Suik uut wat’s duu airst måke wilst. Dai Bijbel sägt tau oos: “Dat jij uunersuike wat fon daile häwe mëste wërd.” (Filipenses 1:10) Dau dij ain list upsrijwe mit ales wat’s duu måke must. Lijkerst dat ales wat’s duu upsreewe häst groote wërd häwe, wek fon dës daile muite airst måkt ware. Dau ais denke dat’s duu wek daile kööpe must. Duu must dat måke, åwer ni ijlig is. Wen’s duu ain dail ine televisão kijke wilst wat glijk anfänge däit, dat löt soo uut as ijlig, åwer hät ni feele wërd. Den, dau uutsuike wat grötst wërd hät un dau dat airst måke. *

Häw ine gedanke wat’s duu måke must. Eclesiastes 10:10 sägt: “Wen air stük geschir stump is un ni anscharpt wart, den mut groot kraft måkt ware. Åwer dai klaukhët helpt dat ales richtig giwt.” Wat lëre wij hijr fon? Wij daue lëre dat wij muite in oos gedanke häwe wat wij måke muite taum oos tijd gaud benutse. Dau besijdlåte daile wat wënige wërd häwe urer dau dat nåheer måke. Wen’s duu al måkt häst wat’s duu ine gedanke harst un nog tijd häst, dau dës tijd benutse mit dai daile wat’s duu nog måke must. Wen’s duu genau waite däist wat’s duu måke must, den, duu kast mër daile måke in wënige tijd.

Häw air ainfach leewend. Säg “në” tau dat daile mit wënige wërd un tau dai wat dij feel tijd wegneeme. Tau feel daile häwe taum måken kan dij muir måke un dij åne lust låte.

Ni waite wat måke un dai daile upschupse. “Wee nå dem wind kijke däit ströögt ni un wee nå dai wolke kijke däit ernt ni.” (Eclesiastes 11:4) Wat lëre wij hijr fon? Ümer wat upschupse forsüümt oos tijd un krijge wij wënige måke. Dai arbëdsmësch wat tau feel luure däit tau dai best tijd, kan sin hai däit ni strööge uk ni ernte. Neemlig soo, wen wij luure daue up dai best tijd, krijge wij ni måkt wat wij måke muite. Urer kan sin wij daue wat uutsuike bloos wen wij ales dåroiwer waite. Is wår, wij muite wek daile waite airer as ain uutsuiken måke. Provérbios 14:15 sägt: “Dai forständig denkt gaud airer as dai wat mökt.” Åwer, feelmåls, wij muite wat uutsuike lijkerst wen wij ni ales dåroiwer waite. (Eclesiastes 11:6)

Dau ni denke dat’s duu kaine fëgel häwe kast. Tiago 3:17 sägt: “Dai klaukhët fon båwen (urer fon God) is . . . fornünftig.” Is taum låwen al daile gaud måke wile. Wekmåls is ni licht ales soo gaud måke as wij wile. Kan sin, dårweegen koine wij traurig ware. Soo as air mësch wat ain anerd språk lëre wil, mut forståe dat hai kan wat forkërd säge. Un wen dat passijrt kan hai dårfon lëre. Åwer wen dai tau groot angst hät taum wat forkërd fortele, kan ni licht sin tau dem ain anerd språk lëre. Is feel beeter gewöönlig sin un ni tau feel luure fon sich selwst. Provérbios 11:2 sägt: “Dai klaukhët is bij dai wat gewöönlig sin.” Dai gewöönlige luure ni ales tau genau måke, åwer daue sich sogår lache oiwer dat wat ni richtig giwt.

Häw der arbëd un dai tijdfordrijw ine richtige stel. “Is feel beeter ain handful uutroogen as twai häinful swår arbëd un hijner wind loope.” (Eclesiastes 4:6) Dai wat tau feel arbëre däit benutst ni wat hai fon sijm swåre arbëd krigt. Weegen dai häwe kain tijd un sin ümer muir dårtau. Åwer dai wat fuul is däit uutsuike “twai häinful” uutroogen un sijn tijd gäit forbij. Dai Bijbel sägt tau oos wij schåle ales ine richtige stel häwe. Dau gaud arbëre un dau dij dårtau frööge wat dårfon kümt. Dit måke is ain geschenk fon God. (Eclesiastes 5:19)

Dau naug slåpe. Ine Bijbel stäit: “Ik dau mij henlege un slåp mit freere.” (Salmo 4:8) Dai mëste groote lüür muite wënsig 8 stuune slåpe taum sijn gedanke un sijn körper gaud uutrooge. Naug slåpe helpt oos sër mit: gaud uppasse nå dat wat wij måke daue, gaud ine gedanke häwe un nijge daile lëre. Den, gaud slåpe is gaud dai tijd benutse. Ni naug slåpe kan der mësche schåre: kan ni licht sin nijge daile lëre, kan daile forkërd måke, forunglüke un licht wüütend ware.

Wäs taufreere mit dat wat’s duu häwe kast. “Beeter is im freere sin mit dat wat dai oogen saie as hijner rümer loope hijner wünschen.” (Eclesiastes 6:9) Wat lëre wij hijr fon? Air klauk mësch däit ni eer leewend lenke låte doir bloos wat dai wil. Soo, dai daue sich ni inlåte mit dat falsch bekandmåken un licht gild borgt krijge. Åwer dai lërt freere sin mit dat wat hai betålt krijgt, mit “dat wat dai oogen saie”.

Dau andenke of wat dij lenke däit wirklig richtig is urer ni. Dai richtige daile wërd geewe helpt dij gaur uutsuiken måke un dai tijd gaud benutse. Dau denke wat dijn leewend is soo as ain spijs, den, wat hät mëre wërd tau dij, wijse woo dat spijs hengåe mut. Dårweegen, andenke of wat dij lenke däit wirklig richtig is, kan dij helpe dijn tijd gaud benutse. Wat kan dij helpe uutsuike wat mëste wërd hät? Feel lüür daue dat ine Bijbel fijne, weegen saie daue forståe dat fone Bijbel groot klaukhët kümt. (Provérbios 2:6, 7)

Måk dat lijb ine airste stel. Dat lijb is dai best dail taum sich ainig sin, soo as Colossenses 3:14 sägt. Åne lijb wij koine ni oos gaud forneeme un fröölig sin, uphaupt ine familg. Dai lüür wat der arbëd un dat gild mëste wërd geewe, sin ni fröölig. Åwer dai Bijbel däit oos gans klår wijse dat, dat wat mëste wërd hät im leewend is dat lijb. (1 Coríntios 13:1 bet 3; 1 João 4:8)

Dau dijn tijd ruuterneeme taum God beeter kenelëre. Geoff har ain fruug wat em sër lijbe däir, twai gaur kiner, gaure ümgang mite lüür, un sijn arbëd soo as socorrista däir em sër gefale. Åwer in sijm arbëd hai däir nood un dood saie. Hai däir sich fråge: “Mut dat leewend wirklig soo sin?” Wek buiker fon Jehovaas Tüügen wat hai leest hät, häwe dës fråg antwoort.

Geoff hät dåroiwer fortelt mit sijn fruug un kiner wat hai lëre däir. Dat hät eer sër gefale. Soo hät dai gans familg anfunge dai Bijbel lëre. Dat wat sai lërt häwe, hät eer leewend beeter måkt. Nuu, daue saie eer tijd benutse mit dat wat mëste wërd hät. Dat sai dai Bijbel lëre daue, nuu häwe sai ain hofnung: up ümer leewe in ain wild ån nood. (Apocalipse 21:3, 4)

Dat wat mit Geoff passijrt is helpt oos andenke an dat wat Jësus sägt hät: “Fröölig sin dai wat waite dat sai God bruuke daue.” (Mateus 5:3) Wat mainst duu dijn tijd benutse taum God beeter kenelëre? Dit is dai best dail wat’s duu måke kast mit dijn leewend.