1. Ik wil God låwe, doir mij gans leewend lang

un air gaur nåme foir em ik måke dau.

Mij leewend höört tau God. Ik måk dat wat Hai wil.

Em horge⁀up ümer is wërd tau mij.

2. Wen ik mij uutsuik bekand im wild doch sin,

dat däit mijn ümgang mit God sër schåre den.

Rijkhët ni rere kan, mijn härts forstööre däit,

dat hült ni sër uut un loont sich nischt.

3. God däit andenke an woo ik mij anstreng

un dat wat ik måk, Hai giwt dat feele wërd.

Up em forlåt ik mij. Mij best ik måk mit lijb.

Jehovaa, mij God, forgeet sich ni.