Gelek meriv Xwedê înkar dikin, çimkî difikirin wekî Xwedê ye sebebê kul-derdên wan.

Serwêrên gelek rêlîgiya hîn dikin, wekî Xwedê ye sebebê kul-derdên me. Mesele, hinek ji wan tiştên usa hîn dikin:

• Teşqelên tebiyetê cezakirina ji Xwedê ye.

• Xwedê merivên qenc dibe cem xwe li ezmên.

• Xwedê piştgiriya şer-dewa dike, çi ku meniya kul-derdên mezin e.

Lê gelo serwêrên rêlîgiya dikarin tiştên nerast derheqa Xwedê hîn kin? Lê Xwedê ew serwêr înkar nekirine?

Xwedê sebebê kul-derdên me nîne.

Hergê Xwedê sebebê kul-derdên me bûya, ev yek wê miqabilî xeyset-hunurên wî bûya, yên ku Kitêba Pîrozda eyan dibin. Mesele:

“Hemû rîyêd wî [Xwedê] heqî ne. . . . ew heq e û li ser heqîyê ye” (QANÛNA DUCARÎ 32:4).

“Heşa ku Xwedê xerabiyê bike û Yê ku hêza wî têra her tiştî dike, neheqiyê pêk bîne!” (ÎBO 34:10).

“Yê ku hêza wî têra her tiştî dike, ya rast xwar nake” (ÎBO 34:12).

Xwedê înkar dike wan rêlîgiya, yên ku tiştên nerast derheqa wî hîn dikin.

Dêmek înkar dike wan rêlîgiya, yên ku hîn dikin, wekî Xwedê ye sebebê kul-derdên me, usa jî ewên ku tevî şer-dewa û zulmiyê dibin.

“Pêxembera bi navê min vê pêxemberiya derewîn dikin; wan neşandim û emir li wan nekirim; pêxembertiya ku li we dikin, xewn û xeyalekî derewîn . . . fenekiya dilên wan in!” (YÊREMYA 14:14).

Îsa durûtiya rêlîgiya sûcdar dikir.

“Ne ku ewê minra dibêje: ‘Xudan! Xudan!’ wê bikeve Padşatiya Ezmana, lê ewê bikevê, yê ku emirê Bavê minî Ezmana diqedîne. Wê Rojê gelekê minra bêjin: ‘Xudan! Xudan! Ne me bi navê te pêxembertî kirin û bi navê te cin derxistin û bi navê te gelek keremet kirin?’ Hingê ezê aşkera wanra bêjim: ‘Ji min dûr kevin, neheqno! Min hûn tu car nas nekirine’” (METTA 7:21-23).