“അപരിചിതരോടു ദയ കാണിക്കാൻ മറക്കരുത്”
“അപരിചിതരോടു ദയ കാണിക്കാൻ മറക്കരുത്.”—എബ്രാ. 13:2, NW, അടിക്കുറിപ്പ്.
1, 2. (എ) അപരിചിതർ നേരിടുന്ന ചില പ്രശ്നങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? (ലേഖനാരംഭത്തിലെ ചിത്രം കാണുക.) (ബി) അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് നമ്മളെ എന്ത് ഓർമിപ്പിക്കുന്നു, അത് എന്തൊക്കെ ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തുന്നു?
മുപ്പതിലധികം വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് ഘാനയിൽനിന്ന് യൂറോപ്പിൽ എത്തിയ ആളാണ് ഓസെ. [1] ആ സമയത്ത് അദ്ദേഹം ഒരു സാക്ഷിയല്ലായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഓർക്കുന്നു: “ആർക്കുംതന്നെ എന്റെ കാര്യത്തിൽ വലിയ താത്പര്യമില്ലെന്ന് എനിക്കു വൈകാതെ മനസ്സിലായി. കാലാവസ്ഥയായിരുന്നെങ്കിൽ കൊടും തണുപ്പും! വിമാനത്താവളത്തിൽനിന്ന് പുറത്ത് വന്നപ്പോൾ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി തണുപ്പ് എന്താണെന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞു, ഞാൻ കരയാൻ തുടങ്ങി.” ഭാഷ ഒരു പ്രശ്നമായിരുന്നതുകൊണ്ട് ഒരു വർഷത്തിലധികം ഒരു നല്ല ജോലിക്കായി ഓസെക്ക് അന്വേഷിക്കേണ്ടിവന്നു. വീട്ടിൽനിന്ന് അകലെയായിരുന്ന ഓസെക്ക് ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെട്ടു. വീടിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമകൾ അദ്ദേഹത്തെ വിഷമിപ്പിച്ചു.
2 അത്തരം ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ നിങ്ങളായിരുന്നെങ്കിൽ ആളുകൾ എങ്ങനെ പെരുമാറാനാണു നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുക? രാജ്യഹാളിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ ദേശമോ നിറമോ നോക്കാതെ സഹോദരങ്ങൾ നിങ്ങളെ ഊഷ്മളതയോടെ സ്വീകരിച്ചാൽ നിങ്ങൾ അതു വിലമതിക്കില്ലേ? യഥാർഥത്തിൽ സത്യക്രിസ്ത്യാനികളോടു ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “അപരിചിതരോടു ദയ കാണിക്കാൻ മറക്കരുത്.” (എബ്രാ. 13:2, NW, അടിക്കുറിപ്പ്) അതുകൊണ്ട് പിൻവരുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ചർച്ച ചെയ്യാം: യഹോവ എങ്ങനെയാണ് അപരിചിതരെ വീക്ഷിക്കുന്നത്? അപരിചിതരോടുള്ള നമ്മുടെ വീക്ഷണത്തിനു മാറ്റം വരുത്തേണ്ടിവന്നേക്കാവുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്? മറുനാട്ടിൽനിന്ന് വരുന്നവർക്കു നമ്മുടെ സഭ സ്വന്തം നാടുപോലെ തോന്നാൻ നമുക്ക് അവരെ എങ്ങനെ സഹായിക്കാം?
യഹോവ എങ്ങനെയാണ് അപരിചിതരെ വീക്ഷിക്കുന്നത്?
3, 4. പുറപ്പാട് 23:9 അനുസരിച്ച് തന്റെ ജനം പരദേശികളോട് എങ്ങനെ ഇടപെടണമെന്നാണു ദൈവം പ്രതീക്ഷിച്ചത്, എന്തുകൊണ്ട്?
3 തന്റെ ജനത്തെ ഈജിപ്തിൽനിന്ന് വിടുവിച്ചശേഷം യഹോവ അവർക്ക് ഒരുകൂട്ടം നിയമങ്ങൾ നൽകി. അവരോടൊപ്പം ചേർന്ന ഇസ്രായേല്യരല്ലാത്തവരോടുള്ള പ്രത്യേക പരിഗണന വെളിപ്പെടുത്തുന്ന ചില നിയമങ്ങളും അതിലുണ്ടായിരുന്നു. (പുറ. 12:38, 49; 22:21) പരദേശികൾ മിക്കപ്പോഴും അവഗണിക്കപ്പെടുന്നതിനാൽ യഹോവ അവർക്കായി സ്നേഹപൂർവം കരുതി. കാലാ പെറുക്കാനുള്ള അവകാശം അത്തരം ഒരു കരുതലായിരുന്നു.—ലേവ്യ 19:9, 10.
4 പരദേശികളെ ബഹുമാനിക്കാൻ ഇസ്രായേല്യരോട് യഹോവ ആജ്ഞാപിക്കുകയായിരുന്നില്ല. പകരം ഇസ്രായേല്യർ അവരോടു സമാനുഭാവം കാണിക്കാനാണ് യഹോവ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. (പുറപ്പാട് 23:9 വായിക്കുക.) കാരണം, “പരദേശിയുടെ അനുഭവം” എന്താണെന്ന് ഇസ്രായേല്യർക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. ഈജിപ്തിൽ അടിമകളാകുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ ഈജിപ്തുകാർക്ക് അവരെ വെറുപ്പായിരുന്നു. കാരണം, വംശാഭിമാനവും മതപരമായ മുൻവിധിയും ഉള്ളവരായിരുന്നു ഈജിപ്തുകാർ. (ഉൽപ. 43:32; 46:34; പുറ. 1:11-14) മറുനാട്ടുകാരെന്ന നിലയിൽ ഈജിപ്തിൽ ഇസ്രായേല്യരുടെ ജീവിതം കൈപ്പു നിറഞ്ഞതായിരുന്നു. എന്നാൽ അവരുടെ ഇടയിൽ പാർക്കുന്ന പരദേശിയെ “സ്വദേശിയെപ്പോലെ” കാണാനാണ് യഹോവ ആഗ്രഹിച്ചത്.—ലേവ്യ 19:33, 34.
5. മറുനാട്ടിൽനിന്നുള്ള ആളുകളെക്കുറിച്ച് യഹോവയ്ക്കുള്ള അതേ ചിന്തയുണ്ടായിരിക്കാൻ നമ്മളെ എന്തു സഹായിക്കും?
5 നമ്മുടെ സഭകളിൽ മീറ്റിങ്ങുകൾക്കു വരുന്ന മറുനാട്ടിൽനിന്നുള്ള ആളുകളെക്കുറിച്ച് യഹോവയ്ക്ക് ഇന്നും അതേ ചിന്തയുണ്ട്. (ആവ. 10:17-19; മലാ. 3:5, 6) വിവേചനവും ഭാഷാപ്രശ്നങ്ങളും പോലെ അവർ നേരിടുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകളെക്കുറിച്ച് നമ്മൾ ചിന്തിക്കുന്നെങ്കിൽ അവരോടു ദയയും സഹാനുഭൂതിയും കാണിക്കാനുള്ള വഴികൾ നമ്മൾ അന്വേഷിക്കും.—1 പത്രോ. 3:8.
അപരിചിതരോടുള്ള നമ്മുടെ വീക്ഷണത്തിനു മാറ്റം വരുത്തേണ്ടതുണ്ടോ?
6, 7. ആഴത്തിൽ വേരുറച്ചിരുന്ന മുൻവിധികളെ മറികടക്കാൻ ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ പഠിച്ചെന്ന് എന്തു കാണിക്കുന്നു?
6 ജൂതന്മാർക്കിടയിൽ ആഴത്തിൽ വേരുറച്ചിരുന്ന മുൻവിധികളെ മറികടക്കാൻ ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ പഠിച്ചു. എ.ഡി. 33-ലെ പെന്തിക്കോസ്തിൽ പുതുതായി ക്രിസ്ത്യാനികളായിത്തീർന്ന പല ദേശങ്ങളിൽനിന്ന് വന്ന ആളുകൾക്ക് യരുശലേമിലെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ ആതിഥ്യം നൽകി. (പ്രവൃ. 2:5, 44-47) “അതിഥിസത്കാരം” എന്നുവെച്ചാൽ “അപരിചിതരോടു ദയ” എന്നാണെന്ന് ആ ജൂതക്രിസ്ത്യാനികൾക്കു നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു. അതിന്റെ തെളിവാണു മറ്റു ദേശങ്ങളിൽനിന്നുള്ള സഹവിശ്വാസികളോട് അവർ സ്നേഹപൂർവം ഇടപെട്ടത്.
7 എന്നാൽ ആദിമക്രിസ്തീയസഭ വളർന്നുവരവെ, വിവേചനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു പ്രശ്നം ഉടലെടുത്തു. തങ്ങൾക്കിടയിലെ വിധവമാർക്കു വേണ്ടത്ര ശ്രദ്ധ കിട്ടുന്നില്ലെന്നു ഗ്രീക്ക് ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന ജൂതന്മാർ പരാതിപ്പെട്ടു. (പ്രവൃ. 6:1) ഏഴു പുരുഷന്മാരെ നിയമിച്ചുകൊണ്ട് അപ്പോസ്തലന്മാർ ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചു. അങ്ങനെ ആരും അവഗണിക്കപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി. ഈ ഏഴു പേർക്കും ഗ്രീക്ക് പേരുകളാണുണ്ടായിരുന്നത്. അതു കാണിക്കുന്നത്, ആദിമക്രിസ്ത്യാനികൾക്കിടയിൽ പശ്ചാത്തലത്തെച്ചൊല്ലി ഏതെങ്കിലും പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അതു പരിഹരിക്കാൻ അപ്പോസ്തലന്മാർ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നെന്നാണ്.—പ്രവൃ. 6:2-6.
8, 9. (എ) നമ്മൾ മുൻവിധിയും വംശാഭിമാനവും വെച്ചുപുലർത്തുന്നുണ്ടെന്ന് എന്തു സൂചിപ്പിച്ചേക്കാം? (ബി) നമ്മൾ ഹൃദയത്തിൽനിന്ന് എന്തു പിഴുതെറിയണം? (1 പത്രോ. 1:22)
8 നമ്മൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞാലും ഇല്ലെങ്കിലും നമ്മുടെ സംസ്കാരം നമ്മളെയെല്ലാം ആഴമായി സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട്. (റോമ. 12:2) കൂടാതെ, മറ്റൊരു പശ്ചാത്തലത്തിലോ വംശത്തിലോ നിറത്തിലോ ഉള്ള ആളുകളെ ഇടിച്ചുതാഴ്ത്തുന്ന തരം കാര്യങ്ങൾ നമ്മുടെ അയൽക്കാരോ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരോ സഹപാഠികളോ പറയുന്നതു നമ്മൾ കേട്ടിട്ടുണ്ടായിരിക്കും. അത്തരം പക്ഷപാതപരമായ വീക്ഷണങ്ങൾ നമ്മളെ ആഴത്തിൽ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ടോ? നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു വശത്തെ പെരുപ്പിച്ചുകാണിച്ച് ആരെങ്കിലും നമ്മുടെ ദേശത്തെ കളിയാക്കുന്നെങ്കിൽ നമ്മൾ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും?
9 കുറെ കാലത്തേക്കു പത്രോസ് ജൂതന്മാരല്ലാത്തവരോടു മുൻവിധി പുലർത്തിപ്പോന്നു. പക്ഷേ തന്റെ ഹൃദയത്തിൽനിന്ന് തെറ്റായ വീക്ഷണങ്ങൾ പിഴുതെറിയാൻ പതിയെപ്പതിയെ പത്രോസ് പഠിച്ചു. (പ്രവൃ. 10:28, 34, 35; ഗലാ. 2:11-14) നമ്മുടെ ഉള്ളിലും മുൻവിധിയുടെയോ വംശാഭിമാനത്തിന്റെയോ കണികകളുണ്ടെന്നു മനസ്സിലാക്കുന്നെങ്കിൽ ഹൃദയത്തിൽനിന്ന് അതു പിഴുതെറിയാൻ നമ്മൾ ബോധപൂർവം ശ്രമിക്കണം. (1 പത്രോസ് 1:22 വായിക്കുക.) നമ്മൾ ആരും രക്ഷയ്ക്ക് അർഹരല്ല എന്ന കാര്യം മനസ്സിൽപ്പിടിക്കുക. ഏതു ദേശക്കാരാണെങ്കിലും നമ്മളെല്ലാം അപൂർണരാണ്. (റോമ. 3:9, 10, 21-24) അതുകൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ ഉയർന്നവരാണു നമ്മളെന്ന് എന്തിനു ചിന്തിക്കണം? (1 കൊരി. 4:7) അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസിനുണ്ടായിരുന്ന അതേ വീക്ഷണമാണു നമുക്കുമുണ്ടായിരിക്കേണ്ടത്. സഹക്രിസ്ത്യാനികൾ ‘ഇനി അന്യരോ പരദേശികളോ അല്ല; ദൈവത്തിന്റെ ഭവനക്കാരാണ്’ എന്ന് പൗലോസ് അവരോടു പറഞ്ഞു. (എഫെ. 2:19) മറ്റു പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഉള്ളവരെക്കുറിച്ചുള്ള മുൻവിധി മറികടക്കാൻ നമ്മൾ ആത്മാർഥമായി ശ്രമിക്കുന്നെങ്കിൽ പുതിയ വ്യക്തിത്വം ധരിക്കാൻ അതു നമ്മളെ സഹായിക്കും.—കൊലോ. 3:10, 11.
അപരിചിതരോട് എങ്ങനെ ദയ കാണിക്കാം?
10, 11. മോവാബ്യസ്ത്രീയായ രൂത്തിനോട് ഇടപെട്ടപ്പോൾ ബോവസ് അപരിചിതരെക്കുറിച്ചുള്ള യഹോവയുടെ വീക്ഷണം പ്രതിഫലിപ്പിച്ചത് എങ്ങനെ?
10 മോവാബുകാരിയായ രൂത്തിനോട് ഇടപെട്ടപ്പോൾ ബോവസ് അപരിചിതരോടുള്ള യഹോവയുടെ വീക്ഷണമാണു പ്രതിഫലിപ്പിച്ചത്. തന്റെ വയലിലെ കൊയ്ത്തു നോക്കാൻ വന്ന ബോവസ് കഠിനാധ്വാനിയായ ഒരു മറുനാട്ടുകാരി കൊയ്ത്തുകാരുടെ പിന്നാലെ നടന്ന് കാലാ പെറുക്കുന്നതു ശ്രദ്ധിച്ചു. കാലാ പെറുക്കാൻ അവകാശമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അനുവാദം ചോദിച്ചശേഷമാണു രൂത്ത് അതു ചെയ്തത്. അത് അറിഞ്ഞ ബോവസ് കറ്റകൾക്കിടയിൽനിന്നുപോലും കാലാ പെറുക്കാൻ രൂത്തിനെ അനുവദിച്ചു.—രൂത്ത് 2:5-7, 15, 16 വായിക്കുക.
11 അതിനു ശേഷമുള്ള സംഭാഷണം കാണിക്കുന്നത്, രൂത്തിനെക്കുറിച്ചും ഒരു പരദേശിയായതുകൊണ്ടുള്ള രൂത്തിന്റെ അപകടം നിറഞ്ഞ സാഹചര്യത്തെക്കുറിച്ചും ബോവസിനു ചിന്തയുണ്ടായിരുന്നെന്നാണ്. വയലിൽ പണിയെടുക്കുന്ന പുരുഷന്മാർ രൂത്തിനെ ശല്യപ്പെടുത്താതിരിക്കാനായി തന്റെ ജോലിക്കാരികളുടെ കൂടെയായിരിക്കാൻ ബോവസ് രൂത്തിനോടു പറഞ്ഞു. മറ്റു ജോലിക്കാർക്കു നൽകുന്നതുപോലെ ആവശ്യത്തിനു ഭക്ഷണവും വെള്ളവും രൂത്തിനു ലഭിക്കുന്നുണ്ടെന്നും ബോവസ് ഉറപ്പുവരുത്തി. പാവപ്പെട്ട, പരദേശിയായ ആ യുവതിയോടു തരംതാണവൾ എന്ന രീതിയിലല്ല ബോവസ് സംസാരിച്ചത്, പകരം വാക്കുകളിലൂടെ അദ്ദേഹം രൂത്തിനു ബലം പകർന്നു.—രൂത്ത് 2:8-10, 13, 14.
12. അന്യനാടുകളിൽനിന്ന് പുതുതായി വരുന്ന ആളുകളോടു കാണിക്കുന്ന ദയ എന്തു നല്ല ഫലം ഉളവാക്കിയേക്കാം?
12 അമ്മായിയമ്മയായ നൊവൊമിയോടുള്ള രൂത്തിന്റെ നിസ്വാർഥമായ സ്നേഹം മാത്രമല്ല ബോവസിനെ ആകർഷിച്ചത്. രൂത്ത് യഹോവയെയാണ് ആരാധിക്കുന്നതെന്ന് അറിഞ്ഞതും ബോവസിൽ മതിപ്പുളവാക്കി. യഥാർഥത്തിൽ, ബോവസിന്റെ ദയ ‘യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ ചിറകിൻകീഴെ ആശ്രയിച്ചുവന്ന’ ഒരു സ്ത്രീയോട് യഹോവയ്ക്കുള്ള അചഞ്ചലസ്നേഹത്തിന്റെ തെളിവായിരുന്നു. (രൂത്ത് 2:12, 20; സദൃ. 19:17) സമാനമായി, ഇന്നും ദയയോടെയുള്ള നമ്മുടെ പെരുമാറ്റം “സകലതരം മനുഷ്യരും” സത്യം മനസ്സിലാക്കാനും യഹോവ അവരെ എത്രമാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നെന്നു തിരിച്ചറിയാനും അവരെ സഹായിക്കും.—1 തിമൊ. 2:3, 4.
13, 14. (എ) രാജ്യഹാളിൽ വരുന്ന അപരിചിതരെ സ്വാഗതം ചെയ്യാൻ നമ്മൾ ആത്മാർഥമായി ശ്രമിക്കേണ്ടത് എന്തുകൊണ്ട്? (ബി) മറ്റൊരു സംസ്കാരത്തിലുള്ള ആളുകളെ സമീപിക്കാൻ മടി തോന്നുന്നെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് എന്തു ചെയ്യാനാകും?
13 മറ്റു നാടുകളിൽനിന്ന് നമ്മുടെ രാജ്യഹാളിൽ പുതിയതായി വരുന്നവരെ സ്വാഗതം ചെയ്തുകൊണ്ട് നമുക്കു ദയ കാണിക്കാം. നാണം കാരണം അങ്ങനെയുള്ളവർ എവിടെയെങ്കിലും ഒതുങ്ങിക്കൂടുന്നതു നമ്മൾ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടാകും. വളർന്നുവന്ന സാഹചര്യമോ സാമൂഹികനിലയോ കാരണം തങ്ങൾ മറ്റൊരു വംശത്തിലോ രാജ്യത്തിലോ ഉള്ളവരെക്കാൾ താഴ്ന്നവരാണെന്ന് അവർക്കു തോന്നിയേക്കാം. അതുകൊണ്ട് നമ്മൾ അവരിൽ ഊഷ്മളവും ആത്മാർഥവും ആയ താത്പര്യം കാണിക്കണം. JW ഭാഷാസഹായി ആപ്ലിക്കേഷൻ നിങ്ങളുടെ ഭാഷയിൽ ലഭ്യമാണെങ്കിൽ, മറ്റു ഭാഷക്കാരെ അവരുടെ ഭാഷയിൽ എങ്ങനെ അഭിവാദനം ചെയ്യാനാകുമെന്ന് അത് ഉപയോഗിച്ച് പഠിക്കാനാകും.—ഫിലിപ്പിയർ 2:3, 4 വായിക്കുക.
14 മറ്റൊരു സംസ്കാരത്തിലുള്ള ആളുകളെ പരിചയപ്പെടാൻ നിങ്ങൾക്കു ചിലപ്പോൾ മടി തോന്നിയേക്കാം. അതിനെ മറികടക്കാൻ, നിങ്ങളെക്കുറിച്ചുതന്നെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ അവരോടു പറയാം. അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ, വ്യത്യസ്തതകളുണ്ടെങ്കിലും നിങ്ങൾക്കിടയിൽ പൊതുവായ ധാരാളം കാര്യങ്ങളുണ്ടെന്നു നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയേക്കാം. വ്യത്യാസങ്ങളിൽ പലതും ഒരുപക്ഷേ നമ്മൾ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടുന്നതായിരിക്കാം. എല്ലാ സംസ്കാരത്തിനും നല്ല വശങ്ങളുണ്ട്, അതുപോലെ പോരായ്മകളും.
ഭവനത്തിന്റെ അന്തരീക്ഷം അവർക്കായി ഒരുക്കുക
15. പുതിയ ഒരു രാജ്യത്തെ രീതികളുമായി ഇണങ്ങാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരോടു കൂടുതൽ ഉൾക്കാഴ്ചയോടെ ഇടപെടാൻ നമ്മളെ എന്തു സഹായിക്കും?
15 സഭയിൽ വരുന്ന അന്യനാട്ടുകാർക്ക് അവർ ഒറ്റപ്പെട്ടതായി തോന്നാതിരിക്കാൻ നിങ്ങളോടുതന്നെ ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുക: ‘ഞാൻ ഒരു അന്യനാട്ടിൽ പോകുകയാണെങ്കിൽ അവിടുത്തെ ആളുകൾ എന്നോട് എങ്ങനെ ഇടപെടാനാണു ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്?’ (മത്താ. 7:12) പുതിയ ഒരു നാട്ടിലെ രീതികളുമായി ഇണങ്ങാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരോടു ക്ഷമയുള്ളവരായിരിക്കുക. അവരുടെ ചിന്താരീതിയും അവർ ഇടപെടുന്ന വിധവും തുടക്കത്തിൽ നമുക്കു മുഴുവനായി മനസ്സിലാകണമെന്നില്ല. നമ്മുടെ സംസ്കാരവുമായി അവർ ഇഴുകിച്ചേരാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതിനു പകരം അവർ ആയിരിക്കുന്നതുപോലെ അവരെ അംഗീകരിക്കുകയും സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തുകൂടേ?—റോമർ 15:7 വായിക്കുക.
16, 17. (എ) മറ്റൊരു സംസ്കാരത്തിൽനിന്ന് വരുന്നവരോടു കൂടുതൽ അടുപ്പം തോന്നാൻ നമ്മുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനാകും? (ബി) വേറൊരു നാട്ടിൽനിന്ന് നമ്മുടെ സഭയിൽ വരുന്നവരെ ഏതെല്ലാം പ്രായോഗികവിധങ്ങളിൽ നമുക്കു സഹായിക്കാം?
16 മറ്റു നാടുകളിൽനിന്ന് വന്നവരുടെ ദേശത്തെയും സംസ്കാരത്തെയും കുറിച്ച് നമ്മൾ പഠിക്കുന്നെങ്കിൽ അവരുമായി ഇടപെടുന്നതു കൂടുതൽ എളുപ്പമായിത്തീരും. നമ്മുടെ സഭയിലോ സഭയുടെ പ്രദേശത്തോ ഉള്ള, മറുനാട്ടുകാരുടെ സംസ്കാരത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാൻ കുടുംബാരാധനയിൽ നമുക്കു സമയം മാറ്റിവെക്കാൻ കഴിയും. മറ്റു നാടുകളിൽനിന്നുള്ളവരെ ഭക്ഷണത്തിനായി വീട്ടിലേക്കു ക്ഷണിക്കുന്നതാണ് അവരുമായി അടുക്കാൻ കഴിയുന്ന മറ്റൊരു വിധം. യഹോവ ‘വിജാതീയർക്കു വിശ്വാസത്തിന്റെ വാതിൽ തുറന്നുകൊടുത്തിരിക്കുന്നു.’ അതുപോലെ നമുക്കും മറ്റു നാടുകളിൽനിന്നുള്ള ‘സഹവിശ്വാസികൾക്കു’ നമ്മുടെ വാതിൽ തുറന്നുകൊടുക്കാൻ കഴിയില്ലേ?—പ്രവൃ. 14:27; ഗലാ. 6:10; ഇയ്യോ. 31:32.
17 വേറൊരു നാട്ടിൽനിന്ന് വന്ന ഒരു കുടുംബത്തോടൊപ്പം സമയം ചെലവഴിക്കുന്നതുവഴി, നമ്മുടെ നാട്ടിലെ രീതികളുമായി ഇണങ്ങിച്ചേരാൻ അവർ ചെയ്യുന്ന ശ്രമങ്ങൾ നമുക്കു കൂടുതൽ മനസ്സിലാകും. എന്നാൽ ഭാഷ പഠിക്കുന്നതിന് അവർക്കു സഹായം ആവശ്യമായിരുന്നേക്കാം. അതുപോലെ ഒരു താമസസ്ഥലമോ ജോലിയോ കണ്ടെത്താൻ അവരെ സഹായിക്കുന്ന പ്രാദേശിക ഏജൻസികളെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് അറിയാമോ? അങ്ങനെ മുൻകൈയെടുത്ത് ചെയ്തുകൊടുക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒരു സഹവിശ്വാസിയുടെ ജീവിതത്തിൽ വലിയ മാറ്റം വരുത്തിയേക്കാം.—സദൃ. 3:27.
18. മറുനാടുകളിൽനിന്ന് വരുന്നവർക്ക് ആദരവിന്റെയും നന്ദിയുടെയും ഏതു മാതൃക അനുകരിക്കാൻ കഴിയും?
18 മറുനാട്ടിൽനിന്ന് വരുന്നവർ പുതിയ നാട്ടിലെ രീതികളോടു ചേർന്നുപോകാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കുമെന്നതിൽ സംശയമില്ല. രൂത്ത് ഈ കാര്യത്തിൽ നല്ല മാതൃക വെച്ചു. ആദ്യംതന്നെ, കാലാ പെറുക്കാൻ അനുവാദം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് പുതിയ നാട്ടിലെ കീഴ്വഴക്കങ്ങളെ താൻ ആദരിക്കുന്നെന്നു രൂത്ത് കാണിച്ചു. (രൂത്ത് 2:7) ഇത് തനിക്കു ചെയ്തുതരാൻ മറ്റുള്ളവർക്കു കടപ്പാടുണ്ട്, ഇതു തന്റെ ഒരു അവകാശമാണ് എന്നൊന്നുമായിരുന്നില്ല രൂത്തിന്റെ ഭാവം. രണ്ടാമതായി, തന്നോടു കാണിച്ച ദയാപ്രവൃത്തികൾക്കു നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കാൻ രൂത്ത് മടിച്ചില്ല. (രൂത്ത് 2:13) മറുനാടുകളിൽനിന്ന് വരുന്നവർ ഇത്തരത്തിലുള്ള നല്ല മനോഭാവം കാണിക്കുമ്പോൾ അത് ആ പ്രദേശത്തുള്ളവരുടെയും സഹവിശ്വാസികളുടെയും ബഹുമാനം നേടിക്കൊടുക്കും.
19. നമ്മുടെ ഇടയിലുള്ള അപരിചിതരെ സ്വാഗതം ചെയ്യേണ്ടത് എന്തുകൊണ്ട്?
19 യഹോവ അനർഹദയയാൽ എല്ലാ പശ്ചാത്തലങ്ങളിൽനിന്നുമുള്ള ആളുകൾക്കു സന്തോഷവാർത്ത കേൾക്കാനുള്ള അവസരം കൊടുത്തിരിക്കുന്നതിൽ നമ്മൾ സന്തുഷ്ടരാണ്. സ്വന്തം നാട്ടിൽ ബൈബിൾ പഠിക്കാനോ യഹോവയുടെ ജനത്തോടൊപ്പം സ്വതന്ത്രമായി സഹവസിക്കാനോ ഒരുപക്ഷേ അവർക്കു കഴിയുമായിരുന്നില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അവർക്ക് അതിനുള്ള അവസരമുണ്ട്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ നമ്മുടെ കൂടെയായിരിക്കുമ്പോൾ തങ്ങൾ അപരിചിതരാണെന്നു തോന്നാതിരിക്കാൻ നമ്മൾ അവരെ സഹായിക്കേണ്ടതല്ലേ? ഒരുപക്ഷേ പണംകൊണ്ടോ മറ്റ് ഏതെങ്കിലും വിധത്തിലോ അവരെ സഹായിക്കാൻ നമുക്കു പരിമിതിയുണ്ടായിരിക്കും. എന്നാൽ നമ്മൾ അവരോടു കാണിക്കുന്ന ദയ യഹോവയ്ക്ക് അവരോടുള്ള സ്നേഹത്തെയാണു പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നത്. ‘ദൈവത്തെ അനുകരിക്കുന്നവർ’ എന്ന നിലയിൽ നമുക്കിടയിലുള്ള അപരിചിതരെ സ്വാഗതം ചെയ്യാൻ നമ്മളാൽ കഴിയുന്നതെല്ലാം ചെയ്യാം.—എഫെ. 5:1, 2.
^ [1] (ഖണ്ഡിക 1) ഇത് യഥാർഥപേരല്ല.