पुन्हा घरट्यात
१. वा-टे ज-गी अ-स्थिर,
ना कि-ना-रा-ही दि-से.
धु-क्या-त ग-हि-ऱ्या,
ह-रव-लो वा-ट दे-व-रा-ज्या-ची.
त-री, क-रे याह का-ळ-जी,
आ-णे तो म-ला सो-ड-वु-नी.
(कोरस)
तो शो-ध-तो, ह-रव-ले-ल्या पिल्-लास.
तो आ-ण-तो, म-ला पु-न्हा घ-र-ट्यात.
त्या-ने म-ला आ-ण-ले, क-से सां-भा-ळु-नी,
वा-दळ वा-ऱ्या-तु-नी, घ-र-ट्यात.
२. इ-थे ना भ-य ते,
पा-श-ही ना ज-गा-चे
क-ठी-ण का-ळी या,
आ-हेत सो-ब-ती, मि-त्र पा-ठी-शी.
ह-रव-ली वा-ट पु-न्हा क-धी,
ऐ-के-ल त-री याह हा-क तु-झी.
(कोरस)
तो शो-ध-तो, विस-रे ना तो पिल्-लास.
तो सां-ग-तो, रा-हा स-दा घ-र-ट्यात.
तो तु-ला आ-णे-ल रे, अ-से सां-भा-ळु-नी,
वा-दळ वा-ऱ्या-तु-नी, घ-र-ट्यात.
(जोडणाऱ्या ओळी)
तु-ला पा-हु-नी,
झा-ली खु-शी, आ-लास तू,
हे गा-ऊ आ-म्ही,
रा-हू या सा-रे सो-ब-ती,
आ-प-ल्या,
घ-र-ट्यात.
(कोरस)
तो शो-ध-तो, ह-रव-ले-ल्या पिल्-लास.
तो आ-ण-तो, तु-ला पु-न्हा घ-र-ट्यात.
त्या-ने तु-ला आ-ण-ले,
सा-रे सो-ब-ती तु-झे,
घ-र-ट्यात.