യേശു ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌ ശിഷ്യ​ന്മാ​രിൽനിന്ന്‌ 12 അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​നു നല്ല ക്ഷീണം കാണും. ഇപ്പോൾ പകൽ സമയമാണ്‌. ഇത്ര​യൊ​ക്കെ ചെയ്‌തെ​ങ്കി​ലും യേശു​വിന്‌ ഇപ്പോ​ഴും ആളുകളെ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള ആരോ​ഗ്യ​വും ആഗ്രഹ​വും ഉണ്ട്‌. ഗലീല​യി​ലെ ഒരു കുന്നിൻചെ​രി​വിൽവെച്ച്‌ യേശു ആളുകളെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ പ്രവർത്ത​ന​കേ​ന്ദ്ര​മായ കഫർന്ന​ഹൂ​മി​ന്റെ അടുത്തു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കണം ഈ സ്ഥലം.

ദൂരസ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു​പോ​ലും ആളുകൾ കൂട്ടമാ​യി യേശു​വി​ന്റെ അടുക്കൽ എത്തിയി​ട്ടുണ്ട്‌. ചിലർ അങ്ങ്‌ തെക്ക്‌ യരുശ​ലേ​മിൽനി​ന്നും യഹൂദ്യ​യു​ടെ പല ഭാഗങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും ഉള്ളവരാണ്‌. മറ്റു ചിലർ വടക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റുള്ള തീര​ദേ​ശ​ന​ഗ​ര​ങ്ങ​ളായ സോരിൽനി​ന്നും സീദോ​നിൽനി​ന്നും ആണ്‌ എത്തിയി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. എന്തിനാണ്‌ അവർ യേശു​വി​നെ അന്വേ​ഷിച്ച്‌ വന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌? “യേശു പറയു​ന്നതു കേൾക്കാ​നും രോഗങ്ങൾ ഭേദമാ​ക്കി​ക്കി​ട്ടാ​നും” വേണ്ടി. അതുത​ന്നെ​യാണ്‌ അവിടെ നടക്കു​ന്ന​തും. യേശു അവരെ ‘എല്ലാവ​രെ​യും സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.’ ഒന്ന്‌ ആലോ​ചി​ച്ചു നോക്കി​യേ! എല്ലാ രോഗി​ക​ളു​ടെ​യും അസുഖം ഭേദമാ​കു​ന്നു. “അശുദ്ധാ​ത്മാ​ക്കൾ ബാധിച്ച്‌ കഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​രുന്ന”വരെ​പ്പോ​ലും, അതായത്‌ സാത്താന്റെ ദുഷ്ടാ​ത്മാ​ക്കൾ ബാധി​ച്ച​വ​രെ​പ്പോ​ലും, യേശു സഹായി​ക്കു​ന്നു.​—ലൂക്കോസ്‌ 6:17-19.

അടുത്ത​താ​യി യേശു കുന്നിൻചെ​രി​വിൽ നിരപ്പായ ഒരു സ്ഥലം കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്നു. ജനമെ​ല്ലാം ചുറ്റും കൂടുന്നു. യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ 12 അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാർ, സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ തൊട്ട​ടു​ത്തു​ത​ന്നെ​യുണ്ട്‌. ഇത്ര​യെ​ല്ലാം അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്യാൻ കഴിവുള്ള ഈ അധ്യാ​പ​ക​നിൽനിന്ന്‌ കേട്ട്‌ പഠിക്കാ​നുള്ള ഉത്സാഹ​ത്തി​ലാണ്‌ എല്ലാവ​രും. കേൾവി​ക്കാർക്കു ശരിക്കും പ്രയോ​ജനം ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രസംഗം യേശു നടത്തുന്നു. അന്നുമു​തൽ ഇങ്ങോട്ട്‌ എത്ര​യെത്ര ആളുകൾ അതിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു! നമുക്കും അതിൽനിന്ന്‌ പ്രയോ​ജനം നേടാം. കാരണം ആഴമേ​റിയ ആത്മീയ​വി​വ​രങ്ങൾ വളരെ ലളിത​മാ​യും വ്യക്തമാ​യും യേശു അവതരി​പ്പി​ച്ചു. സാധാ​ര​ണ​ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും അവർക്കു പരിച​യ​മുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും ആണ്‌ യേശു അവരുടെ ശ്രദ്ധ തിരി​ച്ചു​വി​ട്ടത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ദൈവി​ക​മാർഗ​ത്തിൽ ഒരു നല്ല ജീവിതം ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും യേശു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​കും. യേശു​വി​ന്റെ പ്രസം​ഗ​ത്തി​ലെ എന്തെല്ലാം കാര്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌ അതിനെ ഇത്ര മൂല്യ​മു​ള്ള​താ​ക്കു​ന്നത്‌?

എല്ലാവ​രും സന്തോ​ഷ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ഇതു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ആരാണു ശരിക്കും സന്തുഷ്ടർ എന്നു പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടാ​ണു യേശു തന്റെ പ്രസംഗം ആരംഭി​ക്കു​ന്നത്‌. അതു തീർച്ച​യാ​യും ആ കേൾവി​ക്കാ​രു​ടെ താത്‌പ​ര്യം ഉണർത്തി​യി​രി​ക്കണം. പക്ഷേ ചില കാര്യങ്ങൾ അവരെ കുഴപ്പി​ക്കും.

യേശു പറയുന്നു: “ആത്മീയ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി ദാഹി​ക്കു​ന്നവർ സന്തുഷ്ടർ; കാരണം സ്വർഗ​രാ​ജ്യം അവർക്കു​ള്ളത്‌. ദുഃഖി​ക്കു​ന്നവർ സന്തുഷ്ടർ; കാരണം അവർക്ക്‌ ആശ്വാസം കിട്ടും. . . . നീതി​ക്കാ​യി വിശക്കു​ക​യും ദാഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നവർ സന്തുഷ്ടർ; കാരണം അവർ തൃപ്‌ത​രാ​കും. . . . നീതി​ക്കു​വേണ്ടി ഉപദ്രവം സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നവർ സന്തുഷ്ടർ; കാരണം സ്വർഗ​രാ​ജ്യം അവർക്കു​ള്ളത്‌. എന്നെ​പ്രതി ആളുകൾ നിങ്ങളെ നിന്ദി​ക്കു​ക​യും ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ക​യും . . . ചെയ്യു​മ്പോൾ നിങ്ങൾ സന്തുഷ്ടർ. . . . ആനന്ദിച്ച്‌ ആഹ്ലാദി​ക്കുക.”​—മത്തായി 5:3-12.

“സന്തുഷ്ടർ” എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ യേശു എന്താണ്‌ അർഥമാ​ക്കി​യത്‌? വെറുതെ കളിച്ച്‌ ചിരിച്ച്‌ ഉല്ലസിച്ച്‌ ആനന്ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ അല്ല യേശു അർഥമാ​ക്കി​യത്‌. ശരിക്കുള്ള സന്തോഷം ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽനിന്ന്‌ വരേണ്ട​താണ്‌. ജീവി​ത​ത്തിൽ യഥാർഥ സംതൃപ്‌തി​യും ചാരി​താർഥ്യ​വും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.

തങ്ങളുടെ ആത്മീയാ​വ​ശ്യം തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​വ​രും പാപാ​വ​സ്ഥ​യിൽ ദുഃഖി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ദൈവത്തെ അറിയു​ക​യും സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വ​രും ആണ്‌ യഥാർഥ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ടർ എന്നു യേശു പറയുന്നു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ആളുകൾ അവരെ വെറു​ക്കു​ക​യോ ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവർ സന്തുഷ്ട​രാണ്‌. കാരണം അവർ ദൈവത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും പ്രതി​ഫ​ല​മാ​യി ദൈവം അവർക്കു നിത്യ​ജീ​വൻ കൊടു​ക്കു​മെ​ന്നും അവർക്ക്‌ അറിയാം.

എന്നാൽ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ സമ്പത്തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ജീവി​ത​സു​ഖങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തും ആണ്‌ സന്തോഷം തരുന്നത്‌ എന്നാണു മിക്കവ​രും ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌. പക്ഷേ  യേശു പറയു​ന്നത്‌ അതിനു നേർവി​പ​രീ​ത​മായ ഒരു കാര്യ​മാണ്‌. തന്റെ കേൾവി​ക്കാ​രെ ചിന്തി​പ്പി​ക്കുന്ന തരത്തി​ലുള്ള ഒരു താരത​മ്യം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “ധനികരേ, നിങ്ങളു​ടെ കാര്യം കഷ്ടം! കാരണം നിങ്ങൾക്കുള്ള ആശ്വാസം നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ മുഴു​വ​നാ​യി കിട്ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ തൃപ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വരേ, നിങ്ങളു​ടെ കാര്യ​വും കഷ്ടം! കാരണം നിങ്ങൾ വിശന്നി​രി​ക്കും. ഇപ്പോൾ ചിരി​ക്കു​ന്ന​വരേ, നിങ്ങളു​ടെ കാര്യം കഷ്ടം! കാരണം നിങ്ങൾ ദുഃഖിച്ച്‌ കരയും. എല്ലാവ​രും നിങ്ങളെ പുകഴ്‌ത്തി​പ്പ​റ​യു​മ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ കാര്യം കഷ്ടം! കാരണം അവരുടെ പൂർവി​കർ കള്ളപ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രെ​യും അങ്ങനെ പുകഴ്‌ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ.”​—ലൂക്കോസ്‌ 6:24-26.

സമ്പത്തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ചിരി​ക്കു​ക​യും മറ്റുള്ളവർ പുകഴ്‌ത്തു​മ്പോൾ അത്‌ ആസ്വദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​ടെ കാര്യം കഷ്ടം എന്നു യേശു പറഞ്ഞത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? കാരണം ഒരാൾക്ക്‌ ഇതൊക്കെ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യും അയാൾ അതിനെ വില​പ്പെ​ട്ട​താ​യി കരുതു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്നത്‌ അവഗണി​ച്ചു​ക​ള​യാ​നും അങ്ങനെ യഥാർഥ​സ​ന്തോ​ഷം നഷ്ടപ്പെ​ടാ​നും സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. പക്ഷേ ഒരാൾ പാവ​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടോ വിശന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടോ മാത്രം അയാൾ സന്തുഷ്ട​നാ​യി​രി​ക്കും എന്നല്ല യേശു പറയു​ന്നത്‌. എന്നാൽ പരിമി​തി​ക​ളോ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളോ ഉള്ളവരാണ്‌ പലപ്പോ​ഴും യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളോ​ടു നന്നായി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യും യഥാർഥ​സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്റെ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നത്‌.

തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ ഭൂമി​യു​ടെ ഉപ്പാണ്‌.” (മത്തായി 5:13) അവർ ഒരിക്ക​ലും അക്ഷരാർഥ​ത്തി​ലുള്ള ഉപ്പല്ല. ഉപ്പ്‌ ഒരു സംരക്ഷ​ക​വസ്‌തു​വാണ്‌. ദേവാ​ല​യ​ത്തി​ലെ യാഗപീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വലിയ അളവിൽ ഉപ്പ്‌ കൂട്ടി​യി​ട്ടി​രു​ന്നു, യാഗവസ്‌തു​വിൽ ചേർക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. കേടാ​കു​ക​യോ അഴുകു​ക​യോ ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​യും ഉപ്പ്‌ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (ലേവ്യ 2:13; യഹസ്‌കേൽ 43:23, 24) യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ “ഭൂമി​യു​ടെ ഉപ്പാണ്‌.” കാരണം ആത്മീയ​വും ധാർമി​ക​വും ആയി നശിച്ചു​പോ​കാ​തെ ആളുകളെ സംരക്ഷി​ക്കാൻ അവർക്കു കഴിയും. അതെ, അവർ പ്രസം​ഗി​ക്കുന്ന സന്ദേശ​ത്തിന്‌ അതു സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാ​നാ​കും.

യേശു ശിഷ്യ​ന്മാ​രോട്‌ ഇങ്ങനെ​യും പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ ലോക​ത്തി​ന്റെ വെളി​ച്ച​മാണ്‌.” വിളക്കു കത്തിച്ച്‌ ആരും കൊട്ട​കൊണ്ട്‌ മൂടി​വെ​ക്കാ​റില്ല. പകരം എല്ലാവർക്കും വെളിച്ചം കിട്ടാൻ അതു വിളക്കു​ത​ണ്ടിൽ വെക്കും. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങളു​ടെ വെളിച്ചം മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ മുന്നിൽ പ്രകാ​ശി​ക്കട്ടെ. അപ്പോൾ അവർ നിങ്ങളു​ടെ നല്ല പ്രവൃ​ത്തി​കൾ കണ്ട്‌ സ്വർഗ​സ്ഥ​നായ നിങ്ങളു​ടെ പിതാ​വി​നെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും.”​—മത്തായി 5:14-16.

ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ ലംഘക​നാ​യി​ട്ടാ​ണു ജൂതമ​ത​നേ​താ​ക്ക​ന്മാർ യേശു​വി​നെ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ  അടുത്ത കാലത്ത്‌ അവർ യേശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തി. അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ യേശു അവരോട്‌ ഇങ്ങനെ തുറന്നു​പ​റ​യു​ന്നു: “നിയമ​ത്തെ​യോ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രു​ടെ വാക്കു​ക​ളെ​യോ നീക്കി​ക്ക​ള​യാ​നാ​ണു ഞാൻ വന്നതെന്നു വിചാ​രി​ക്ക​രുത്‌; നീക്കി​ക്ക​ള​യാ​നല്ല, നിവർത്തി​ക്കാ​നാ​ണു ഞാൻ വന്നത്‌.”​—മത്തായി 5:17.

അതെ, യേശു​വിന്‌ ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തോ​ടു വലിയ ആദരവുണ്ട്‌. അതുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ മറ്റുള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. യേശു ഇങ്ങനെ​പോ​ലും പറയുന്നു: “അതു​കൊണ്ട്‌ ഈ കല്‌പ​ന​ക​ളിൽ ഏറ്റവും ചെറിയ ഒന്നു​പോ​ലും ലംഘി​ക്കു​ക​യോ ലംഘി​ക്കാൻ മനുഷ്യ​രെ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നവൻ സ്വർഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു യോഗ്യ​നാ​യി​രി​ക്കില്ല.” അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരാൾ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ കടക്കു​ക​പോ​ലു​മില്ല എന്നാണു യേശു ഉദ്ദേശി​ക്കു​ന്നത്‌. “എന്നാൽ അവ പിൻപ​റ്റു​ക​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നവൻ സ്വർഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു യോഗ്യ​നാ​യി​രി​ക്കും” എന്നും യേശു പറയുന്നു.​—മത്തായി 5:19.

ദൈവ​നി​യ​മം ലംഘി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കുന്ന മനോ​ഭാ​വ​ത്തെ​പ്പോ​ലും യേശു കുറ്റം​വി​ധി​ക്കു​ന്നു. “കൊല ചെയ്യരുത്‌ ” എന്ന ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പറഞ്ഞ​ശേഷം യേശു പറയുന്നു: “സഹോ​ദ​ര​നോ​ടു ദേഷ്യം വെച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​നെ​ല്ലാം നീതി​പീ​ഠ​ത്തി​നു മുമ്പാകെ കണക്കു ബോധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.” (മത്തായി 5:21, 22) ആരോ​ടെ​ങ്കി​ലും ദേഷ്യം വെച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നതു ഗൗരവ​മുള്ള ഒരു കാര്യ​മാണ്‌. അതു ചില​പ്പോൾ കൊല​പാ​ത​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു​പോ​ലും നയി​ച്ചേ​ക്കാം. അതു​കൊണ്ട്‌ സമാധാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കാൻ ഏതളവു​വരെ പോക​ണ​മെന്നു യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “നീ കാഴ്‌ച അർപ്പി​ക്കാൻ യാഗപീ​ഠ​ത്തിന്‌ അടു​ത്തേക്കു ചെല്ലു​ന്നെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. നിന്റെ സഹോ​ദ​രനു നിന്നോ​ടു പിണക്ക​മു​ണ്ടെന്ന്‌ അവി​ടെ​വെച്ച്‌ ഓർമ വന്നാൽ നിന്റെ കാഴ്‌ച യാഗപീ​ഠ​ത്തി​നു മുന്നിൽ വെച്ചിട്ട്‌ ആദ്യം പോയി നിന്റെ സഹോ​ദ​ര​നു​മാ​യി സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​കുക. പിന്നെ വന്ന്‌ നിന്റെ കാഴ്‌ച അർപ്പി​ക്കുക.”​—മത്തായി 5:23, 24.

ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തിൽ കാണുന്ന മറ്റൊരു കല്‌പന വ്യഭി​ചാ​രത്തെ കുറ്റം​വി​ധി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌. യേശു പറയുന്നു: “‘വ്യഭി​ചാ​രം ചെയ്യരുത്‌ ’ എന്നു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നതു നിങ്ങൾ കേട്ടി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. എന്നാൽ ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു: കാമവി​കാ​രം തോന്നുന്ന വിധത്തിൽ ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നവൻ ഹൃദയ​ത്തിൽ ആ സ്‌ത്രീ​യു​മാ​യി വ്യഭി​ചാ​രം ചെയ്‌തു​ക​ഴി​ഞ്ഞു.” (മത്തായി 5:27, 28) പെട്ടെന്ന്‌ ഒരു നിമിഷം ഒരു അധാർമി​ക​ചിന്ത മനസ്സി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​കു​ന്ന​തി​നെയല്ല ഇവിടെ ഉദ്ദേശി​ക്കു​ന്നത്‌. പകരം, ‘നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നാൽ’ അത്‌ എത്ര ഗൗരവ​മു​ള്ള​താ​ണെന്ന്‌ ഊന്നി​പ്പ​റ​യു​ക​യാണ്‌ യേശു. തുടർച്ച​യാ​യി നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നതു മിക്ക​പ്പോ​ഴും കാമവി​കാ​രത്തെ ഉണർത്തു​ന്നു. ഒരവസരം കിട്ടി​യാൽ അതു വ്യഭി​ചാ​ര​ത്തി​ലേക്കു നയി​ച്ചേ​ക്കാം. ഒരാൾക്ക്‌ ഇത്‌ എങ്ങനെ തടയാം? അങ്ങേയ​റ്റത്തെ നടപടി​കൾപോ​ലും ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കാം. യേശു പറയുന്നു: “നീ ഇടറി​വീ​ഴാൻ നിന്റെ വലതു​കണ്ണ്‌ ഇടയാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു ചൂഴ്‌ന്നെ​ടുത്ത്‌ എറിഞ്ഞു​ക​ള​യുക; . . . നീ ഇടറി​വീ​ഴാൻ നിന്റെ വലതു​കൈ ഇടയാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു വെട്ടി എറിഞ്ഞു​ക​ള​യുക.”​—മത്തായി 5:29, 30.

ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻവേണ്ടി ചിലർ ഗുരു​ത​ര​മായ രോഗം ബാധിച്ച കൈയോ കാലോ മുറി​ച്ചു​മാ​റ്റാൻ മനസ്സോ​ടെ തയ്യാറാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ അധാർമി​ക​ചി​ന്ത​യും അതിന്റെ ഫലമാ​യു​ണ്ടാ​കുന്ന പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും ഒഴിവാ​ക്കാൻവേണ്ടി എന്തും, കണ്ണോ കൈയോ പോലെ അത്ര വില​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലും, ‘എറിഞ്ഞു​ക​ള​യു​ന്നത്‌ ’ അതി​നെ​ക്കാൾ പ്രധാ​ന​മാ​ണെ​ന്നാണ്‌ യേശു പറയു​ന്നത്‌. “മുഴു​ശ​രീ​ര​വും ഗീഹെ​ന്ന​യിൽ (യരുശ​ലേ​മി​ന്റെ മതിലു​കൾക്കു വെളി​യിൽ കത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ചവറ്റു​കൂന) വീഴു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ അവയവ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നു നഷ്ടമാ​കു​ന്ന​താ​ണു നിനക്കു നല്ലത്‌ ” എന്നു യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. നിത്യ​മായ നാശ​ത്തെ​യാ​ണു ഗീഹെന്ന അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌.

നമ്മളെ ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ക​യോ ദ്രോ​ഹി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്ന​വ​രോട്‌ എങ്ങനെ പെരു​മാ​റണം എന്നതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും  യേശു ഉപദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. “ദുഷ്ട​നോട്‌ എതിർത്തു​നിൽക്ക​രുത്‌; നിന്റെ വലത്തെ കവിളിൽ അടിക്കു​ന്ന​വനു മറ്റേ കവിളും കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കുക” എന്നു യേശു പറയുന്നു. (മത്തായി 5:39) അതിന്റെ അർഥം നമ്മളെ​യോ നമ്മുടെ കുടും​ബ​ത്തെ​യോ ആക്രമി​ക്കാൻ വരുന്ന​വരെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്ക​രുത്‌ എന്നല്ല. യേശു പറഞ്ഞ ഈ അടി ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും ഗുരു​ത​ര​മാ​യി മുറി​വേൽപ്പി​ക്കാ​നോ കൊല്ലാ​നോ ഉദ്ദേശി​ച്ചു​ള്ളതല്ല. മറിച്ച്‌ അപമാ​നി​ക്കാൻവേ​ണ്ടി​യു​ള്ള​താണ്‌. ആരെങ്കി​ലും ഒന്ന്‌ അടിക്കു​ക​യോ അധി​ക്ഷേ​പ​വാ​ക്കു​കൾ പറയു​ക​യോ ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഒരു തർക്കത്തി​നോ വഴക്കി​നോ തിരി​കൊ​ളു​ത്തി​യാൽ പകരം​വീ​ട്ട​രുത്‌ എന്നാണു യേശു പറയു​ന്നത്‌.

അയൽക്കാ​ര​നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കുക എന്ന ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തി​നു ചേർച്ച​യി​ലാണ്‌ ആ ഉപദേശം. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു കേൾവി​ക്കാ​രെ ഇങ്ങനെ ഉപദേ​ശി​ക്കു​ന്നു: “ശത്രു​ക്കളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കുക, നിങ്ങളെ ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കുക.” അതിനുള്ള ശക്തമായ കാരണ​വും യേശു ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്നു: “അപ്പോൾ നിങ്ങൾ സ്വർഗ​സ്ഥ​നായ നിങ്ങളു​ടെ പിതാ​വി​ന്റെ പുത്ര​ന്മാ​രാ​യി​ത്തീ​രും; കാരണം ദുഷ്ടന്മാ​രു​ടെ മേലും നല്ലവരു​ടെ മേലും സൂര്യനെ ഉദിപ്പി​ക്കു​ക​യും . . . ചെയ്യു​ന്ന​വ​നാ​ണ​ല്ലോ ദൈവം.”​—മത്തായി 5:44, 45.

തന്റെ പ്രസം​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഈ ഭാഗം യേശു ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “അതു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങളു​ടെ സ്വർഗീ​യ​പി​താവ്‌ പൂർണ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളും പൂർണ​രാ​യി​രി​ക്കു​വിൻ.” (മത്തായി 5:48) ആളുകൾ എല്ലാ അർഥത്തി​ലും പൂർണ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ യേശു ഉദ്ദേശി​ച്ചി​ല്ലെന്നു വ്യക്തമാണ്‌. പക്ഷേ ദൈവത്തെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമ്മൾ നമ്മുടെ സ്‌നേഹം വിശാ​ല​മാ​ക്കണം, നമ്മുടെ ശത്രു​ക്ക​ളെ​പ്പോ​ലും സ്‌നേ​ഹി​ക്കാൻ നമ്മൾ തയ്യാറാ​കണം. മറ്റൊരു രീതി​യിൽ പറഞ്ഞാൽ: “നിങ്ങളു​ടെ പിതാവ്‌ കരുണ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളും കരുണ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക.”​—ലൂക്കോസ്‌ 6:36.

തന്റെ പ്രസംഗം തുടരുന്ന യേശു കേൾവി​ക്കാ​രെ ഇങ്ങനെ ഉപദേ​ശി​ക്കു​ന്നു: “ആളുകളെ കാണി​ക്കാൻവേണ്ടി അവരുടെ മുന്നിൽവെച്ച്‌ നീതി​പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കാൻ ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കൊ​ള്ളുക.” ദൈവ​ഭ​ക്തി​യു​ടെ കപടനാ​ട്യ​ത്തെ കുറ്റം​വി​ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യു​മ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ മുന്നിൽ കാഹളം ഊതി​ക്ക​രുത്‌. കപടഭക്തർ . . . അങ്ങനെ ചെയ്യാ​റു​ണ്ട​ല്ലോ.” (മത്തായി 6:1, 2) മറ്റാ​രെ​യും അറിയി​ക്കാ​തെ ദാനം ചെയ്യു​ന്ന​താ​ണു നല്ലത്‌.

അടുത്ത​താ​യി യേശു പറയുന്നു: “പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങൾ കപടഭ​ക്ത​രെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌. ആളുകളെ കാണി​ക്കാൻവേണ്ടി അവർ സിന​ഗോ​ഗു​ക​ളി​ലും പ്രധാ​ന​തെ​രു​വു​ക​ളു​ടെ മൂലക​ളി​ലും നിന്ന്‌ പ്രാർഥി​ക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നു.” പകരം യേശു പറയുന്നു: “പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ മുറി​യിൽ കടന്ന്‌ വാതിൽ അടച്ച്‌ രഹസ്യ​ത്തി​ലുള്ള നിന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കുക.” (മത്തായി 6:5, 6) ഒരിക്ക​ലും പരസ്യ​മാ​യി പ്രാർഥി​ക്ക​രു​തെന്നല്ല യേശു ഉദ്ദേശി​ച്ചത്‌. കാരണം യേശു​തന്നെ അങ്ങനെ പ്രാർഥി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. കേൾവി​ക്കാ​രിൽ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കാ​നോ അവരുടെ പ്രശം​സ​പി​ടി​ച്ചു​പ​റ്റാ​നോ വേണ്ടി​യുള്ള പ്രാർഥ​ന​യെ​യാ​ണു യേശു കുറ്റം​വി​ധി​ക്കു​ന്നത്‌.

യേശു ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ ഉപദേ​ശി​ക്കു​ന്നു: “പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ, ജനതകൾ ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഒരേ കാര്യങ്ങൾ തന്നെയും പിന്നെ​യും ഉരുവി​ട​രുത്‌.” (മത്തായി 6:7) ഒരേ കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആവർത്തിച്ച്‌ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നതു തെറ്റാ​ണെന്നു യേശു പറയു​ന്നില്ല. കാണാ​പ്പാ​ഠം പഠിച്ച കുറെ കാര്യങ്ങൾ ‘തന്നെയും പിന്നെ​യും ഉരുവി​ടു​ന്ന​തി​നെ,’ അതായത്‌ മനഃപാ​ഠ​മാ​ക്കിയ പ്രാർഥ​നകൾ വീണ്ടും​വീ​ണ്ടും ചൊല്ലു​ന്ന​തി​നെ, ആണ്‌ യേശു കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌. തുടർന്ന്‌ യേശു ഏഴ്‌ അപേക്ഷ​യുള്ള മാതൃ​കാ​പ്രാർഥന പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. ആദ്യത്തെ മൂന്നെണ്ണം ഭരിക്കാ​നുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അവകാ​ശ​ത്തെ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും കുറി​ച്ചു​ള്ള​താണ്‌; അതായത്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ പരിശു​ദ്ധ​മാ​കാ​നും  രാജ്യം വരാനും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം നടക്കാ​നും വേണ്ടി​യു​ള്ള​താണ്‌ അവ. ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പ്രാർഥി​ച്ച​തി​നു ശേഷമേ നമ്മുടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി, അതായത്‌, അതതു ദിവസ​ത്തേ​ക്കുള്ള ആഹാര​ത്തി​നും നമ്മുടെ പാപങ്ങ​ളു​ടെ ക്ഷമയ്‌ക്കും അതേ​പോ​ലെ സഹിക്കാ​വു​ന്ന​തി​ല​ധി​ക​മായ പ്രലോ​ഭ​ന​മു​ണ്ടാ​കാ​തി​രി​ക്കാ​നും ദുഷ്ടനിൽനിന്ന്‌ വിടു​വി​ക്കാ​നും വേണ്ടി, അപേക്ഷി​ക്കാ​വൂ.

നമ്മുടെ വസ്‌തു​വ​ക​കൾക്ക്‌ നമ്മൾ എത്രമാ​ത്രം പ്രാധാ​ന്യം കൊടു​ക്കണം? യേശു ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോട്‌ പറയുന്നു: “കീടങ്ങ​ളും തുരു​മ്പും നശിപ്പി​ക്കു​ക​യും കള്ളൻ കയറി മോഷ്ടി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ഈ ഭൂമി​യിൽ നിക്ഷേ​പങ്ങൾ സ്വരൂ​പി​ക്കു​ന്നതു മതിയാ​ക്കൂ.” എത്ര ശരിയാണ്‌, അല്ലേ? ഭൗതി​ക​സ​മ്പത്ത്‌ നശിച്ചു​പോ​കു​ന്ന​താണ്‌, അതു നശിക്കു​ക​യും ചെയ്യും. അതുണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ​യുള്ള നമ്മുടെ മൂല്യം കൂടു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “സ്വർഗ​ത്തിൽ നിക്ഷേ​പങ്ങൾ സ്വരൂ​പി​ക്കൂ.” ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനം നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ഇതു ചെയ്യാം. ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധം തകർക്കാ​നോ നിത്യ​ജീ​വ​നാ​കുന്ന നമ്മുടെ പ്രതി​ഫലം ഇല്ലാതാ​ക്കാ​നോ മറ്റാർക്കും കഴിയില്ല. യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ എത്ര സത്യമാണ്‌: “നിങ്ങളു​ടെ നിക്ഷേപം എവി​ടെ​യാ​ണോ അവി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയ​വും.”​—മത്തായി 6:19-21.

ഈ ആശയത്തിന്‌ ഊന്നൽനൽകാൻവേണ്ടി യേശു ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറയുന്നു: “കണ്ണാണു ശരീര​ത്തി​ന്റെ വിളക്ക്‌. നിങ്ങളു​ടെ കണ്ണ്‌ ഒരു കാര്യ​ത്തിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങളു​ടെ ശരീരം മുഴു​വ​നും പ്രകാ​ശി​ക്കും. എന്നാൽ കണ്ണ്‌ അസൂയ​യു​ള്ള​താ​ണെ​ങ്കിൽ ശരീരം മുഴുവൻ ഇരുണ്ട​താ​യി​രി​ക്കും.” (മത്തായി 6:22, 23) കണ്ണു ശരിയാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കു​മ്പോൾ, നമ്മുടെ ശരീര​ത്തിന്‌ അതൊരു വിളക്കു​പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കും. പക്ഷേ അതിന്‌ കണ്ണ്‌ ഒരു കാര്യ​ത്തിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കണം. അങ്ങനെ​യ​ല്ലെ​ങ്കിൽ നമ്മൾ ജീവി​തത്തെ വിലയി​രു​ത്തു​ന്നതു തെറ്റായ രീതി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കും. ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ഭൗതി​ക​വസ്‌തു​ക്ക​ളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഇരുട്ടി​ന്റെ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു തിരി​ഞ്ഞാൽ “ശരീരം മുഴുവൻ ഇരുണ്ട​താ​യി​രി​ക്കും.”

പിന്നീട്‌ യേശു ശക്തമായ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറയുന്നു: “രണ്ട്‌ യജമാ​ന​ന്മാ​രെ സേവി​ക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല. ഒന്നുകിൽ അയാൾ ഒന്നാമനെ വെറുത്ത്‌ മറ്റേ യജമാ​നനെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കും. അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നാമ​നോ​ടു പറ്റിനിന്ന്‌  മറ്റേ യജമാ​നനെ നിന്ദി​ക്കും. നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒരേ സമയം ദൈവ​ത്തെ​യും ധനത്തെ​യും സേവി​ക്കാൻ കഴിയില്ല.”​—മത്തായി 6:24.

യേശു പറയു​ന്നതു കേട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ചിലർക്കെ​ങ്കി​ലും ഭൗതി​കാ​വ​ശ്യ​ങ്ങളെ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്കണം എന്നതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഉത്‌കണ്‌ഠ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​സേ​വനം ഒന്നാമതു വെക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അവർ ഉത്‌കണ്‌ഠ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​ല്ലെന്ന്‌ യേശു ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു. “ആകാശ​ത്തി​ലെ പക്ഷികളെ അടുത്ത്‌ നിരീ​ക്ഷി​ക്കുക. അവ വിതയ്‌ക്കു​ന്നില്ല, കൊയ്യു​ന്നില്ല, സംഭര​ണ​ശാ​ല​ക​ളിൽ കൂട്ടി​വെ​ക്കു​ന്നു​മില്ല. എന്നിട്ടും നിങ്ങളു​ടെ സ്വർഗീ​യ​പി​താവ്‌ അവയെ പോറ്റു​ന്നു.”​—മത്തായി 6:26.

പർവത​ത്തിൽ കാണുന്ന ലില്ലി​ച്ചെ​ടി​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലോ? യേശു പറയുന്നു: “ശലോ​മോൻ പ്രതാ​പ​ത്തി​ലി​രു​ന്ന​പ്പോൾപ്പോ​ലും അവയി​ലൊ​ന്നി​നോ​ളം അണി​ഞ്ഞൊ​രു​ങ്ങി​യി​ട്ടില്ല.” എന്താണ്‌ ഇതിന്റെ അർഥം? “ഇന്നു കാണു​ന്ന​തും നാളെ തീയി​ലി​ടു​ന്ന​തും ആയ ഈ ചെടി​കളെ ദൈവം ഇങ്ങനെ അണിയി​ച്ചൊ​രു​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ . . . നിങ്ങളെ എത്രയ​ധി​കം!” (മത്തായി 6:29, 30) അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു ജ്ഞാന​ത്തോ​ടെ ഈ ഉപദേശം നൽകുന്നു: “‘ഞങ്ങൾ എന്തു കഴിക്കും,’ ‘ഞങ്ങൾ എന്തു കുടി​ക്കും,’ ‘ഞങ്ങൾ എന്ത്‌ ഉടുക്കും’ എന്നൊക്കെ ഓർത്ത്‌ ഒരിക്ക​ലും ഉത്‌കണ്‌ഠ​പ്പെ​ട​രുത്‌. . . . ഇതൊക്കെ നിങ്ങൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മാ​ണെന്നു നിങ്ങളു​ടെ സ്വർഗീ​യ​പി​താ​വിന്‌ അറിയാ​മ​ല്ലോ. അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നും ദൈവ​നീ​തി​ക്കും എപ്പോ​ഴും ഒന്നാം സ്ഥാനം കൊടു​ക്കുക. അപ്പോൾ ഇപ്പറഞ്ഞ മറ്റെല്ലാം നിങ്ങൾക്കു കിട്ടും.”​—മത്തായി 6:31-33.

അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാർക്കും ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ മറ്റുള്ള​വർക്കും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടമനു​സ​രിച്ച്‌ ജീവി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നുണ്ട്‌. എന്നാൽ അവരുടെ കാര്യ​ത്തിൽ അത്‌ അത്ര എളുപ്പമല്ല. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ പരീശ​ന്മാ​രിൽ പലരും മറ്റുള്ള​വരെ വിമർശി​ക്കു​ക​യും കഠിന​മാ​യി വിധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വ​രാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ തന്റെ കേൾവി​ക്കാ​രോട്‌ യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങളെ വിധി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ നിങ്ങളും വിധി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്തുക! കാരണം നിങ്ങൾ വിധി​ക്കുന്ന രീതി​യിൽ നിങ്ങ​ളെ​യും വിധി​ക്കും.”​—മത്തായി 7:1, 2.

അമിത​മാ​യി വിമർശി​ക്കുന്ന പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ വാക്കു​ക​ള​നു​സ​രിച്ച്‌ ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌ അപകട​മാണ്‌. അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ യേശു ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറയുന്നു: “ഒരു അന്ധനു മറ്റൊരു അന്ധനെ വഴികാ​ട്ടാൻ കഴിയു​മോ? രണ്ടു പേരും കുഴി​യിൽ വീഴില്ലേ?” അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ യേശു​വി​ന്റെ കേൾവി​ക്കാർ മറ്റുള്ള​വരെ എങ്ങനെ​യാ​ണു വീക്ഷി​ക്കേ​ണ്ടത്‌? തൊട്ട​തി​നും പിടി​ച്ച​തി​നും ഒക്കെ കുറ്റം കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​രുത്‌, അത്‌ ഗൗരവ​മുള്ള തെറ്റാണ്‌. യേശു ചോദി​ക്കു​ന്നു: “സ്വന്തം കണ്ണിൽ കഴു​ക്കോൽ ഇരിക്കു​മ്പോൾ സഹോ​ദ​ര​നോട്‌, ‘നിൽക്ക്‌, ഞാൻ നിന്റെ കണ്ണിലെ കരട്‌ എടുത്തു​ക​ള​യട്ടെ’ എന്നു പറയാൻ നിനക്ക്‌ എങ്ങനെ കഴിയും? കപടഭക്താ, ആദ്യം സ്വന്തം കണ്ണിലെ കഴു​ക്കോൽ എടുത്തു​മാ​റ്റുക. അപ്പോൾ സഹോ​ദ​രന്റെ കണ്ണിലെ കരടു ശരിക്കു കാണാ​നും അത്‌ എടുത്തു​ക​ള​യാ​നും നിനക്കു പറ്റും.”​—ലൂക്കോസ്‌ 6:39-42.

ഇതിന്റെ അർഥം ശിഷ്യ​ന്മാർ ഒരു കാര്യ​വും വിലയി​രു​ത്ത​രുത്‌ എന്നല്ല. യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു: “വിശു​ദ്ധ​മാ​യതു നായ്‌ക്കൾക്ക്‌ ഇട്ടു​കൊ​ടു​ക്ക​രുത്‌; നിങ്ങളു​ടെ മുത്തുകൾ പന്നിക​ളു​ടെ മുന്നിൽ എറിയു​ക​യു​മ​രുത്‌.” (മത്തായി 7:6) ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സത്യം മൂല്യ​വ​ത്താണ്‌, ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ വില​യേ​റിയ മുത്തു​കൾപോ​ലെ​യാണ്‌ അവ. ചില ആളുകൾ മൃഗങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ പെരു​മാ​റു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അതായത്‌ മൂല്യ​വ​ത്തായ സത്യങ്ങ​ളോട്‌ ഒരു വിലമ​തി​പ്പും കാണി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ശിഷ്യ​ന്മാർ അവരെ വിട്ടിട്ട്‌ സത്യം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ അന്വേ​ഷി​ക്കണം.

യേശു വീണ്ടും പ്രാർഥ​ന​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പറയു​മ്പോൾ തുടർച്ച​യാ​യി പ്രാർഥി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം എടുത്തു​കാ​ണി​ക്കു​ന്നു. “ചോദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കൂ, നിങ്ങൾക്കു കിട്ടും.” പ്രാർഥ​നയ്‌ക്ക്‌ ഉത്തരം തരാൻ ദൈവം തയ്യാറാ​ണെന്ന കാര്യം ഊന്നി​പ്പ​റ​യാൻ യേശു ചോദി​ക്കു​ന്നു: “മകൻ അപ്പം ചോദി​ച്ചാൽ നിങ്ങൾ ആരെങ്കി​ലും അവനു കല്ലു കൊടു​ക്കു​മോ? . . . മക്കൾക്കു നല്ല സമ്മാനങ്ങൾ കൊടു​ക്കാൻ ദുഷ്ടന്മാ​രായ നിങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മെ​ങ്കിൽ സ്വർഗ​സ്ഥ​നായ നിങ്ങളു​ടെ പിതാവ്‌ തന്നോടു ചോദി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു നല്ല ദാനങ്ങൾ എത്രയ​ധി​കം കൊടു​ക്കും!”​—മത്തായി 7:7-11.

 പിന്നീട്‌ പ്രശസ്‌ത​മാ​യി​ത്തീർന്ന ഒരു പെരു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചാണ്‌ യേശു അടുത്ത​താ​യി പറയു​ന്നത്‌: “മറ്റുള്ളവർ നിങ്ങൾക്കു ചെയ്‌തു​ത​ര​ണ​മെന്നു നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തെ​ല്ലാം അവർക്കും ചെയ്‌തു​കൊ​ടു​ക്കണം.” മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടുള്ള പെരു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ നമ്മളെ​ല്ലാം ഇതു മനസ്സിൽപ്പി​ടിച്ച്‌ പ്രവർത്തി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ? അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒരുപക്ഷേ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രി​ക്കാം. യേശു​വി​ന്റെ അടുത്ത നിർദേശം അതാണു കാണി​ക്കു​ന്നത്‌: “ഇടുങ്ങിയ വാതി​ലി​ലൂ​ടെ അകത്ത്‌ കടക്കുക. കാരണം നാശത്തി​ലേ​ക്കുള്ള വാതിൽ വീതി​യു​ള്ള​തും വഴി വിശാ​ല​വും ആണ്‌; അനേകം ആളുക​ളും പോകു​ന്നത്‌ അതിലൂ​ടെ​യാണ്‌. എന്നാൽ ജീവനി​ലേ​ക്കുള്ള വാതിൽ ഇടുങ്ങി​യ​തും വഴി ഞെരു​ക്ക​മു​ള്ള​തും ആണ്‌. കുറച്ച്‌ പേർ മാത്രമേ അതു കണ്ടെത്തു​ന്നു​ള്ളൂ.”​—മത്തായി 7:12-14.

ജീവനി​ലേ​ക്കു നയിക്കുന്ന വഴിയിൽനിന്ന്‌ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​വ​രുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു ഈ മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ക്കു​ന്നു: “കള്ളപ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രെ സൂക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ള്ളുക. അവർ ചെമ്മരി​യാ​ടു​ക​ളു​ടെ വേഷത്തിൽ നിങ്ങളു​ടെ അടുക്കൽ വരുന്നു; ഉള്ളിലോ അവർ കടിച്ചു​കീ​റുന്ന ചെന്നായ്‌ക്ക​ളാണ്‌.” (മത്തായി 7:15) നല്ല മരം ഏത്‌, ചീത്ത മരം ഏത്‌ എന്ന്‌ അതിന്റെ ഫലം നോക്കി​യാൽ അറിയാ​മെന്നു യേശു പറയുന്നു. ആളുക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും അത്‌ അങ്ങനെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌. അങ്ങനെ കള്ളപ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രെ അവരുടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലിൽനി​ന്നും പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും തിരി​ച്ച​റി​യാം. ഒരാളെ തന്റെ ശിഷ്യ​നാ​ക്കു​ന്നത്‌ അയാൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ മാത്രമല്ല, അയാൾ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നതു​കൂ​ടി​യാ​ണെന്നു യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. യേശു തങ്ങളുടെ കർത്താ​വാ​ണെന്നു ചിലർ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു. പക്ഷേ അവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലോ? യേശു പറയുന്നു: “ഞാൻ അവരോട്‌, ‘എനിക്കു നിങ്ങളെ അറിയില്ല. ധിക്കാ​രി​കളേ, എന്റെ അടുത്തു​നിന്ന്‌ പോകൂ!’ എന്നു തീർത്തു​പ​റ​യും.”​—മത്തായി 7:23.

തന്റെ പ്രസംഗം ഉപസം​ഹ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “എന്റെ ഈ വചനങ്ങൾ കേട്ടനു​സ​രി​ക്കു​ന്നവൻ പാറമേൽ വീടു പണിത വിവേ​കി​യായ മനുഷ്യ​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കും. മഴ കോരി​ച്ചൊ​രി​ഞ്ഞു; വെള്ള​പ്പൊ​ക്ക​മു​ണ്ടാ​യി; കാറ്റ്‌ ആ വീടി​ന്മേൽ ആഞ്ഞടിച്ചു; എന്നിട്ടും അതു വീണില്ല. കാരണം അതിന്റെ അടിസ്ഥാ​നം പാറയി​ലാ​യി​രു​ന്നു.” (മത്തായി 7:24, 25) ആ വീടു തകർന്നു​വീ​ഴാ​ഞ്ഞത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? അയാൾ “ആഴത്തിൽ കുഴിച്ച്‌ പാറമേൽ അടിസ്ഥാ​ന​മിട്ട്‌ ” പണിത​തു​കൊണ്ട്‌. (ലൂക്കോസ്‌ 6:48) അതു​കൊണ്ട്‌ വെറുതേ യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടാൽ പോരാ, അതു ‘ചെയ്യാൻ’ നമ്മൾ കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ക്കണം.

“ഈ വചനങ്ങൾ കേട്ടനു​സ​രി​ക്കാത്ത”വന്റെ കാര്യ​മോ? അയാൾ “മണലിൽ വീടു പണിത വിഡ്‌ഢി​യെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കും.” (മത്തായി 7:26) കാറ്റും മഴയും വെള്ള​പ്പൊ​ക്ക​വും ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ ആ വീടു തകർന്നു​വീ​ഴും.

യേശു ഇങ്ങനെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നതു കണ്ട്‌ ജനം അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​കു​ന്നു. അന്നത്തെ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെയല്ല, അധികാ​ര​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​ട്ടാണ്‌ യേശു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ അവിടെ കേട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന പലരും യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.