ຈົດໝາຍສະບັບທຳອິດເຖິງຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງໂກຣິນໂທ 10:1-33

ເປີດ

ຕົວຢ່າງເຕືອນໃຈຈາກປະຫວັດພວກອິດສະຣາເອນ (1-13)
ຢ່າຂາບໄຫວ້ຮູບບູຊາ (14-22)
- ໂຕະຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະໂຕະຂອງພວກປີສາດ (21)
ທຸກສິ່ງເຮັດໄດ້ ແຕ່ຕ້ອງຄິດເຖິງຄົນອື່ນ (23-33)
- “ເຮັດທຸກສິ່ງໃນແບບທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນ” (31)

10 ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຂ້ອຍຢາກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ວ່າປູ່ຍ່າຕານາຍທຸກຄົນຂອງພວກເຮົາໄດ້ຢູ່ກ້ອງຂີ້ເຝື້ອ+ແລະໄດ້ຍ່າງຜ່ານທະເລ.+ ² ທຸກຄົນໄດ້ຮັບບັບເຕມາດ້ວຍຂີ້ເຝື້ອແລະທະເລຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຕິດຕາມໂມເຊ. ³ ທຸກຄົນໄດ້ກິນອາຫານຈາກພະເຈົ້າ+ ⁴ ແລະທຸກຄົນໄດ້ກິນນ້ຳຈາກພະເຈົ້າ.+ ເຂົາເຈົ້າເຄີຍກິນນ້ຳຈາກຫີນຂອງເພິ່ນທີ່ຢູ່ໃກ້ເຂົາເຈົ້າ ແລະຫີນນັ້ນໝາຍເຖິງພະຄລິດ.+ ⁵ ແຕ່ເຖິງວ່າເປັນແນວນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າສ່ວນຫຼາຍຕ້ອງຕາຍໃນບ່ອນກັນດານຍ້ອນພະເຈົ້າບໍ່ພໍໃຈເຂົາເຈົ້າ.+ ⁶ ເຫດການທັງໝົດນີ້ເປັນບົດຮຽນໃຫ້ພວກເຮົາ ເພື່ອພວກເຮົາຈະບໍ່ຢາກເຮັດສິ່ງທີ່ຊົ່ວຄືເຂົາເຈົ້າ.+ ⁷ ຢ່າຂາບໄຫວ້ຮູບບູຊາແບບທີ່ເຂົາເຈົ້າບາງຄົນເຮັດ ຄືກັບທີ່ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ: “ປະຊາຊົນກໍພາກັນກິນກັນດື່ມແລະຟ້ອນເຕັ້ນຢ່າງມ່ວນຊື່ນ.”+ ⁸ ຢ່າໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ*ຄືກັບທີ່ເຂົາເຈົ້າບາງຄົນເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ແລ້ວມີ 23.000 ຄົນຕາຍພາຍໃນມື້ດຽວ.+ ⁹ ຢ່າໃຫ້ພວກເຮົາທ້າທາຍພະເຢໂຫວາ*+ຄືກັບທີ່ເຂົາເຈົ້າບາງຄົນທ້າທາຍເພິ່ນ ແລ້ວຕ້ອງຕາຍຍ້ອນງູພິດ.+ ¹⁰ ຢ່າເປັນຄົນມັກຈົ່ມຄືກັບທີ່ເຂົາເຈົ້າບາງຄົນມັກຈົ່ມ+ ແລ້ວຕ້ອງຕາຍຍ້ອນຖືກທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງຂອງພະເຈົ້າຂ້າ.+ ¹¹ ເຫດການທັງໝົດນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບເຂົາເຈົ້າເພື່ອເປັນບົດຮຽນໃຫ້ພວກເຮົາ ແລະຖືກຂຽນໄວ້ເພື່ອເຕືອນພວກເຮົາ+ທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຕອນທ້າຍຂອງຍຸກ.* ¹² ດັ່ງນັ້ນ ຄົນທີ່ຄິດວ່າໂຕເອງໝັ້ນຄົງຢູ່ແລ້ວ ໃຫ້ລະວັງໂຕໃຫ້ດີເພື່ອຈະບໍ່ລົ້ມລົງ.+ ¹³ ການລໍ້ໃຈອັນໃດກໍຕາມທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເຈົ້າກໍເຄີຍເກີດຂຶ້ນກັບຄົນອື່ນມາແລ້ວ.+ ແຕ່ພະເຈົ້າສັດຊື່ ເພິ່ນຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ເຈົ້າຖືກລໍ້ໃຈຈົນອົດທົນບໍ່ໄດ້+ ແລະເມື່ອເຈົ້າຖືກລໍ້ໃຈ ເພິ່ນຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີທາງອອກເພື່ອຈະອົດທົນໄດ້.+ ¹⁴ ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກເອີ້ຍ ຢ່າຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບການຂາບໄຫວ້ຮູບບູຊາ.+ ¹⁵ ຂ້ອຍເວົ້າກັບເຈົ້າແບບທີ່ເວົ້າກັບຄົນທີ່ຮູ້ຈັກຄິດ ໃຫ້ເຈົ້າຕັດສິນເອົາເອງວ່າສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເວົ້ານັ້ນຖືກຫຼືຜິດ. ¹⁶ ຈອກເຫຼົ້າແວງທີ່ພວກເຮົາອະທິດຖານຂອບໃຈພະເຈົ້ານັ້ນເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຮ່ວມຮັບປະໂຫຍດຈາກເລືອດຂອງພະຄລິດບໍ່ແມ່ນບໍ?+ ເຂົ້າຈີ່ທີ່ພວກເຮົາຫັກນັ້ນເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຮ່ວມຮັບປະໂຫຍດຈາກຮ່າງກາຍຂອງພະຄລິດບໍ່ແມ່ນບໍ?+ ¹⁷ ມີເຂົ້າຈີ່ແຜ່ນດຽວ ແລະພວກເຮົາທຸກຄົນກິນເຂົ້າຈີ່ແຜ່ນດຽວກັນນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຖິງວ່າພວກເຮົາມີຫຼາຍຄົນ ແຕ່ກໍເປັນຄືຮ່າງກາຍດຽວກັນ.+ ¹⁸ ເບິ່ງພວກອິດສະຣາເອນໂດຍສາຍເລືອດແມ້ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າກິນເຄື່ອງບູຊາທີ່ຢູ່ເທິງແທ່ນກໍສ່ຳກັບວ່າເຂົາເຈົ້າກິນຮ່ວມກັບພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນບໍ?+ ¹⁹ ຂ້ອຍເວົ້າແບບນີ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ຮູບບູຊາກັບເຄື່ອງທີ່ບູຊາຮູບນັ້ນສຳຄັນຊັ້ນເບາະ? ²⁰ ບໍ່ສຳຄັນດອກ ແຕ່ຂ້ອຍໝາຍຄວາມວ່າເຄື່ອງບູຊາທີ່ຄົນຕ່າງຊາດເອົາໄປບູຊານັ້ນ ເຂົາເຈົ້າເອົາໃຫ້ພວກປີສາດ ບໍ່ແມ່ນເອົາໃຫ້ພະເຈົ້າ.+ ຂ້ອຍບໍ່ຢາກໃຫ້ເຈົ້າມີສ່ວນກັບພວກປີສາດ.+ ²¹ ເຈົ້າຈະກິນຈາກຈອກຂອງພະເຢໂຫວາ*ແລະຈາກຈອກຂອງພວກປີສາດນຳກໍບໍ່ໄດ້. ເຈົ້າຈະກິນເຄື່ອງຈາກ “ໂຕະຂອງພະເຢໂຫວາ”*+ ແລະຈາກໂຕະຂອງພວກປີສາດນຳກໍບໍ່ໄດ້. ²² ຫຼື ‘ພວກເຮົາຢາກຍົວະພະເຢໂຫວາ*ໃຫ້ໃຈຮ້າຍ*ຊັ້ນເບາະ?’+ ຖ້າເພິ່ນໃຈຮ້າຍ ພວກເຮົາຊິສູ້ເພິ່ນໄດ້ຫວະ? ²³ ທຸກສິ່ງເຮັດໄດ້ ບໍ່ມີຂໍ້ຫ້າມ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທຸກສິ່ງເປັນປະໂຫຍດ. ທຸກສິ່ງເຮັດໄດ້ ບໍ່ມີຂໍ້ຫ້າມ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທຸກສິ່ງເສີມສ້າງກັນຂຶ້ນ.+ ²⁴ ຢ່າຄິດເຖິງປະໂຫຍດຂອງໂຕເອງ ແຕ່ໃຫ້ຄິດເຖິງປະໂຫຍດຂອງຄົນອື່ນ.+ ²⁵ ຊີ້ນທີ່ຂາຍຕາມຕະຫຼາດນັ້ນກິນໄດ້ໂດຍບໍ່ຕ້ອງຖາມຫຍັງ ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງກັງວົນ* ²⁶ ຍ້ອນ “ໂລກກັບທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນໂລກເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ.”*+ ²⁷ ຖ້າຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອເຊີນເຈົ້າໄປກິນເຂົ້າແລະເຈົ້າກໍຢາກໄປ ໃຫ້ກິນທຸກຢ່າງທີ່ລາວຈັດມາໃຫ້ ແລະບໍ່ຕ້ອງຖາມຫຍັງເພື່ອເຫັນແກ່ໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກຂອງເຈົ້າ. ²⁸ ແຕ່ຖ້າມີຄົນບອກວ່າ “ຂອງກິນນີ້ບູຊາໃຫ້ຮູບບູຊາແລ້ວ” ກໍຢ່າກິນ ເພື່ອເຫັນແກ່ຜູ້ທີ່ບອກເຈົ້າແລະເພື່ອບໍ່ໃຫ້ລົບກວນໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກຂອງຜູ້ໃດ.+ ²⁹ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກຂອງເຈົ້າ ແຕ່ໝາຍເຖິງຂອງຄົນທີ່ບອກເຈົ້າ. ແມ່ນຢູ່ ຂ້ອຍມີສິດຈະກິນ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຢາກໃຊ້ສິດນັ້ນແລ້ວຖືກຕັດສິນໂດຍໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກຂອງຄົນອື່ນ.+ ³⁰ ຖ້າຂ້ອຍຂອບໃຈພະເຈົ້າແລະກິນເຄື່ອງບູຊານັ້ນ ແລ້ວຄົນອື່ນຕຳໜິຂ້ອຍ ຂ້ອຍຄວນຈະກິນບໍ?+ ³¹ ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຈົ້າຈະກິນ ຈະດື່ມ ຫຼືຈະເຮັດຫຍັງກໍຕາມ ໃຫ້ເຈົ້າເຮັດທຸກສິ່ງໃນແບບທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນ.+ ³² ຢ່າເປັນຕົ້ນເຫດໃຫ້ຄົນຢິວ ຄົນກຣີກ ຫຼືປະຊາຄົມຂອງພະເຈົ້າບໍ່ສະບາຍໃຈ.+ ³³ ແຕ່ໃຫ້ເຮັດຄືກັບຂ້ອຍ. ຂ້ອຍພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນພໍໃຈສະເໝີ. ຂ້ອຍບໍ່ຄິດເຖິງປະໂຫຍດສ່ວນໂຕ+ ແຕ່ຄິດເຖິງປະໂຫຍດຂອງສ່ວນລວມ ເພື່ອຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ລອດໄດ້.+