BIN Qanûna Mûsada, Yehowa him fatimok, him jî kevotk, ça qurban qebûl dikir. Qanûnên derheqa qurbana, hertim besa van du çivîka dikirin, û îzin hebû ku ew dewsa hev bên pêşkêşkirin (Qanûna Kahîntiyê 1:14; 12:8; 14:30). Ev yek çima baş bû? Menîk ev bû ku fatimok carna dest nediketin. Gelo çira?

Fatimok çivîkên koçber in, yên ku tenê mehên germda welatê Îsraêlêda dimînin. Her meha Cotmehê, ewana derbazî welatên diha germ dibin, û biharê ewana vedigerin welatê Îsraêlê (Stiranên Silêman 2:11, 12; Yêremiya 8:7). Lema jî wedê berê Îsraêliyara zor bû, wekî zivistanê fatimoka qurban bikin.

Ji aliyê dinva, heçî zef kevotk koç nakin, lema ewana temamiya salê welatê Îsraêlêda hebûn. Hin jî, kevotk çivîkên kedî bûn (Beramber kin Yûhenna 2:14, 16 binihêre). Li gora kitêbekê “hemû gund û bajarên Palêstînayêda kevotkên kedî hebûn. Her malekêda, ciyê kevotka yan jî qul dîwêrda hebû, wekî çivîk wêderê bimînin” (Bible Plants and Animals) (Beramber kin Îşaya 60:8).

Ev yek ku Yehowa çivîkên ku temamiya salê hêsa dest diketin ça qurban qebûl dikirin, nîşan dike ku ew çiqas bîlan û dilovan e.