ອົບພະຍົບ 32:1-35
32 ເມື່ອປະຊາຊົນເຫັນວ່າໂມເຊຂຶ້ນໄປເທິງພູດົນແລ້ວແລະບໍ່ລົງມາຈັກເທື່ອ+ ເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນໄປຫາອາໂຣນແລະເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ໃຫ້ສ້າງພະເຈົ້າເພື່ອຊີ້ນຳພວກເຮົາແດ່+ ຍ້ອນໂມເຊທີ່ພາພວກເຮົາອອກມາຈາກເອຢິບນັ້ນໄປໃສແລ້ວກໍບໍ່ຮູ້.”
2 ອາໂຣນຈຶ່ງບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໃຫ້ເອົາຕຸ້ມຫູຄຳ+ຂອງເມຍກັບຂອງລູກຊາຍລູກສາວພວກເຈົ້າມາໃຫ້ຂ້ອຍ.”
3 ທຸກຄົນກໍພາກັນເອົາຕຸ້ມຫູຄຳຂອງເຂົາເຈົ້າມາໃຫ້ອາໂຣນ.
4 ອາໂຣນເອົາຄຳນຳເຂົາເຈົ້າ ແລະໃຊ້ເຄື່ອງມືຫຼໍ່ເປັນຮູບງົວນ້ອຍຂຶ້ນມາ.+ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນເວົ້າວ່າ: “ພວກອິດສະຣາເອນເອີ້ຍ ນີ້ແມ່ນພະເຈົ້າທີ່ພາພວກເຮົາອອກມາຈາກເອຢິບເດີ້.”+
5 ເມື່ອອາໂຣນເຫັນແນວນັ້ນ ລາວກໍສ້າງແທ່ນບູຊາຂຶ້ນມາຕໍ່ໜ້າຮູບງົວນ້ອຍນັ້ນ. ແລ້ວອາໂຣນກໍບອກວ່າ: “ມື້ອື່ນຊິມີການລ້ຽງສະຫຼອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາເດີ້.”
6 ມື້ຕໍ່ມາ ເຂົາເຈົ້າພາກັນລຸກແຕ່ເຊົ້າ ແລ້ວເຜົາເຄື່ອງບູຊາເຜົາກັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພວກປະຊາຊົນກໍພາກັນກິນກັນດື່ມແລະຟ້ອນເຕັ້ນຢ່າງມ່ວນຊື່ນ.+
7 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າລົງໄປໄດ້ແລ້ວ ຍ້ອນປະຊາຊົນທີ່ເຈົ້າພາອອກມາຈາກເອຢິບນັ້ນໄດ້ເຮັດຊົ່ວແລ້ວ.+
8 ເຮົາຫາກໍສັ່ງເຂົາເຈົ້າໄດ້ບໍ່ດົນ ບຶດດຽວເຂົາເຈົ້າກໍລືມແລະບໍ່ເຮັດຕາມ.+ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສ້າງຮູບງົວນ້ອຍຂຶ້ນມາເອງ ລວມທັງນະມັດສະການແລະເຜົາເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ຮູບງົວນັ້ນ ແລ້ວເວົ້າວ່າ ‘ພວກອິດສະຣາເອນເອີ້ຍ ນີ້ແມ່ນພະເຈົ້າທີ່ພາພວກເຮົາອອກມາຈາກເອຢິບເດີ້.’”
9 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: “ເຮົາເຫັນແລ້ວວ່າຄົນພວກນີ້ຫົວແຂງແທ້ໆ.+
10 ຍ້ອນເຮົາໃຈຮ້າຍແຮງ ເຮົາຊິທຳລາຍພວກເຂົາ ແລະໃຫ້ມີຊົນຊາດໃຫຍ່ມາຈາກລູກຫຼານຂອງເຈົ້າແທນ.”+
11 ແຕ່ໂມເຊອ້ອນວອນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ+ວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ ເປັນຫຍັງພະອົງໃຈຮ້າຍໃຫ້ຄົນຂອງພະອົງຫຼາຍແທ້? ພະອົງຫາກໍຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າອອກຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບດ້ວຍລິດເດດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະອົງ.+
12 ຖ້າພະອົງເຮັດແນວນີ້ ພວກເອຢິບກໍຊິເວົ້າໃຫ້ພະອົງວ່າ ‘ເພິ່ນພາພວກນີ້ອອກມາ ແຕ່ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຫວັງດີຕໍ່ພວກເຂົາແທ້ໆ. ເພິ່ນຢາກພາພວກເຂົາມາຂ້າຢູ່ເທິງພູນີ້ແລະຢາກກຳຈັດພວກເຂົາໃຫ້ໝົດໄປຈາກໂລກນີ້.’+ ຂໍພະອົງຢ່າໃຈຮ້າຍ. ຂໍພະອົງປ່ຽນໃຈ. ຢ່າທຳລາຍຄົນຂອງພະອົງເລີຍ.
13 ຂໍໃຫ້ພະອົງຄິດເຖິງອັບຣາຮາມ ອີຊາກ ແລະອິດສະຣາເອນທີ່ພະອົງໄດ້ສັນຍາກັບເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຊື່ຂອງພະອົງວ່າ ‘ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີລູກມີຫຼານຫຼາຍຄືກັບດາວຢູ່ເທິງຟ້າ+ ແລະເຮົາຈະເອົາແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາໄດ້ເລືອກໄວ້ໃຫ້ລູກຫຼານຂອງເຈົ້າ ເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ເປັນເຈົ້າຂອງແຜ່ນດິນນັ້ນຕະຫຼອດໄປ.’”+
14 ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງປ່ຽນໃຈແລະບໍ່ທຳລາຍຄົນຂອງພະອົງຄືກັບທີ່ເວົ້າໄວ້.+
15 ຈາກນັ້ນ ໂມເຊກໍລົງມາຈາກພູ. ລາວຖືແຜ່ນຫີນ 2 ແຜ່ນທີ່ມີຂໍ້ກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ*+ລົງມານຳ.+ ຫີນທັງສອງແຜ່ນມີໜັງສືຂຽນໄວ້ທັງສອງດ້ານ ທັງທາງໜ້າແລະທາງຫຼັງ.
16 ພະເຈົ້າເປັນຜູ້ເຮັດແຜ່ນຫີນເຫຼົ່ານັ້ນຂຶ້ນມາແລະເພິ່ນເປັນຜູ້ຂຽນໜັງສືໃສ່ແຜ່ນຫີນເຫຼົ່ານັ້ນ.+
17 ເມື່ອໂຢຊວຍໄດ້ຍິນສຽງຄົນຮ້ອງແຊວໆ ລາວຈຶ່ງເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ຄືກັບມີສຽງຄົນສູ້ຮົບກັນຢູ່ຄ້າຍເນາະ.”
18 ແຕ່ໂມເຊບອກວ່າ:
“ຄັນຊິວ່າສຽງຮ້ອງເພງຂອງຄົນທີ່ໄດ້ໄຊຊະນະກະບໍ່ແມ່ນຄັນວ່າສຽງຮ້ອງໄຫ້ຂອງຄົນທີ່ເສຍໄຊກະບໍ່ແມ່ນແຕ່ແມ່ນສຽງຮ້ອງເພງແນວອື່ນ.”
19 ເມື່ອໂມເຊມາໃກ້ຊິຮອດຄ້າຍ ລາວກໍແນມເຫັນຮູບງົວນ້ອຍ+ ແລະເຫັນຄົນພາກັນຟ້ອນເຕັ້ນຢູ່. ລາວໃຈຮ້າຍຫຼາຍ ກໍເລີຍຖິ້ມແຜ່ນຫີນລົງພື້ນ. ແຜ່ນຫີນ 2 ແຜ່ນນັ້ນກໍແຕກເປັນປ່ຽງນ້ອຍໆຢູ່ຕີນພູ.+
20 ໂມເຊເອົາຮູບງົວນ້ອຍໄປເຜົາໄຟແລະບົດມັນຈົນມຸ່ນ+ ແລ້ວລາວກໍເອົາໄປໂຮຍໃສ່ນ້ຳແລະສັ່ງໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນກິນນ້ຳນັ້ນ.+
21 ໂມເຊຖາມອາໂຣນວ່າ: “ຄົນພວກນີ້ເຮັດຫຍັງໃຫ້ເຈົ້າ? ເຈົ້າຈຶ່ງຍອມໃຫ້ພວກເຂົາເຮັດບາບຮ້າຍແຮງຂະໜາດນີ້?”
22 ອາໂຣນຕອບວ່າ: “ເຈົ້າກໍຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າຄົນພວກນີ້ມັກເຮັດຊົ່ວ.+
23 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ ‘ໃຫ້ສ້າງພະເຈົ້າເພື່ອຊີ້ນຳພວກເຮົາແດ່ ຍ້ອນໂມເຊທີ່ພາພວກເຮົາອອກມາຈາກເອຢິບນັ້ນໄປໃສແລ້ວກໍບໍ່ຮູ້.’+
24 ຂ້ອຍກໍເລີຍບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ‘ຜູ້ໃດທີ່ມີຄຳກໍເອົາມາໃຫ້ຂ້ອຍ.’ ແລ້ວຂ້ອຍກໍເອົາຄຳໂຍນລົງໃສ່ໄຟ ແລ້ວມັນກໍເປັນຮູບງົວນ້ອຍຄືກັບທີ່ເຈົ້າເຫັນນີ້ແຫຼະ.”
25 ໂມເຊເຫັນວ່າປະຊາຊົນເຮັດຜິດຍ້ອນອາໂຣນປ່ອຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ແລະຍ້ອນແນວນີ້ເຂົາເຈົ້າຈະຖືກພວກສັດຕູເຍາະເຍີ້ຍ
26 ໂມເຊຈຶ່ງໄປຢືນຢູ່ທາງເຂົ້າຄ້າຍແລະເວົ້າວ່າ: “ຜູ້ທີ່ຢູ່ຝ່າຍພະເຢໂຫວາໃຫ້ມາຢືນຢູ່ນຳຂ້ອຍ!”+ ແລ້ວພວກເລວີທຸກຄົນກໍໄປຢືນຢູ່ນຳໂມເຊ.
27 ໂມເຊເວົ້າກັບພວກເລວີວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນບອກວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າທຸກຄົນຈັບດາບຂອງໂຕເອງ ແລ້ວຍ່າງໄປທົ່ວຄ້າຍ ຕັ້ງແຕ່ຟາກນີ້ໄປຈົນຮອດຟາກນັ້ນ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງຂ້າອ້າຍນ້ອງ ເພື່ອນບ້ານ ແລະໝູ່ສະໜິດ.’”+
28 ພວກເລວີກໍເຮັດຕາມທີ່ໂມເຊສັ່ງ ແລະໄດ້ຂ້າຜູ້ຊາຍຕາຍປະມານ 3.000 ຄົນໃນມື້ນັ້ນ.
29 ແລ້ວໂມເຊກໍເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າແຍກໂຕໄວ້ຕ່າງຫາກ ເພື່ອຈະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນພວກເຈົ້າຕໍ່ສູ້ລູກຊາຍແລະອ້າຍນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າເອງ+ ພະເຈົ້າຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າໃນມື້ນີ້.”+
30 ມື້ຕໍ່ມາ ໂມເຊເວົ້າກັບພວກອິດສະຣາເອນວ່າ: “ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງຫຼາຍ. ຂ້ອຍຈະຂຶ້ນໄປເທິງພູແລະອ້ອນວອນກັບພະເຢໂຫວາ. ບາງເທື່ອເພິ່ນຈະຍົກໂທດໃຫ້ພວກເຈົ້າ.”+
31 ໂມເຊຈຶ່ງຂຶ້ນໄປເທິງພູແລະເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຄົນພວກນີ້ໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງຫຼາຍ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເອົາຄຳມາເຮັດເປັນພະເຈົ້າຂອງໂຕເອງ!+
32 ຖ້າພະອົງຢາກຈະຍົກໂທດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ ກໍຂໍພະອົງເຮັດເລີຍ.+ ແຕ່ຖ້າພະອົງບໍ່ຍົກໂທດໃຫ້ ກໍຂໍໃຫ້ພະອົງລຶບຊື່ລູກອອກຈາກປຶ້ມທີ່ພະອົງຂຽນໄວ້.”+
33 ແຕ່ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ຜູ້ໃດທີ່ເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ ເຮົາຈະລຶບຊື່ຜູ້ນັ້ນອອກຈາກປຶ້ມຂອງເຮົາ.
34 ໃຫ້ເຈົ້າພາປະຊາຊົນໄປໃນບ່ອນທີ່ເຮົາຈະບອກເຈົ້າ. ເຮົາຊິໃຫ້ທູດສະຫວັນຂອງເຮົາອອກໜ້າໄປກ່ອນ.+ ມື້ທີ່ເຮົາຈະມາຕັດສິນ ເຮົາຈະລົງໂທດເຂົາເຈົ້າສຳລັບຄວາມຜິດຂອງເຂົາເຈົ້າ.”
35 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຈິກັບໄພພິບັດຍ້ອນຮູບງົວນ້ອຍທີ່ເຂົາເຈົ້າບອກໃຫ້ອາໂຣນເຮັດຂຶ້ນມາ.
ຂໍ
^ ຫຼື “ແຜ່ນຫີນທີ່ເປັນຄືກັບພະຍານ”
