកគេបានឃើញការនោះពីចម្ងាយ[ដោយជំនឿ] ហើយបានរីករាយនឹងការនោះ»។ (ហេ. ១១:១៣) ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយដូចអេលីយ៉ា និងយេរេមា ហើយពួកអ្នកស្មោះត្រង់ឯទៀតដែលបានគាំទ្រការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏បរិសុទ្ធដោយក្លាហានមុនសម័យគ្រិស្ត ក៏មានទំនុកចិត្តមុតមាំដែរថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មានរបស់លោក។ ទំនុកចិត្តនោះច្បាស់ជាបានជួយឲ្យពួកគេស៊ូទ្រាំ។—ទីត. ១:២
៨ ពួកអ្នកស្មោះត្រង់ដែលធ្លាប់រស់នៅមុនសម័យគ្រិស្ត មានក្ដីសង្ឃឹមបានអនាគតភ្លឺស្វាងដែលគួរជាទីពេញចិត្ត។ ក្រោយពីពួកគេបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ នោះពួកគេនឹងក្លាយទៅជាល្អឥតខ្ចោះបន្ដិចម្ដងៗ ហើយនឹងត្រូវ«រំដោះឲ្យរួចពីចំណងនៃការខូចរលួយ» តាមរយៈជំនួយរបស់គ្រិស្តយេស៊ូដែលជាសម្ដេចសង្ឃ និង១៤៤.០០០នាក់ដែលជាសង្ឃថ្នាក់ក្រោម។ (រ៉ូម ៨:២១) ម្យ៉ាងទៀត យេរេមានិងពួកអ្នកក្លាហានឯទៀតដែលបានបម្រើព្រះនៅសម័យបុរាណ ក៏មានចិត្តអង់អាចដោយសារសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដូចអ្វីដែលលោកបានសន្យានឹងយេរេមាថា៖ «គេនឹងតនឹងឯងតែមិនឈ្នះឯងឡើយ ដ្បិតអញនៅជាមួយ ដើម្បីនឹងជួយឯងឲ្យរួច នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ា»។ (យេ. ១:១៩) សព្វថ្ងៃនេះ ពេលដែលយើងរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះស្តីអំពីអនាគតរបស់យើង ហើយពិចារណាអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់លោកថា លោកនឹងការពារយើងពីអ្វីដែលអាចបង្ខូចចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយលោក នោះក៏ពង្រឹងកម្លាំងចិត្តរបស់យើងដែរ។—សុភ. ២:៧; សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៤:១៧, ១៨
ក្ដីស្រឡាញ់ជំរុញលោកយេស៊ូឲ្យផ្សាយដោយភាពក្លាហាន
៩, ១០. តើលោកយេស៊ូបានបង្ហាញភាពក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ នៅចំពោះមុខ (ក) ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា? (ខ) ពួកទាហាន? (គ) សម្ដេចសង្ឃ? (ឃ) ពីឡាត?
៩ លោកយេស៊ូដែលជាគំរូរបស់យើង បានបង្ហាញភាពក្លាហានដោយរបៀបផ្សេងៗ។ ជាឧទាហរណ៍ ទោះជាពួកអ្នកមានអំណាចបានស្អប់លោកក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែមានប្រសាសន៍ត្រង់ៗតាមអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យមនុស្សដឹង។ លោកមិនបន្ថែមបន្ថយសម្ដីដើម្បីត្រូវចិត្តមនុស្សទេ។ ដោយក្ដីក្លាហាន លោកបានលាតត្រដាងមុខមាត់ពិតរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាថា ពួកគេជាមនុស្សប្រកាន់ថាខ្លួនសុចរិតនិងបង្រៀនអ្វីដែលមិនពិត។ បុរសទាំងនោះគួរនឹងផ្ដន្ទាទោស ហើយលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកគេដូច្នេះយ៉ាងច្បាស់និងដោយត្រង់ៗ។ មានពេលមួយដែលលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពួកផារិស៊ីនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ ជាមនុស្សមានពុតអើយ! អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាគឺប្រៀបដូចជាកន្លែងបញ្ចុះសព ដែលលាបកំបោរស។ ខាងក្រៅមើលទៅឃើញស្អាតមែន ប៉ុន្តែខាងក្នុងពោរពេញទៅដោយឆ្អឹងសាកសពនិងអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងដែលស្មោកគ្រោក។ ស្រដៀងគ្នាដែរ តាមទស្សនៈមនុស្ស អ្នករាល់គ្នាមើលទៅដូចជាសុចរិតមែន ប៉ុន្តែចិត្តអ្នករាល់គ្នាពោរពេញទៅដោយពុតត្បុត និងការប្រឆាំងច្បាប់វិញ»។—ម៉ាថ. ២៣:២៧, ២៨
១០ ពេលដែលលោកប្រឈមមុខពួកទាហានមួយក្រុមនៅសួនហ្គេតសេម៉ានី លោកមិនបានលាក់ខ្លួនទេ តែបានចេញមកយ៉ាងក្លាហាន។ (យ៉ូន. ១៨:៣-៨) ក្រោយមក ពួកគេបាននាំលោកទៅតុលាការជាន់ខ្ពស់ ហើយសម្ដេចសង្ឃបានសួរចម្លើយ។ ទោះជាលោកយេស៊ូដឹងថា សម្ដេចសង្ឃកំពុងតែរកហេតុសម្លាប់លោកក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែបញ្ជាក់ប្រាប់យ៉ាងក្លាហានថា លោកជាគ្រិស្តនិងជាបុត្រព្រះ។ លោកមានប្រសាសន៍តទៅទៀតថា ពួកគេនឹងឃើញលោក«អង្គុយនៅខាងស្ដាំនៃឫទ្ធានុភាព ព្រមទាំងមកជាមួយនឹងពពកនៅលើមេឃ»។ (ម៉ាក. ១៤:៥៣, ៥៧-៦៥) មិនយូរក្រោយនោះ លោកយេស៊ូបានឈរទាំងជាប់ចំណងនៅមុខពីឡាត ដែលមានអំណាចអាចរំដោះលោកឲ្យរួច។ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូបាននៅស្ងៀមពេលមានគេចោទប្រកាន់។ (ម៉ាក. ១៥:១-៥) ការទាំងអស់នោះតម្រូវឲ្យមានចិត្តក្លាហានណាស់។
១១. តើភាពក្លាហានទាក់ទងនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពីឡាតថា៖ «ខ្ញុំបានកើតមក ក៏បានចូលក្នុងពិភពលោកដើម្បីការនោះឯង ពោលគឺដើម្បីធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិត»។ (យ៉ូន. ១៨:៣៧) ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់លោកយេស៊ូឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយលោកយេស៊ូសប្បាយចិត្តធ្វើដូច្នេះ ពីព្រោះលោកស្រឡាញ់បិតារបស់លោក។ (លូក. ៤:១៨, ១៩) លោកយេស៊ូក៏បានស្រឡាញ់មនុស្ស។ លោកជ្រាបថាជីវិតរបស់ពួកគេគឺពិបាកណាស់។ ដូចគ្នាដែរ យើងផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងក្លាហាននិងអង់អាចដោយសារយើងស្រឡាញ់ព្រះនិងអ្នកជិតខាងយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។—ម៉ាថ. ២២:៣៦-៤០
សកម្មពលបរិសុទ្ធជំរុញទឹកចិត្តយើងឲ្យផ្សាយដោយក្ដីក្លាហាន
១២. តើអ្វីបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមនៅសម័យដើមអរសប្បាយ?
១២ ក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍បន្ទាប់ពីលោកយេស៊ូបានទទួលមរណភាពនោះ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានអរសប្បាយ ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបាននាំពួកអ្នកកាន់តាមថ្មីឲ្យមកចូលរួមជាមួយនឹងពួកគាត់។ ក្នុងរយៈពេលតែមួយថ្ងៃសោះមានប្រហែល៣.០០០នាក់បានទទួលការជ្រមុជទឹក! ក្នុងចំណោមពួកគេមានជនជាតិដទៃដែលកាន់សាសនាយូដា និងជនជាតិយូដាពីប្រទេសផ្សេងៗ ដែលមកក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីធ្វើបុណ្យថ្ងៃទី៥០។ មនុស្សទាំងអស់នៅក្រុងយេរូសាឡិមទំនងជាបាននិយាយគ្នាអំពីការអស្ចារ្យនេះ! គម្ពីរចែងថា៖ «មនុស្សគ្រប់គ្នាចាប់តាំងមានចិត្តកោតខ្លាច ហើយការអស្ចារ្យនិងសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើនក៏បានចាប់ផ្ដើមកើតឡើងតាមរយៈពួកសាវ័ក»។—សកម្ម. ២:៤១, ៤៣
១៣. ហេតុអ្វីបានជាបងប្អូនបានអធិដ្ឋានសុំព្រះផ្ដល់ភាពក្លាហាន? តើមានលទ្ធផលអ្វី?
១៣ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាបានខឹងយ៉ាងខ្លាំង ក៏ចាប់ពេត្រុសនិងយ៉ូហាន ទុកឃុំអស់មួយយប់ រួចបង្គាប់ឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយអំពីលោកយេស៊ូ។ ពេលដែលពេត្រុសនិងយ៉ូហានបានត្រូវដោះលែង ពួកគាត់បានរៀបរាប់ប្រាប់បងប្អូនអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ហើយពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាបានអធិដ្ឋានអំពីការប្រឆាំងដែលពួកគាត់កំពុងតែប្រឈមមុខ ដោយសុំថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូម . . . អនុគ្រោះឲ្យពួកខ្ញុំបម្រើរបស់លោកបន្តប្រកាសបណ្ដាំរបស់លោកដោយសេចក្ដីក្លាហាន»។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? «ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាបានពេញទៅដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ក៏បានប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីក្លាហាន»។—សកម្ម. ៤:២៤-៣១
១៤. តើសកម្មពលបរិសុទ្ធជួយយើងផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ សូមកត់សម្គាល់ថាគឺសកម្មពលបរិសុទ្ធដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានជួយពួកអ្នកកាន់តាមទាំងនោះឲ្យផ្សាយបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយក្ដីក្លាហាន។ បើយើងពឹងកម្លាំងខ្លួន នោះយើងមិនអាចមានភាពក្លាហានដើម្បីផ្សាយក្ដីពិតដល់អ្នកឯទៀតរួមទាំងអ្នកដែលប្រឆាំងយើងបានទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាអាចឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធដល់យើង ហើយលោកនឹងឲ្យសកម្មពលនោះ ប្រសិនបើយើងសុំពីលោក។ ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា យើងក៏អាចមានភាពក្លាហានល្មមឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការប្រឆាំងទាំងអស់។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៣៨:៣
គ្រិស្តសាសនិកផ្សាយដោយភាពក្លាហានសព្វថ្ងៃនេះ
១៥. សព្វថ្ងៃនេះ តើមនុស្សបានត្រូវញែកចេញពីគ្នាដោយសារសេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ នៅសម័យយើងក៏ដូចនៅសម័យមុនដែរ មនុស្សបានត្រូវញែកចេញពីគ្នាជាបន្តបន្ទាប់ដោយសារសេចក្ដីពិត។ មនុស្សខ្លះសប្បាយចិត្តស្ដាប់ រីឯអ្នកផ្សេងទៀតមិនយល់ហើយក៏មិនឲ្យតម្លៃទៅលើរបៀបយើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ អ្នកខ្លះរិះគន់យើង ខ្លះទៀតចំអកមើលងាយ ហើយក៏មានអ្នកដែលស្អប់យើងទៀត ដូចលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍។ (ម៉ាថ. ១០:២២) ជួនកាលមានគេបង្កាច់បង្ខូចឬក៏និយាយខុសអំពីយើងតាមរយៈបណ្ដាញផ្សាយព័ត៌មាន។ (ទំនុក. ១០៩:១-៣) ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសដំណឹងល្អយ៉ាងក្លាហានពេញពិភពលោក។
១៦. តើបទពិសោធន៍អ្វីបង្ហាញថាភាពក្លាហានអាចធ្វើឲ្យអ្នកដែលយើងជួបក្នុងកិច្ចផ្សាយផ្លាស់ប្ដូរទស្សនៈ?
១៦ ភាពក្លាហានរបស់យើងអាចធ្វើឲ្យមនុស្សផ្លាស់ប្ដូរទស្សនៈរបស់ពួកគេចំពោះដំណឹងដែលយើងផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ បងស្រីម្នាក់នៅប្រទេសគៀហ្គីស្ថានរៀបរាប់ថា៖«ពេលដែលខ្ញុំកំពុងផ្សព្វផ្សាយ ម្ចាស់ផ្ទះមួយប្រាប់ខ្ញុំថា៖ ‹ខ្ញុំជឿទៅលើព្រះ តែមិនមែនព្រះរបស់ពួកគ្រិស្តសាសនិកទេ។ បើឯងហ៊ានមកជាន់ផ្ទះនេះទៀត ខ្ញុំនឹងលែងឆ្កែឲ្យខាំឯងតែម្ដង!›។ នៅខាងក្រោយគាត់មានឆ្កែធំមួយដែលជាប់ច្រវាក់។ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលយើងកំពុងចែកខិត្តប័ណ្ណដំណឹងព្រះរាជាណាចក្រ លេខ៣៧ ដែលមានចំណងជើង‹សាសនាមិនពិតជិតត្រូវបំផ្លាញហើយ!› ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តត្រឡប់ទៅផ្ទះដដែលនោះដោយសង្ឃឹមថាខ្ញុំនឹងជួបសមាជិកម្នាក់ទៀតក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់បុរសនោះ។ ក៏ប៉ុន្តែបុរសដដែលនោះបានបើកទ្វារ។ ភ្លាមៗនោះខ្ញុំអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា រួចនិយាយថា៖ ‹ជម្រាបសួរ! ខ្ញុំចាំអ្វីដែលយើងបាននិយាយគ្នាបីថ្ងៃមុន ហើយខ្ញុំក៏ចាំឆ្កែរបស់បងដែរ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់យកខិត្តប័ណ្ណនេះមកជូនបង ដោយសារខ្ញុំក៏ជឿថាមានព្រះពិតតែមួយដូចបងជឿដែរ។ មិនយូរទៀត ព្រះនឹងដាក់ទោសសាសនាណាដែលធ្វើឲ្យព្រះអាប់ឱនកិត្ដិយស។ បងអាចរៀនថែមទៀតអំពីរឿងនោះដោយអានខិត្តប័ណ្ណនេះ›។ អ្វីដែលអស្ចារ្យគឺបុរសនោះព្រមទទួលខិត្តប័ណ្ណដំណឹងព្រះរាជាណាចក្រ។ រួចមកខ្ញុំទៅផ្ទះមួយទៀត។ តែប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក បុរសនោះបានរត់តាមខ្ញុំដោយកាន់ខិត្តប័ណ្ណនោះក្នុងដៃ។ គាត់និយាយថា៖ ‹ខ្ញុំអានហើយ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឲ្យរងកំហឹងរបស់ព្រះ?›»។ បុរសនោះចាប់ផ្ដើមរៀនគម្ពីរ ហើយចូលរួមកិច្ចប្រជុំរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។
១៧. តើភាពក្លាហានរបស់បងស្រីម្នាក់ជួយសិស្សគម្ពីរដែលខ្លាច ឲ្យមានក្ដីក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ភាពក្លាហានរបស់យើងក៏អាចលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតឲ្យមានភាពក្លាហានដែរ។ នៅប្រទេសរូស៊ីបងស្រីម្នាក់ដែលកំពុងតែជិះឡានក្រុងបានឲ្យទស្សនាវដ្ដីមួយដល់អ្នកដំណើរម្នាក់ ស្រាប់តែបុរសម្នាក់ទៀតស្ទុះឈរ កញ្ឆក់យកទស្សនាវដ្ដីនោះចេញពីដៃបងស្រី ហើយញីវា រួចបោះទៅក្រោម។ គាត់ស្រែកជេរបងស្រីនោះឮៗ ហើយទាមទារឲ្យប្រាប់អាសយដ្ឋាន ក៏ព្រមានថាមិនត្រូវប្រកាសនៅភូមិនោះទៀតទេ។ បងស្រីនោះអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ក៏នឹកឃើញប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «កុំខ្លាចអ្នកដែលសម្លាប់រូបកាយ»។ (ម៉ាថ. ១០:២៨) ដោយត្រជាក់ចិត្ត បងស្រីយើងឈរឡើងហើយប្រាប់បុរសថា៖ «ខ្ញុំមិនឲ្យអាសយដ្ឋានខ្ញុំទេ ហើយខ្ញុំនឹងបន្តផ្សព្វផ្សាយក្នុងភូមិនេះទៀត»។ លុះនិយាយចប់ហើយ គាត់ក៏ចុះពីឡានក្រុងទៅ។ បងស្រីនោះមិនបានដឹងថា សិស្សគម្ពីរម្នាក់របស់គាត់កំពុងជិះឡានក្រុងនោះដែរ។ សិស្សគម្ពីរនោះមិនព្រមទៅប្រជុំដោយសារខ្លាចគេបៀតបៀនប្រឆាំង។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយពីឃើញភាពក្លាហានរបស់បងស្រីយើង សិស្សគម្ពីរនោះសម្រេចចិត្តទៅប្រជុំ។
១៨. តើអ្វីនឹងជួយអ្នកឲ្យផ្សព្វផ្សាយដោយក្ដីក្លាហានដូចលោកយេស៊ូ?
១៨ ក្នុងពិភពលោកនេះដែលដាច់ឆ្ងាយពីព្រះ យើងត្រូវមានភាពក្លាហានដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដូចលោកយេស៊ូ។ តើអ្វីនឹងជួយអ្នកឲ្យធ្វើដូច្នេះ? ចូរគិតអំពីអនាគត។ អ្នកក៏ត្រូវមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះនិងអ្នកជិតខាងជានិច្ច។ អធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយឲ្យមានក្ដីក្លាហាន។ កុំភ្លេចថា អ្នកមិនដែលនៅម្នាក់ឯងទេ ព្រោះលោកយេស៊ូនៅជាមួយអ្នក។ (ម៉ាថ. ២៨:២០) សកម្មពលបរិសុទ្ធនឹងពង្រឹងកម្លាំងរបស់អ្នក។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរហើយគាំទ្រអ្នក។ ដូច្នេះ ចូរយើងមានចិត្តក្លាហានហើយនិយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកជួយខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនខ្លាចឡើយ។ តើមនុស្សអាចធ្វើអ្វីដល់ខ្ញុំ?»។—ហេ. ១៣:៦
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• ហេតុអ្វីពួកអ្នកបម្រើព្រះត្រូវការភាពក្លាហាន?
• ស្តីអំពីភាពក្លាហាន តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូរបស់ . . .
ពួកអ្នកស្មោះត្រង់ដែលធ្លាប់រស់នៅសម័យមុនគ្រិស្ត?
លោកយេស៊ូគ្រិស្ត?
គ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើម?
គ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃនេះ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៨]
ដោយក្ដីក្លាហាន លោកយេស៊ូបានលាតត្រដាងមុខមាត់ពិតរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា
[រូបភាពនៅទំព័រ៣០]
ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយើងមានភាពក្លាហានដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ