၁။ ဘယ်လို ခရီး​မျိုးကို ယောန သွား​ရမှာ​လဲ။ နိနဝေ​မြို့​နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ယောန ဘယ်လို ခံစား​နေသလဲ။

ယောန​မှာ စဉ်းစားဖို့​အချိန် အများကြီး ရမှာပဲ။ တစ်လ ဒါမှမဟုတ် အဲဒီထက်​ကြာ​နိုင်တဲ့ မိုင် ၅၀၀​ ကျော် ကုန်း​ကြောင်း​ခရီးရှည်​ကို သူ​သွား​ရတော့မယ်။ အရင်ဆုံး တို​တဲ့​လမ်း​နဲ့ ပိုရှည်​ပေမဲ့ အန္တရာယ်​ကင်းတဲ့​လမ်း နှစ်ခု​ထဲ​က တစ်ခုကို သူ​ရွေး​ရမယ်။ ပြီးတဲ့နောက် ချိုင့်ဝှမ်း​တွေ၊ တောင်ကြားလမ်း၊ တောင်ပေါ်​လမ်း​တွေကို ဖြတ်ကျော်​ရမယ်။ ကျယ်​ပြန့်​တဲ့ ဆီး​ရီး​ယား​ကန္တာရ​နဲ့ ယူဖရေးတီး​လို မြစ်​ကြီး​တွေ​ကို​လည်း ကျော်​ဖြတ်​ရ​မ​ယ်။ ဆီးရီးယား​ပြည်၊ မက်ဆိုပိုတေးမီးယား​ပြည်​နဲ့ အဆီးရီးယား​ပြည်​တွေ​က မြို့ရွာ​လေး​တွေ​မှာ နေထိုင်တဲ့ တိုင်းတစ်ပါးသားတွေ​ကြား တည်းခိုဖို့​နေရာ ရှာ​ရဦးမယ်။ တစ်နေ့​ပြီး​တစ်နေ့ သူ လမ်းလျှောက်​လာ​လေ သူ​သိပ်​ကြောက်တဲ့ နိနဝေ​မြို့ကြီးနဲ့ နီး​လာ​လေ​ပဲ။

၂။ ယောနဟာ သူ့​တာဝန်ကို ရှောင်လွှဲ​လို့ မရဘူး​ဆိုတာ ဘယ်လို​သိလာ​သလဲ။

^၂ ဒီ​တစ်ခါ​တော့ တာဝန်ကို​ရှောင်​ပြီး နောက်​ပြန်လှည့် ထွက်ပြေး​လို့​မရတော့ဘူး။ အရင်​တစ်ခေါက်​က ထွက်ပြေးဖို့ သူ ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ရှေ့​အခန်း​မှာ တွေ့ခဲ့​ရ​တဲ့​အတိုင်း ယေဟောဝါ​ဘုရား​ဟာ ပင်လယ်​ပြင်​မှာ မုန်​တိုင်း​ကြီး​တစ်​ခု ကျ​ရောက်​စေ​ခဲ့​တ​ယ်။ ငါး​ကြီး​တစ်ကောင်​ကို စေ​လွှတ်​ပြီး ယောန​ကို မျို​ချ​စေ​တ​ယ်။ သုံး​ရက်​ကြာ​တော့ ကုန်း​ပေါ်​ကို အန်​ထုတ်​စေ​ခဲ့​တ​ယ်။ ယေဟောဝါ​ဘုရား​က သူ့​ကို အဲဒီ​လို စိတ်​ရှည်​ရှည်​နဲ့ သွန်သင်​ပေး​ခဲ့​တဲ့​အတွက် ယောန​ဟာ ပို​နှိမ့်​ချ​ပြီး နာ​ခံ​တတ်​တဲ့​သူ ဖြစ်​လာ​တ​ယ်။—ယောန အခန်းကြီး ၁၊ ၂။

၃။ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ယောန​ကို ဘာ​အရည်အချင်း ပြခဲ့သလဲ။ ဒါတောင်မှ ဘယ်​မေးခွန်း ပေါ်လာ​သလဲ။

^၃ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ယောန​ကို နိနဝေ​မြို့​ဆီ​သွားဖို့ ဒုတိယ​အကြိမ် စေလွှတ်တဲ့​အခါ နာခံမှု​ရှိ​ရှိ အရှေ့ဘက်​ကို ခရီးရှည် နှင်ခဲ့​တ​ယ်။ (ယောန ၃:၁-၃ ကိုဖတ်ပါ။) ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ပဲ့ပြင်​ဆုံးမမှုကို ခံရလို့ ယောန လုံးလုံး​  ပြောင်းလဲသွား​သလား။ ဥပမာ၊ ယေဟောဝါ​ဘုရားက သူ့ကို ကရုဏာ​ပြတဲ့အနေနဲ့ ရေနစ်​ပြီး မသေ​အောင် ကယ်ဆယ်တယ်၊ စကား​နားမထောင်​တာ​ကို အပြစ်​မယူ​ဘဲ သူ့​တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ဖို့ ဒုတိယ​အကြိမ် အခွင့်အရေး​ပေးတယ်။ ယောန ဒီလို ကရုဏာ​ပြ​ခံရပြီး​နောက်မှာ တခြား​သူတွေကို သူ ကရုဏာ ပြန်​ပြ​တတ်လာ​သလား။ မစုံလင်​သူတွေဟာ အများအားဖြင့် တခြား​သူတွေကို ကရုဏာ မပြ​တတ်ကြဘူး။ ယောန ကြိုးစား တိုက်လှန်​ခဲ့​ရတာတွေ​ကနေ ဘာ​သင်ယူနိုင်တယ်​ဆိုတာ ကြည့်ကြစို့။

၄၊ ၅။ နိနဝေ​မြို့ကို “မြို့ကြီး” လို့ ယေဟောဝါ​ဘုရား ဘာကြောင့်​ပြောတာလဲ။ အဲဒီကနေ ဘုရား​အကြောင်း ဘာ​သိရသလဲ။

^၄ ယောနဟာ နိနဝေ​မြို့ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား ရှုမြင်သလို မ​ရှုမြင်​ဘူး။ “[ဘုရားသခင်​ရှေ့မှာ] နိနဝေ​မြို့ဟာ မြို့ကြီး​တစ်မြို့​ဖြစ်” တယ်လို့ ဖတ်​ရတယ်။ (ယောန ၃:၃) ယောန​ကျမ်းမှာ အဲဒီ​မြို့ကို “နိနဝေ​မြို့ကြီး” လို့ ယေဟောဝါ​ဘုရား သုံးကြိမ် ခေါ်ဆို​ထားတယ်။ (ယောန ၁:၂။ ၃:၂။ ၄:၁၁) ဒီ​မြို့ဟာ ယေဟောဝါ​ဘုရား​ရှေ့မှာ ဘာကြောင့် မြို့ကြီး၊ အရေးပါတဲ့​မြို့ ဖြစ်ရတာလဲ။

 ^၅ နိနဝေ​မြို့ဟာ ရှေးဟောင်း​မြို့ တစ်မြို့​ဖြစ်တယ်။ ရေလွှမ်းမိုး​ဘေး ကျရောက်​ပြီးနောက် နိမ်ရောဒ ဦးဆုံး​တည်​ခဲ့​တဲ့ မြို့​တွေ​ထဲ​က တစ်မြို့​ဖြစ်တယ်။ အဲဒီ​မြို့ရဲ့ နယ်နိမိတ်​ထဲမှာ တခြား​မြို့တွေလည်း ပါဝင်​လို့ မြို့​တစ်ဖက်​ကနေ နောက်​တစ်ဖက်​အထိ လျှောက်ဖို့ သုံးရက်​ကြာတယ်။ (က. ၁၀:၁၁။ ယောန ၃:၃) နိနဝေ​မြို့ဟာ ခံ့ညား​တဲ့ ဗိမာန်​ကြီး​တွေ၊ ကျောက်နံရံ​ကြီး​တွေ၊ တခြား​အဆောက်အဦ​ကြီး​တွေ​ရှိတဲ့ ခမ်းနား​ထည်ဝါ​တဲ့​မြို့ ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီ​မြို့ဟာ အဲဒီ​အရာတွေကြောင့် ယေဟောဝါ​ဘုရား​ရှေ့မှာ အရေး​ပါတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘုရားအတွက် အရေးပါတာဟာ မြို့ထဲက လူတွေပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ နိနဝေ​မြို့ရဲ့ လူဦးရေဟာ အတော်​များတယ်။ လူတွေ အရမ်း​ဆိုး​ပေမဲ့ သူတို့ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား စိတ်ဝင်​စားတယ်။ လူ့​အသက်ကို ဘုရား တန်ဖိုးထား​ရုံ​မ​က သူတို့​တစ်ယောက်ချင်း​စီ နောင်တ​ရပြီး မှန်ရာ​လုပ်တာကို ဘုရား မြင်​ချင်တယ်။

၆။ (က) နိနဝေ​မြို့ကြီးကို ယောန ရောက်တဲ့အခါ ဘာကြောင့် ပို​ကြောက်​သွား​နိုင်သလဲ။ (အောက်ခြေမှတ်ချက်ကို​လည်း ကြည့်ပါ။) (ခ) ယောနရဲ့ ကြေညာခြင်း လုပ်ငန်း​ကနေ သူ့​အကြောင်း ဘာ​သိရသလဲ။

^၆ နောက်ဆုံး၊ နိနဝေ​မြို့ကို ယောန ရောက်တော့ အဲဒီ​က ၁၂၀,၀​၀​၀ ထက်မက​တဲ့ လူတွေ​ကြားမှာ ရှိနေ​ရတာ သူ့​အတွက် ပို​ကြောက်စရာ ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ * ဘယ်လိုပဲ​ဖြစ်ဖြစ် စည်ကား​နေတဲ့ အဲဒီ​မြို့ထဲ တစ်ရက်​ခရီး​လောက် သူ လျှောက်​ကြည့်​လိုက်တယ်။ သူ့​ရဲ့​သတင်း​ကို ကြေ​ညာ​ဖို့ ပို​ပြီး​အချက်​အချာ​ကျ​တဲ့ နေ​ရာ​ကို ရှာ​တာ​ဖြစ်​နိုင်​တ​ယ်။ ဒီ​လူတွေကို ဘယ်​ဘာသာစကားနဲ့ ပြောရင် ကောင်းမလဲ။ အဆီးရီးယား ဘာသာစကားကို သူ​ပြောတတ်​သလား။ အဲဒီ​စကားနဲ့ ပြောနိုင်ဖို့ ယေဟောဝါ​ဘုရားက အံ့ဖွယ်​နည်းနဲ့ သူ့ကို ကူညီ​ပေးခဲ့​သလား။ အဲဒါကို မသိ​ရ​ပါဘူး။ ယောနဟာ ဟီဘရူး​စကားနဲ့​ပဲ ကြေညာ​ပြီး စကားပြန်​တစ်ယောက်ကို သုံးခဲ့တာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဘယ်လိုပဲ​ဖြစ်ဖြစ်၊ “နောက်ထပ် ရက် ၄၀ ကြာရင် နိနဝေ​မြို့ ဖျက်ဆီး​ခံ​ရတော့မယ်” ဆိုတဲ့ ကြေညာချက်​က ရိုးရှင်း​ပါတယ်။ အဲဒီ​ကြေညာချက်​ကို လူတွေ ကြိုက်​မှာ​မဟုတ်တာ သေချာတယ်။ (ယောန ၃:၄) ဒီ​သတင်းကို သူ သတ္တိရှိရှိ၊ ယုံကြည်ခြင်း​အပြည့်​နဲ့ ထပ်ခါထပ်ခါ ကြေညာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့​ခေတ် ခရစ်ယာန်​တွေ အရင်ကထက် အခု အထူး​လိုအပ်တဲ့ အရည်အချင်းတွေ​ပါပဲ။

၇၊ ၈။ (က) ယောန ကြေညာ​တဲ့​သတင်းကို နိနဝေ​မြို့သား​တွေ ဘယ်လို တုံ့ပြန်​ကြသလဲ။ (ခ) နိနဝေ ဘုရင်​ကိုယ်တိုင် ဘယ်လို တုံ့ပြန်​ခဲ့သလဲ။

^၇ ယောနရဲ့ ကြေညာချက်​ကို နိနဝေ​မြို့သား​တွေ အာရုံစိုက်​လာကြတယ်။ ဒီ​သတင်းကို ကြား​တာ​နဲ့ လူတွေ ဒေါသ​ထွက်ပြီး သူ့ကို ရန်မူ​ကြမယ်​လို့ သူ​ထင်​ခဲ့​မှာ သေချာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ထင်သလို​မဟုတ်ဘဲ လူတွေက စကား​နားထောင်​ကြတယ်။ သူ့​သတင်း​စကားဟာ တစ်မြို့လုံး ပျံ့နှံ့​သွားတယ်။ တစ်မြို့လုံး​က အဲဒီ တရား​စီရင်ခြင်း​သတင်းကိုပဲ ပြော​နေ​ကြတော့တယ်။  (ယောန ၃:၅ ကိုဖတ်ပါ။) ဆင်းရဲ​ချမ်းသာမရွေး၊ အား​ရှိသူ၊ အားနည်း​သူ၊ လူကြီးလူငယ်​အားလုံး နောင်တ​ယူ​ကြ၊ အစာ​ရှောင်ကြတယ်။ ဒါနဲ့ ဒီ​သတင်းက ဘုရင့်​နား​ထဲ ရောက်​သွားပါ​လေ​ရော။

^၈ ယောန ကြေညာ​တဲ့​သတင်းကို ဘုရင်လည်း ကြား​ရော သူ​ပါ နောင်တ​ယူ ပြောင်းလဲ​လာတယ်။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်တဲ့​အတွက် ရာဇ​ပလ္လင်​ပေါ်ကနေ​ဆင်း​ပြီး မင်း​ဝတ်​တန်ဆာ​ကို ချွတ်၊ သူ့​လူတွေ​လို​ပဲ အထည်​ကြမ်း​ကို လိုက်​ဝတ်​ပြီး “ပြာ​ပေါ်​ထိုင်တယ်။” ပြီးတော့ လူတွေက သူတို့​သဘော​နဲ့​သူတို့ အစာရှောင်​တာ​ကို မင်းကြီး​အာဏာ၊ မှူးမတ်​အာဏာကို​သုံးပြီး တရားဝင်​အမိန့် ဖြစ်​စေခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် အိမ်မွေး​တိရစ္ဆာန်တွေ အပါအဝင် လူတိုင်း အဝတ်​ကြမ်း ဝတ်ဖို့ အမိန့်​ရတယ်။ * ပြည်သူပြည်သား​တွေဟာ ဆိုးတဲ့​အမှု၊ ကြမ်းတမ်း​ရမ်းကား​တဲ့ အမှုတွေ လုပ်တဲ့​အတွက် အပြစ်​ရှိပါတယ်လို့ နှိမ့်ချ​စိတ်နဲ့ ဝန်​ခံခဲ့တယ်။ သူတို့ရဲ့​နောင်တ​ကို စစ်မှန်တဲ့​ဘုရားသခင် တွေ့မြင်တဲ့အခါ ကရုဏာ​ပြ​ရင်​ပြ​လိမ့်မယ်လို့ ဘုရင်​မျှော်လင့်​ပြီး “ဘုရားသခင်က . . . အမျက်တော်​ပြေပြီး ငါတို့ကို မဖျက်ဆီး​ဘဲ နေ​လေ​မလား​ဆိုတာ ဘယ်သူ​သိနိုင်​မှာ​လဲ” လို့ ပြောတယ်။—ယောန ၃:၆-၉။

၉။ နိနဝေ​မြို့သား​တွေ​နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဝေဖန်ရေး​သ​မား​တွေ ဘယ်လို သံသယဝင်​သလဲ။ သူတို့​မှားတယ်​ဆိုတာ ဘယ်လိုသိရသလဲ။

^၉ နိနဝေ​မြို့သား​တွေ ဒီလောက် မြန်မြန်ဆန်ဆန် စိတ်ပြောင်း​သွားတာကို ဝေဖန်ရေး​သ​မား​တချို့က သံသယဝင်​ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလို​တုံ့ပြန်ပုံဟာ ရှေးခေတ် အဲဒီ​ဒေသက လူတွေရဲ့ အယူသီး​တဲ့၊ စိတ်​မြန်​တဲ့ စရိုက်နဲ့ ကိုက်ညီတယ်​လို့ ကျမ်း​ပညာရှင်တွေက ဆိုတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ယေရှု​ခရစ် ကိုယ်တိုင်​က နိနဝေ​မြို့သား​တွေ နောင်တ​ရတဲ့​အကြောင်း ပြောခဲ့လို့ အဲဒီ​ဝေဖန်သူ​တွေ မှားတယ်​ဆိုတာ သိ​နိုင်ပါတယ်။ (မဿဲ ၁၂:၄၁ ကိုဖတ်ပါ။) အဲဒီ​အဖြစ်အပျက်​ကို ကောင်းကင်​ကနေ ယေရှု တွေ့မြင်ခဲ့လို့ သူ ပြောနိုင်​တာ​ဖြစ်တယ်။ (ယော. ၈:၅၇၊ ၅၈) ဒါကြောင့် လူတွေ ဘယ်လောက်​ပဲ ဆိုးတဲ့​ပုံ​ပေါက်​နေပါ​စေ နောင်တရမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ဘယ်တော့မှ မယူမှတ်​သင့်​ဘူး။ လူ့​စိတ်​ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား​ပဲ သိနိုင်တယ်။

၁၀၊ ၁၁။ (က) နိနဝေ​မြို့သား​တွေ နောင်တ​ရတဲ့အခါ ယေဟောဝါ​ဘုရား ဘယ်လို တုံ့ပြန်​သလဲ။ (ခ) ယေဟောဝါ​ဘုရားရဲ့ စီရင်ချက်ဟာ မမှား​ဘူးလို့ ဘာကြောင့် ပြောနိုင်သလဲ။

^၁၀ နိနဝေ​မြို့သား​တွေ နောင်တ​ရတဲ့အခါ ယေဟောဝါ​ဘုရား ဘယ်လို တုံ့ပြန်​ခဲ့သလဲ။ နောက်ပိုင်းမှာ ယောန ဒီလို ရေးခဲ့တယ်– “စစ်မှန်တဲ့ ဘုရားသခင်က သူတို့ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေ၊ မကောင်းတဲ့ လမ်းစဉ်​ကနေ ပြန်လှည့်​လာတာ​တွေကို မြင်တယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့​အပေါ် ဘေးဆိုး​ ကျရောက်​စေမယ်လို့ ပြောခဲ့တာကို ပြန်​စဉ်းစား​သုံးသပ်​ပြီး ဘေးဆိုး မကျရောက်​စေ​တော့​ဘူး။”—ယောန ၃:၁၀။

^၁၁ ဒါက နိနဝေ​မြို့​နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မိမိရဲ့ စီရင်ချက် မှားတယ်လို့ ယေဟောဝါ​ဘုရား ဆိုလို​တာလား။ မဟုတ်ပါဘူး။ ယေဟောဝါ​ဘုရားရဲ့ စီရင်ချက်​က အပြစ်​ပြောစရာ မရှိဘူးလို့ ကျမ်းစာက ဆိုတယ်။ (တရားဟောရာ ၃၂:၄ ကိုဖတ်ပါ။) နိနဝေ​မြို့​အပေါ် ယေဟောဝါ​ဘုရားရဲ့ ဖြောင့်မတ်တဲ့ အမျက်​ဒေါသ ပြေသွား​တာ ဖြစ်တယ်။ ဒီ​လူတွေ စိတ်ပြောင်း​လဲသွား​တာ​ကို ဘုရားသခင်​မြင်ပြီး သူတို့ကို အပြစ်​ပေးဖို့ မလို​တော့​ဘူးလို့ မြင်တယ်။ သူတို့ကို ကရုဏာ​ပြဖို့ ဆုံးဖြတ်​လိုက်တယ်။

၁၂၊ ၁၃။ (က) ယေဟောဝါ​ဘုရားဟာ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်​ရှိပြီး ပြောင်းလွယ်​ပြင်​လွယ် ရုံ​သာမက ကရုဏာ​ပြည့်ဝတဲ့​ဘုရား ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်လို ဖော်ပြသလဲ။ (ခ) ယောန ကြိုဟောတဲ့​စကား ဘာကြောင့် မမှား​တာလဲ။

^၁၂ ယေဟောဝါ​ဘုရားဟာ ဘာသာရေး​ခေါင်းဆောင်​တွေ ပုံဖော်​သလို ခက်ထန်၊ အေး​တိ​အေးစက်​နိုင်ပြီး ရက်စက်​ကြမ်းကြုတ်​တဲ့​ဘုရား မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီအစား ဘုရားဟာ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်​ရှိပြီး ပြောင်းလွယ်​ပြင်​လွယ် ရုံ​သာမက ကရုဏာ​ပြည့်ဝတဲ့​ဘုရား ဖြစ်တယ်။ လူဆိုးတွေကို အပြစ်စီရင်​ဖို့ ဘုရားသခင် ဆုံးဖြတ်တဲ့​အခါ မြေကြီးပေါ်​က ကိုယ်စားလှယ်​တွေကို ဦးဆုံး အသုံးပြုပြီး သတိပေး​ခိုင်းတယ်။ နိနဝေ​မြို့သားတွေလို လူဆိုးတွေ နောင်တ​ယူပြီး ပြောင်းလဲ​လာတာကို ဘုရားသခင် သိပ်​တွေ့ချင်​လို့​ပါပဲ။ (ယေဇ. ၃၃:၁၁) ပရောဖက်​ယေရမိကို ယေဟောဝါ​ဘုရား ဒီလို​ပြောခဲ့တယ်– “လူမျိုးတစ်မျိုး ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံ​တစ်နိုင်ငံ​ကို နုတ်ပစ်မယ်၊ ဖြိုဖျက်​မ​ယ်၊ ဖျက်ဆီးမယ်လို့ ငါ​ပြောလိုက်​ပေမဲ့၊ အဲဒီ​လူမျိုး​က ငါ​ရှုတ်ချ​တဲ့ ဆိုးညစ်​မှု​ကို စွန့်ပစ်မယ်​ဆိုရင် ငါကလည်း သူတို့​အပေါ် ကျရောက်​စေမယ်လို့ ရည်ရွယ်​ထားတဲ့ ဘေးဆိုး​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး စိတ်​ကို​ပြောင်းလဲမယ်။”—ယေ. ၁၈:၇၊ ၈။

^၁၃ ဒီလို​ဆိုရင် ယောန​ကြိုဟောတဲ့ စကား မှား​နေ​သလား။ မမှားပါဘူး။ အဲဒါက လူတွေ​အတွက် သတိပေး​ချက်​ဖြစ်တယ်။ နိနဝေ​မြို့သား​တွေ ဆိုးလို့ သတိ​ပေးလိုက်​တာ ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ နောင်တ​ယူခဲ့တယ်။ အကယ်၍ နိနဝေ​မြို့သား​တွေ​သာ ပြန်​ဆိုးသွမ်းမယ်​ဆိုရင် သူတို့ကို ဘုရားသခင် ဖျက်ဆီးမှာ သေချာတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ အဲဒီအတိုင်းပဲ ဖြစ်ခဲ့တယ်။—ဇေ. ၂:၁၃-၁၅။

၁၄။ နိနဝေ​မြို့သား​တွေကို ယေဟောဝါ​ဘုရား ကရုဏာ​ပြ​တဲ့အခါ ယောန ဘယ်လို တုံ့ပြန်​ခဲ့သလဲ။

^၁၄ ပျက်စီးမယ်လို့ ထင်တဲ့​အချိန်မှာ မပျက်စီး​တဲ့အခါ ယောန ဘယ်လို တုံ့ပြန်​ခဲ့သလဲ။ “ယောန​ကတော့ အကြီးအကျယ် မကျေမနပ်​ဖြစ်ပြီး ဒေါသ​ထွက်တယ်” လို့ ဖတ်​ရတယ်။ (ယောန ၄:၁) အနန္တ​တန်ခိုးရှင်​ကို အပြစ်​တင်တဲ့​ပုံ​ပေါက်​တဲ့ စကားတွေနဲ့​တောင် ယောန​​ဆုတောင်းခဲ့တယ်။ သူ့ နေရင်းပြည်​ကနေ မ​ထွက်​ခဲ့ရင် ကောင်း​သား​ဆိုပြီး ပြောတယ်။ ယေဟောဝါ​ဘုရားဟာ နိနဝေ​မြို့​အပေါ် ဘေးဆိုး​ကျရောက်​စေမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူ သိလို့ တာ​ရှိ​ပြည်​ကို ထွက်ပြေးခဲ့​တာ​ဆိုပြီး ဆင်ခြေ​ပေးတယ်။ သေသွား​တာ​ကမှ ပို​ကောင်းဦးမယ်။ သူ့​အသက်ကို နုတ်ယူ​လိုက်ပါလို့လည်း ပြော​သေးတယ်။—ယောန ၄:၂၊ ၃ ကိုဖတ်ပါ။

၁၅။ (က) ယောန ဘာကြောင့် စိတ်ဆိုး​ပြီး နာကြည်း​ခဲ့သလဲ။ (ခ) သောက​ရောက်နေတဲ့ ဒီ​ပရောဖက်​ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား ဘယ်လို ဆက်ဆံ​ခဲ့သလဲ။

 ^၁၅ ယောန ဘာကြောင့် စိတ်​အ​နှောင့်ယှက် ဖြစ်ရတာလဲ။ သူ့​စိတ်ထဲ​ရှိတာတွေကို ကျွန်တော်တို့ မသိ​နိုင်ပေမဲ့ နိနဝေ​မြို့သား​တွေ ရှေ့မှာ တရားစီရင်ချက်​သတင်းကို ယောန တကယ် ကြေညာခဲ့တယ်။ အဲဒီ​သတင်းကို နိနဝေ​မြို့သား​တွေ ယုံတယ်။ အခုတော့ သူ​ပြော​သလို မဖြစ်လာဘူး။ ကဲ့ရဲ့​လှောင်ပြောင် ခံ​ရတော့မယ်၊ ပရောဖက် အတုအယောင်​အဖြစ် သတ်မှတ်​ခံ​ရတော့မယ်​လို့ သူ စိုးရိမ်​နေ​သလား။ ဘယ်လိုပဲ​ဖြစ်ပါစေ၊ လူတွေ​နောင်တရ​တာ၊ သူတို့ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား ကရုဏာ​ပြတာ​ကို ယောန မနှစ်သက်ဘူး။ အဲဒီအစား ပို​စိတ်ဆိုး နာကြည်း​လာပြီး သူ့ကိုယ်သူ သနား​နေတယ်။ သူ့​နာမည်ပျက်​ပြီလို့ ခံစား​နေ​ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကရုဏာ​ပြည့်ဝတဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ ဒီ​သောကရောက်​နေ​သူရဲ့ ကောင်းကွက်ကို တွေ့မြင်​နေဆဲပဲ။ မ​ရိုသေ၊ မလေးစားတဲ့​အတွက် ယောန​ကို အပြစ်​ပေးမယ့်​အစား ယေဟောဝါ​ဘုရားက “မင်း ဒီလောက် စိတ်ဆိုး​သင့်​သလား’’ လို့ ကြင်ကြင်နာနာ မေးလိုက်တယ်။ (ယောန ၄:၄) ယောန ဖြေ မဖြေ​ဆိုတာကို ကျမ်းစာမှာ မဖော်ပြထားဘူး။

၁၆။ ဘယ်​လို​အချက်​တွေ​မှာ ဘုရား​သခင်​နဲ့ အမြင်​ချင်း ကွဲ​ပြား​နိုင်​သလဲ။ ယောနရဲ့ အဖြစ်အပျက်ကနေ ဘာသင်ယူနိုင်သလဲ။

^၁၆ ယောနရဲ့ လုပ်ရပ်​ကို ကျွန်တော်တို့ အပြစ်တင်​မိ​နိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မစုံလင်တဲ့ လူသားတွေရဲ့ အမြင်​နဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ အမြင် မတူတာ မဆန်းပါဘူး။ အဖြစ်ဆိုး​တွေကို ယေဟောဝါ​ဘုရား တားဆီးပေး​သင့်တယ်၊ လူဆိုးတွေကို ချက်ချင်း စီရင်​သင့်တယ်၊ ဒီလောက​စနစ်ကို အဆုံးသတ်​သင့်​တာ ကြာပြီလို့ တချို့ ယူဆ​ကြမယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အမြင်​နဲ့ ယေဟောဝါရဲ့ အမြင် မတူတဲ့​အခါ ပြောင်းလဲ​ရမှာက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အမြင်​ဖြစ်တယ်။ ဘုရားရဲ့​အမြင်​က အမြဲ​မှန်တယ်​ဆိုတာ ယောန​အဖြစ်အပျက်က သတိ​ရစေတယ်။

၁၇၊ ၁၈။ (က) နိနဝေ​မြို့ကနေ ထွက်သွား​ပြီး ယောန ဘာ​လုပ်သလဲ။ (ခ) ယေဟောဝါ​ဘုရားရဲ့ အံ့ဖွယ်​အမှုတွေက ယောန​ကို ဘာ​ဖြစ်စေ​ခဲ့သလဲ။

^၁၇ ပရောဖက်ဟာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်​နဲ့ နိနဝေ​မြို့ကနေ ထွက်ပြီး သူ့အိမ်ကို​မပြန်​ဘဲ မြို့ကို အပေါ်​စီး​ကနေ မြင်နိုင်တဲ့ တောင်တန်း​တွေ​ရှိတဲ့ အရှေ့ဘက်​ကို သွား​လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ အရိပ်​ခို​ဖို့ တဲ​လေး​တစ်လုံး ဆောက်​ပြီး နိနဝေ​မြို့ကို စောင့်ကြည့်​နေတယ်။ အဲဒီမြို့ ပျက်စီး​သွားတာကို သူ​မြင်​ချင်​နေတဲ့​ပုံပဲ။ ခေါင်းမာ​တဲ့ ဒီ​လူ ကရုဏာ​ပြ​တတ်လာ​အောင် ယေဟောဝါ​ဘုရား ဘယ်လို​သင်ပေး​မလဲ။

^၁၈ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ဘူးပင်ကို ည​တွင်း​ချင်း ပေါက်​စေတယ်။ ယောန နိုးလာတဲ့​အခါ အရွက်​တွေ ဝေဆာ​နေလို့ သူ​ဆောက်​ထားတဲ့ တဲ​လေး​ထက် ပို​အရိပ်​ရတဲ့ အပင်ကို တွေ့​တဲ့အခါ ပျော်​သွားတယ်။ အံ့သြစရာ​နည်းနဲ့ အပင် ပေါက်​လာတာ​က ဘုရားသခင့် ကောင်းချီးပဲလို့ သူ​ယူမှတ်​ပြီး “ယောန သိပ်​ကျေနပ်​သွားတယ်။” ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ယောန​ကို အပူဒဏ်​ကနေ ကာကွယ်​ပေးဖို့၊ ဒေါသ​ပြေစေဖို့ ဒီ​အပင်ကို ပေါက်​စေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ ယောန အမြင်မှန်​ရသွား​အောင် သင်​ပေးချင်လို့ ဖြစ်တယ်။ ဒါနဲ့ အံ့သြစရာတွေ ထပ်​လုပ်​ ပြတယ်။ ဘုရား​လွှတ်လိုက်တဲ့ ပိုးကောင်​က အပင်ကို ကိုက်​လိုက်လို့ အပင်​သေ​သွားတယ်။ အဲဒီနောက် “ချစ်ချစ်တောက်​ပူ​တဲ့ အရှေ့လေ” ကို​တိုက်​စေတယ်။ နေရှိန် ပြင်း​လွန်း​လို့ ယောန “နုံးချည့်” နေတယ်။ ဒါနဲ့ သူ အရမ်း​စိတ်ဓာတ်ကျ​သွားပြီး သေ​ပဲ​သေချင်​နေတယ်။—ယောန ၄:၆-၈။

၁၉၊ ၂၀။ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ဘူးပင်​နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ယောန​ကို ဘယ်လို ကျိုးကြောင်း​ဆင်ခြင်​ပြ​ခဲ့​ သလဲ။

^၁၉ ဘူးပင်​သေသွား​လို့ မင်း စိတ်ဆိုး​သင့်​သလား​လို့ ယောန​ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား ထပ်မေး​ပြန်တယ်။ နောင်တ​ရမယ့်​အစား ယောန​က “စိတ်ဆိုး​သင့်တာပေါ့။ သေချင်​လောက်​အောင်​ကို စိတ်ဆိုး​ပါတယ်” လို့​ပြော​လိုက်တယ်။ အခု ယောန​ကို ယေဟောဝါ​ဘုရား သင်ခန်းစာ​ပေးဖို့ အချိန်​တန်ပြီ။—ယောန ၄:၉။

^၂၀ ယောနဟာ သူ မစိုက်ပျိုး၊ မပြုစုဘဲနဲ့ ည​ချင်း​ပေါက်​လာတဲ့ အပင်​တစ်ပင်​ကို ဒီလောက်တောင် နှမြော​နေတယ်။ ဒါဆိုရင် “တိရစ္ဆာန်​အများကြီး​ကို မပြော​နဲ့​ဦး၊ အမှားအမှန်​ကိုတောင် ခွဲခြား​မသိနိုင်​တဲ့ လူ ၁၂၀,၀​၀​၀ ကျော်​ရှိတဲ့ နိနဝေ​မြို့ကြီးကို ငါ ပို​ မနှမြောသင့်​ဘူး​လား” လို့ ဘုရားသခင် ကျိုးကြောင်း​ဆင်ခြင်​ပြတယ်။—ယောန ၄:၁၀၊ ၁၁။ *

၂၁။ (က) ယေဟောဝါ​ဘုရားက ဘယ်​ပုံဥပမာ​ကို​သုံးပြီး ယောန​ကို သင်ခန်းစာ​ပေးခဲ့သလဲ။ (ခ) ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရိုးရိုးသားသား ဆန်းစစ်​ဖို့ ယောန​အကြောင်း​က ဘယ်လို ကူညီပေး​သလဲ။

^၂၁ ဒီ​ဘူးပင် ပုံဥပမာ​ကနေ ယေဟောဝါ​ဘုရား ဘာသင်ပေး​ချင်​သလဲ​ဆိုတာ သင် သဘောပေါက်​ပါသလား။ အဲဒီ​အပင် ကြီးထွား​လာဖို့ ယောန ဘာတစ်ခုမှ မ​လုပ်ပေးခဲ့​ဘူး။ ယေဟောဝါ​ဘုရား​ကျတော့ အဲဒီ နိနဝေ​မြို့သားတွေရဲ့ အသက်သခင်​ဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာပေါ်မှာ​ရှိတဲ့ တခြား​ဖန်ဆင်းရာ အားလုံးကို ကျွေးမွေး​စောင့်ရှောက်​သလို သူတို့ကိုပါ ကျွေးမွေး​စောင့်ရှောက်​ထားတာ။ တိရစ္ဆာန်တွေရဲ့ အသက်ကို ထား​လိုက်​ဦး၊ လူ ၁၂၀,၀​၀​၀ ရဲ့​အသက်​ထက် ဘူးပင်​လေး​ကို ယောန ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပို​တန်ဖိုးထား​နိုင်တာလဲ။ ယောနဟာ တစ်ကိုယ်​ကောင်းဆန်​ဆန် တွေးတော​လို့ မဟုတ်လား။ ဒီ​အပင်ကို သူ​နှမြော​တာ​က သူ့ကို အကျိုးပြု​နေလို့ပါ။ နိနဝေ​မြို့​အပေါ် ယောန ဒေါသ​ထွက်​နေတာ​က သူ​မျက်နှာ မပျက်​ချင်​လို့၊ သူပြောတာ မှန်တယ်​ဆိုတာ ပြ​ချင်​လို့ ဆိုတဲ့ ကိုယ်ကျိုး​အတွက်ပဲ။ ယောန​အကြောင်း​က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရိုးရိုးသားသား ဆန်းစစ်​ကြည့်ဖို့ ကူညီ​ပေးတယ်။ တစ်ကိုယ်ကောင်းစိတ် မရှိသူ ဘယ်သူ​ရှိလို့လဲ။ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ကျွန်တော်တို့ကို တစ်ကိုယ်​ကောင်း မ​ဆန်​ဖို့၊ စာနာ​တတ်ဖို့၊ ကရုဏာ​ပြ​တတ်ဖို့ စိတ်ရှည်ရှည်​နဲ့ သင်ပေးတာ ဘယ်လောက် ကျေးဇူးတင်စရာ ကောင်း​သလဲ။

၂၂။ (က) ကရုဏာ​ပြတာ​နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ယေဟောဝါ​ဘုရားရဲ့ ပညာ​သားပါ​တဲ့ သွန်သင်ချက်​က ယောန​ကို ဘယ်လို အကျိုးပြု​သလဲ။ (ခ) ကျွန်တော်တို့​အားလုံး ဘာ​သင်ယူဖို့ လိုသလဲ။

^၂၂ ယောန သင်ခန်းစာယူ​ခဲ့​ပါသလား။ သူ့ရဲ့​နာမည်​တပ်ထားတဲ့ ကျမ်းစောင်​ကို အဖြေ​မပေး​ထားတဲ့ ယေဟောဝါ​ဘုရားရဲ့ မေးခွန်း​နဲ့ အဆုံးသတ်​ထားတယ်။ ယောန တစ်ခါ​မှ အဖြေ​မပေးခဲ့​ဘူးလို့ ဝေဖန်ရေး​သ​မား​တချို့က ပြော​ကြတယ်။ အမှန်​တော့ အဲဒီ​ကျမ်း တစ်ကျမ်းလုံးက သူ့​အဖြေပါပဲ။ ဒီ​ကျမ်းစောင်​ကို ယောန ရေး​မှန်း ထင်ရှားတယ်။ ဇာတိမြေ​ကို ဘေးမ​သီ​ရန်​မ​ခ ပြန်ရောက်​သွားပြီး ဒီ​မှတ်တမ်း​ကို ရေး​နေတဲ့ ပရောဖက်ရဲ့​ပုံကို မြင်ယောင်​ကြည့်​လိုက်ပါ။ သူဟာ အသက်​ပို​ကြီးလာ၊ ပို​ပညာရှိ​လာပြီး ပို​နှိမ့်ချ​သူ​ဖြစ်လာတာ သေချာ​ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အမှားတွေ၊ ပုန်ကန်မှု​နဲ့ ကရုဏာ​ပြဖို့ ငြင်းဆိုခဲ့တာ​တွေကို ပြန်တွေး​မိ​ပြီး ခေါင်း​တစ်ခါ​ခါ​နဲ့ သူ့​ကျမ်းစောင်​ကို ရေးသား​နေတာ မြင်ယောင်​နိုင်ပါတယ်။ ယောနဟာ ယေဟောဝါ​ဘုရား ပညာသားပါပါ သင်​ပေးတာကို သင်ခန်းစာ ယူ​ခဲ့​မှန်း သေချာတယ်။ သူ ကရုဏာ​ပြ​တတ် လာ​ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့​ကော။—မဿဲ ၅:၇ ကိုဖတ်ပါ။