1. Царевите 22:1-53
22 Три години немаше војна меѓу Сирија и Израел.
2 Во третата година, Јосафат,+ царот на Јуда, дојде кај царот на Израел.
3 Царот на Израел им рече на своите слуги: „Знаете ли дека Рамот-Галад+ е наш? А ние се колебаме да го земеме од рацете на сирискиот цар“.
4 Потоа го праша Јосафат: „Ќе одиш ли со мене во битка против Рамот-Галад?“+ А Јосафат му одговори на израелскиот цар: „Јас сум како и ти, мојот народ е како твојот,+ моите коњи се како твоите“.
5 Но Јосафат уште му рече на израелскиот цар: „Те молам, прашај+ најпрво што вели Јехова“.
6 Така израелскиот цар ги собра пророците,+ околу четиристотини луѓе, и ги праша: „Да завојувам ли со Рамот-Галад или да се откажам од тоа?“ Тие одговорија: „Оди,+ и Јехова ќе го предаде во рацете на царот!“
7 Но Јосафат праша: „Зар нема овде уште некој Јеховин пророк? Да прашаме и преку него“.+
8 Тогаш израелскиот цар му рече на Јосафат: „Има уште еден човек преку кого можеме да го прашаме Јехова за совет,+ но јас го мразам+ затоа што не ми пророкува добро, туку зло.+ Тоа е Михаија, синот на Емлин“. Но Јосафат одговори: „Царот нека не зборува така!“+
9 Израелскиот цар повика еден дворјанин+ и му рече: „Брзо доведи го Михаија, синот на Емлин!“+
10 А израелскиот цар и Јосафат, царот на Јуда, седеа секој на својот престол, облечени во царски облеки,+ на гумното кај самариската порта, а сите пророци пророкуваа пред нив.+
11 Седекија, синот на Хенан, си направи железни рогови и рече: „Вака вели Јехова:+ ‚Со нив ќе ги бодеш Сиријците додека не ги истребиш‘ “.+
12 И сите други пророци пророкуваа исто така: „Оди во Рамот-Галад и ќе победиш! Јехова ќе го предаде во рацете на царот“.+
13 А гласникот што отиде да го повика, вака му рече на Михаија: „Еве, пророците сложно му навестуваат добро на царот. Те молам, нека биде и твојата реч како нивната реч, па проречи нешто добро“.+
14 Но Михаија одговори: „Како што е жив Јехова,+ што ќе ми каже Јехова, тоа ќе зборувам!“+
15 Кога дојде пред царот, царот го праша: „Михаија, да одиме ли во битка против Рамот-Галад или да се откажеме од тоа?“ А тој му одговори: „Оди и ќе победиш! Јехова ќе го предаде во рацете на царот“.+
16 Тогаш царот му рече: „Колку пати ќе те заколнувам да ми ја зборуваш само вистината во Јеховино име?“+
17 Тогаш тој рече: „Ги гледам сите Израелци расеани+ по планините како овци што немаат овчар.+ И Јехова рече: ‚Овие немаат господар. Нека се вратат во мир секој во својата куќа‘ “.+
18 Тогаш израелскиот цар му рече на Јосафат: „Нели ти реков дека нема да ми пророкува добро, туку зло?“+
19 А Михаија продолжи: „Затоа, чуј ја Јеховината реч:+ го гледам Јехова како седи на својот престол+ и сета небесна војска му стои оддесно и одлево.+
20 И Јехова рече: ‚Кој ќе го измами Ахав за да тргне против Рамот-Галад и таму да падне?‘ И еден рече вака, а друг онака.+
21 Најпосле излезе еден дух,+ застана пред Јехова и рече: ‚Јас ќе го измамам‘. А Јехова го праша: ‚Како?‘+
22 Тој одговори: ‚Ќе отидам и ќе бидам измамнички дух во устата на сите негови пророци‘.+ А тој рече: ‚Ќе го измамиш и ќе го надвладееш.+ Оди и стори го тоа!‘+
23 И еве, така Јехова им стави в уста на сите овие твои пророци измамнички дух,+ но Јехова ти навестува неволја“.+
24 Тогаш Седекија, синот на Хенан, му пристапи на Михаија и го удри по образот,+ па рече: „Како, зар отишол Јеховиниот дух од мене за да ти зборува тебе?“+
25 А Михаија одговори: „Еве, ќе го видиш тоа во оној ден кога ќе влезеш во најприкриената соба+ за да се скриеш“.+
26 Тогаш израелскиот цар рече: „Земи го Михаија и одведи го кај Амон, градскиот заповедник, и кај Јоас, царскиот син.+
27 И речи им: ‚Вака вели царот:+ „Ставете го овој в затвор+ и држете го на малку леб+ и вода додека не се вратам среќно“ ‘ “.+
28 Тогаш Михаија рече: „Ако навистина се вратиш среќно, тогаш Јехова не зборувал преку мене“.+ И додаде: „Чуј го ова, цел народе!“*+
29 Така израелскиот цар и Јосафат, царот на Јуда, отидоа против Рамот-Галад.+
30 А израелскиот цар му рече на Јосафат: „Јас ќе влезам во битката+ преправен, но ти облечи ја својата царска облека“.+ Така израелскиот цар се преправи+ и отиде во битката.+
31 А сирискиот цар им заповеда на триесет и двајцата заповедници+ над неговите бојни коли: „Не напаѓајте го ниту малиот ниту големиот, туку само израелскиот цар!“+
32 Кога заповедниците на колите го видоа Јосафат, си помислија: „Тоа е сигурно израелскиот цар!“+ И тргнаа против него, но кога Јосафат почна да вика за помош,+
33 заповедниците на колите видоа дека тоа не е израелскиот цар, и престанаа да го гонат.+
34 Но некој човек го оптегна лакот и случајно го погоди израелскиот цар, и тоа таму каде што се составува оклопот. Тогаш царот му рече на својот возач:+ „Заврти ја колата и изведи ме од бојот, зашто сум тешко ранет“.
35 А во тој ден, битката стануваше сѐ пожестока, и мораа да го држат царот во исправена положба во колата наспроти Сиријците, но вечерта умре.+ Крвта од неговата рана течеше во колата.+
36 А при зајдисонце, во логорот оддекна извик: „Секој во својот град и секој во својата земја!“+
37 Така умре царот. Го однесоа во Самарија и го погребаа во Самарија.+
38 А кога ја миеја бојната кола кај самариското езерце, кучињата ја лижеа неговата крв+ (и блудниците таму се капеа), според речта што ја кажа Јехова.+
39 Останатата историја на Ахав, сѐ што правеше и како ја изгради куќата од слонова коска,+ и како ги изгради сите свои градови, зар не е сето тоа запишано во летописите+ на израелските цареви?
40 Најпосле Ахав почина кај своите прататковци,+ а на негово место почна да владее неговиот син Охозија.+
41 Јосафат,+ синот на Аса, стана цар на Јуда во четвртата година од царувањето на Ахав над Израел.
42 Јосафат имаше триесет и пет години кога почна да владее и владееше во Ерусалим дваесет и пет години. Мајка му се викаше Азува, а му беше ќерка на Силеј.
43 Тој одеше во сѐ по патот на својот татко Аса. Не отстапуваше од неговиот пат, туку го правеше она што е исправно во Јеховини очи.+ Единствено што не беа отстранети обредните височинки. На тие височинки народот сѐ уште принесуваше жртви и гореше приноси.+
44 И Јосафат беше во мир со израелскиот цар.+
45 Останатата историја на Јосафат, неговите потфати и војните што ги водеше, зар не е сето тоа запишано во летописите+ на јудејските цареви?
46 Тој ги отстрани од земјата+ и машките храмски блудници+ што останаа од времето на татко му Аса.
47 Во Едом+ немаше цар. Како цар служеше еден намесник.+
48 Јосафат направи тарсиски бродови+ за да одат во Офир по злато. Но бродовите не отидоа, зашто се разбија кај Есион-Гавер.+
49 Тогаш Охозија, синот на Ахав, му рече на Јосафат: „Моите слуги нека одат со твоите слуги на бродовите“, но Јосафат не се согласи.+
50 На крајот Јосафат почина кај своите прататковци+ и беше погребан кај своите прататковци во градот на Давид,+ својот прататко, а на негово место почна да владее неговиот син Јорам.+
51 Охозија,+ синот на Ахав, стана цар на Израел во Самарија во седумнаесеттата година од царувањето на Јосафат над Јуда, и владееше над Израел две години.
52 Го правеше она што е зло+ во Јеховини очи и одеше по патот на својот татко+ и на својата мајка,+ и по патот на Јеровоам,+ синот на Нават, кој го наведе Израел на грев.+
53 Му служеше на Ваал+ и му се клањаше, навредувајќи го+ Јехова, Богот на Израел, и правејќи сѐ како што правеше и татко му.
Фусноти
^ Буквално: „сите народи“.
