លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ជំពូក​ទី​១២៧

តុលាការជាន់ខ្ពស់ជម្រះក្ដីហើយនាំទៅពីឡាត

តុលាការជាន់ខ្ពស់ជម្រះក្ដីហើយនាំទៅពីឡាត

ម៉ាថាយ ២៧:១​-​១១ ម៉ាកុស ១៥:១ លូកា ២២:៦៦–២៣:៣ យ៉ូហាន ១៨:២៨​-​៣៥

  • ការ​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​នៅ​ពេល​ព្រឹក​ដោយ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់

  • យូដាស​អ៊ីស្ការីយ៉ុត​ព្យាយាម​ចង​ក​សម្លាប់​ខ្លួន

  • លោក​យេស៊ូ​បាន​ត្រូវ​នាំ​ទៅ​ពីឡាត​ដើម្បី​ទទួល​ការ​កាត់​ទោស

នៅ​ពេល​ជិត​ភ្លឺ ពេត្រុស​បាន​បដិសេធ​លោក​យេស៊ូ​ជា​លើក​ទី៣។ សមាជិក​នៃ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់​បាន​បញ្ចប់​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​ខុស​ច្បាប់ ហើយ​បាន​ចាក​ចេញ​ទៅ។ នៅ​ពេល​ព្រឹក​ព្រលឹម​ថ្ងៃ​សុក្រ ពួក​គេ​មក​ជុំ​គ្នា​ម្ដង​ទៀត។ ពួក​គេ​ប្រហែល​ជា​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​នៅ​ពេល​យប់​ដែល​ខុស​ច្បាប់ ហាក់​ដូច​ជា​ស្រប​ច្បាប់​វិញ។ លោក​យេស៊ូ​បាន​ត្រូវ​នាំ​មក​ឈរ​នៅ​មុខ​ពួក​គេ។

តុលាការ​សួរ​លោក​យេស៊ូ​ម្ដង​ទៀត​ថា​៖ ​«​បើ​អ្នក​ជា​គ្រិស្ត ចូរ​ប្រាប់​យើង​មក​»។ ប៉ុន្តែ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​ទោះ​ជា​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ដោយ ក៏​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ជឿ​ខ្ញុំ​ឡើយ។ ម្យ៉ាង​ទៀត បើ​ខ្ញុំ​សួរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ អ្នក​មិន​ឆ្លើយ​សោះ​»។ យ៉ាង​ណា​ក្ដី លោក​យេស៊ូ​បាន​បញ្ជាក់​អំពី​អត្តសញ្ញាណ​របស់​លោក​ដោយ​ចិត្ត​ក្លាហាន ដូច​អ្វី​ដែល​បាន​ចែង​ទុក​ជា​មុន​ក្នុង ដានីយ៉ែល ៧:១៣។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នេះ​ទៅ កូន​មនុស្ស​នឹង​អង្គុយ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​នៃ​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​»។—លូកា ២២:៦៧​-​៦៩; ម៉ាថាយ ២៦:៦៣

ពួក​គេ​ទទូច​សួរ​លោក​ថា​៖ ​«​បើ​ដូច្នេះ តើ​អ្នក​ជា​បុត្រ​ព្រះ​ឬ?​»។ លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​គឺ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​និយាយ​ថា​ខ្ញុំ​ជា​បុត្រ​ព្រះ​»។ ពេល​ឮ​ដូច្នេះ ពួក​គេ​គិត​ថា​លោក​យេស៊ូ​ប្រមាថ​ព្រះ ហើយ​ពួក​គេ​យក​ប្រសាសន៍​របស់​លោក​ធ្វើ​ជា​ហេតុ​ដើម្បី​សម្លាប់​លោក។ ហេតុ​នេះ ពួក​គេ​សួរ​គ្នា​ថា​៖ ​«​តើ​យើង​ត្រូវ​ការ​សក្ខី​ភាព​ថែម​ទៀត​ធ្វើ​អ្វី?​»។ (​លូកា ២២:៧០, ៧១; ម៉ាកុស ១៤:៦៤​) រួច​មក ពួក​គេ​ចង​លោក​យេស៊ូ​ហើយ​នាំ​ទៅ​ប្រគល់​ឲ្យ​អភិបាល​រ៉ូម​ឈ្មោះ​ប៉ុនទាស​ពីឡាត។

យូដាស​អ៊ីស្ការីយ៉ុត​ប្រហែល​ជា​បាន​ឃើញ​គេ​ចង​លោក​យេស៊ូ​ហើយ​នាំ​ទៅ​ប្រគល់​ឲ្យ​ពីឡាត។ ពេល​យូដាស​បាន​ឃើញ​ថា​ពួក​គេ​បាន​កាត់​ទោស​លោក​ហើយ នោះ​គាត់​ស្ដាយ​ក្រោយ​ហើយ​កើត​ទុក្ខ។ ក៏​ប៉ុន្តែ ជា​ជាង​ប្រែ​ចិត្ត​យ៉ាង​ស្មោះ​ហើយ​សុំ​ការ​អភ័យ​ទោស​ពី​ព្រះ គាត់​យក​៣០​កាក់​ធ្វើ​ពី​ប្រាក់​ទៅ​ប្រគល់​ឲ្យ​ពួក​សង្ឃនាយក​និង​ពួក​បុរស​ចាស់​ទុំ​វិញ។ រួច​យូដាស​ប្រាប់​ពួក​សង្ឃនាយក​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ខុស ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ក្បត់​បុរស​សុចរិត​នោះ​»។ ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​និយាយ​ដោយ​គ្មាន​មេត្ដា​ថា​៖ ​«​នេះ​មិន​មែន​ជា​រឿង​របស់​យើង​ទេ អ្នក​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​រឿង​នេះ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង!​»។—ម៉ាថាយ ២៧:៤

ដូច្នេះ យូដាស​បោះ​ប្រាក់​៣០​កាក់​ទាំង​នោះ​ទៅ​ក្នុង​វិហារ។ បន្ទាប់​មក គាត់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ថែម​ទៀត​ដោយ​ព្យាយាម​ចង​ក​សម្លាប់​ខ្លួន។ តាម​មើល​ទៅ កាល​ដែល​យូដាស​ព្យាយាម​ចង​ក​សម្លាប់​ខ្លួន មែក​ឈើ​ដែល​គាត់​ចង​ខ្សែ​សម្រាប់​ចង​ក​នោះ​បាន​បាក់។ រួច​មក គាត់​បាន​ធ្លាក់​ទៅ​ចំ​ថ្ម​ខាង​ក្រោម បែក​ពោះ​ធ្លាយ​ពោះ​វៀន​ចេញ​ដោយ​ឮ​សូរ​យ៉ាង​ខ្លាំង។—សកម្មភាព ១:១៧, ១៨

ពេល​ព្រឹក​ព្រលឹម​នៅ​ឡើយ លោក​យេស៊ូ​បាន​ត្រូវ​នាំ​ទៅ​វិមាន​របស់​ប៉ុនទាស​ពីឡាត។ ប៉ុន្តែ ជន​ជាតិ​យូដា​ដែល​នាំ​លោក​ទៅ​ទី​នោះ​មិន​ចង់​ចូល​ក្នុង​វិមាន​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​គិត​ថា​ទំនាក់​ទំនង​បែប​នេះ​ជា​មួយ​នឹង​សាសន៍​ដទៃ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទៅ​ជា​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ នោះ​ពួក​គេ​នឹង​មិន​អាច​បរិភោគ​អាហារ​នៅ​បុណ្យ​ថ្ងៃ​ទី​១៥ ខែ​ណែសាន ដែល​ជា​ថ្ងៃ​ដំបូង​នៃ​បុណ្យ​នំ​ឥត​ដំបែ ដែល​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​បុណ្យ​រំលង​ឡើយ។

ក្រោយ​មក ពីឡាត​ចេញ​មក​ក្រៅ​ហើយ​សួរ​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចោទ​ប្រកាន់​បុរស​នេះ​អំពី​បទ​អ្វី?​»។ ពួក​គេ​តប​ទៅ​គាត់​ថា​៖ ​«​ប្រសិន​បើ​បុរស​នេះ​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខុស យើង​មិន​ប្រគល់​គាត់​ឲ្យ​លោក​ទេ​»។ ពីឡាត​ប្រហែល​ជា​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពួក​គេ​កំពុង​បង្ខិត​បង្ខំ​គាត់ ដូច្នេះ​គាត់​និយាយ​ទៅ​កាន់​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​ចូរ​យក​គាត់​ទៅ​វិនិច្ឆ័យ​តាម​ច្បាប់​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចុះ​»។ ជន​ជាតិ​យូដា​បង្ហាញ​នូវ​គោល​បំណង​ដ៏​អាក្រក់​របស់​ពួក​គេ ពេល​ពួក​គេ​និយាយ​ថា​៖ ​«​យើង​គ្មាន​ច្បាប់​សម្លាប់​អ្នក​ណា​ទេ​»។—យ៉ូហាន ១៨:២៩​-​៣១

តាម​ពិត បើ​ពួក​គេ​សម្លាប់​លោក​យេស៊ូ​ក្នុង​អំឡុង​បុណ្យ​រំលង នោះ​ប្រហែល​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​ចលាចល។ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​ដឹង​ថា​អាជ្ញាធរ​រ៉ូម​មាន​អំណាច​ប្រហារ​ជីវិត​អ្នក​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​រដ្ឋាភិបាល​រ៉ូម។ ដូច្នេះ បើ​ពួក​គេ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​រ៉ូម​ប្រហារ​ជីវិត​លោក​យេស៊ូ​ក្រោម​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​នេះ នោះ​ពួក​គេ​មិន​ចាំ​បាច់​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​បណ្ដា​ជន​ទេ។

ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​សាសនា​មិន​ប្រាប់​ពីឡាត​អំពី​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​ថា​លោក​យេស៊ូ​ជា​អ្នក​ប្រមាថ​ព្រះ​ឡើយ។ ឥឡូវ​នេះ ពួក​គេ​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​មិន​ពិត​ផ្សេង​ទៀត​ថា​៖ ​«​យើង​ឃើញ​បុរស​នេះ[​១​]កំពុង​បំបះ​បំបោរ​ជាតិ​យើង ហើយ[​២​]ហាម​មិន​ឲ្យ​បង់​ពន្ធ​ជូន​សេសារ ក៏[​៣​]និយាយ​ថា​ខ្លួន​គាត់​ជា​គ្រិស្ត​ដែល​ជា​ស្តេច​»។—លូកា ២៣:២

ដោយ​សារ​ពីឡាត​ជា​តំណាង​រដ្ឋាភិបាល​រ៉ូម នោះ​មាន​ហេតុ​ឲ្យ​គាត់​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា​លោក​យេស៊ូ​កំពុង​អះអាង​ថា​ខ្លួន​ជា​ស្តេច។ ដូច្នេះ ពីឡាត​ចូល​ក្នុង​វិមាន​វិញ រួច​ហៅ​លោក​យេស៊ូ​មក​សួរ​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​ជា​ស្តេច​នៃ​ជន​ជាតិ​យូដា​ឬ?​»។ បើ​និយាយ​ឲ្យ​ចំ​ទៅ គាត់​ចង់​សួរ​ថា ‹តើ​អ្នក​បាន​ធ្វើ​ខុស​ច្បាប់​របស់​រដ្ឋាភិបាល​រ៉ូម​ដោយ​ប្រកាស​ថា​ខ្លួន​អ្នក​ជា​ស្តេច​ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​សេសារ​ឬ?›។ បន្ទាប់​មក លោក​យេស៊ូ​ប្រហែល​ជា​ចង់​ដឹង​ថា​ពីឡាត​បាន​ឮ​អ្វី​ខ្លះ​អំពី​លោក នោះ​លោក​សួរ​គាត់​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​និយាយ​ដូច្នេះ​ចេញ​ពី​ខ្លួន​អ្នក​ឬ? ឬ​ក៏​តើ​អ្នក​ឯ​ទៀត​បាន​ប្រាប់​អ្នក​អំពី​ខ្ញុំ?​»។—យ៉ូហាន ១៨:៣៣, ៣៤

ពីឡាត​ធ្វើ​ហាក់​ដូច​ជា​គាត់​មិន​បាន​ឮ​អំពី​លោក​យេស៊ូ ហើយ​ចង់​ដឹង​អំពី​លោក។ ដូច្នេះ គាត់​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​មិន​មែន​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា​ទេ មែន​ទេ?​»។ រួច​មក គាត់​និយាយ​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​អ្នក​និង​ពួក​សង្ឃនាយក​បាន​ប្រគល់​អ្នក​ឲ្យ​ខ្ញុំ។ តើ​អ្នក​បាន​ធ្វើ​អ្វី?​»។—យ៉ូហាន ១៨:៣៥

លោក​យេស៊ូ​មិន​ព្យាយាម​បង្វែង​ដាន​ដើម្បី​មិន​ចាំ​បាច់​ឆ្លើយ​ថា​លោក​ស្តេច​នោះ​ទេ។ លោក​ឆ្លើយ​តាម​របៀប​មួយ​ដែល​ច្បាស់​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​អភិបាល​ពីឡាត​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង។