ទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះស្រា
ទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះស្រា
ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតយើង ចង់ឲ្យយើងទទួលអ្វីៗដែលល្អ លោកមិនហាមឃាត់យើងមិនឲ្យផឹកស្រាដោយចេះប្រមាណទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកបានផ្ដល់ឲ្យ«មានស្រាទំពាំងបាយជូរផឹកអោយសប្បាយចិត្ត មានប្រេងសំរាប់លាបមុខអោយបានស្រស់ស្អាត ព្រមទាំងម្ហូបអាហារបរិភោគអោយមានកម្លាំង»។ (ទំនុកតម្កើង ១០៤:១៥, ខ.ស.) នៅពេលមួយ លោកយេស៊ូគ្រិស្តបានជួយធ្វើឲ្យពិធីមង្គលការបានសប្បាយដោយធ្វើឲ្យទឹកក្លាយទៅជា«ស្រាល្អ»។—យ៉ូហាន ២:៣-១០
ដូច្នេះ គឺសមហេតុផលឲ្យយើងសន្និដ្ឋានថា ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតជ្រាបយ៉ាងច្បាស់ថាស្រាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើដំណើរការនៃរូបកាយនិងខួរក្បាល។ តាមរយៈគម្ពីរ បិតានៅស្ថានសួគ៌របស់យើង‹បង្រៀនយើងឲ្យទទួលប្រយោជន៍› ហើយលោកព្រមានយើងយ៉ាងខ្លាំងអំពីការផឹកស្រាហួសប្រមាណ។ (អេសាយ ៤៨:១៧) សូមកត់សម្គាល់ការព្រមានដ៏ចំៗដូចតទៅនេះ៖
«កុំស្រវឹងស្រាឡើយ ព្រោះនោះនាំឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើអបាយមុខ»។ (អេភេសូរ ៥:១៨) «ពួកប្រមឹក . . . មិនដែលបានគ្រងនគរព្រះទុកជាមរដកឡើយ»។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១, សមាគមខ្មែរនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ) បណ្ដាំរបស់ព្រះផ្ដន្ទាទោស«ការផឹកស្រាឲ្យស្រវឹង ការជប់លៀងសប្បាយឥតបើគិត ហើយអ្វីៗដែលស្រដៀងនឹងការទាំងនេះ»។—កាឡាទី ៥:១៩-២១
ឥឡូវសូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលគ្រោះថ្នាក់ខ្លះៗដែលមកពីការផឹកស្រាច្រើនជ្រុល។
ផលវិបាកដែលបណ្ដាលមកពីការផឹកស្រាហួសប្រមាណ
ទោះជាស្រាអាចមានប្រយោជន៍ខ្លះក៏ដោយ តែស្រាមានសារជាតិដែលធ្វើឲ្យដំណើរការនៃខួរក្បាលនិងរូបកាយផ្លាស់ប្ដូរ។ ការផឹកស្រាច្រើនជ្រុលអាចបណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាដូចតទៅនេះ៖
ការផឹកស្រាហួសប្រមាណធ្វើឲ្យសមត្ថភាពគិតពិចារណារបស់អ្នកផឹកចុះខ្សោយរហូតដល់គាត់«និយាយឥតដឹងខុសត្រូវ»។ (សុភាសិត ២៣:៣៣, ខ.ស.) សំអឿនដែលជាអ្នកផឹកស្រាច្រើនជ្រុលដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងអត្ថបទមុន ពន្យល់ថា៖ «ការញៀនស្រាមិនមែនជាជំងឺផ្លូវកាយប៉ុណ្ណោះទេ តែជាជំងឺដែលប៉ះពាល់ដល់គំនិតនិងអាកប្បកិរិយា។ អ្នកញៀនមិនខ្វល់ថាការផឹកស្រាច្រើនជ្រុលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតឈឺចិត្តទេ»។
ការផឹកស្រាច្រើនពេកអាចនាំឲ្យមនុស្សហ៊ាននិយាយនិងហ៊ានធ្វើអ្វីដែលធម្មតាគាត់មិនហ៊ានទេ។ បទគម្ពីរព្រមានថា៖ «ចិត្តប្រាថ្នាចង់បានស្រាចាស់និងស្រាថ្មី បាននាំពួកគេអោយវង្វេង»។ (ហូសេ ៤:១១, ខ.ស.) តើយ៉ាងដូចម្ដេច? ក្រោមឥទ្ធិពលនៃស្រា គំនិតនិងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដែលធម្មតាយើងទប់ អាចចាប់ផ្ដើមមើលទៅជាអ្វីដែលអាចធ្វើបាន ឬក៏គួរឲ្យចង់ធ្វើដែរ។ ការតាំងចិត្តរបស់យើងដើម្បីកាន់ខ្ជាប់អ្វីដែលត្រឹមត្រូវអាចទៅជាខ្សោយវិញ។ ស្រាអាចពង្រេចពង្រឹលសីលធម៌របស់យើង ហើយអាចនាំឲ្យយើងធ្វើអ្វីដែលព្រះមិនពេញចិត្ត។
ជាឧទាហរណ៍ យ៉ូនបានឈ្លោះប្រកែកជាមួយប្រពន្ធគាត់ ហើយដោយខឹងនឹងប្រពន្ធ គាត់បានចេញពីផ្ទះទៅបារ។ នៅទីនោះគាត់បានផឹកស្រាពីរបីកែវដើម្បីធ្វើឲ្យស្ងប់ចិត្ត កាលដែលស្ត្រីម្នាក់មកជួបគាត់។ ក្រោយពីបានផឹកស្រាពីរបីកែវថែមទៀត យ៉ូនបានចេញពីបារជាមួយស្ត្រីនោះ ហើយបានប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់។ ក្រោយមក យ៉ូនបានស្ដាយខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះស្រាបាននាំឲ្យគាត់ហ៊ានធ្វើអ្វីមួយដែលគាត់មិនដែលគិតធ្វើសោះ។
ការផឹកស្រាច្រើនពេកអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមិនអាចគ្រប់គ្រងពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន។ គម្ពីរសួរថា៖ «តើអ្នកណាកើតទុក្ខព្រួយ? តើអ្នកណាមានសេចក្ដីទាស់ទែងគ្នា? . . . គឺជាពួកអ្នកដែលអង្គុយផឹកស្រាជាយូរ ជាពួកអ្នកដែលស្វែងរកស្រាលាយនោះឯង»។ (សុភាសិត ២៣:២៩, ៣០) ការផឹកស្រាច្រើនជ្រុលអាចធ្វើឲ្យលោកអ្នក«ប្រៀបដូចជាមនុស្សដេកនៅកណ្ដាលសមុទ្រ និងដូចមនុស្សដេកនៅលើចុងក្ដោងសំពៅ»។ (សុភាសិត ២៣:៣៤, ខ.ស.) ពេលបុគ្គលដែលផឹកស្រាហួសប្រមាណភ្ញាក់ឡើង នោះសូម្បីតែគេបាន‹សំពងគាត់ក៏ដោយ គាត់មិនដឹងទេ›។—សុភាសិត ២៣:៣៥
ការផឹកស្រាហួសប្រមាណអាចបណ្ដាលឲ្យខូចសុខភាព។ «នៅទីបំផុត ស្រានោះធ្វើអោយអ្នកឈឺចាប់ ដូចពស់អាសិរពិសចឹក»។ (សុភាសិត ២៣:៣២, ខ.ស.) វិទ្យាសាស្ត្រខាងវិទ្យាពេទ្យបានបញ្ជាក់ពីសច្ចភាពនៃសុភាសិតបុរាណនោះ។ ការពិសាស្រាច្រើនពេកអាចនាំឲ្យមានជាតិពុលក្នុងរូបកាយដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដូចជាជំងឺមហារីកផ្សេងៗ រោគហើមថ្លើម រោគរលាកលំពែង ជំងឺទឹកនោមផ្អែម អាការរោគដែលប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់របស់ទារកក្នុងស្បូន ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល ឬបេះដូងឈប់ដើរជាដើម។ មួយវិញទៀត សូម្បីតែការផឹកស្រាហួសប្រមាណតែមួយដងក៏ដោយអាចនាំឲ្យអ្នកផឹកបាត់ស្មារតីឬស្លាប់។ ប៉ុន្តែ ផលវិបាកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដែលមកពីការផឹកស្រាច្រើនជ្រុលគឺមិនបានត្រូវពណ៌នាក្នុងសៀវភៅខាងវិទ្យាពេទ្យទេ។
គ្រោះថ្នាក់ធំបំផុត។ ទោះជាបុគ្គលម្នាក់មិនស្រវឹងស្រាក៏ដោយ តែការផឹកស្រាមិនចេះប្រមាណអាចនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ គម្ពីរចែងយ៉ាងចំៗថា៖ «វេទនាដល់ពួកអ្នកដែលក្រោកឡើងពីព្រលឹមស្រាង ដើម្បីតែនឹងរកគ្រឿងស្រវឹង ហើយអត់ងងុយដរាបដល់យប់ជ្រៅ ទាល់តែឆេះរោលរាល ដោយសារស្រាទំពាំងបាយជូរ»។ ហេតុអ្វី? អេសាយពន្យល់អំពីផលវិបាកដែលមកពីការផឹកស្រាហួសប្រមាណដែលប៉ះពាល់ដល់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ដោយនិយាយថា៖ «គេមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះស្នាដៃព្រះយេហូវ៉ាទេ ក៏មិនពិចារណាពីការដែលព្រះហស្តទ្រង់ធ្វើដែរ»។—អេសាយ ៥:១១, ១២
បណ្ដាំរបស់ព្រះប្រាប់យើងមិនឲ្យស្ថិត‹នៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកប្រមឹកស្រា›។ (សុភាសិត ២៣:២០) ស្ត្រីវ័យចាស់បានត្រូវព្រមានមិនឲ្យ«ញៀនស្រា»។ (ទីតុស ២:៣) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះមនុស្សចាប់ផ្ដើមផឹកស្រាម្ដងច្រើនបន្ដិចៗជាច្រើនដងដោយមិនដឹងខ្លួន។ នៅទីបំផុត អ្នកផឹកប្រហែលជា«ពោលថា៖ . . . ‹ពេលណាខ្ញុំដឹងខ្លួន ខ្ញុំនឹងទៅរកផឹកទៀត›»។ (សុភាសិត ២៣:៣៥, ខ.ស.) អ្នកផឹកចូលដល់ដំណាក់កាលមួយប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ ពេលពួកគេត្រូវការផឹកស្រានៅពេលព្រលឹម ដើម្បីជួយឲ្យស្រឡះមុខមាត់ដោយសារយប់មិញពួកគេបានផឹកស្រាច្រើនជ្រុល។
គម្ពីរព្រមានពួកអ្នកដែលចូលរួមក្នុង«ការផឹកស្រាច្រើនហួសប្រមាណ ការជប់លៀងសប្បាយឥតបើគិត ការប្រកួតគ្នាផឹកស្រា . . . [ពួកគេ]នឹងទទួលខុសត្រូវនៅចំពោះមុខលោកដែលបានប្រុងប្រៀបវិនិច្ឆ័យមនុស្សរស់និងមនុស្សស្លាប់»។ (ពេត្រុសទី១ ៤:៣, ៥) ម្យ៉ាងទៀត ស្តីអំពីគ្រាដ៏សំខាន់ដែលយើងរស់នៅ លោកយេស៊ូបានព្រមានថា៖ «កុំភ្លេចខ្លួនឲ្យសោះ ក្រែងការផឹកនិងការបរិភោគហួសប្រមាណ និងកង្វល់អំពីជីវិតពង្វក់ចិត្តអ្នករាល់គ្នា ស្រាប់តែថ្ងៃ[របស់ព្រះយេហូវ៉ា]មកដល់ភ្លាមមួយរំពេច ដូចជាលប់»។—លូកា ២១:៣៤, ៣៥
ក៏ប៉ុន្តែ តើអ្នកដែលផឹកច្រើនជ្រុលអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកុំឲ្យ‹ការផឹកហួសប្រមាណពង្វក់ចិត្ត›?
[រូបភាពនៅទំព័រ៤]
ការផឹកស្រាច្រើនជ្រុល នាំឲ្យមានបញ្ហាច្រើនណាស់